Η σημασία των αρχαίων ονομάτων

Κλέος (=δόξα):
Αγαθοκλής (ο έχων αγαθή δόξα)
Δαμοκλής (η δόξα του δήμου)
Διοκλής (η δόξα του Διός)
Ευρύκλεια (αυτή που έχει μεγάλη δόξα)
Αγαθόκλεια (αυτή που έχει μεγάλη δόξα) κ.λ.π.

Αγορά (του δήμου):
Διαγόρας (ο αγορεύων - διαμέσου του Διός)
Αγοράκριτος (αυτός που κρίνεται από την αγορά)
Αγορακλής (αυτός που έχει δόξα στην αγορά)
Πυθαγόρας (αυτός που πληροφορεί την αγορά)
Πρωταγόρας (αυτός που είναι πρώτος στην αγορά) κ.λ.π.

Πόλις (-κράτος):
Εύπολις (ο καλός πολίτης)
Πολίαρχος (αυτός που άρχει της πόλεως)
Πολίοχος (ο υποβαστάζων την πόλι)
Δικαιόπολις (ο δίκαιος πολίτης) κ.λ.π.

Μήδος (τό=λόγος):
Διομήδης (η σκέψη του Διός)
Λαομήδεια (η σκέψη του λαού)
Πρωτομήδεια (η πρώτη στη σκέψη)
Αρχιμήδης (ο άρχων της σκέψεως) κ.λ.π.

Ίππος:
Ιπποδάμεια (αυτή που δαμάζει ίππους)
Ίππαρχος (αυτός που άρχει των ίππων, του ιππικού)
Ιπποκράτης (αυτός που κυριαρχεί, που ελέγχει τους ίππους)
Ιππολύτη (αυτή που αφήνει ελεύθερους τους ίππους) κ.λ.π.

Φίλος:
Ηροφίλη (η φίλη της Ήρας)
Δαμοφίλη (η φίλη του δήμου)
Φιλόστρατος (ο φίλος του στρατού)
Φιλοδήμος (ο φίλος του δήμου) κ.λ.π.

Βουλή:
Θρασύβουλος (ο έχων θαρρετή βούληση)
Κλεόβουλος (ο βουλόμενος την δόξα)
Εύβουλος (ο έχων αγαθή βούληση) κ.λ.π.

Δίκη:
Ευριδίκη (με μεγάλη δικαιοσύνη)
Λαοδίκη (η δίκη του λαού)
Πρόδικος (ο αρχιδικαστής)
Δικαίαρχος (ο άρχων δικαίως)
Δικαιοκλής (ο δοξάζων το δίκαιον) κ.λ.π.

Γένος:
Διογένης (από το γένος του Δία)
Πρωτογένεια (αυτή που ανήκει στο πρώτο γένος)
Ερμογένης (από το γένος του Ερμού)
Κλεογένης (η δόξα του γένους) κ.λ.π.

Νίκη:
Αγαθονίκη (η νίκη του γενναίου)
Νικαρέτη (η αρετή της νίκης)
Πλειστονίκης (ο έχων πολλές νίκες)
Ανδρονίκη (η νίκη του ανδρός) κ.λ.π.

Δήμος:
Δημάρατος (αυτός που ανυψώνει τον δήμο)
Δημόκριτος (αυτός που κρίνεται από το δήμο)
Δημονίκη (η νίκη του δήμου)
Δημοφίλη (η φίλη του δήμου) κ.λ.π.

Αγαθός:
Αγαθόκλεια (η γενναία και δοξασμένη)
Αγαθοσθένης (ο γενναίος με δύναμη)
Αγάθαρχος (ο αρχηγός των γενναίων) κ.λ.π.

Στρατός:
Στρατοκλής (η δόξα του στρατού)
Ηγησιστράτη (αυτή που ηγείται του στρατού)
Λυσιστράτη (αυτή που διαλύει τον στρατό)
Δημόστρατος (ο στρατός του δήμου) κ.λ.π.

Άριστος:
Αρίσταρχος (αυτός που άρχει των αρίστων)
Αριστονίκη (η νίκη των αρίστων)
Αριστείδης (ο έχων άριστη εμφάνιση)
Αριστομάχη (η άριστα μαχόμενη) κ.λ.π.

Νόμος:
Γλαυκονόμη (ο λαμπρός νόμος)
Ευρυνόμη (ο μεγάλος νόμος)
Εύνομος (ο καλός νόμος)
Ευρυνόμος (ο μεγάλος νόμος) κ.λ.π.

Αρετή:
Δημαρέτη (η αρετή του δήμου)
Φιλαρέτη (αυτή που αγαπά την αρετή)
Φιλάρετος (αυτός που αγαπά την αρετή) κ.λ.π.

ΜΙΧΑΛΗΣ Γ. ΛΕΟΥΣΗΣ