Ανεκπλήρωτη επιθυμία ή μάταιη επανάληψη;

Ο Σίσυφος είχε καταδικαστεί να ανεβάζει έναν τεράστιο βράχο σ' ένα λόφο και, λίγο πριν φτάσει στην κορυφή, ο βράχος να κυλάει πάλι προς τα κάτω. Κι αυτό συνέβαινε συνέχεια, ξανά και ξανά και ξανά...αιώνια.

Ο Τάνταλος, κατ΄ εντολή των θεών, τοποθετήθηκε σε λάκκο γεμάτο νερό κάτω ακριβώς από κλώνους δένδρων κατάφορτων με ποικίλους καρπούς. Πεινώντας όμως και διψώντας αφόρητα μόλις άπλωνε το χέρι του να κόψει καρπούς τα κλαδιά ανέρχονταν αμέσως σε μεγάλο ύψος, όταν δε έσκυβε να πιει νερό αυτό εξαφανιζόταν ή απομακρύνονταν από τα πόδια του.

Ο Σίσυφος συμβολίζει μια επαναληπτική και κουραστική πορεία προς μια όαση που κάθε φορά αποδεικνύεται αντικατοπτρισμός.
Ο Τάνταλος συμβολίζει τη βασανιστική, ανεκπλήρωτη επιθυμία.

Ανεκπλήρωτη επιθυμία ή μάταιη επανάληψη; Ποια είναι άραγε «χειρότερη τιμωρία»;