(Αρχαίο Ρητό)
Το ευ δεν βρίσκεται μέσα στο πολύ αλλά το πολύ μέσα στο ευ...
Η σχέση ποσότητας και περιεχομένης ουσίας ήταν πάντα μια σχέση γνωστή με ακρίβεια μόνο στους Μυημένους. Η σχέση αυτή δεν προκύπτει τυχαία. Η ποσότητα / το πολύ, είναι το διαθέσιμο μέσον ενός αριθμού ομοειδών πραγμάτων (λ.χ. 1, 10, 20 ποτήρια νερού, 4, 40, 200 σελίδες τυπωμένου χαρτιού).
Η περιεχόμενη ουσία / το εύ, είναι ο γενεσιουργός λόγος που δίνει υπόσταση στην ποσότητα (λχ. μια κουταλιά καφέ σε 1 ποτήρι νερού, η γνώση / πληροφορία που μπαίνει σε 1 τυπωμένη σελίδα χαρτιού). Κανονικά, η ποσότητα οφείλει να υπηρετεί την περιεχόμενη ουσία, αλλά δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο.
Και έτσι βλέπουμε δεκάδες, εκατοντάδες σελίδες τυπωμένου χαρτιού χωρίς σχεδόν καμμιά ή με ελάχιστη γνώση / πληροφορία. Κι αυτό είναι μια άσκοπη και ανώφελη καταπόνηση του εγκεφάλου.
Το αντίθετο, δηλαδή η τοποθέτηση ικανής ουσίας σε λίγη ποσότητα-χώρο είναι μια αρχαία εσωτερική τέχνη, που υπηρετεί τον Νόμο της Οικονομίας από τον οποίο διέπεται η Φύση. ΄Ετσι, ο καφές γίνεται τόσο πιο δυνατός σε όσο λιγότερη ποσότητα νερού διαλύεται (διαφορετικά γίνεται “νεροζούμι”).
Η γνώση γίνεται πιο λειτουργική, διεισδυτική και χρήσιμη σε όσο λιγότερες σελίδες αναλύεται. Δηλαδή, όταν δεν πλατυάζει -με αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία- αλλά “σώζεται” μέσα στην αναγκαία και ικανή έκταση...
Εδώ βασίζεται και η αρχή των αινιγμάτων, των συμπυκνωμένων ρητών και των χρησμών των αρχαίων Μαντείων.
Iαλυσσός
Περιοδοκό Ρομφαία ,τεύχος 56
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου