Αναδημοσίευση: Εκ του τεύχους "Εν συνειδήσει" - Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου
Οι διαφορές ανάμεσα στη Ορθοδοξία και τον παπισμό είναι πολλές και μεγάλες, παλαιές και νεότερες και αφορούν τόσο σε δογματικά ζητήματα όσο και σε θέματα εκκλησιαστικής εμπειρίας, λατρείας, τέχνης και γενικώτερα αντιλήψεων και βιοθεωρίας. Θα επιχειρήσουμε εδώ μία συνοπτική παρουσίασή τους αντλώντας από τα κείμενα των Αγίων Πατέρων και συγχρόνων θεολόγων, Μητροπολιτών και Γερόντων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι με ενάργεια και ορθόδοξο φρόνημα αναδεικνύουν την παρεκτροπή από την ορθή πίστη και τις κακοδοξίες του παπισμού. Για την καλύτερη κατανόηση των διαφορών ορθοδοξίας και παπισμού είναι απαραίτητο να εξετάσουμε συνολικά τον εκκλησιαστικό, κοινωνικό και πολιτικό περίγυρο της εποχής. Για τον σκοπό αυτό παραθέτουμε πολύ σύντομα κάποια ιστορικά γεγονότα που στάθηκαν σταθμοί στην γέννηση του παπισμού και στην πορεία του προς την διαίρεση και το σχίσμα.
Ιστορική αναφορά
Η αρχαία Ορθόδοξη Λατινική Εκκλησία της Δύσεως στην παλαιά Ρώμη είχε πάντοτε κοινωνία με την Ορθόδοξη Ανατολή και τα πατριαρχεία της. Το γεγονός που ανέτρεψε την αρμονική αυτή κοινωνία μεταξύ Ανατολής και Δύσεως είναι η κατάληψη της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τους Φράγκους κατά την διάρκεια του 5ου και 6ου αι., όταν η Δυτική Ευρώπη ζει τον καταιγισμό των βαρβαρικών επιδρομών που μετέβαλαν ριζικά τα πολιτιστικά και θρησκευτικά δεδομένα της. Οι Φράγκοι, λαός πρωτόγονος και απολίτιστος την εποχή εκείνη, από την πρώτη στιγμή του εκχριστιανισμού τους εξέλαβαν και αφομοίωσαν με λανθασμένο τρόπο την χριστιανική διδασκαλία. Η χριστολογία και η τριαδολογία τους υπήρξε ανέκαθεν προβληματική, καθώς οι αντιλήψεις τους για την Αγία Τριάδα ήταν έντονα επηρεασμένες από τον αρειανισμό. Στην φραγκική Σύνοδο του Τολέδο το 589, παρά την φαινομενική καταδίκη του αρειανισμού, υιοθετούν μία άλλη μορφή λανθασμένης τριαδολογίας, την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος και εκ του Υιού, την οποία αργότερα προσέθεσαν και στο Σύμβολο της Πίστεως. Τον 8ο αιώνα βασιλιάς των Φράγκων γίνεται ο Κάρολος ο Μέγας (Καρλομάγνος) ο οποίος υποτάσσει τους άλλους λαούς και τους ηγεμόνες της Ευρώπης και συγκροτεί την ενιαία Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο πολιτικός και θρησκευτικός προσανατολισμός της νέας δυτικής αυτοκρατορίας έχει έντονο το στίγμα της διαφοροποιήσεως και της αντιθέσεως προς την ανατολική αυτοκρατορία του Βυζαντίου. Αυτή η αντίθεση λαμβάνει διαστάσεις περιφρονήσεως και χλευασμού των Ελλήνων Βυζαντινών, που ήδη είχαν αρχίσει να αποκαλούνται υποτιμητικά από τους Φράγκους «αιρετικοί» και «Γραικοί» (=κλέφτες). Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον 9ο έως τον 130 αιώνα συναντούμε επανειλημμένα στην Δύση συγγράμματα με τον τίτλο "Contres errors Graecorum" - «Κατά των πλανών των Ελλήνων». Ο πολιτισμός και η ορθόδοξη πίστη των Ελλήνων ήταν για τους απολίτιστους Φράγκους μέγεθος ακατανόητο και ασύλληπτο, αλλά και ταυτόχρονα απλησίαστο και ανέφικτο, για τον λόγο αυτό προτίμησαν να το προβάλουν ως πλάνη και αίρεση! Από τον 9ο αιώνα οι Φράγκοι, αφού εξεδίωξαν τους Ρωμαίους ορθοδόξους επισκόπους, διόρισαν τους εαυτούς τους επισκόπους και ηγουμένους της Γαλλίας. Κατέλαβαν, επίσης, διά της βίας το Ορθόδοξο Λατινικό Πατριαρχείο της Ρώμης και από το 1009έως το 1046 αντικατέστησαν τους ορθοδόξους Πάπες της Ρώμης με Φράγκο- Λατίνους, ιδρύοντας τον σημερινό Παπισμό. «Επομένως, το λεγόμενο Σχίσμα μεταξύ των Εκκλησιών Δύσεως και Ανατολής δεν έγινε μεταξύ Δυτικών και Ανατολικών Ορθοδόξων Ρωμαίων, αλλά μεταξύ των Φράγκων κατακτητών των Δυτικών Ορθοδόξων Ρωμαίων (Πατριαρχείο Ρώμης) και των Ορθοδόξων Ρωμαίων της Ανατολής (Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως)». (π. Ιωάννης Ρωμανίδης, Τα αίτια του Σχίσματος). Με την εκφράγκευση του Ορθοδόξου Πατριαρχείου της Ρώμης εισάγονται σ' αυτό οι κακοδοξίες και ο ανθελληνισμός των Φράγκων, στοιχεία που δεν έπαψαν έκτοτε να συνιστούν τα κύρια γνωρίσματα και την πεμπτουσία του παπισμού.
1. Filioque (και εκ του Υιού)
Πρόκειται για την αντίληψη της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος «και εκ του Υιού» (filioque) και όχι μόνον εκ του Πατρός. Η αντίληψη αυτή, που προστέθηκε και στο Σύμβολο της Πίστεως, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα λόγια του ιδίου του Κυρίου μας στο Ευαγγέλιο όπου λέγει «όταν δε έλθη ο παράκλητος...,το Πνεύμα της αληθείας ό παρά του Πατρός εκπορεύεται» (Ιω. 15,26). Έρχεται, επίσης, σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις της Δεύτερης Οικουμενικής Συνόδου, που διετύπωσε το σχετικό άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως, αλλά και άλλων Συνόδων. Η προσθήκη του filioque στο Σύμβολο της Πίστεως συνιστά ουσιαστική και απροκάλυπτη αίρεση, αφού αντιβαίνει στο Ευαγγέλιο και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων. Και μόνον για την κακοδοξία τους αυτή οι παπικοί είναι αιρετικοί και όχι σχισματικοί, όπως λανθασμένα υποστηρίζεται από μερικούς, που τεχνηέντως ισχυρίζονται πως δεν υπάρχει Οικουμενική Σύνοδος που να καταδίκασε τον παπισμό ως αίρεση. Πρόκειται, βεβαίως, για αφελές επιχείρημα αφού ως γνωστόν οι Οικουμενικοί Σύνοδοι εδογμάτισαν και οριοθέτησαν την ορθή πίστη και κάθε απόκλιση από αυτή, κάθε θέση αντίθετη με τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων είναι αυτονόητο ότι συνιστά αίρεση. Δεν υπάρχει, άλλωστε, Οικουμενική Σύνοδος που να κατεδίκασε π.χ. τους Προτεστάντες, τους Πεντηκοστιανούς κ.ά, ως αιρετικούς χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι. Ο Μέγας Φώτιος, ο Φωστήρας αυτός και Μέγας Διδάσκαλος της Εκκλησίας μας καταδικάζει με χαρακτηριστικό τρόπο την παπική αίρεση του filioque: «Τις ου κλείσει τα ώτα προς την υπερβολήν της βλασφημίας ταύτης; Αύτη κατά των Ευαγγελίων ίσταται, προς τας αγίας παρατάσσεται Συνόδους, τους μακαρίους και αγίους παραγράφεται πατέρας, τον Μ. Αθανάσιον, τον εν θεολογία περιβόητον Γρηγόριον, την βασίλειον της Εκκλησίας στολήν, τον Μ. Βασίλειον, το χρυσούν της οικουμένης στόμα, το της σοφίας πέλαγος, τον ως αληθώς Χρυσόστομον. Και τι λέγω τον δείνα η τον δείνα; Κατά πάντων ομού των αγίων προφητών, αποστόλων, ιεραρχών, μαρτύρων και αυτών των δεσποτικών φωνών η βλάσφημος αύτη και θεομάχος φωνή εξοπλίζεται». Με την προσθήκη του filioque είναι μία από τις βασικότερες και παλαιότερες δογματικές διαφορές μας με τους παπικούς, την οποία, όπως προαναφέραμε, την εισήγαγαν οι Φράγκοι και την επέβαλαν στο ορθόδοξο τότε Πατριαρχείο της Ρώμης. Είναι αυτή που, από την θέσπισή της ακόμη και σε όλη την μετέπειτα πορεία Ανατολής και Δύσεως, απετέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί ανυπέρβλητο χάσμα, καθώς υπήρξε μία από τις κυριότερες αιτίες που οδήγησε στο σχίσμα. «Το σχίσμα γέγονεν μάλιστα διά την εν τω Συμβόλω πρόσθεσιν και ότι καλώς απεστράφημεν τους Λατίνους διά την πρόσθεσιν αποστροφής ούσαν αξίαν». (Γεννάδιος Σχολάριος). Έφθασαν μάλιστα οι παπικοί αιρετικοί να κατηγορούν εμάς τους ορθοδόξους ότι αφαιρέσαμε από το Σύμβολο της Πίστεως το filioque!!!Αυτή ήταν και η βασική κατηγορία που απέδωσε στους ορθοδόξους ο απεσταλμένος του Πάπα, Καρδινάλιος Ουμβέρτος, όταν στις 15 Ιουλίου του 1054 απέθεσε τον λίβελλο με τα αναθέματα του Πατριάρχου και όλων των Ορθοδόξων στην Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας, ότι δήθεν δηλαδή οι ορθόδοξοι «ως Πνευματομάχοι η Θεομάχοι απέκοψαν από του Συμβόλου του αγίου Πνεύματος την εκπόρευσιν εκ του Υιού». Η εμμονή των παπικών στην αιρετική θέση του filioque τους κρατά αποκομμένους από την Εκκλησία και την αλήθεια και αποτελεί ουσιαστικό εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια επανόδου τους στην ορθόδοξη πίστη, παρά τις όποιες πρωτοβουλίες καλής θελήσεως, ακόμη και αυτής της άρσεως των αναθεμάτων. Όπως εύστοχα διατυπώνει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος: «Μερικοί ισχυρίζονται ότι ήρθησαν αυτά τα αναθέματα και επομένως δεν υπάρχει πρόβλημα. Βεβαίως και υπάρχει πρόβλημα, γιατί με μία απλή πράξη ήρθησαν τα αναθέματα, αλλά δεν ήρθη η αίρεση του Filioque, η οποία μάλιστα ισχυροποιήθηκε ακόμη περισσότερο».
2. Διδασκαλία περί της ακτίστου ουσίας και ακτίστου ενεργείας του Θεού.
Μία πολύ μεγάλη και βασική διαφορά ανάμεσα στην ορθοδοξία και τον παπισμό είναι το θέμα της ουσίας και των ενεργειών του Θεού. Η ορθή διδασκαλία σ' αυτό το ζήτημα είναι ότι αφού η ουσία του Θεού είναι άκτιστη, είναι άκτιστες και οι ενέργειές Του. Αντίθετα οι δυτικοί θεωρούν κτιστές τις ενέργειες και κτιστή την χάρη του Θεού. Γράφει σχετικά ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: «Μέχρι σήμερα οι Δυτικοί θεωρούν κτιστή την θεία Χάρι, την ενέργεια του Θεού. Είναι δυστυχώς και τούτο μία από τις πολλές διαφορές μας, που πρέπει να λαμβάνεται σοβαρώς υπ' όψιν στο θεολογικό διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς. Δεν είναι μόνο το filioque, το πρωτείο εξουσίας και το «αλάθητο» του πάπα, από τις βασικές διαφορές μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Παπικών. Είναι και τα ανωτέρω. Αν δεν δεχθούν οι Ρωμαιοκαθολικοί ότι η Χάρις του Θεού είναι άκτιστος, δεν μπορούμε να ενωθούμε μαζί τους, έστω κι' αν, δεχθούν όλα τα άλλα. Διότι ποιος θα ενεργήση την θέωσι, αν η θεία Χάρις είναι κτίσμα κι' όχι άκτιστος ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος;»
3. Το πρωτείο του Πάπα.
Μια από τις βασικές αιρετικές δοξασίες του παπισμού αποτελεί το «πρωτείο» του πάπα. Σύμφωνα με απόφαση της Α' Συνόδου του Βατικανού (1870), ο πάπας είναι τοποτηρητής του Χριστού και μοναδικός αντιπρόσωπός Του πάνω στη γη. Είναι ο αρχηγός και η ορατή κεφαλή της Εκκλησίας. Στο πρόσωπό του συνοψίζεται ολόκληρη η Εκκλησία. Αυτή η θέση, όμως, είναι καθαρά αιρετική, αφού «η αλήθεια είναι ότι μόνον ο Χριστός είναι Κεφαλή και αρχηγός της Εκκλησίας. Αυτό διαβάζουμε και στην επιστολή προς Εφεσίους του Απ. Παύλου (Εφεσ. α, 22-23), ότι δηλαδή ο ουράνιος Πατέρας ¨Αυτόν (τον Κύριον Ιησούν) έδωκε κεφαλήν υπέρ πάντα τη Εκκλησία, ήτις εστί το σώμα αυτού¨ Αυτόν κατέστησε κεφαλή, πάνω από όλους, στην Εκκλησία, η οποία είναι το σώμα Του», Αρχιμ. Γερβ. Ραπτοπούλου, Αιρέσεις στην Ελλάδα και οι κακοδοξίες του παπισμού, σελ. 153-154.
4. το αλάθητο του Πάπα.
Η Α' Σύνοδος του Βατικανού θέσπισε το δόγμα του αλάθητου του πάπα. Πρόκειται δηλαδή για την αλαζονική αντίληψη για το «εκ καθέδρας» αλάνθαστο του Πάπα. Σύμφωνα με το δόγμα αυτό ο πάπας είναι πάνω και από τις Οικουμενικές Συνόδους και έχει την πλήρη και υπέρτατη δικαιοδοσία να αποφαίνεται αλάθητα και τη διδασκαλία του είναι υποχρεωμένη να παραδεχτεί ολόκληρη η Εκκλησία. Όποιος τολμήσει να «αντείπη», να φέρει αντίρρηση στη διδασκαλία του, «ανάθεμα έστω» (κεφ. Δ' της Β' Βατικάνειας Συνόδου). Οι θεολόγοι μάλιστα της Ρωμαιοκαθολικής «Εκκλησίας' φτάνουν στο σημείο να διακηρύττουν ότι και ψέμα να πει ο πάπας πρέπει αυτό να γίνει δεκτό από τους πιστούς σαν αλήθεια! Η ανακήρυξη ενός και μόνου ανθρώπου σαν αλάθητου, όσο κι' αν αυτός κατέχει τον ανώτατο βαθμό της ιερωσύνης, είναι πράξη ξένη και αντίθετη προς την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση. Κατά τον Ορθόδοξο Ρώσο Θεολόγο Βουλγάκωφ «το αλάθητον ανήκει εις τη όλην Εκκλησίαν». Γι' αυτό και η από 6 Μαΐου 1848 εγκύκλιος των Ορθοδόξων Πατριαρχών της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας ορίζει ότι «ο φύλαξ της Ορθοδοξίας, το σώμα της Εκκλησίας, τούτ' έστιν ο λαός αυτός εστι». Η Εκκλησία στο σύνολό της, κλήρος και λαός μαζί, είναι η «πιστή φρουρός της Αποστολικής Παραδόσεως, φυλάττουσα αυτήν ως πεπιστευμένην ταύτη παρακαταθήκην».(βλ. σχ. Αρχιμ. Γερβ. Ραπτοπούλου, ό. π. σελ. 163-166) Ο Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης σημειώνει ότι «το αλάθητο επεκτάθηκε σε κάθε απόφαση του Πάπα. Δηλαδή, ενώ με την Α' Βατικάνειο Σύνοδο μόνον οι από καθέδρας και με την χρήση του όρου definimus (ορίζομεν) αποφάσεις του Πάπα ήσαν αλάθητοι, η Β' Βατικάνειος Σύνοδος αποφάνθηκε ότι ο Πάπας είναι αλάθητος όχι μόνον όταν αποφαίνεται επισήμως ως Πάπας, αλλά οσάκις αποφαίνεται. Είναι ακόμη φανερό από τα ανωτέρω ότι η οικουμενική σύνοδος γίνεται ένα συμβουλευτικό σωματείο των Παπών. Το αλάθητο στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν ανήκει στην οικουμενική σύνοδο, αλλά στον Πάπα. Ποιος όμως ανεκήρυξε τον Πάπα αλάθητο; Η λαθητή σύνοδος; Με αυτόν τον τρόπο η συνοδική αρχή, η παραδοθείσα από τους αγίους Αποστόλους, αντικαθίσταται από την παποκεντρική αρχή. Ο «αλάθητος» Πάπας καθίσταται κέντρο και πηγή ενότητος της Εκκλησίας, που σημαίνει ότι η Εκκλησία έχει ανάγκη από έναν άνθρωπο για να την διατηρή σε ενότητα. Έτσι παραμερίζεται και υποβαθμίζεται η θέσις του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος. Και ακόμη με την μεταφορά του αλάθητου από το Άγιο Πνεύμα στο πρόσωπο του Πάπα περιορίζεται η εσχατολογική προοπτική της Εκκλησίας μέσα στην ιστορία και καθίσταται εγκοσμιοκρατική».
5. Η κατάργηση Ιερών Κανόνων
«Το Βατικανό προ πολλού ήδη απέρριψε τους πλείστους Ιερούς Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και εμόρφωσεν ίδιον Κανονικόν Δίκαιον, διά να πορευθή ελεύθερον την οδόν την άγουσαν εις παν είδος καινοτομίας. Ο ουνίτης Π. Γρηγορίου ομολογεί εν προκειμένω: «Ανατολή και Δύσις διεφώνουν ωσαύτως επ' αυτών τούτων των πηγών του Κανονικού Δικαίου. Η Εκκλησία της Ρώμης, αποδεχθείσα επισήμως κατ' αρχάς μόνον τους κανόνας της εν Νικαία Α' Οικουμενικής Συνόδου(325) και της Σαρδικής (343), ηδιαφόρησεν ως προς την νομοθεσίαν εν σχέσει προς την εκκλησιαστικήν ευταξίαν και πειθαρχίαν των λοιπών Ανατολικών Συνόδων, Οικουμενικών ή τοπικών... Όλως αυθερέτως, οι πάπαι, χάριν των κυριαρχικών βλέψεών των επί πάσης της Εκκλησίας, απέρριψαν του Ιερούς Κανόνας των έξ Οικουμενικών Συνόδων και τους κανόνας των τοπικών Συνόδων και των Πατέρων, οι οποίοι προσέλαβαν οικουμενικόν κύρος, εφ' όσον επεκυρώθησαν υπό του Β' κανόνος της ΣΤ' οικουμενικής Συνόδου. Ειδικότερον, το Βατικανόν απεχθάνεται τους Κανόνας της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου, διότι τινές εξ αυτών στρέφονται κατά των καινοτομιών της παπικής Εκκλησίας (Β, ΙΓ, ΝΕ κ.λ.π.)» (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, ό. π.,σελ.251,2).
6. Το παπικό κράτος.
Η άποψη ότι δεν μπορεί ο «αντιπρόσωπος του Θεού» στη γη να βρίσκεται υπό εξουσία κοσμικού βασιλιά(!) οδήγησε στην ίδρυση το 1929 (μετά από συμφωνία του Πάπα και του δικτάτορα Μουσολίνι) του σημερινού παπικού κράτους του Βατικανού, Έτσι, ο παπισμός κατήντησε κοσμικό κράτος που έχει στρατό, ασκεί διπλωματία και επηρεάζει την διεθνή οικονομία με την συμμετοχή του σε μεγάλες εταιρείες και επιχειρήσεις. Πρόκειται δηλαδή για μια ανθρωποκεντρική οργάνωση, για μια εκκοσμίκευση και μάλιστα θεσμοποιημένη εκκοσμίκευση. Αλλά η συνύπαρξη της κοσμικής εξουσίας με την ιερατική, επισκοπική εξουσία, είναι κάτι το ασυμβίβαστο, κάτι το οποίο είναι ξένο προς το πνεύμα του Ευαγγελίου, τους Κανόνες Συνόδων και την εν γένει παράδοση της Εκκλησίας. «Είναι σημείο φοβεράς εκκοσμικεύσεως της Εκκλησίας η σύγχυσις των δύο εξουσιών, της πνευματικής και της κοσμικής, των δύο βασιλείων, του ουρανίου και του επιγείου. Έτσι η Εκκλησία υποκύπτει στον δεύτερο πειρασμό του Χριστού από τον διάβολο, που του ζήτησε να τον προσκυνήση, για να του δώση την εξουσία όλων των βασιλείων του κόσμου. Ο Κύριος τότε του απήντησε: "Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις"». (Αρχιμ' Γεωργίου Καψάνη, Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός (Παπισμός) (Κύριαι Διαφοραί) εκδ. Σταμούλης 2006).
7. Το καθαρτήριο πυρ - Οι αξιομισθίες των Αγίων.
«Σχετικά με την πτώση και τη σωτηρία του ανθρώπου υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές. Ο Αδάμ, λέγει η Σύνοδος του Τριδέντου (1546), με την παράβασή του επέφερε την ‘οργή και την αγανάκτηση του Θεού και για τούτο τον θάνατο'. Επομένως η σωτηρία του ανθρώπου απαιτεί την εξιλέωση της οργής του Θεού. Το αίμα του Χριστού εξαλείφει τις αιώνιες ποινές του αμαρτωλού ανθρώπου, οι οποίες έχουν την αιτία τους στις θανάσιμες αμαρτίες. Εκτός όμως από τις αμαρτίες αυτές, υπάρχουν οι βαριές και οι ελαφρές αμαρτίες, οι οποίες επιφέρουν πρόσκαιρες ποινές. Αυτές τις ποινές πρέπει ο άνθρωπος να τις εξοφλήσει με έργα μετανοίας, που επιβάλλονται από την Εκκλησία. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν πριν εξοφλήσουν αυτές τις ποινές και μεταβαίνουν στο λεγόμενο ‘καθαρτήριο πυρ', που υπάρχει ανάμεσα στον παράδεισο και την κόλαση, όπου καλούνται να εξαλείψουν το χρέος. Από εκεί, με τις προσευχές του Πάπα και των ζωντανών, οι ψυχές μεταβαίνουν στον παράδεισο. Όμως η «Εκκλησία» μπορεί να παραχωρήσει τη λύση των ποινών με βάση το ‘θησαυρό των αξιομισθιών των αγίων', τον οποίο διαχειρίζεται ο πάπας». (Αντ. Αλεβιζόπουλου, Ρωμαιοκαθολικισμός, Προτεσταντισμός και Ορθοδοξία, σελ. 16). Πιστεύουν, δηλαδή, πως οι Άγιοι έχουνε κάνει περισσότερα καλά έργα απ' όσα χρειάζονται για τη σωτηρία τους και τέτοιες «αξιομισθίες», που μ' αυτές μπορούν να σωθούν και άλλοι άνθρωποι. Πρόκειται για τις λεγόμενες αφέσεις η τα λυσίποινα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Πουθενά ωστόσο, το Ευαγγέλιο δεν διδάσκει τέτοιο πράγμα, ούτε δέχεται «περισσεύουσες αξιομισθίες» στους ανθρώπους, όσο άγιοι κι' αν ήτανε στη ζωή τους. Όσον αφορά στο «καθαρτήριο πυρ», ο άγιος Νεκτάριος, στο βιβλίο του «Μελέτη περί της αθανασίας της ψυχής», σ. 168,9, Αθήνα, 1901, γράφει σχετικά: «Κατά την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, μετά θάνατον ουδεμία υπάρχει μεσάζουσα τάξις μεταξύ των μεταβαινόντων εις Ουρανούς και των καταβαινόντων εις άδην». Δεν υπάρχει τόπος ειδικός, μεσάζων, ένθα ευρίσκονται αι ψυχαί των μετανοησάντων και μη ενεγκόντων καρπούς μετανοίας...»
8. Λατινική Μαριολογία η Μαριολατρία
Η παπική «Εκκλησία», παρεκκλίνοντας από την ορθή διδασκαλία των Πατέρων μας, οδηγήθηκε σε κακοδοξίες, καινοτομίες και εσφαλμένα δόγματα ως προς το πρόσωπο της Παναγίας. Έτσι το 1854 θεσπίστηκε το δόγμα της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου, που όριζε ότι «Η Παρθένος Μαρία από της πρώτης στιγμής της συλλήψεώς της διετηρήθη καθαρά παντός εκ του προπατορικού αμαρτήματος ρύπου». Το 1950, ο πάπας Πίος ΙΒ', ανεκήρυξε σε δόγμα την ενσώματη μετάσταση της Θεοτόκου, σύμφωνα με το οποίο «η αειπάρθενος Θεομήτωρ μετά την επί γης ζωήν αυτής, μετέστη εν σώματι και ψυχή εις την ουράνιον δόξαν». Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται εκ μέρους των παπικών μιά έντονη τάση απόδοσης υπερβολικών τιμών στη Θεοτόκο, που φτάνει στα όρια της λατρείας. «Συλλυτρώτρια», «Μητέρα της Εκκλησίας», «Μεσίτρια πασών των χαρίτων» είναι κάποιοι από τους τιμητικούς τίτλους που αποδίδουν στην Παναγία, με εσφαλμένο και προβληματικό περιεχόμενο. Σύμφωνα με την ορθόδοξη διδασκαλία, το προπατορικό αμάρτημα μεταδίδεται σε όλους τους ανθρώπους, ακόμη και σ΄ αυτούς που αποτελούν σκεύη εκλογής, όπως ήταν η Παναγία. Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, η Θεοτόκος ήταν «υποκείμενη εις το προπατορικό αμάρτημα μέχρι του Ευαγγελισμού. Τότε γαρ εκαθαρίσθη διά της επελεύσεως του Αγίου Πνεύματος». Όσον αφορά στην μετάσταση της Θεοτόκου, η ορθόδοξη παράδοση αναφέρεται στην μετά θάνατον μετάστασή της, χωρίς όμως αυτό να ανάγεται σε δόγμα, αφού δεν μαρτυρείται ούτε στην Αγία Γραφή ούτε στην αποστολική παράδοση. Στην Ορθοδοξία η λατρεία ανήκει μόνο στον Τριαδικό Θεό, ενώ στους αγίους και την Παναγία αρμόζει η τιμητική προσκύνηση και η πρεσβευτική ιδιότητα προς τον μόνο Σωτήρα, τον Κύριόν μας Ιησούν Χριστόν. Με μεγάλη σαφήνεια η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος (787) ορίζει: «τιμάν και μεγαλύνειν εμάθομεν πρώτον μεν και κυρίως και αληθώς την του Θεού Γεννήτριαν και τας αγίας και αγγελικάς Δυνάμεις και τους ενδόξους Μάρτυρας, αλλά και τους αγίους άνδρας, και τούτων αιτείν τας πρεσβείας», (βλ. σχ. Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, Ορθοδοξία και Παπισμός, εκδ. Ορθοδόξου τύπου, Αθήνα 1969, σελ. 164-191).
9. Μυστήρια
Μία γενική διαφορά η οποία απορρέει από το πρωτείο του Πάπα είναι η στάση των ιερέων στους λόγους των μυστηρίων, οι οποίοι φαίνεται να τα τελούν στο ...όνομά τους: «Εγώ σε βαπτίζω, εγώ σε συγχωρώ κ.λ.π.», σε αντίθεση με τα Ορθόδοξα Μυστήρια στα οποία ο ιερέας είναι απλός υπηρέτης: «Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Η χάρις του Παναγίου Πνεύματος διά της εμής ελαχιστότητος έχει σε λελυμένον και συγκεχωρημένον κ.λ.π.»
10. Το Βάπτισμα
Η ορθόδοξη Εκκλησία τελεί το Βάπτισμα με τριπλή κατάδυση στο νερό, η οποία συμβολίζει την τριήμερο ταφή και Ανάσταση του Κυρίου. Άλλωστε είναι σαφής η προτροπή του Κυρίου προς τους μαθητές Του να βαπτίζουν «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Από την άλλη μεριά, η παπική «Εκκλησία» καινοτομεί και εισάγει το διά επιχύσεως η ραντισμού βάπτισμα.
11. Χρίσμα
Η παπική «Εκκλησία καινοτομεί και το μυστήριο του Χρίσματος. Συνιστά να αναβάλλεται του μυστήριο του Χρίσματος στους βαπτιζομένους μέχρι το 7ο η κατ΄ άλλους το 14ο έτος της ηλικίας τους, οπότε και δεν κοινωνούν. Η αρχαία Εκκλησία παρείχε στα βαπτιζόμενα νήπια το Χρίσμα αμέσως μετά το Βάπτισμα, ακριβώς για να τα εισάγει από την πρώτη στιγμή στην ατμόσφαιρα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, δεδομένου ότι για να στηριχθεί ο βαπτιζόμενος στην πνευματική ζωή έχει πάντοτε ανάγκη από τη ζωογόνο Θεία Χάρη. Αυτήν την παράδοση ακολουθεί μέχρι σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία τελεί το Χρίσμα με άγιο Μύρο, σε αντίθεση με τους παπικούς που το τελούν με την επίθεση των χειρών του Επισκόπου.
12. Μετάνοια
Ως προς το μυστήριο της μετανοίας, την Ιερά Εξομολόγηση, στους Ρωμαιοκαθολικούς γίνεται ως μια δίκη και η επικοινωνία είναι απρόσωπη. Ο εξομολογούμενος λέει τα αμαρτήματά του χωρισμένος και άγνωστος στον πνευματικό (στους ξύλινους θαλαμίσκους) και λαμβάνει τα επιτίμια και την άφεση. Δεν υπάρχει δηλαδή προσωπική ποιμαντική σχέση και εκκλησιαστική κοινωνία, αλλά νομική και απρόσωπη σχέση. Προέχει η νομική δικαίωση του αμαρτωλού και όχι η συγχώρηση, επάνοδος και αποκατάστασή του στο πατρικό σπίτι (Εκκλησία) και την πατρική αγκάλη. Αντίθετα στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει προσωπική επαφή του πιστού με τον ιερέα. Η άφεση των αμαρτιών πηγάζει από την Σταυρική θυσία του Κυρίου μας και όχι από τις μεσιτείες των αγίων η άλλους παράγοντες, όπως διδάσκουν οι παπικοί.
13. Θ. Ευχαριστία
Σε αυτό το Μυστήριο οι παπικοί έχουν εισάγει πολλές καινοτομίες: α) Χρησιμοποιούν βιομηχανοποιημένο άζυμο άρτο που λέγεται «όστια» και όχι ένζυμο που χρησιμοποιεί η ανατολική Εκκλησία στηριζόμενη στο επιχείρημα ότι ακολουθούν αρχαία συνήθεια. Αυτό, όμως, δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ο Μυστικός Δείπνος έγινε με ένζυμο και όχι με άζυμο άρτο. Στην πραγματικότητα τα άζυμα δεν αποτελούν αρχαία συνήθεια, αλλά επινοήθηκε από αιρετικούς τους πρώτους αιώνες. β) Ο καθαγιασμός του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού τελείται για την ορθόδοξη Εκκλησία με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος. Αντιθέτως για τους παπικούς τελείται με την εκφώνηση των συστατικών του μυστηρίου λόγων του Κυρίου «Λάβετε φάγετε...» κ.λ.π. γ) Οι παπικοί απέκοψαν τον λαό από την μετοχή στο Αίμα του Κυρίου, αφού κοινωνούν μόνο οι ιερωμένοι απ' αυτό, διότι πιστεύουν ότι αρκεί για την σωτηρία των πιστών η μετάληψις μόνο του Σώματος. Σε αντίθεση, η ορθόδοξη Εκκλησία μεταδίδει το Σώμα και το Αίμα Χριστού σε όλους τους πιστούς. δ) Τα νήπια και τα παιδιά μέχρι το 10ο η 12ο έτος απέχουν από το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, διότι, σύμφωνα με την παπική διδασκαλία, δεν είναι ικανά να διακρίνουν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, αντίθετα με τους Ορθοδόξους που επιτρέπουν τη Θεία Κοινωνία στα βαπτισμένα νήπια.
14. Γάμος
Ο Κύριος τόνισε το αδιάλυτο του μυστηρίου του γάμου «παρεκτός λόγου πορνείας». Οι παπικοί δεν σεβάστηκαν αυτή την εξαίρεση και θέσπισαν το αδιάλυτο του γάμου χωρίς καμμία εξαίρεση.
15. Ιερωσύνη
Η παπική «Εκκλησία έχει αυθαίρετα καθιερώσει τη γενική αγαμία του κλήρου, στηριζόμενη σε αποστολικό χωρίο («...ο άγαμος μεριμνά τα του Κυρίου, πως αρέσει τω Κυρίω...» Α' Κορ. ζ, 32). Στην ουσία όμως η αγαμία οφείλεται στην στάση της Ρωμαιοκαθολικής «Εκκλησίας» που θέλει να εξάρει τον κλήρο υπέρ τους λαϊκούς, αποχωρίζοντάς τον από κάθε δεσμό με τις λαϊκές τάξεις και την κοινωνική ζωή, και κυρίως να καταδείξει την ανωτερότητα του δικού τους κλήρου έναντι των κληρικών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Α' Οικουμενική Σύνοδος αποδίδει το πνεύμα της Ανατολικής Εκκλησίας, την ελεύθερη δηλαδή εκλογή των κληρικών μεταξύ γάμου και αγαμίας. Η αγαμία είναι χάρισμα, ειδική χάρη του Θεού σε ορισμένα άτομα. Ωστόσο, στην υποχρεωτική αγαμία, που επέβαλε η Παπική Εκκλησία στον κλήρο της, δίνει την πρέπουσα απάντηση ο ασκητικότατος, ομολογητής, θαυματουργός, άγιος και επίσκοπος μέγας Πανφούτιος: «Μη βαρύνετε τον ζυγόν των ιερωμένων».
16. Ευχέλαιο
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου τελείται σε κάθε περίπτωση. Η προτροπή του Αδελφόθεου Ιακώβου είναι ρητή: «Ασθενεί τις εν υμίν; Προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ' αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν τω ονόματι Κυρίου...» (Ιακ. Ε, 14-15). Οι παπικοί αντίθετα και πάλι, χρησιμοποιούν το μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου μόνο μια φορά και μόνο στους ετοιμοθανάτους, σαν τελευταίο εφόδιο.
17. Το σημείο του Σταυρού
Παράδοση της Εκκλησίας είναι να κάνουμε το σημείο του Σταυρού με τα τρία δάκτυλα, που συμβολίζουν τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Οι παπικοί, αντιθέτως, τον κάνουν με τα τέσσερα δάκτυλα, γιατί κοντά στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, πρόσθεσαν και το πρόσωπο της Παναγίας, απόρροια της Μαριολατρείας. Επίσης, το σημείο του Σταυρού οι καθολικοί το κάνουν όχι από τα δεξιά προς τα αριστερά, αλλά από τα αριστερά προς τα δεξιά.
18. Θεία Λειτουργία
Αρχαία τάξη στην Εκκλησία είναι ο ιερέας να τελεί μια μόνο Θεία Λειτουργία την ημέρα και πάνω στην Αγία Τράπεζα να τελείται μόνο μια Θεία Λειτουργία καθημερινά. Η παπική «Εκκλησία», όμως, καθιέρωσε ο ιερέας να τελεί περισσότερες από μια Θείες Λειτουργίες και μάλιστα πάνω στην ίδια Τράπεζα.
19. Ναός
Οι παπικοί Ναοί δεν είναι στραμμένοι προς την Ανατολή, όπως είναι οι ορθόδοξοι, αλλά προς τη Δύση. Αυτό φαίνεται προκλητικότατα στο μεγάλο Ναό της Ρώμης, τον Άγιο Πέτρο Ο Μ. Βασίλειος γράφει σχετικά: «Πάντες ορώμεν κατά ανατολάς επί των προσευχών, ότι την αρχαίαν επιζητούμεν πατρίδα, τον Παράδεισον, όν εφύτευσεν Αδάμ εν Εδέμ, κατά ανατολάς».
20. Εκκλησιαστικές τέχνες
Η τέχνη της Δύσεως, η μουσική, η αρχιτεκτονική και η αγιογραφία, έχει καθαρά ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, σε αντίθεση με αυτήν της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στην δυτική ζωγραφική παράσταση ο Χριστός φαίνεται ως άνθρωπος και η Θεοτόκος και οι άγιοι ως κοινοί, μη μεταμορφωθέντες άνθρωποι. Και η φύση παρουσιάζεται «νατουραλιστικά», χωρίς μετοχή στο άκτιστο φως. Αντίθετα, η Ορθόδοξη εικόνα εικονίζει τον Θεάνθρωπο Χριστό και τα μεταμορφωμένα πρόσωπα της Θεοτόκου και των Αγίων μέσα στον επίσης μεταμορφωμένο από την Άκτιστη Χάρη κτιστό κόσμο. Στους Ναούς τους οι δυτικοί έχουν αγάλματα αντί για εικόνες και στις «ακολουθίες» τους χρησιμοποιούν μουσικά όργανα, κάτι που δεν είναι σύμφωνο με την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
21. Νηστεία
«Χαλαραί αντιλήψεις επεκράτησαν παρά τη ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ως προς τον ιερόν θεσμόν της νηστείας. Ο Σπυρίδων Μακρής γράφει περί των νηστειών των Λατίνων: «Αι νηστείαι της Δυτικής Εκκλησίας είναι ελαφρότεραι των της Ανατολικής, απαγορεύουσαι κυρίως το κρέας μόνον, οι δε κατά τόπους επίσκοποι έχουν το δικαίωμα της ρυθμίσεως των νηστειών». Ο ουνίτης επίσκοπος Υάκινθος, αναφερόμενος εις τον νόμον της λατινικής νηστείας, γράφει: «Ο νόμος της νηστείας επιτρέπει εν μόνο γεύμα την ημέραν, κατά το οποίον δύναταί τις να φάγη όσον θέλει και ό,τι θέλει. Αρκεί να μη διαρκέση το γεύμα περισσότερον από δυο ώρας»...Η νηστεία παύει πατά τοις ρωμαιοκαθολικοίς να αποτελή πνευματικόν όπλον προς καθαίρεσιν των σκιρτημάτων της σαρκός και μέσον άριστον γενικώτερον προς εγκράτειαν. Υλιστικόν νεωτερισμόν αποτελεί η ουσιαστική κατάργησις του ιερού θεσμού της νηστείας υπό της παπικής Εκκλησίας. Ο Μ> Βασίλειος ελέγχει πάντα επιχειρούντα την κατάργησιν της νηστείας: «Αρχαίον δώρον η νηστεία, ου παλαιούμενον και γηράσκων, αλλ' ανανεούμενον αεί...νηστεία εν παραδείσω ενομοθετήθη. Την πρώτην εντολήν έλαβεν Αδάμ, Από του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν ου φαγείσθε. Το δε, ου φάγεσθε, νηστείας εστί και εγκρατείας νομοθεσία...» (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, Ορθοδοξία και Παπισμός, σελ. 250,1).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
«Συνέπεια όλων των ανωτέρω είναι ότι στον Παπισμό έχουμε απόκλιση από την ορθόδοξη Εκκλησιολογία. Ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία δίνεται μεγάλη σημασία στη θέωση που συνίσταται στην κοινωνία με τον Θεό, δια της οράσεως του ακτίστου Φωτός, οπότε οι θεούμενοι συνέρχονται σε Οικουμενική Σύνοδο και οριοθετούν ασφαλώς την αποκαλυπτική αλήθεια σε περιπτώσεις συγχύσεως, εν τούτοις στον Παπισμό δίνεται μεγάλη σημασία στον θεσμό του Πάπα, ο οποίος Πάπας υπέρκειται ακόμη και από αυτές τις Οικουμενικές Συνόδους. Σύμφωνα με την λατινική θεολογία ‘η αυθεντία της Εκκλησίας υπάρχει τότε μόνον όταν στηρίζεται και εναρμονίζεται με την θέληση του Πάπα. Σε αντίθετη περίπτωση εκμηδενίζεται'... Υπάρχουν μεγάλες θεολογικές διαφορές, οι οποίες καταδικάσθηκαν από την Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου και στην Σύνοδο επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όπως φαίνεται και στο ‘Συνοδικό της Ορθοδοξίας'. Επί πλέον και οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι Τοπικές Σύνοδοι μέχρι τον 19ο αιώνα καταδίκαζαν όλες τις πλάνες του Παπισμού. Το πράγμα δεν θεραπεύεται ούτε βελτιώνεται από κάποια τυπική συγγνώμη που θα δώση ο Πάπας για ένα ιστορικό λάθος, όταν οι θεολογικές απόψεις του είναι εκτός Αποκαλύψεως και η Εκκλησιολογία κινείται σε εσφαλμένο δρόμο, αφού μάλιστα ο Πάπας παρουσιάζεται ως ηγέτης του Χριστιανικού κόσμου, ως διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου και βικάριος-αντιπρόσωπος του Χριστού πάνω στη γη, ωσάν ο Χριστός να έδωσε την εξουσία του στον Πάπα και Εκείνος αναπαύεται ευδαίμων στους Ουρανούς». (Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού, εφ. Παρέμβαση, Απρίλιος 2001. Μετά από όσα παρατέθηκαν, αντιλαμβανόμαστε ότι ο Δυτικός Χριστιανισμός (Παπισμός - Προτεσταντισμός) είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος. ‘Άλλη θεολογία, άλλη κοσμολογία, άλλη ανθρωπολογία, οι οποίες οδηγούν σε διαφορετική βιοθεωρία, διαφορετική κουλτούρα διαφορετικό πολιτισμό και επομένως σε μια εντελώς διαφοροποιημένη νοοτροπία που καταλήγει σε μια ξένη, ως προς την ορθόδοξη, πνευματικότητα και καθημερινότητα του ανθρώπου. Σε μία εποχή που όλοι τείνουν σε ενοποιήσεις και πολύς λόγος γίνεται για το αύριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, οι λόγοι του μακαριστού π. Ιουστίνου Πόποβιτς ηχούν στα αυτιά μας ως προφητικό κάλεσμα επαγρυπνήσεως και εγρηγόρσεως: «Όλοι οι ευρωπαϊκοί ουμανισμοί, από τους προ της Αναγεννήσεως, της Αναγεννήσεως και περαιτέρω, οι προτεσταντικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, κοινωνικοί, επιστημονικοί, πολιτιστικοί και πολιτικοί επεδίωκαν εν γνώσει η εν αγνοία και αδιακόπως επιδιώκουν, ένα πράγμα: να αντικαταστήσουν την πίστιν εις τον Θεάνθρωπον με την πίστιν εις τον άνθρωπον, να αντικαταστήσουν το ευαγγέλιον του Θεανθρώπου με το ευαγγέλιον κατ' άνθρωπον, την φιλοσοφίαν κατά Θεάνθρωπον με την φιλοσοφίαν κατ' άνθρωπον, την κουλτούραν κατά Θεάνθρωπον με την κουλτούραν κατ' άνθρωπον. Με μιαν λέξιν, να αντικαταστήσουν την ζωήν κατά Θεάνθρωπον με την ζωήν κατ' άνθρωπον. Και ταύτα συνέβαινον επί αιώνας, έως ότου τον παρελθόντα αιώνα, το 1870, εις την Α' Σύνοδον του Βατικανού, όλα αυτά συνεκεφαλαιώθησαν εις το δόγμα του αλάθητου του Πάπα. Έκτοτε το δόγμα αυτό απέβη το κεντρικό δόγμα του παπισμού. Δια τούτο επί των ημερών μας εις την Β' Σύνοδον του Βατικανού τόσον επιμόνως και επιδεξίως συνεζητήθη και υπεστηρίχθη το απαραβίαστον και το αναλλοίωτον αυτού του δόγματος. Το δόγμα τούτο έχει κοσμοϊστορικήν σημασίαν δι' όλην την τύχην της Ευρώπης, μάλιστα δε δια τους αποκαλυπτικούς καιρούς της, εις τους οποίους έχει ΄δη εισέλθει Διά του δόγματος αυτού όλοι οι ευρωπαϊκοί ανθρωπισμοί απέκτησαν το ιδεώδες και το είδωλόν των: ο άνθρωπος ανεκηρύχθη υπερτάτη θεότης, πανθεότης. Το ευρωπαίκόν ουμανιστικόν πάνθεον απέκτησε τον Δία του» (Ι. Πόποβιτς, Άνθρωπος και Θεάνθρωπος, εκδ. Αστήρ, ε' έκδοσις, 1987, σελ. 149 - 150)
«Για όλους αυτούς τους λόγους η ένωσις δεν είναι υπόθεσις συμφωνίας μόνο σε κάποια δόγματα, αλλά αποδοχής του ορθοδόξου, θεανθρωποκεντρικού, χριστοκεντρικού, τριαδοκεντρικού πνεύματος στα δόγματα, στην ευσέβεια, στην εκκλησιολογία, στο κανονικό δίκαιο, στην ποιμαντική, στην τέχνη, στην άσκησι. Για να γίνει αληθινή ένωσις θα πρέπει η εμείς να παρατηθούμε από τον Ορθόδοξο θεανθρωποκεντρισμό μας η οι Παπικοί από τον δικό τους ανθρωποκεντρισμό. Το πρώτο είναι αδύνατο να συμβή με την Χάρι του Κυρίου μας, διότι αυτό θα ήταν προδοσία στο Ευαγγέλιο του Χριστού μας. Αλλά και το δεύτερο είναι δύσκολο να συμβή. Όμως «τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν». Πιστεύουμε ότι δεν συμφέρει και στους μη Ορθοδόξους να παραιτηθούμε εμείς από την Ορθοδοξία μας. Όσο υπάρχει η Ορθοδοξία, σώζεται η ακαινοτόμητος ευαγγελική πίστις, η «άπαξ παραδοθείσα τοις Αγίοις». Υπάρχει ζωντανή η μαρτυρία της πραγματικής κοινωνίας του Θεού με τον άνθρωπο, η αλήθεια της Εκκλησίας ως θεανθρωπίνης κοινωνίας. Έτσι ακόμη και οι ετερόδοξοι που την έχασαν, γνωρίζουν ότι κάπου υπάρχει. Ελπίζουν. Ίσως κάποτε την αναζητήσουν μεμονωμένα η συλλογικά. Θα την βρουν και θα αναπαυθούν. Ας κρατήσουμε αυτήν την αγία πίστι όχι μόνο για μας αλλά και για όλους τους αδελφούς ετεροδόξους και για όλο τον κόσμο. Η θεωρία περί δύο πνευμόνων, διά των οποίων αναπνέει η Εκκλησία, δηλαδή του Παπισμού και της Ορθοδοξίας, δεν μπορεί να γίνει δεκτή από Ορθοδόξου πλευράς, διότι ο ένας πνεύμων (ο Παπισμός) δεν ορθοδοξεί και το γε νυν έχον νοσεί ανιάτως. Ευχαριστούμε την Παναγία και Ζωαρχική Τριάδα για το μεγάλο δώρο Της, την αγία Ορθόδοξο Πίστι μας και για τους ευσεβείς προγόνους, διδασκάλους, ιερείς και αρχιερείς και πνευματικούς μας πατέρας, που μας εδίδαξαν και παρέδωσαν αυτήν την αγία Πίστι. Ομολογούμε, ότι δεν θα αναπαυόμασταν σε μια Εκκλησία που εν πολλοίς υποκαθιστά τον Θεάνθρωπο Χριστό με τον «αλάθητο» άνθρωπο «πάπα» η «προτεστάντη». Πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, που έχει το πλήρωμα της Αληθείας και της Χάριτος. Λυπούμεθα, γιατί οι ετερόδοξοι Χριστιανοί δεν ημπορούν να χαρούν αυτό το πλήρωμα, και μάλιστα κάποτε προσπαθούν και να παρασύρουν και προσηλυτίσουν τους Ορθοδόξους στις κοινότητές τους, όπου μόνον μια μερική, αποσπασματική και διαστρεβλωμένη άποψι της αληθείας έχουν. Εκτιμούμε την όση αγάπη έχουν για το Χριστό και όσα καλά έργα κάνουν, αλλά δεν ημπορούμε να δεχθούμε ότι η ερμηνεία που δίδουν στο Ευαγγέλιο του Χριστού είναι σύμφωνη με την διδασκαλία του Χριστού, των αγίων Αποστόλων, των αγίων Πατέρων και των αγίων Τοπικών Οικουμενικών Συνόδων. Προσευχόμεθα ο αρχιποιμήν Χριστός, ο μόνος αλάθητος Αρχηγός και Κεφαλή της Εκκλησίας, εκείνους μεν να οδηγήση στην Αγία Ορθόδοξο Εκκλησία, που είναι το πατρικό τους σπίτι, από το οποίο κάποτε απεσκίρτησαν, εμάς δε τους Ορθοδόξους να φωτίση, ώστε να παραμείνουμε άχρι θανάτου πιστοί στην αγία και ακαινοτόμητο Πίστι μας, όλο και περισσότερο στερεούμενοι και εμβαθύνοντες σ' αυτήν, «μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού». «Αμήν». (Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη, Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός (Παπισμός) (Κύριαι Διαφοραί), εκδ. Σταμούλης 2006).
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008
Μαργαριτάρια
''Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα'' Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1988
''Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ'' Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Θηβών
''Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας'' Από Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή του Γυμνασίου Καρδίτσας, 1991
''Θύμα και δράστης πρέπει να γνωρίζονταν γιατί το θύμα πυροβολήθηκε τρεις φορές χωρίς να προλάβει να προετοιμασθεί'' Από συνέντευξη με αστυνομικό διευθυντή ύστερα από φόνο, Σκάι TV, 1998)
''Όχι, δεν ήταν τέσσερις οι πυροβολισμοί, ήτανε πέντε. Ακούστε. Δεν ήταν μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ, δηλαδή το σύνολον μπαμ τέσσερα. Ήτανε μπαμ και μπαμ και μπαμ και μπαμ και ακόμα μία μπαμ, δηλαδή το σύνολον πέντε τα μπαμ. Να το ξαναπώ ή ξηγήθηκα; Πέντε, είπαμε. Και τώρα καληνύχτα'' Δήλωση αυτόπτη μάρτυρα σε επεισόδιο με πυροβολισμούς, Σκάι TV, 27.10.1996
''Δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ ήταν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι Σοδομιστές ήταν υπέρ της κοινωνικής ισότητας ενώ οι Γομαριστές ήταν εγωιστές και συντηρητικοί'' Από γραφτό εξετάσεων στα Θρησκευτικά, Λύκειο Λασιθίου, 1985
''Επείγοντα ή αιφνίδια περιστατικά μόνο με ραντεβού και με περιθώριον μιας ημέρας'' Επιγραφή σε ιατρείο, Αθήνα, 1991
''Λυπούμαι που τόσον καιρό δεν σας έγραψα. Είχα τοποθετήσει το γραφείο σε τελείως λάθος στάση και δεν έφτανα στην επιφάνειά του να γράψω δυο λόγια. Τώρα όλα εντάξει'' Από γράμμα φοιτητή στην οικογένειά του στην επαρχία, Γρεβενά, 1971
''Αδύνατον. Πώς να θυμηθώ, ήμουν τόσο φοβισμένη, το πρόσωπό του θα πρόσεχα; Ναι, ήταν μάλλον ψηλός, όχι και πάρα πολύ, ίσως και κοντότερος κάπως. Πάντως, φορούσε ένα Λακόστ γκρι αρζάν απ' αυτά του τέννις, ζώνη δερμάτινη Πιέρ Καρντέν, παπούτσια μοκασίνια Σεμπάγκο μπορντό, ήταν κουρεμένος στιλ Ρόμπερτ Ρέντφορντ, γυαλιά ηλίου Φερέ και μύριζε άφτερ σέιβ Βερζάτσε. Άλλο κάτι δεν πρόσεξα'' Μαρτυρία γυναίκας στην τηλεοπτική κάμερα ύστερα από ληστεία σούπερ μάρκετ, Αμφιθέα, Σκάι TV, 27.6.98
''Μια γυναίκα επίτοκος είναι γεμάτη επιτόκια. Πάντως, το γεννητούρι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο'' Από έκθεση με ελεύθερο θέμα, Λύκειο Λάρισας, 1984
''Βλάκα, ο Ναπολέων δεν έκανε τον περίπλουν της γης, ο Βάσκος Ντεγάμας τον έκανε. Ο Ναπολέων έκανε τον περίπλουν του Φατερλόν, πρόσεχε!'' Σκονάκι σε ώρα εξετάσεων στην Ιστορία σε τάξη Γυμνασίου Νέου Ψυχικού, 1979
''Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά'' Από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης 1991
''Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες'' Από την Έκθεση ιδεών υποψηφίου στη Σχολή Αστυνομίας, 1992
''Η επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελική του πτώση'' Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1989
Μαθητής Λυκείου, Εύβοια 1996 "Ρε Μάριε, με έσωσες. Είσαι ο σωσίας μου!"
Aπό γραπτό υποψηφίου αστυνομικού, Αθήνα 1990 "Ατρόμητος ο Έλλην Στρατάρχης, κοίταξε κατάματα τον εισβολέα και με τα λίγα περσικά που ήξερε του είπε: Μολών Λαβέ."
Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1988 "Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα."
Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Θηβών "Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ."
Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1989 "Η επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελική του πτώση."
Από Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή του Γυμνασίου Καρδίτσας, 1991 "Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας."
Από την Έκθεση ιδεών υποψηφίου στη Σχολή Αστυνομίας, 1992 "Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες."
Από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης 1991 "Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά."
Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Αργοστολίου, 1992 "Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ."
Υποψήφιος στη Σχολή Αστυνομίας, 1991 "Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, και για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες αλλά Κουστωδίες."
Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Ζωγράφου, 1990 "Η επανάσταση στις Ινδίες είχε αρχηγό και σύμβολο το Γάντι του Μανχάταν."
Από διαγωνισμό στη Γεωμετρία, Γυμνάσιο Ιωαννίνων, 1982 "Το τρίγωνο που φέρει δύο γωνίες λέγεται διαγώνιον."
Από μάθημα Γεωγραφίας, Λύκειο Χανίων, 1990 "Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι."
Γυμνάσιο Καβάλας, 1988 "Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα στις ακτές. Ενδιαμέσως στους σκουπιδότοπους και λιμάνια."
Γυμνάσιο Ηρακλείου, 1991 "Ο κύκλος είναι μία στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει."
Γυμνάσιο Καρδίτσας, 1989 "Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη."
Υποψήφια νοσοκόμα, Νοσοκομείο Αγρινίου "Η ελονοσία καταπολεμήθηκε και εξαφανίσθηκε δια των προσπαθειών της επιστήμης. Και η γρίπη; Πέρα βρέχει."
Γυμνάσιο Κιλκίς, 1992 "Το εκτάριον βρίσκεται ακριβώς μεταξύ πενταρίου και επταρίου."
(Ανακοίνωση για αιφνίδια ματαίωση προβολής τηλε-φιλμ, STAR TV, 1993) Λόγω απροβλέπτων τεχνικών δυσκολιών το προγραμματισμένο για προβολή στις 10.30 θρίλερ "Θανάσιμο μίσος" δεν θα προβληθεί σήμερα. Αντ' αυτού θα προβληθεί το εξ ίσου "Μίσος θανάτου", επίσης αμερικανικής παραγωγής 1989.
(Από άρθρο - απόπειρα εκλαΐκευσης της καραντίνας, περιοδικό "Βεντέτα", Αθήνα, 1959) Η καραντίνα μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ σοβαρή ασθένεια που ταλαιπωρεί τον άρρωστο ακόμα και μέχρι σαράντα μερόνυχτα. Σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί και να μεταδοθεί και σε μικρότερο χρονικό διάστημα αναλόγως συνθηκών. Στα λιμάνια και αεροδρόμια απαγορεύεται αυστηρώς (διεθνής υποχρέωση).
(Από άρθρο σε επιστημονική στήλη κλαδικού περιοδικού, Θεσσαλονίκη, 1989) Μια από τις μεγαλύτερες επιστημονικές ανακαλύψεις του αιώνα μας μπορεί να θεωρηθεί και η τηλεόραση που εξασφάλισε στον άνθρωπο την εξασφάλιση της μοναξιάς του και συνέτεινε στο να περιοριστεί ο μοναχικός βίος, αν και στα περισσότερα μοναστήρια απαγορεύεται.
(Από γραφτό στη Φυσική, Γυμνάσιο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, 1983) Η κυριώτερη αιτία της εξατμίσεως του νερού είναι η φωτιά κάτω απ' το κατσαρολάκι.
(Δήλωση αυτόπτη μάρτυρα σε επεισόδιο με πυροβολισμούς, Σκάι TV, 27.10.1996) Όχι, δεν ήταν τέσσερις οι πυροβολισμοί, ήτανε πέντε. Ακούστε. Δεν ήταν μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ, δηλαδή το σύνολον μπαμ τέσσερα. Ήτανε μπαμ και μπαμ και μπαμ και μπαμ και ακόμα μία μπαμ, δηλαδή το σύνολον πέντε τα μπαμ. Να το ξαναπώ ή ξηγήθηκα; Πέντε, είπαμε. Και τώρα καληνύχτα.
(Από συνέντευξη με αστυνομικό διευθυντή ύστερα από φόνο, Σκάι TV, 1998) Θύμα και δράστης πρέπει να γνωρίζονταν γιατί το θύμα πυροβολήθηκε τρεις φορές χωρίς να προλάβει να προετοιμασθεί.
(Από εργασία για τα Μαθηματικά, Λύκειο Τρίπολης, 1991) Τρεις κύκλοι εφαπτόμενοι ο ένας με τον άλλον δημιουργούν τρίκυκλον
(Αγγελία σε εφημερίδα, 1968). "Γάτος Σιάμ αναζητείται και αμειφθήσεται" Σκύλος Δαλματίας ευρέθη και φιλοξενείται. Γάτος Σιάμ εχάθη σε νησί, αναζητείται και αμειφθήσεται.
(Από ρεπορτάζ μετά από πυρκαϊά σε εργοστάσιο χρωμάτων στο Αιγάλεω, 1969). Λόγω της φωτιάς που προκάλεσαν οι φλόγες εκλήθη η πυροσβεστική υπηρεσία που μετά από επίμονη προσπάθεια έσβησε την πυρκαϊά. Ζημίες δεν αναφέρθηκαν εκτός από τριάντα τόνους βαμβάκι, εξακόσια βαρέλια βερνικοχρώματος και ολοσχερώς τον δεύτερο όροφο του εργοστασίου. Αναφέρθησαν εν συνόλω έξι πυροσβέστες εκ των οποίων οι τρεις τελείως ακίνδυνοι.
(Από το αστυνομικό δελτίο, αθηναϊκές εφημερίδες, φθινόπωρο 1990). Συνελήφθη εν καταστάσει μέθης ο Τούρκος Σασάτ Μποσκενλί φέρων Σουηδικόν διαβατήριον διότι ελεγχθείς υπό τροχονόμου εδήλωσε ότι είναι Άγγλος και αν υπάρχουν αντιρρήσεις γι' αυτό να τηλεφωνήσουν και να ξυπνήσουν τον Ελβετό πρέσβυ. Κατά την προσαγωγή του στο Αστ. Τμήμα της Νέας Σμύρνης, έβρισε τους πάντες γερμανικά.
(Μικρή αγγελία, σε εφημερίδα, 1968). ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ. Δραστήριοι, μορφωμένοι νέοι και νέες με δικό τους μεταφορικόν μέσον ζητούνται για άμεσον ανάληψη σε Αθήνα και επαρχία να προωθήσουν επαναστατική εφεύρεση σε συσκευή για την εντόπιση νερού, ακόμα και όταν δεν υπάρχει σταγόνα. Ειδικό μηχάνημα Βραζιλιανής πατέντας διεθνώς. Συνεργασία με πηγαδάδες αποκλείεται.
(Από εξετάσεις στην Ψυχολογία, Λύκειο Λαμίας, 1997). Η κρίση συνείδησης είναι μια ψυχολογική κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά και να προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές στον φέροντα.
(Επιγραφή σε προάστιο της Αθήνας, 1994). Ρετσίνα βαρελίσια δια οικίας παραγωγής μας. Επίσης διαθέτω Αλβανούς δια μεροκάματο αγροτικών εργασιών.
(Επιγραφή σε γαλακτοπωλείο, Πάρος, 1977). Το κατάστημα θα σερβίρει καθημερινώς πρωινό στους παραθεριστάς και μπρέκφαστ στους τουρίστες.
(Επιγραφή σε ιατρείο, Αθήνα, 1991). Επείγοντα ή αιφνίδια περιστατικά μόνο με ραντεβού και με περιθώριον μιας ημέρας.
(Μεγάλη επιγραφή σε ύφασμα, αναρτημένη από Έλληνες φοιτητές του Λονδίνου, στον αγώνα ΠΑΟ - ARSENAL, WEMBLEY STADIUM, 30 Σεπτ. 1998). Μάνα, στείλε φέτα!
(Από γραφτό στην Ιστορία, Γυμνάσιο Νέου Φαλήρου, 1988). Για να καταπολεμήσει την βραδυγλωσσίαν του ο Δημοσθένης μπούκωνε το στόμα του με χαλίκια κι έτσι όταν μιλούσε κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε. Με τον καιρό τον συνήθισαν όλοι έτσι μπουκωμένο και δεν του έδινε κανείς σημασία. Πέθανε τρελός στα Κύθηρα με το στόμα μπουκωμένο.
(Από γραφτό στην Ελληνική Ιστορία, Γυμνάσιο Περάματος Πειραιά, 1994). Μόλις ο Αρχιμήδης ανακάλυψε την εκτίναξη του νερού, τρόμαξε τόσο πολύ, που τα ανέθεσε όλα στην πολιτική ηγεσία, ώστε να μην έχει καμία ευθύνη.
(Από γραφτό στη Μυθολογία, Γυμνάσιο Πάτρας, 1974). Χρόνια μετά περνώντας από το μέρος που είχε καθαρίσει την κόπρο του Αιγίου, ο Ηρακλής έμεινε κατάπληκτος. Όλα πεντακάθαρα, λες και ήταν χθες. Έφυγε κατευχαριστημένος.
(Από γραπτό στα Θρησκευτικά, Γυμνάσιο Ολυμπίας, 1991). Η Εντολή που λέει Αγάπα τον Πλησίον σου είναι μια από τις σπουδαιότερες. Αλλά, όπως και όλα τα σημαντικά πράγματα, θέλει πολλή επεξήγηση για ν' αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις.
(Από εξετάσεις Θρησκευτικών, Λύκειο Μαρκοπούλου Αττικής, 1992). Τραγικό τέλος είχε ο Λούθηρος. Ετέθη εκτός εκκλησίας με ισχυρό κτύπημα της Παπικής Βούλας στο κεφάλι.
(Από γραφτό εξετάσεων στα Θρησκευτικά, Λύκειο Λασιθίου, 1985). Δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ ήταν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι Σοδομιστές ήταν υπέρ της κοινωνικής ισότητας ενώ οι Γομαριστές ήταν εγωιστές και συντηρητικοί.
(Από γραφτό στην Ανάλυση της Βίβλου, Γυμνάσιο Μπέτφορντ, Αγγλία, 1981). Όταν κατέβηκε ο Μωυσής από το βουνό κουβαλώντας για τρίτη φορά τις 10 Εντολές, τους μάζεψε όλους και τους είπε ότι ο Θεός ήταν ανένδοτος. Τελικά, είπε, τα κατάφερε να πάρει το ο-κέι για να τρώνε βούτυρο με μέλι τις Παρασκευές αλλά η μοιχεία παραμένει.
(Από έκθεση με ελεύθερο θέμα, Λύκειο Λάρισας, 1984) Μια γυναίκα επίτοκος είναι γεμάτη επιτόκια. Πάντως, το γεννητούρι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο.
(Σκονάκι σε ώρα εξετάσεων στην Ιστορία σε τάξη Γυμνασίου Νέου Ψυχικού, 1979). Βλάκα, ο Ναπολέων δεν έκανε τον περίπλουν της γης, ο Βάσκος Ντεγάμας τον έκανε. Ο Ναπολέων έκανε τον περίπλουν του Φατερλόν, πρόσεχε!
(Από γράμμα φοιτητή στην οικογένειά του στην επαρχία, Γρεβενά, 1971). Λυπούμαι που τόσον καιρό δεν σας έγραψα. Είχα τοποθετήσει το γραφείο σε τελείως λάθος στάση και δεν έφτανα στην επιφάνειά του να γράψω δυο λόγια. Τώρα όλα εντάξει.
(Περιγραφή σκηνής από ρεπόρτερ κοινωνικής εκπομπής, Σκάι TV, 1992) Πλησιάσαμε τον ερημίτη μέσα στην απερίγραπτη παράγκα του και τον ρωτήσαμε αν του αρέσει αυτό το είδος της ζωής που επέλεξε να κάνει. Μας κοίταξε περιφρονητικά και τελείως εξαγριωμένος εκστόμισε μια πολύ σκληρή βωμολοχία. Έναν από εμάς, μάλιστα, τον απεκάλεσε θηλυπρεπή. Μας έβγαλε έξω διά της βίας και εν συνεχεία, όταν βρισκόμαστε πλέον στο δρόμο, βγήκε στο παράθυρο και εκσφενδόνισε εναντίον μας μεγάλη μπουκάλα με Κόκα Κόλα. Με συγχωρείτε, Πέπσι ήτανε.
(Μαρτυρία γυναίκας στην τηλεοπτική κάμερα ύστερα από ληστεία σούπερ μάρκετ, Αμφιθέα, Σκάι TV, 27.6.98) Αδύνατον. Πώς να θυμηθώ, ήμουν τόσο φοβισμένη, το πρόσωπό του θα πρόσεχα; Ναι, ήταν μάλλον ψηλός, όχι και πάρα πολύ, ίσως και κοντότερος κάπως. Πάντως, φορούσε ένα Λακόστ γκρι αρζάν απ' αυτά του τέννις, ζώνη δερμάτινη Πιέρ Καρντέν, παπούτσια μοκασίνια Σεμπάγκο μπορντό, ήταν κουρεμένος στιλ Ρόμπερτ Ρέντφορντ, γυαλιά ηλίου Φερέ και μύριζε άφτερ σέιβ Βερζάτσε. Άλλο κάτι δεν πρόσεξα.
(Θόδωρος Καλύβας, 1976) Η διαφορά μεταξύ ενός ψυχωτικού και ενός νευρωτικού; Ο ψυχωτικός νομίζει ότι ένα κι ένα κάνουν τρία. Ο νευρωτικός ξέρει ότι ένα κι ένα κάνουν δύο, αλλά δεν του αρέσει καθόλου. Βέβαια, έχουμε και τον ψυχονευρωτικό. Αυτός επιμένει ότι ένα κι ένα μας κάνουν τριάμισι, αλλά το αμφισβητεί, εξετάζοντάς το με πολλή καχυποψία.
(Από γραπτό μαθητή στη Νεώτερη Ιστορία, Δημοτικό σχολείο Λουγκάνο, Βόρεια Ιταλία, 1993) Στην εποχή του Στάλιν, μας είπε ο πατέρας μου, τα ταξίδια στη Ρωσία απαγορευόντουσαν. Αν κάποιος Ρώσος ζητούσε διαβατήριο, ο Στάλιν δεν του το 'δινε. Αν επέμενε, τότε ο Στάλιν το 'δινε αλλά μόνο για τη Σιβηρία και συνήθως με εικοσιπενταετή διάρκεια. Σε περιπτώσεις, και εφ' όρου ζωής.
(Επιγραφή σε μικρό παντοπωλείο, Χαλάνδρι, 1961). ΖΗΤΕΙΤΑΙ μικρός διά το μπακάλικο και μεγάλος διά το παραπλεύρως συνεργείο.
(Επιγραφή σε κατάστημα πωλήσεως ζώων, Νέα Σμύρνη Αττικής, 1981). Διατίθεται σκύλος σπάνιος ράτσας ονόματι Τζον Γουέην με εκπαίδευσιν σκύλου - τσέντερμαν φύλακος διά ζευγάρωμα με σκυλίτσαν μέχρι 2 ετών ασχέτως ονόματός της. Περπινιάς. Επίσης άλλος σκύλος γατόφιλος κατά 75%.
(Άντζελα Δημητρίου, τραγουδίστρια, συνέντευξη στον Σκάι TV, χειμώνας 1998). Άκου Μάκη, εγώ δηλαδή με θεωρούνε ειλικρινή άτομο, τι να πω για τον Πάριο; Ο Πάριος είναι ο Πάριος. Ο Πάριος ήταν από ανέκαθεν ο Πάριος. Ο Πάριος ήταν και θα είναι πάντα ο Πάριος. Πάριος θα μείνει, η μοίρα των μεγάλων, εγώ στο λέω. Ανέκαθεν.
(Από λόγο υποψήφιου βουλευτή, Κορωπί Αττικής, 1992). Ας φερθούμε υπερκομματικά και, επιτέλους, ας βάλουμε ένα τέλος στην έννοια κόμμα. Προσοχή, όμως. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί αν το τέλος τεθεί υπό μορφήν τελείας υπεράνω του κόμματος, τι θα προξενήσουμε; Ένα ερωτηματικόν. Σκεφθείτε το.
(Από γραφτό στην Ψυχολογία, Λύκειο Μυκόνου, 1991). Ο εκνευρισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται ήρεμα γιατί μπορεί να σου τσακίσει τα νεύρα.
(Από γραφτό στη Βιολογία, Γυμνάσιο Καδίς Ισπανία, 1978). Είναι, βέβαια, στη φύση του ανθρώπου να παθαίνει ψυχικές ταραχές, μερικές φορές και μέχρι τρελλής καταστάσεως τρελλού ανθρώπου. Αυτό το γιατρεύει η Ψυχιατρία με εφευρέτη τον Φρόιν που μετά την εφεύρεση μάζεψε τρελλούς για να την εφαρμόσει.
(Απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου σε ερώτηση δημοσιογράφου, 1995). Εγώ θα σας απαντήσω όπως πρέπει να σας απαντήσω. Η κυβέρνηση αρνείται και διαψεύδει τα δημοσιεύματα ότι ο ξένος επιτετραμμένος είπε ψέματα. Απλώς, άθελά του προφανώς, μετείχε οικειοθελώς σε μια εκστρατεία παραπληροφόρησης.
(Επιγραφή σε εργοστάσιο, Θεσσαλονίκη 1971). Πας εισερχόμενος απαγορεύεται.
(Από συνέντευξη με Έλληνα βουλευτή, 1996). Εγώ δεν νοιώθω καθόλου ρατσιστής, σιχαίνομαι κάθε τι το ρατσιστικό. Τους Τσιγγάνους τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Τους γύφτους σιχαίνομαι!
''Για όσους έχουν ασπρόμαυρη τηλεόραση, ο έγχρωμος παίχτης Μπατίστα του Εθνικού, είναι αυτός με το μπλε σορτσάκι'' Μανόλης Μαυρομάτης
''Εχθες τελεσθηκε στον Μητροπολιτικο ναο, θεια λειτουργια, χοροπηδουντος του Αρχιεπισκοπου κ. Χριστοδουλου'' Δημοσιογραφος ΕΤ1
''Επισκεφθηκες τον Παρθενωνα οταν εισουν στην Ελλαδα; -Δεν θυμαμαι ολα τα κλαμπ που πηγα'' Shaquile O'Neal
''Παρθένο δάσος είναι το δάσος όπου το χέρι του ανθρώπου δεν πάτησε ποτέ πόδι'' Από μαθητική έκθεση
''Το στήθος είναι ένα εξάρτημα που το φοράνε μόνο οι ωραίες γυναίκες''
Από μαθητική έκθεση
''Ανεμογκάστρι λέμε, συνήθως, για γυναίκα που νομίζει έγκυος, αλλά που δεν είναι. Ένοχος συνήθως ο γκαστρίμυθος που την παρέσυρε σε ακολασίες ακατονόμαστες και αυτός είναι ύποπτος τύπος, με μισόκλειστα μάτια και στραβοπατημένα παπούτσια, που δίνει και το κακό παράδειγμα στους νέους και που, μάλλον, και ΚΟΥΚΟΥΕΣ είναι''
Από μαθητική έκθεση
(Από έκθεση αυτοψίας αυθαιρέτου οικοδομής της Πολεοδομίας Εύβοιας που διαβάστηκε στο δικαστήριο) "...διεπιστώθη εντός περιφραγμένου ακινήτου, η υπάρξη αυθαιρέτου ισόγειας οικοδομής, διαστάσεων 10 Χ 8 περίπου μέτρων. Σημείωση. Οι διαστάσεις της οικοδομής είναι εξ αποστάσεως και κατ΄εκτίμησιν επειδή στην οικοδομή υπήρχε σκύλος"
Ισημερινός: είναι αυτό που λέμε σήμερα
Μεσημβρινός: είναι το μεσημέρι της κάθε μέρας
Γιατί κάνει θόρυβο η κατσαρόλα όταν βράζει το νερό; Γιατί ακούγονται οι φωνές των μικροβίων που σκάνε
Η στάση του Νίκα: είναι η στάση έξω από το εργοστάσιο αλλαντικών Νίκα
Από εκθέσεις μαθητών..
Κατά τη διάρκεια αγώνα ανωμάλου δρόμου γυναικών: --Και οι ανώμαλες μπαίνουν στα τελευταία 1000 μέτρα Σχολιαστής στίβου
Και για να ακούσουμε τον αυτόπτη μάρτυρα τι έχει να μας πει --Εγώ δεν ήμουν μπροστά αλλά μου είπαν πως έγινε ...μπλα μπλα μπλα Δημοσιογράφος του Alpha
Και ναι..μπαίνει στην μεγάλη περιοχή..την βγάζει..και την παίζει Εκφωνητής ποδοσφαιρικού αγώνα στην τηλεόραση
Κοιτάξτε τους οπαδούς του Άρη πως είναι κρεμασμένοι σαν σταφύλια από τις κερκίδες Speaker του Supersport
Σε τηλεοπτικό παράθυρο: --Θα πρέπει να ντρέπεσαι για αυτά που λες..Ντρέψου ρε συ!!!!
Μάκης Ψωμιάδης
''Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ'' Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Θηβών
''Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας'' Από Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή του Γυμνασίου Καρδίτσας, 1991
''Θύμα και δράστης πρέπει να γνωρίζονταν γιατί το θύμα πυροβολήθηκε τρεις φορές χωρίς να προλάβει να προετοιμασθεί'' Από συνέντευξη με αστυνομικό διευθυντή ύστερα από φόνο, Σκάι TV, 1998)
''Όχι, δεν ήταν τέσσερις οι πυροβολισμοί, ήτανε πέντε. Ακούστε. Δεν ήταν μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ, δηλαδή το σύνολον μπαμ τέσσερα. Ήτανε μπαμ και μπαμ και μπαμ και μπαμ και ακόμα μία μπαμ, δηλαδή το σύνολον πέντε τα μπαμ. Να το ξαναπώ ή ξηγήθηκα; Πέντε, είπαμε. Και τώρα καληνύχτα'' Δήλωση αυτόπτη μάρτυρα σε επεισόδιο με πυροβολισμούς, Σκάι TV, 27.10.1996
''Δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ ήταν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι Σοδομιστές ήταν υπέρ της κοινωνικής ισότητας ενώ οι Γομαριστές ήταν εγωιστές και συντηρητικοί'' Από γραφτό εξετάσεων στα Θρησκευτικά, Λύκειο Λασιθίου, 1985
''Επείγοντα ή αιφνίδια περιστατικά μόνο με ραντεβού και με περιθώριον μιας ημέρας'' Επιγραφή σε ιατρείο, Αθήνα, 1991
''Λυπούμαι που τόσον καιρό δεν σας έγραψα. Είχα τοποθετήσει το γραφείο σε τελείως λάθος στάση και δεν έφτανα στην επιφάνειά του να γράψω δυο λόγια. Τώρα όλα εντάξει'' Από γράμμα φοιτητή στην οικογένειά του στην επαρχία, Γρεβενά, 1971
''Αδύνατον. Πώς να θυμηθώ, ήμουν τόσο φοβισμένη, το πρόσωπό του θα πρόσεχα; Ναι, ήταν μάλλον ψηλός, όχι και πάρα πολύ, ίσως και κοντότερος κάπως. Πάντως, φορούσε ένα Λακόστ γκρι αρζάν απ' αυτά του τέννις, ζώνη δερμάτινη Πιέρ Καρντέν, παπούτσια μοκασίνια Σεμπάγκο μπορντό, ήταν κουρεμένος στιλ Ρόμπερτ Ρέντφορντ, γυαλιά ηλίου Φερέ και μύριζε άφτερ σέιβ Βερζάτσε. Άλλο κάτι δεν πρόσεξα'' Μαρτυρία γυναίκας στην τηλεοπτική κάμερα ύστερα από ληστεία σούπερ μάρκετ, Αμφιθέα, Σκάι TV, 27.6.98
''Μια γυναίκα επίτοκος είναι γεμάτη επιτόκια. Πάντως, το γεννητούρι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο'' Από έκθεση με ελεύθερο θέμα, Λύκειο Λάρισας, 1984
''Βλάκα, ο Ναπολέων δεν έκανε τον περίπλουν της γης, ο Βάσκος Ντεγάμας τον έκανε. Ο Ναπολέων έκανε τον περίπλουν του Φατερλόν, πρόσεχε!'' Σκονάκι σε ώρα εξετάσεων στην Ιστορία σε τάξη Γυμνασίου Νέου Ψυχικού, 1979
''Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά'' Από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης 1991
''Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες'' Από την Έκθεση ιδεών υποψηφίου στη Σχολή Αστυνομίας, 1992
''Η επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελική του πτώση'' Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1989
Μαθητής Λυκείου, Εύβοια 1996 "Ρε Μάριε, με έσωσες. Είσαι ο σωσίας μου!"
Aπό γραπτό υποψηφίου αστυνομικού, Αθήνα 1990 "Ατρόμητος ο Έλλην Στρατάρχης, κοίταξε κατάματα τον εισβολέα και με τα λίγα περσικά που ήξερε του είπε: Μολών Λαβέ."
Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1988 "Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα."
Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Θηβών "Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ."
Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1989 "Η επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελική του πτώση."
Από Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή του Γυμνασίου Καρδίτσας, 1991 "Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας."
Από την Έκθεση ιδεών υποψηφίου στη Σχολή Αστυνομίας, 1992 "Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες."
Από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης 1991 "Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά."
Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Αργοστολίου, 1992 "Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ."
Υποψήφιος στη Σχολή Αστυνομίας, 1991 "Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, και για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες αλλά Κουστωδίες."
Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Ζωγράφου, 1990 "Η επανάσταση στις Ινδίες είχε αρχηγό και σύμβολο το Γάντι του Μανχάταν."
Από διαγωνισμό στη Γεωμετρία, Γυμνάσιο Ιωαννίνων, 1982 "Το τρίγωνο που φέρει δύο γωνίες λέγεται διαγώνιον."
Από μάθημα Γεωγραφίας, Λύκειο Χανίων, 1990 "Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι."
Γυμνάσιο Καβάλας, 1988 "Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα στις ακτές. Ενδιαμέσως στους σκουπιδότοπους και λιμάνια."
Γυμνάσιο Ηρακλείου, 1991 "Ο κύκλος είναι μία στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει."
Γυμνάσιο Καρδίτσας, 1989 "Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη."
Υποψήφια νοσοκόμα, Νοσοκομείο Αγρινίου "Η ελονοσία καταπολεμήθηκε και εξαφανίσθηκε δια των προσπαθειών της επιστήμης. Και η γρίπη; Πέρα βρέχει."
Γυμνάσιο Κιλκίς, 1992 "Το εκτάριον βρίσκεται ακριβώς μεταξύ πενταρίου και επταρίου."
(Ανακοίνωση για αιφνίδια ματαίωση προβολής τηλε-φιλμ, STAR TV, 1993) Λόγω απροβλέπτων τεχνικών δυσκολιών το προγραμματισμένο για προβολή στις 10.30 θρίλερ "Θανάσιμο μίσος" δεν θα προβληθεί σήμερα. Αντ' αυτού θα προβληθεί το εξ ίσου "Μίσος θανάτου", επίσης αμερικανικής παραγωγής 1989.
(Από άρθρο - απόπειρα εκλαΐκευσης της καραντίνας, περιοδικό "Βεντέτα", Αθήνα, 1959) Η καραντίνα μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ σοβαρή ασθένεια που ταλαιπωρεί τον άρρωστο ακόμα και μέχρι σαράντα μερόνυχτα. Σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί και να μεταδοθεί και σε μικρότερο χρονικό διάστημα αναλόγως συνθηκών. Στα λιμάνια και αεροδρόμια απαγορεύεται αυστηρώς (διεθνής υποχρέωση).
(Από άρθρο σε επιστημονική στήλη κλαδικού περιοδικού, Θεσσαλονίκη, 1989) Μια από τις μεγαλύτερες επιστημονικές ανακαλύψεις του αιώνα μας μπορεί να θεωρηθεί και η τηλεόραση που εξασφάλισε στον άνθρωπο την εξασφάλιση της μοναξιάς του και συνέτεινε στο να περιοριστεί ο μοναχικός βίος, αν και στα περισσότερα μοναστήρια απαγορεύεται.
(Από γραφτό στη Φυσική, Γυμνάσιο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, 1983) Η κυριώτερη αιτία της εξατμίσεως του νερού είναι η φωτιά κάτω απ' το κατσαρολάκι.
(Δήλωση αυτόπτη μάρτυρα σε επεισόδιο με πυροβολισμούς, Σκάι TV, 27.10.1996) Όχι, δεν ήταν τέσσερις οι πυροβολισμοί, ήτανε πέντε. Ακούστε. Δεν ήταν μπαμ, μπαμ, μπαμ, μπαμ, δηλαδή το σύνολον μπαμ τέσσερα. Ήτανε μπαμ και μπαμ και μπαμ και μπαμ και ακόμα μία μπαμ, δηλαδή το σύνολον πέντε τα μπαμ. Να το ξαναπώ ή ξηγήθηκα; Πέντε, είπαμε. Και τώρα καληνύχτα.
(Από συνέντευξη με αστυνομικό διευθυντή ύστερα από φόνο, Σκάι TV, 1998) Θύμα και δράστης πρέπει να γνωρίζονταν γιατί το θύμα πυροβολήθηκε τρεις φορές χωρίς να προλάβει να προετοιμασθεί.
(Από εργασία για τα Μαθηματικά, Λύκειο Τρίπολης, 1991) Τρεις κύκλοι εφαπτόμενοι ο ένας με τον άλλον δημιουργούν τρίκυκλον
(Αγγελία σε εφημερίδα, 1968). "Γάτος Σιάμ αναζητείται και αμειφθήσεται" Σκύλος Δαλματίας ευρέθη και φιλοξενείται. Γάτος Σιάμ εχάθη σε νησί, αναζητείται και αμειφθήσεται.
(Από ρεπορτάζ μετά από πυρκαϊά σε εργοστάσιο χρωμάτων στο Αιγάλεω, 1969). Λόγω της φωτιάς που προκάλεσαν οι φλόγες εκλήθη η πυροσβεστική υπηρεσία που μετά από επίμονη προσπάθεια έσβησε την πυρκαϊά. Ζημίες δεν αναφέρθηκαν εκτός από τριάντα τόνους βαμβάκι, εξακόσια βαρέλια βερνικοχρώματος και ολοσχερώς τον δεύτερο όροφο του εργοστασίου. Αναφέρθησαν εν συνόλω έξι πυροσβέστες εκ των οποίων οι τρεις τελείως ακίνδυνοι.
(Από το αστυνομικό δελτίο, αθηναϊκές εφημερίδες, φθινόπωρο 1990). Συνελήφθη εν καταστάσει μέθης ο Τούρκος Σασάτ Μποσκενλί φέρων Σουηδικόν διαβατήριον διότι ελεγχθείς υπό τροχονόμου εδήλωσε ότι είναι Άγγλος και αν υπάρχουν αντιρρήσεις γι' αυτό να τηλεφωνήσουν και να ξυπνήσουν τον Ελβετό πρέσβυ. Κατά την προσαγωγή του στο Αστ. Τμήμα της Νέας Σμύρνης, έβρισε τους πάντες γερμανικά.
(Μικρή αγγελία, σε εφημερίδα, 1968). ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ. Δραστήριοι, μορφωμένοι νέοι και νέες με δικό τους μεταφορικόν μέσον ζητούνται για άμεσον ανάληψη σε Αθήνα και επαρχία να προωθήσουν επαναστατική εφεύρεση σε συσκευή για την εντόπιση νερού, ακόμα και όταν δεν υπάρχει σταγόνα. Ειδικό μηχάνημα Βραζιλιανής πατέντας διεθνώς. Συνεργασία με πηγαδάδες αποκλείεται.
(Από εξετάσεις στην Ψυχολογία, Λύκειο Λαμίας, 1997). Η κρίση συνείδησης είναι μια ψυχολογική κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά και να προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές στον φέροντα.
(Επιγραφή σε προάστιο της Αθήνας, 1994). Ρετσίνα βαρελίσια δια οικίας παραγωγής μας. Επίσης διαθέτω Αλβανούς δια μεροκάματο αγροτικών εργασιών.
(Επιγραφή σε γαλακτοπωλείο, Πάρος, 1977). Το κατάστημα θα σερβίρει καθημερινώς πρωινό στους παραθεριστάς και μπρέκφαστ στους τουρίστες.
(Επιγραφή σε ιατρείο, Αθήνα, 1991). Επείγοντα ή αιφνίδια περιστατικά μόνο με ραντεβού και με περιθώριον μιας ημέρας.
(Μεγάλη επιγραφή σε ύφασμα, αναρτημένη από Έλληνες φοιτητές του Λονδίνου, στον αγώνα ΠΑΟ - ARSENAL, WEMBLEY STADIUM, 30 Σεπτ. 1998). Μάνα, στείλε φέτα!
(Από γραφτό στην Ιστορία, Γυμνάσιο Νέου Φαλήρου, 1988). Για να καταπολεμήσει την βραδυγλωσσίαν του ο Δημοσθένης μπούκωνε το στόμα του με χαλίκια κι έτσι όταν μιλούσε κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε. Με τον καιρό τον συνήθισαν όλοι έτσι μπουκωμένο και δεν του έδινε κανείς σημασία. Πέθανε τρελός στα Κύθηρα με το στόμα μπουκωμένο.
(Από γραφτό στην Ελληνική Ιστορία, Γυμνάσιο Περάματος Πειραιά, 1994). Μόλις ο Αρχιμήδης ανακάλυψε την εκτίναξη του νερού, τρόμαξε τόσο πολύ, που τα ανέθεσε όλα στην πολιτική ηγεσία, ώστε να μην έχει καμία ευθύνη.
(Από γραφτό στη Μυθολογία, Γυμνάσιο Πάτρας, 1974). Χρόνια μετά περνώντας από το μέρος που είχε καθαρίσει την κόπρο του Αιγίου, ο Ηρακλής έμεινε κατάπληκτος. Όλα πεντακάθαρα, λες και ήταν χθες. Έφυγε κατευχαριστημένος.
(Από γραπτό στα Θρησκευτικά, Γυμνάσιο Ολυμπίας, 1991). Η Εντολή που λέει Αγάπα τον Πλησίον σου είναι μια από τις σπουδαιότερες. Αλλά, όπως και όλα τα σημαντικά πράγματα, θέλει πολλή επεξήγηση για ν' αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις.
(Από εξετάσεις Θρησκευτικών, Λύκειο Μαρκοπούλου Αττικής, 1992). Τραγικό τέλος είχε ο Λούθηρος. Ετέθη εκτός εκκλησίας με ισχυρό κτύπημα της Παπικής Βούλας στο κεφάλι.
(Από γραφτό εξετάσεων στα Θρησκευτικά, Λύκειο Λασιθίου, 1985). Δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ ήταν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι Σοδομιστές ήταν υπέρ της κοινωνικής ισότητας ενώ οι Γομαριστές ήταν εγωιστές και συντηρητικοί.
(Από γραφτό στην Ανάλυση της Βίβλου, Γυμνάσιο Μπέτφορντ, Αγγλία, 1981). Όταν κατέβηκε ο Μωυσής από το βουνό κουβαλώντας για τρίτη φορά τις 10 Εντολές, τους μάζεψε όλους και τους είπε ότι ο Θεός ήταν ανένδοτος. Τελικά, είπε, τα κατάφερε να πάρει το ο-κέι για να τρώνε βούτυρο με μέλι τις Παρασκευές αλλά η μοιχεία παραμένει.
(Από έκθεση με ελεύθερο θέμα, Λύκειο Λάρισας, 1984) Μια γυναίκα επίτοκος είναι γεμάτη επιτόκια. Πάντως, το γεννητούρι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο.
(Σκονάκι σε ώρα εξετάσεων στην Ιστορία σε τάξη Γυμνασίου Νέου Ψυχικού, 1979). Βλάκα, ο Ναπολέων δεν έκανε τον περίπλουν της γης, ο Βάσκος Ντεγάμας τον έκανε. Ο Ναπολέων έκανε τον περίπλουν του Φατερλόν, πρόσεχε!
(Από γράμμα φοιτητή στην οικογένειά του στην επαρχία, Γρεβενά, 1971). Λυπούμαι που τόσον καιρό δεν σας έγραψα. Είχα τοποθετήσει το γραφείο σε τελείως λάθος στάση και δεν έφτανα στην επιφάνειά του να γράψω δυο λόγια. Τώρα όλα εντάξει.
(Περιγραφή σκηνής από ρεπόρτερ κοινωνικής εκπομπής, Σκάι TV, 1992) Πλησιάσαμε τον ερημίτη μέσα στην απερίγραπτη παράγκα του και τον ρωτήσαμε αν του αρέσει αυτό το είδος της ζωής που επέλεξε να κάνει. Μας κοίταξε περιφρονητικά και τελείως εξαγριωμένος εκστόμισε μια πολύ σκληρή βωμολοχία. Έναν από εμάς, μάλιστα, τον απεκάλεσε θηλυπρεπή. Μας έβγαλε έξω διά της βίας και εν συνεχεία, όταν βρισκόμαστε πλέον στο δρόμο, βγήκε στο παράθυρο και εκσφενδόνισε εναντίον μας μεγάλη μπουκάλα με Κόκα Κόλα. Με συγχωρείτε, Πέπσι ήτανε.
(Μαρτυρία γυναίκας στην τηλεοπτική κάμερα ύστερα από ληστεία σούπερ μάρκετ, Αμφιθέα, Σκάι TV, 27.6.98) Αδύνατον. Πώς να θυμηθώ, ήμουν τόσο φοβισμένη, το πρόσωπό του θα πρόσεχα; Ναι, ήταν μάλλον ψηλός, όχι και πάρα πολύ, ίσως και κοντότερος κάπως. Πάντως, φορούσε ένα Λακόστ γκρι αρζάν απ' αυτά του τέννις, ζώνη δερμάτινη Πιέρ Καρντέν, παπούτσια μοκασίνια Σεμπάγκο μπορντό, ήταν κουρεμένος στιλ Ρόμπερτ Ρέντφορντ, γυαλιά ηλίου Φερέ και μύριζε άφτερ σέιβ Βερζάτσε. Άλλο κάτι δεν πρόσεξα.
(Θόδωρος Καλύβας, 1976) Η διαφορά μεταξύ ενός ψυχωτικού και ενός νευρωτικού; Ο ψυχωτικός νομίζει ότι ένα κι ένα κάνουν τρία. Ο νευρωτικός ξέρει ότι ένα κι ένα κάνουν δύο, αλλά δεν του αρέσει καθόλου. Βέβαια, έχουμε και τον ψυχονευρωτικό. Αυτός επιμένει ότι ένα κι ένα μας κάνουν τριάμισι, αλλά το αμφισβητεί, εξετάζοντάς το με πολλή καχυποψία.
(Από γραπτό μαθητή στη Νεώτερη Ιστορία, Δημοτικό σχολείο Λουγκάνο, Βόρεια Ιταλία, 1993) Στην εποχή του Στάλιν, μας είπε ο πατέρας μου, τα ταξίδια στη Ρωσία απαγορευόντουσαν. Αν κάποιος Ρώσος ζητούσε διαβατήριο, ο Στάλιν δεν του το 'δινε. Αν επέμενε, τότε ο Στάλιν το 'δινε αλλά μόνο για τη Σιβηρία και συνήθως με εικοσιπενταετή διάρκεια. Σε περιπτώσεις, και εφ' όρου ζωής.
(Επιγραφή σε μικρό παντοπωλείο, Χαλάνδρι, 1961). ΖΗΤΕΙΤΑΙ μικρός διά το μπακάλικο και μεγάλος διά το παραπλεύρως συνεργείο.
(Επιγραφή σε κατάστημα πωλήσεως ζώων, Νέα Σμύρνη Αττικής, 1981). Διατίθεται σκύλος σπάνιος ράτσας ονόματι Τζον Γουέην με εκπαίδευσιν σκύλου - τσέντερμαν φύλακος διά ζευγάρωμα με σκυλίτσαν μέχρι 2 ετών ασχέτως ονόματός της. Περπινιάς. Επίσης άλλος σκύλος γατόφιλος κατά 75%.
(Άντζελα Δημητρίου, τραγουδίστρια, συνέντευξη στον Σκάι TV, χειμώνας 1998). Άκου Μάκη, εγώ δηλαδή με θεωρούνε ειλικρινή άτομο, τι να πω για τον Πάριο; Ο Πάριος είναι ο Πάριος. Ο Πάριος ήταν από ανέκαθεν ο Πάριος. Ο Πάριος ήταν και θα είναι πάντα ο Πάριος. Πάριος θα μείνει, η μοίρα των μεγάλων, εγώ στο λέω. Ανέκαθεν.
(Από λόγο υποψήφιου βουλευτή, Κορωπί Αττικής, 1992). Ας φερθούμε υπερκομματικά και, επιτέλους, ας βάλουμε ένα τέλος στην έννοια κόμμα. Προσοχή, όμως. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί αν το τέλος τεθεί υπό μορφήν τελείας υπεράνω του κόμματος, τι θα προξενήσουμε; Ένα ερωτηματικόν. Σκεφθείτε το.
(Από γραφτό στην Ψυχολογία, Λύκειο Μυκόνου, 1991). Ο εκνευρισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται ήρεμα γιατί μπορεί να σου τσακίσει τα νεύρα.
(Από γραφτό στη Βιολογία, Γυμνάσιο Καδίς Ισπανία, 1978). Είναι, βέβαια, στη φύση του ανθρώπου να παθαίνει ψυχικές ταραχές, μερικές φορές και μέχρι τρελλής καταστάσεως τρελλού ανθρώπου. Αυτό το γιατρεύει η Ψυχιατρία με εφευρέτη τον Φρόιν που μετά την εφεύρεση μάζεψε τρελλούς για να την εφαρμόσει.
(Απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου σε ερώτηση δημοσιογράφου, 1995). Εγώ θα σας απαντήσω όπως πρέπει να σας απαντήσω. Η κυβέρνηση αρνείται και διαψεύδει τα δημοσιεύματα ότι ο ξένος επιτετραμμένος είπε ψέματα. Απλώς, άθελά του προφανώς, μετείχε οικειοθελώς σε μια εκστρατεία παραπληροφόρησης.
(Επιγραφή σε εργοστάσιο, Θεσσαλονίκη 1971). Πας εισερχόμενος απαγορεύεται.
(Από συνέντευξη με Έλληνα βουλευτή, 1996). Εγώ δεν νοιώθω καθόλου ρατσιστής, σιχαίνομαι κάθε τι το ρατσιστικό. Τους Τσιγγάνους τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Τους γύφτους σιχαίνομαι!
''Για όσους έχουν ασπρόμαυρη τηλεόραση, ο έγχρωμος παίχτης Μπατίστα του Εθνικού, είναι αυτός με το μπλε σορτσάκι'' Μανόλης Μαυρομάτης
''Εχθες τελεσθηκε στον Μητροπολιτικο ναο, θεια λειτουργια, χοροπηδουντος του Αρχιεπισκοπου κ. Χριστοδουλου'' Δημοσιογραφος ΕΤ1
''Επισκεφθηκες τον Παρθενωνα οταν εισουν στην Ελλαδα; -Δεν θυμαμαι ολα τα κλαμπ που πηγα'' Shaquile O'Neal
''Παρθένο δάσος είναι το δάσος όπου το χέρι του ανθρώπου δεν πάτησε ποτέ πόδι'' Από μαθητική έκθεση
''Το στήθος είναι ένα εξάρτημα που το φοράνε μόνο οι ωραίες γυναίκες''
Από μαθητική έκθεση
''Ανεμογκάστρι λέμε, συνήθως, για γυναίκα που νομίζει έγκυος, αλλά που δεν είναι. Ένοχος συνήθως ο γκαστρίμυθος που την παρέσυρε σε ακολασίες ακατονόμαστες και αυτός είναι ύποπτος τύπος, με μισόκλειστα μάτια και στραβοπατημένα παπούτσια, που δίνει και το κακό παράδειγμα στους νέους και που, μάλλον, και ΚΟΥΚΟΥΕΣ είναι''
Από μαθητική έκθεση
(Από έκθεση αυτοψίας αυθαιρέτου οικοδομής της Πολεοδομίας Εύβοιας που διαβάστηκε στο δικαστήριο) "...διεπιστώθη εντός περιφραγμένου ακινήτου, η υπάρξη αυθαιρέτου ισόγειας οικοδομής, διαστάσεων 10 Χ 8 περίπου μέτρων. Σημείωση. Οι διαστάσεις της οικοδομής είναι εξ αποστάσεως και κατ΄εκτίμησιν επειδή στην οικοδομή υπήρχε σκύλος"
Ισημερινός: είναι αυτό που λέμε σήμερα
Μεσημβρινός: είναι το μεσημέρι της κάθε μέρας
Γιατί κάνει θόρυβο η κατσαρόλα όταν βράζει το νερό; Γιατί ακούγονται οι φωνές των μικροβίων που σκάνε
Η στάση του Νίκα: είναι η στάση έξω από το εργοστάσιο αλλαντικών Νίκα
Από εκθέσεις μαθητών..
Κατά τη διάρκεια αγώνα ανωμάλου δρόμου γυναικών: --Και οι ανώμαλες μπαίνουν στα τελευταία 1000 μέτρα Σχολιαστής στίβου
Και για να ακούσουμε τον αυτόπτη μάρτυρα τι έχει να μας πει --Εγώ δεν ήμουν μπροστά αλλά μου είπαν πως έγινε ...μπλα μπλα μπλα Δημοσιογράφος του Alpha
Και ναι..μπαίνει στην μεγάλη περιοχή..την βγάζει..και την παίζει Εκφωνητής ποδοσφαιρικού αγώνα στην τηλεόραση
Κοιτάξτε τους οπαδούς του Άρη πως είναι κρεμασμένοι σαν σταφύλια από τις κερκίδες Speaker του Supersport
Σε τηλεοπτικό παράθυρο: --Θα πρέπει να ντρέπεσαι για αυτά που λες..Ντρέψου ρε συ!!!!
Μάκης Ψωμιάδης
Η ιστορία της φράσης "Χρωστάει της Μιχαλούς"
Η λαϊκή έκφραση συνδέεται με τη μετεπαναστατική ζωή στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα τότε της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, μετά την επανάσταση του 21 υπήρχε στο Ναύπλιο μια ταβέρνα που ανήκε σε μια γυναίκα, τη Μιχαλού. Η Μιχαλού είχε το προτέρημα να κάνει «βερεσέδια» αλλά υπό προθεσμία. Μόλις εξαντλείτο η προθεσμία - και η υπομονή της - στόλιζε τους χρεώστες της με «κοσμητικότατα» επίθετα. Όσοι τα άκουγαν, ήξεραν καλά ότι αυτός που δέχεται τις «περιποιήσεις» της «χρωστάει της Μιχαλούς».
Αμυμώνη
Στην ιστορική πόλη του Άργους δύο από τους Ολύμπιους θεούς θέλησαν ναέχουν την εξουσία. Ο Ποσειδώνας και η Ήρα(όπως έγινε και στην Αθήναμε την διαμάχη του Ποσειδώνα και της Αθηνάς για την ονομασία τηςπόλης). Επειδή οι δύο θεοί δεν μπορούσαν να καβγαδίζουν, συμφώνησαννα αφήσουν τον τοπικό θεό, τον Ίναχο να διαλέξει ποιος από τους δύοθα γίνει ο διαλεχτός θεός και προστάτης της πόλης του. Ο Ίναχοςτελικά διάλεξε την Ήρα και ο Ποσειδώνας που τον περιφρονούσαν γιαδεύτερη φορά, αποφάσισε να τιμωρήσει το Άργος στερώντας του το νερό.Υπήρχαν ελάχιστες πηγές στην περιοχή του Άργους αλλά κι εκείνεςστέρευαν νωρίς, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να υποφέρουν πολύ από δίψα,ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Κάποτε στο Άργος ήταν βασιλιάς ο Δαναός, οοποίος λέγεται ότι είχε έρθει από την μακρινή Αίγυπτο μαζί με τιςπενήντα κόρες του, τις περίφημες Δαναΐδες, κι έλεγαν πως ήταν γιοςτης Ιούς. Μια μέρα που έκανε τρομερή ζέστη και στο παλάτι δεν υπήρχεσταγόνα νερό, ο Δαναός είπε στις κόρες του να πάρουν η καθεμιά απόένα σταμνί και να ψάξουν να βρουν κάποια πηγή. Μία από τις κόρες τουΔαναού που λεγόταν Αμυμώνη (δηλαδή η «τέλεια»), πήρε το σταμνί και τοτόξο της και προχώρησε προς τα νότια του Άργους, στην περιοχή πουβρίσκονται σήμερα οι Μύλοι. Έφθασε ως εκεί χωρίς να βρει καμιά πηγήστο δρόμο της. Αποκαμωμένη σε μια στιγμή από την κούραση και τη δίψα,ξάπλωσε στον ίσκιο ενός δέντρου να βρει λίγη δροσιά.Κάποια στιγμή αργότερα είδε ένα ελάφι να περνάει λίγο πιο πέρα. ΗΑμυμώνη άρπαξε το τόξο της να το σκοτώσει αλλά αστόχησε και τοχειρότερο ήταν πως το βέλος της τραυμάτισε ελαφρά ένα Σάτυρο πουκοιμόταν κάτω από ένα δέντρο. Οι Σάτυροι ήταν ένα είδος δαιμόνων,σύντροφοι του θεού Διονύσου, με πόδια τράγου, ανθρώπινο σώμα καικέρατα στο κεφάλι. Είδε την Αμυμώνη ο Σάτυρος και εξαγριωμένος όρμησενα τη σκοτώσει. Η Αμυμώνη παράτησε το τόξο και άρχισε να τρέχει καινα φωνάζει βοήθεια. Αλλά ποιος θα μπορούσε να την ακούσει και να τηβοηθήσει σε εκείνη την έρημη περιοχή;Κι όμως κάποιος την άκουσε. Ήταν ο θεός Ποσειδώνας που έτυχε ναβρίσκεται εκεί κοντά. Τη λυπήθηκε και αποφάσισε να τη βοηθήσει από τημανία του Σάτυρου. Τίναξε λοιπόν τη φοβερή του τρίαινα και τηνκάρφωσε πάνω σε ένα βράχο μπροστά στο Σάτυρο. Εκείνος κατάλαβε ότι οΠοσειδώνας ήρθε να προστατέψει την Αμυμώνηκαι το έβαλε στα πόδια για να γλυτώσει. Έτσι σώθηκε η Αμυμώνη και οΠοσειδώνας που μαγεύτηκε από την ομορφιά της αποφάσισε να τηνπαντρευτεί. Την επόμενη μέρα του γάμου της την οδήγησε στο σημείοεκείνο που είχε καρφωθεί η τρίαινά του πάνω στο βράχο. Της είπε πωςήθελε να της προσφέρει ένα δώρο, όχι όμως μόνο γι' αυτήν αλλά και γιατον πατέρα της και τους κατοίκους της περιοχής του Άργους.Ύστερα από προτροπή του Ποσειδώνα, η Αμυμώνη τράβηξε την τρίαινα απότον βράχο και από τις τρύπες που είχαν ανοίξει ανάβλυσε μια πηγή μεπλούσια και γάργαρα νερά. Μια πηγή που θα έδινε ζωή και πλούτη στηνπεριοχή και που υπάρχει ως σήμερα. Οι κάτοικοι του Άργους έλεγανστους αιώνες που ακολούθησαν, ότι η κόρη του Δαναού έφερε το νερό καιτην ευτυχία στην πόλη τους. Γιος του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης ήτανο Ναύπλιος. Εκείνος έχτισε την πόλη που βρίσκεται κοντά στο Άργος,πλάι στη θάλασσα. Είναι το Ναύπλιο, μια από τις πιο όμορφες καιγραφικές πόλεις της Ελλάδας….
Τραγούδι στο διάστημα
Στις 4 Φεβρουαρίου, η ΝΑΣΑ μετέδωσε στο διάστημα το τραγούδι των Μπητλς 'Across the Universe', για να τιμήσει τα πενήντα χρόνια από τη δημιουργία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος και τη γέννηση του βρετανικού συγκροτήματος.
Το τραγούδι ταξίδεψε προς το σύμπαν με ταχύτητα περίπου 307.000 χλμ το δευτερόλεπτο.
Ο πρώην Μπήτλ Πολ Μακάρτνεϊ δήλωσε πολύ ενθουσιασμένος για την πρωτοβουλία αυτή. "Εκπληκτικό ! Μπράβο στη ΝΑΣΑ, μεταδώστε τη στοργή μου στους εξωγήινους", αναφέρει σε μήνυμα του προς τη ΝΑΣΑ.
Ο Τζον Λένον, ο δολοφονημένος πρώην Μπήτλ, είναι ο βασικός συνθέτης του τραγουδιού αυτού.
Το τραγούδι ταξίδεψε προς το σύμπαν με ταχύτητα περίπου 307.000 χλμ το δευτερόλεπτο.
Ο πρώην Μπήτλ Πολ Μακάρτνεϊ δήλωσε πολύ ενθουσιασμένος για την πρωτοβουλία αυτή. "Εκπληκτικό ! Μπράβο στη ΝΑΣΑ, μεταδώστε τη στοργή μου στους εξωγήινους", αναφέρει σε μήνυμα του προς τη ΝΑΣΑ.
Ο Τζον Λένον, ο δολοφονημένος πρώην Μπήτλ, είναι ο βασικός συνθέτης του τραγουδιού αυτού.
Ο άσπρος χρυσός της απαγόρευσης
ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Ενα παράξενο παραμύθι έγραψε ο ψυχίατρος Γιώργης Οικονομόπουλος. Ενα παραμύθι για να το διαβάζουν δεκάχρονα παιδιά μαζί με τους γονείς τους, ώστε να μάθουν λίγα πράγματα για το πώς δεν θα γίνουν κρίκοι στην ατελείωτη αλυσίδα της εξάρτησης («Ο θησαυρός της ευτυχίας», εκδ. Κάκτος). Ο κ. Οικονομόπουλος είναι γνωστός για τους αγώνες του στο πλευρό των εξαρτημένων και τις προσπάθειές του να αναθεωρηθεί η σκληρή κατασταλτική πολιτική.Η αίθουσα παρουσίασης του παραμυθιού ήταν γεμάτη από ανθρώπους που έχουν περάσει αυτή τη σκληρή δοκιμασία. Πολίτες που αγωνιούν γιατί πάλι είμαστε στο σημείο μηδέν. Μετά τη δεκαετία του '70 και κυρίως του '80 που πέσανε με τους τόνους οι απαγορευμένες ουσίες στις πλατείες, καμιά τολμηρή απόφαση δεν πάρθηκε και το θέμα αφέθηκε στις αδύναμες πλάτες των εξαρτημένων και φυσικά στην καταστολή. Αποτέλεσμα τώρα να έχουμε χάσει χιλιάδες παιδιά, ενώ άλλα σαπίζουν στο δρόμο και στις φυλακές. Και βέβαια ξεσηκώνουν τη γενική κατακραυγή των «καθωσπρέπει αναλυτών» όσοι τολμούν -όπως ο Αλέξης Τσίπρας ή η εκπομπή του ΑΝΤ1 «Ράδιο-Αρβύλα»- να πουν ότι έχουν φίλους που έχουν καπνίσει χασίς ή ότι είναι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης. Ενας από τους λίγους που επιμένουν στη λύση της αντιαπαγορευτικής πολιτικής είναι ο Γρηγόρης Ψαριανός που μίλησε στην παρουσίαση με πολύ άμεσο τρόπο: «Ποτέ δεν μπορούσα να σκεφτώ έναν τρόπο για να μιλήσει κανείς στα παιδιά για το μεγαλύτερο αυτό κοινωνικό ζήτημα της εποχής μας, τη μεγαλύτερη παγκόσμια μπίζνα, ισάξια με αυτή του εμπορίου όπλων. Το εμπόριο ναρκωτικών βασίζεται στην απαγόρευση κι αυτή το μετατρέπει στο επικερδέστερο επάγγελμα. Εάν κάποιος θέλει, ας επενδύσει τώρα στον τομέα αυτόν και μέχρι να αρθούν οι απαγορεύσεις των ουσιών θα έχει μεγάλο κέρδος! Οταν είσαι εθισμένος σε μια ουσία, για να κάνεις την απεξάρτηση πρέπει να δώσεις έναν πόλεμο όχι μόνο με τον εαυτό σου αλλά και με όλο τον περίγυρο και με την κατασκευασμένη παρανομία. Αυτόν τον αγώνα τον έχω ζήσει με φίλους και συγγενείς που ταλαιπωρήθηκαν στις φυλακές, πέθαναν, αυτοκτόνησαν, ενώ έδιναν αυτόν τον τιτάνιο αγώνα. Ανθρωποι που σάπισαν τα δόντια τους, γέμισαν τρύπες, είναι διάτρητοι, κατέστρεψαν τη ζωή και τον εγκέφαλό τους». Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε στοιχεία για το ότι όσο πιο αυστηρή είναι η νομοθεσία της απαγόρευσης σε μια χώρα τόσο πιο ύποπτο είναι το καθεστώς. «Αρκεί να αναφέρουμε τα παραδείγματα χωρών που ζουν από την εμπορία πρώτων υλών που παράγουν ναρκωτικά και ουσίες: Αφγανιστάν, Ταϊλάνδη, Κολομβία, Βολιβία. Εκεί άμα σε πιάσουν με δύο γραμμάρια σε περιμένει ο θάνατος. Οποιος θέλει να ασχοληθεί με το πρόβλημα και θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί οι νόμοι είναι τουλάχιστον αφελής. Είναι ο παραλογισμός του άσχετου που δεν έχει ιδέα για το τι είναι οι ουσίες, δεν έχει ιδέα για το τι κάνει η κάθε ουσία. Ολη η πατέντα της απαγόρευσης ανεβάζει δραματικά τις τιμές στο χρηματιστήριο των ουσιών, το λαθρεμπόριο και το παραεμπόριο αλλά και τις αλυσιδωτές επιχειρηματικές συνέπειές τους. Εγώ που σπρώχνω για παράδειγμα νομοθεσία για την απαγόρευση της ηρωίνης, γεμίζω παράλληλα με εξαρτημένους ανθρώπους, ευαίσθητους και εξεγερμένους που δεν μπορούν να αντέξουνε την αθλιότητα που ζούμε και πέφτουν πρώτοι στη μαύρη τρύπα».Ο κ. Ψαριανός θύμισε τις πρώτες αναφορές του στο ραδιόφωνο στο τέλος της δεκαετίας του '80 για την αναγκαιότητα της άρσης της απαγόρευσης και για το πώς τότε λοιδορήθηκε όταν πρότεινε να δίνεται «η φούντα στα περίπτερα» και «η ηρωίνη στα νοσοκομεία» με καταγραφή των χρηστών. «Να πηγαίνουν στα νοσοκομεία οι χρήστες να πάρουν τη δόση τους, να κερνάει το κράτος! Ετσι θα τελείωναν όλες οι παρενέργειες. Με ρώταγαν τότε, δηλαδή θα πηγαίνει έτσι καθένας και θα παίρνει τη δόση του; Γιατί, τους απαντούσα, τώρα το ίδιο δεν κάνει στις πλατείες; Μάλιστα, αν δεν έχουν να τον κεράσουν φούντα, τον κερνάνε ηρωίνη. Ετσι περνάνε στα σκληρά όχι επειδή το ένα φέρνει το άλλο. Το ίδιο το κύκλωμα περνάει το χρήστη από τη μια ουσία στην άλλη. Οταν στη μια περίπτωση το κέρδος είναι 10, στην άλλη είναι 1.000; Δεν θα ζήσει το εμπόριο με τα 10!».Ο ομιλητής συνέκρινε την απαγορευτική πολιτική με την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, τότε που οι αλκοολικοί πεθαίνανε στους δρόμους των ΗΠΑ. Τότε που άνθιζε η μαφία και όλοι οι επίσημοι φορείς κέρδιζαν πολλά λεφτά από το παραεμπόριο και το νοθευμένο ποτό. «Ο φυλακισμένος μπορεί να θέλει να ζήσει με την ηρωίνη, όπως κάποιοι άνθρωποι εύποροι ζούνε χρόνια με την ηρωίνη χωρίς να τους βάζουνε μέσα γύψο ή στρυχνίνη. Οι πλούσιοι την πίνουν καθαρή! Ακόμα και ηγέτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί είναι κοκαϊνομανείς και το ξέρουμε καλά. Είναι βουτηγμένοι στην κόκα αλλά δεν βαράνε, δεν παθαίνουν AIDS, δεν μολύνονται, δεν παθαίνουν ηπατίτιδα, δεν τραβιούνται στις φυλακές και στα νοσοκομεία. Αν σε πιάσουν με 5 γραμμάρια, όπως το παιδί στη Μυτιλήνη, τρως τρία χρόνια, αν όμως σε πιάσουν με 5 κιλά, το διαπραγματεύεσαι... αλλιώς. Φτάνουμε σε σημείο να κυνηγιούνται έξω από την Ιτέα δυο περιπολικά γεμάτα φούντες, όπως έγινε πριν από 10 χρόνια επειδή πλακώθηκαν για το ποιανού ήταν η φούντα. Τρεις αστυνομικοί κυνηγιόντουσαν με τα περιπολικά γιατί 11.000 δενδρύλλια "δραπέτευσαν" νύχτα από το αστυνομικό κέντρο στην Ηλεία, έξω από την Αμαλιάδα. Τρώμε αυτό το παραμύθι και πεθαίνουν τα παιδιά μέσα στην παραμύθα». Ο κ. Ψαριανός διηγήθηκε πως κάποιοι γονείς, που στην αρχή τον κατέκριναν, πήγαν και τον βρήκαν όταν έχασαν τα παιδιά τους και του έδωσαν δίκιο: «Μανάδες που φιλούσαν κατουρημένες ποδιές για να πάει ο Αντωνάκης στον ΟΚΑΝΑ, μανάδες που τρέχουν στις φυλακές. Η απάτη αυτή, το μεγάλο έγκλημα της απαγόρευσης είναι το πιο επικίνδυνο ναρκωτικό. Χιλιάδες χρόνια οι πολιτισμοί έζησαν με ουσίες. Ομως από τις δάφνες της Πυθίας μέχρι τις κόκες των Ινδιάνων και τα παράξενα τσάγια των Ινδών δεν υπήρχε τέτοια απαγόρευση. Τόσο ηλίθιοι ήταν οι αρχαίοι όλου του κόσμου;». «Φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια, φοβόμαστε να τα πούμε στην τηλεόραση. Ζούμε μια ψύχωση που πρέπει να καταπολεμήσουμε άγρια και επιθετικά. Πρέπει να τσακίσουμε την απαγορευτική λογική που δημιουργεί την αλυσιδωτή μπίζνα: διακίνηση, αστυνομία, δικηγόροι, γιατροί, σωφρονιστικοί υπάλληλοι, κέντρα απεξάρτησης. Οι ίδιες εταιρείες που σπρώχνουν τις ουσίες δημιουργούν πανάκριβα σανατόρια στην Ευρώπη με 10.000 ευρώ την ημέρα για αποτοξίνωση. Εμείς κοιτάμε σαν θεατές και ζητούμε αυστηρότερες ποινές. Αυτό που σκοτώνει είναι η ξεφτίλα του ατόμου, το σούρσιμο στις πλατείες, το σάπισμα, το γεγονός ότι για να βγάλει κάποιο πρεζόνι τη δόση του πρέπει να πουλήσει σε δέκα άλλους. Για να μηδενίσουμε αυτήν την κατρακύλα πρέπει να καταργήσουμε την απαγόρευση». Τα λόγια αυτά ενός μέλους του Κοινοβουλίου ηχούν σήμερα αιρετικά, παράξενα, μοναχικά. Και όμως ήδη από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, χάρη στους αγώνες της LIA (Διεθνούς Αντιαπαγορευτικής Ενωσης) σε συνεργασία με την ΕΣΕΑΝ του Γιώργη Οικονομόπουλου είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα μια ψύχραιμη και σοβαρή πολιτική συζήτηση για το ζήτημα, ενώ δεκάδες βουλευτές και προσωπικότητες του νομικού κόσμου είχαν αναλάβει πρωτοβουλία υπέρ της αποποινικοποίησης και του διαχωρισμού. Ανάμεσά τους οι Γιώργος Παπανδρέου, Σταύρος Μπένος, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Πέτρος Τατούλης, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Φώτης Κουβέλης, Κώστας Λαλιώτης, Γιώργος Λιάνης, Νίκος Κωνσταντόπουλος, Αντώνης Ρουπακιώτης, Αλέξανδρος Λυκουρέζος, Ανδρέας Λεντάκης Βασίλης Κεδίκογλου.Σήμερα ελάχιστοι τολμούν. Ενας λόγος παραπάνω που είχε ιδιαίτερη σημασία η προσωπική μαρτυρία του Γρηγόρη Ψαριανού και βέβαια η θαρραλέα (όσο και αυτονόητη) τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα.
(Ελευθεροτυπία, 24/5/2008)
Ενα παράξενο παραμύθι έγραψε ο ψυχίατρος Γιώργης Οικονομόπουλος. Ενα παραμύθι για να το διαβάζουν δεκάχρονα παιδιά μαζί με τους γονείς τους, ώστε να μάθουν λίγα πράγματα για το πώς δεν θα γίνουν κρίκοι στην ατελείωτη αλυσίδα της εξάρτησης («Ο θησαυρός της ευτυχίας», εκδ. Κάκτος). Ο κ. Οικονομόπουλος είναι γνωστός για τους αγώνες του στο πλευρό των εξαρτημένων και τις προσπάθειές του να αναθεωρηθεί η σκληρή κατασταλτική πολιτική.Η αίθουσα παρουσίασης του παραμυθιού ήταν γεμάτη από ανθρώπους που έχουν περάσει αυτή τη σκληρή δοκιμασία. Πολίτες που αγωνιούν γιατί πάλι είμαστε στο σημείο μηδέν. Μετά τη δεκαετία του '70 και κυρίως του '80 που πέσανε με τους τόνους οι απαγορευμένες ουσίες στις πλατείες, καμιά τολμηρή απόφαση δεν πάρθηκε και το θέμα αφέθηκε στις αδύναμες πλάτες των εξαρτημένων και φυσικά στην καταστολή. Αποτέλεσμα τώρα να έχουμε χάσει χιλιάδες παιδιά, ενώ άλλα σαπίζουν στο δρόμο και στις φυλακές. Και βέβαια ξεσηκώνουν τη γενική κατακραυγή των «καθωσπρέπει αναλυτών» όσοι τολμούν -όπως ο Αλέξης Τσίπρας ή η εκπομπή του ΑΝΤ1 «Ράδιο-Αρβύλα»- να πουν ότι έχουν φίλους που έχουν καπνίσει χασίς ή ότι είναι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης. Ενας από τους λίγους που επιμένουν στη λύση της αντιαπαγορευτικής πολιτικής είναι ο Γρηγόρης Ψαριανός που μίλησε στην παρουσίαση με πολύ άμεσο τρόπο: «Ποτέ δεν μπορούσα να σκεφτώ έναν τρόπο για να μιλήσει κανείς στα παιδιά για το μεγαλύτερο αυτό κοινωνικό ζήτημα της εποχής μας, τη μεγαλύτερη παγκόσμια μπίζνα, ισάξια με αυτή του εμπορίου όπλων. Το εμπόριο ναρκωτικών βασίζεται στην απαγόρευση κι αυτή το μετατρέπει στο επικερδέστερο επάγγελμα. Εάν κάποιος θέλει, ας επενδύσει τώρα στον τομέα αυτόν και μέχρι να αρθούν οι απαγορεύσεις των ουσιών θα έχει μεγάλο κέρδος! Οταν είσαι εθισμένος σε μια ουσία, για να κάνεις την απεξάρτηση πρέπει να δώσεις έναν πόλεμο όχι μόνο με τον εαυτό σου αλλά και με όλο τον περίγυρο και με την κατασκευασμένη παρανομία. Αυτόν τον αγώνα τον έχω ζήσει με φίλους και συγγενείς που ταλαιπωρήθηκαν στις φυλακές, πέθαναν, αυτοκτόνησαν, ενώ έδιναν αυτόν τον τιτάνιο αγώνα. Ανθρωποι που σάπισαν τα δόντια τους, γέμισαν τρύπες, είναι διάτρητοι, κατέστρεψαν τη ζωή και τον εγκέφαλό τους». Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε στοιχεία για το ότι όσο πιο αυστηρή είναι η νομοθεσία της απαγόρευσης σε μια χώρα τόσο πιο ύποπτο είναι το καθεστώς. «Αρκεί να αναφέρουμε τα παραδείγματα χωρών που ζουν από την εμπορία πρώτων υλών που παράγουν ναρκωτικά και ουσίες: Αφγανιστάν, Ταϊλάνδη, Κολομβία, Βολιβία. Εκεί άμα σε πιάσουν με δύο γραμμάρια σε περιμένει ο θάνατος. Οποιος θέλει να ασχοληθεί με το πρόβλημα και θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί οι νόμοι είναι τουλάχιστον αφελής. Είναι ο παραλογισμός του άσχετου που δεν έχει ιδέα για το τι είναι οι ουσίες, δεν έχει ιδέα για το τι κάνει η κάθε ουσία. Ολη η πατέντα της απαγόρευσης ανεβάζει δραματικά τις τιμές στο χρηματιστήριο των ουσιών, το λαθρεμπόριο και το παραεμπόριο αλλά και τις αλυσιδωτές επιχειρηματικές συνέπειές τους. Εγώ που σπρώχνω για παράδειγμα νομοθεσία για την απαγόρευση της ηρωίνης, γεμίζω παράλληλα με εξαρτημένους ανθρώπους, ευαίσθητους και εξεγερμένους που δεν μπορούν να αντέξουνε την αθλιότητα που ζούμε και πέφτουν πρώτοι στη μαύρη τρύπα».Ο κ. Ψαριανός θύμισε τις πρώτες αναφορές του στο ραδιόφωνο στο τέλος της δεκαετίας του '80 για την αναγκαιότητα της άρσης της απαγόρευσης και για το πώς τότε λοιδορήθηκε όταν πρότεινε να δίνεται «η φούντα στα περίπτερα» και «η ηρωίνη στα νοσοκομεία» με καταγραφή των χρηστών. «Να πηγαίνουν στα νοσοκομεία οι χρήστες να πάρουν τη δόση τους, να κερνάει το κράτος! Ετσι θα τελείωναν όλες οι παρενέργειες. Με ρώταγαν τότε, δηλαδή θα πηγαίνει έτσι καθένας και θα παίρνει τη δόση του; Γιατί, τους απαντούσα, τώρα το ίδιο δεν κάνει στις πλατείες; Μάλιστα, αν δεν έχουν να τον κεράσουν φούντα, τον κερνάνε ηρωίνη. Ετσι περνάνε στα σκληρά όχι επειδή το ένα φέρνει το άλλο. Το ίδιο το κύκλωμα περνάει το χρήστη από τη μια ουσία στην άλλη. Οταν στη μια περίπτωση το κέρδος είναι 10, στην άλλη είναι 1.000; Δεν θα ζήσει το εμπόριο με τα 10!».Ο ομιλητής συνέκρινε την απαγορευτική πολιτική με την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, τότε που οι αλκοολικοί πεθαίνανε στους δρόμους των ΗΠΑ. Τότε που άνθιζε η μαφία και όλοι οι επίσημοι φορείς κέρδιζαν πολλά λεφτά από το παραεμπόριο και το νοθευμένο ποτό. «Ο φυλακισμένος μπορεί να θέλει να ζήσει με την ηρωίνη, όπως κάποιοι άνθρωποι εύποροι ζούνε χρόνια με την ηρωίνη χωρίς να τους βάζουνε μέσα γύψο ή στρυχνίνη. Οι πλούσιοι την πίνουν καθαρή! Ακόμα και ηγέτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί είναι κοκαϊνομανείς και το ξέρουμε καλά. Είναι βουτηγμένοι στην κόκα αλλά δεν βαράνε, δεν παθαίνουν AIDS, δεν μολύνονται, δεν παθαίνουν ηπατίτιδα, δεν τραβιούνται στις φυλακές και στα νοσοκομεία. Αν σε πιάσουν με 5 γραμμάρια, όπως το παιδί στη Μυτιλήνη, τρως τρία χρόνια, αν όμως σε πιάσουν με 5 κιλά, το διαπραγματεύεσαι... αλλιώς. Φτάνουμε σε σημείο να κυνηγιούνται έξω από την Ιτέα δυο περιπολικά γεμάτα φούντες, όπως έγινε πριν από 10 χρόνια επειδή πλακώθηκαν για το ποιανού ήταν η φούντα. Τρεις αστυνομικοί κυνηγιόντουσαν με τα περιπολικά γιατί 11.000 δενδρύλλια "δραπέτευσαν" νύχτα από το αστυνομικό κέντρο στην Ηλεία, έξω από την Αμαλιάδα. Τρώμε αυτό το παραμύθι και πεθαίνουν τα παιδιά μέσα στην παραμύθα». Ο κ. Ψαριανός διηγήθηκε πως κάποιοι γονείς, που στην αρχή τον κατέκριναν, πήγαν και τον βρήκαν όταν έχασαν τα παιδιά τους και του έδωσαν δίκιο: «Μανάδες που φιλούσαν κατουρημένες ποδιές για να πάει ο Αντωνάκης στον ΟΚΑΝΑ, μανάδες που τρέχουν στις φυλακές. Η απάτη αυτή, το μεγάλο έγκλημα της απαγόρευσης είναι το πιο επικίνδυνο ναρκωτικό. Χιλιάδες χρόνια οι πολιτισμοί έζησαν με ουσίες. Ομως από τις δάφνες της Πυθίας μέχρι τις κόκες των Ινδιάνων και τα παράξενα τσάγια των Ινδών δεν υπήρχε τέτοια απαγόρευση. Τόσο ηλίθιοι ήταν οι αρχαίοι όλου του κόσμου;». «Φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια, φοβόμαστε να τα πούμε στην τηλεόραση. Ζούμε μια ψύχωση που πρέπει να καταπολεμήσουμε άγρια και επιθετικά. Πρέπει να τσακίσουμε την απαγορευτική λογική που δημιουργεί την αλυσιδωτή μπίζνα: διακίνηση, αστυνομία, δικηγόροι, γιατροί, σωφρονιστικοί υπάλληλοι, κέντρα απεξάρτησης. Οι ίδιες εταιρείες που σπρώχνουν τις ουσίες δημιουργούν πανάκριβα σανατόρια στην Ευρώπη με 10.000 ευρώ την ημέρα για αποτοξίνωση. Εμείς κοιτάμε σαν θεατές και ζητούμε αυστηρότερες ποινές. Αυτό που σκοτώνει είναι η ξεφτίλα του ατόμου, το σούρσιμο στις πλατείες, το σάπισμα, το γεγονός ότι για να βγάλει κάποιο πρεζόνι τη δόση του πρέπει να πουλήσει σε δέκα άλλους. Για να μηδενίσουμε αυτήν την κατρακύλα πρέπει να καταργήσουμε την απαγόρευση». Τα λόγια αυτά ενός μέλους του Κοινοβουλίου ηχούν σήμερα αιρετικά, παράξενα, μοναχικά. Και όμως ήδη από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, χάρη στους αγώνες της LIA (Διεθνούς Αντιαπαγορευτικής Ενωσης) σε συνεργασία με την ΕΣΕΑΝ του Γιώργη Οικονομόπουλου είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα μια ψύχραιμη και σοβαρή πολιτική συζήτηση για το ζήτημα, ενώ δεκάδες βουλευτές και προσωπικότητες του νομικού κόσμου είχαν αναλάβει πρωτοβουλία υπέρ της αποποινικοποίησης και του διαχωρισμού. Ανάμεσά τους οι Γιώργος Παπανδρέου, Σταύρος Μπένος, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Πέτρος Τατούλης, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Φώτης Κουβέλης, Κώστας Λαλιώτης, Γιώργος Λιάνης, Νίκος Κωνσταντόπουλος, Αντώνης Ρουπακιώτης, Αλέξανδρος Λυκουρέζος, Ανδρέας Λεντάκης Βασίλης Κεδίκογλου.Σήμερα ελάχιστοι τολμούν. Ενας λόγος παραπάνω που είχε ιδιαίτερη σημασία η προσωπική μαρτυρία του Γρηγόρη Ψαριανού και βέβαια η θαρραλέα (όσο και αυτονόητη) τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα.
(Ελευθεροτυπία, 24/5/2008)
Τρίτη 3 Ιουνίου 2008
Σαν σήμερα ( Γεγονότα )
323 π.Χ. - Ο Μ. Αλέξανδρος ασθενεί αιφνιδίως στη Βαβυλώνα.
1098 - Οι Σταυροφόροι καταλαμβάνουν την Αντιόχεια, στην Τουρκία (τότε Σελτζουκικό Σουλτανάτο)
1665 - Αγγλικές ναυτικές δυνάμεις νικούν τον ολλανδικό στόλο.
1789 - Ο 29χρονος Καναδός Αλεξάντερ ΜακΚένζι ξεκινά με 13 συντρόφους του και 3 κανό από τη λίμνη Γκρέιτ Σλέιβ, ακολουθώντας το ρεύμα του ποταμού προς τα δυτικά, με την ελπίδα να βρεθούν στον Ειρηνικό Ωκεανό, αλλά βρίσκονται στον Αρκτικό μετά από 102 ημέρες και έχοντας καλύψει 3.000 μίλια κινούμενοι τελικώς βόρεια. Ο ποταμός που τέμνει τον Καναδά παίρνει το όνομά του. Στις 22 Ιουλίου 1793 θα ακολουθήσει άλλη διαδρομή και θα βρεθεί δυτικά, στον Ειρηνικό.
1800 - Ο 2ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Άνταμς, διαμένει για πρώτη φορά στην Ουάσινγκτον, σε πανδοχείο (ο Λευκός Οίκος δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί)
1851 - Οι πρώτες στολές στην ιστορία του μπέιζμπολ φοριούνται για πρώτη φορά από την ομάδα των New York Knickerbockers (ψάθινα καπελάκια, άσπρες μπλούζες και μπλε μακριά παντελόνια).
1889 - Οι πρώτοι πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος μεγάλων αποστάσεων ολοκληρώνονται στις ΗΠΑ, με μήκος 14 μίλια (σχεδόν 23 χιλιόμετρα).
1889 - Ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής του καναδικού σιδηροδρόμου, που συνδέει το Βανκούβερ με το Μόντρεαλ.
1903 - Στην Αριζόνα των ΗΠΑ, χιλιάδες εργάτες ορυχείων κατεβαίνουν σε απεργία.
1908 - Θεμελιώνεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα Πατρών.
1913 - Στην Πρωσία, το Συντηρητικό Κόμμα και οι Παγγερμανιστές κερδίζουν την πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.
1923 - Στην Ιταλία, ο Μουσολίνι εγκρίνει νόμο, που παραχωρεί δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες στις δημοτικές εκλογές.
1929 - Το Περού ρυθμίζει τη 46χρονη συνοριακή του διαμάχη με τη Χιλή.
1931 - Στη Ρώμη, ο Μουσολίνι αρχίζει να κάνει εκκαθαρίσεις στους αντιπολιτευόμενους αντιπάλους του. Πολλοί καθολικοί ηγέτες συλλαμβάνονται.
1935 - 1.000 άνεργοι επιβιβάζονται σε καμιόνια στο Βανκούβερ και ξεκινούν πορεία διαμαρτυρίας προς την Οττάβα του Οντάριο.
1935 - Το υπερωκεάνιο «Νορμανδία» ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των κατασκευαστών του, αφού πραγματοποιεί τη διαδρομή Σαουθάμπτον-Νέα Υόρκη με μέση ταχύτητα 29,7 κόμβους, καταρρίπτοντας τα προηγούμενα ρεκόρ των 28,92 και 28,25 κόμβων.
1937 - Ο παραιτηθείς βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Ζ΄, Δούκας του Ουΐνσδορ, παντρεύεται την Αμερικανίδα Γουάλις Σίμπσον.
1940 - Η γερμανική πολεμική αεροπορία βομβαρδίζει το Παρίσι, Γαλλία.
1940 - Η μάχη της Δουνκέρκης, λήγει με νίκη των γερμανικών δυνάμεων.
1944 - Ο Σαρλ ντε Γκολ γίνεται πρωθυπουργός της Γαλλίας.
1946 - Το πρώτο μπικίνι κάνει την εμφάνισή του στις πασαρέλες του Παρισιού.
1950 - Κατακτάται για πρώτη φορά από γαλλική αποστολή το Αναπούρνα Ι, μία από τις υψηλότερες κορυφές των Ιμαλαΐων και η 10η του κόσμου.
1952 - Συνεχίζεται ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ Ανατολής και Δύσης, με τους Βρετανούς να καταλαμβάνουν σοβιετικό ραδιοσταθμό στο Δυτικό Βερολίνο.
1955 - Η Γαλλία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Τυνησίας.
1959 - Η Σιγκαπούρη ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος, στα πλαίσια της
Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
1960 - Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφασίζει για πρώτη φορά και κατοχυρώνει το δικαίωμα του κατηγορούμενου σε υπεράσπιση από δικηγόρο.
1961 - Έργα του ζωγράφου Θεόφιλου εκθέτονται στο Λούβρο, όπου οι φιλότεχνοι τα υποδέχονται με ενθουσιασμό.
1962 - Ένα Boeing 707 των Γαλλικών Αερογραμμών (Air France) συντρίβεται μετά την απογείωσή του από το Παρίσι, σκοτώνοντας 130 επιβάτες.
1963 - Ένα Douglas DC-7 της Northwest Airlines, συντρίβεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, σκοτώνοντας 101 άτομα.
1965 - Ο Αμερικανός αστροναύτης Έντουαρντ Γουάιτ βγαίνει από το θαλαμίσκο του διαστημόπλοιου Τζέμινι ΙV και περπατά στο διάστημα, 161 χιλιόμετρα μακριά από τη Γη. Για 20 λεπτά είναι συνδεδεμένος με το διαστημόπλοιο μόνο με ένα σχοινί ασφαλείας.
1967 - Η θρυλική Αρίθα Φράνκλιν σημειώνει την πρώτη της νούμερο ένα επιτυχία με το "Respect".
1968 - Η Βαλερί Σολάνας αποπειράται να δολοφονήσει τον καλλιτέχνη Άντι Γουόρχολ, πυροβολώντας τον τρεις φορές.
1969 - Προβάλλεται το τελευταίο επεισόδιο της σειράς επιστημονικής φαντασίας Σταρ Τρεκ, μετά την οριστική της διακοπή από το τηλεοπτικό δίκτυο NBC.
1970 - Στις ΗΠΑ, ένας επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν, ο Χαρς Γκόρμπιντ, κατορθώνει να συνθέσει για πρώτη φορά τεχνητό γονίδιο.
1972 - Οι τέσσερις νικήτριες δυνάμεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου υπογράφουν την πρώτη λεπτομερή συμφωνία για το Βερολίνο.
1973 - Το πρώτο Σοβιετικό υπερηχητικό αεροσκάφος Tupolev Τu-144 συντρίβεται στο Παρίσι, σκοτώνοντας 14 άτομα. Το δυστύχημα ήταν το πρώτο που αφορούσε υπερηχητικό αεροσκάφος, και ματαίωσε την παραγωγή του συγκεκριμένου μοντέλου.
1975 - Ο Πελέ υπογράφει τριετές συμβόλαιο με την νεοϋορκέζικη ομάδα Κόσμος έναντι 11 εκατομμυρίων δολαρίων. Θα ακολουθήσουν οι Κινάλια, Κρόιφ, και Μπέκενμπάουερ ενώ ο Τζορτζ Μπεστ θα μετακομίσει στο Λος Άντζελες, όπου θα παίξει με την ομάδα των Αζτέκων.
1979 - 600.000 τόνοι πετρελαίου καταλήγουν στη θάλασσα, μετά από έκρηξη σε εγκαταστάσεις πετρελαίου στο νότιο Κόλπο του Μεξικού.
1979 - Στη Νέα Υόρκη, 15.000 άτομα διαδηλώνουν εναντίον της συνέχισης της λειτουργίας του πυρηνικού εργοστασίου στο Σόρχαμ. Συλλαμβάνονται 600 άτομα.
1985 - Στην Ελλάδα, στις βουλευτικές εκλογές νικητής αναδεικνύεται το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 45,82%, που του εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο με 157 έδρες.
1989 - Η κινεζική κυβέρνηση στέλνει δυνάμεις για να αναγκάσει σε εκκένωση την πλατεία Τιενανμέν, που βρισκόταν υπό κατάληψη από φοιτητές για επτά εβδομάδες.
1991 - Στη Ρουμανία, το ανώτατο δικαστήριο καταδικάζει το γιο του Νικολάι Τσαουσέσκου, Νίκου, σε κάθειρξη 16 ετών για γενοκτονία.
1992 - Αρχίζει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο η Διάσκεψη του ΟΗΕ για τη Γη, με τη μεγαλύτερη συμμετοχή ηγετών στην ιστορία.
1993 - Η Κίνα απορρίπτει το ανακοινωθέν της ΕΟΚ για καταπιέσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Θιβέτ, ενώ καλεί τις 12 χώρες της Κοινότητας να μην αναμειχθούν στα εσωτερικά της.
1993 - Η Στέφι Γκραφ γίνεται Νο 1 στον κόσμο αφού η Μόνικα Σέλες, που είχε τραυματιστεί ένα μήνα πριν, δεν μπόρεσε να διατηρήσει τη θέση αυτή.
1994 - Βρετανικό ελικόπτερο συντρίβεται στη Σκοτία λόγω πυκνής ομίχλης, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 29 άτομα, στην πλειονότητά τους μυστικοί πράκτορες, που ασχολούνταν με τον IRA.
1994 - Στην Ινδονησία, 150 είναι οι νεκροί από παλιρροϊκό κύμα, μετά τον ισχυρό σεισμό, που σημειώνεται στην Ανατολική Ιάβα.
1995 - Ανακοινώνεται ότι, στη Νήσο Σαχαλίνη της Ρωσίας, στους 2.000 περίπου φτάνουν οι νεκροί από τον καταστροφικό σεισμό των 7,5 Ρίχτερ που έπληξε την περιοχή στις 28/5.
1995 - Ο υπουργός Άμυνας Γεράσιμος Αρσένης επαναλαμβάνει ότι, η Ελλάδα δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Βοσνία.
1996 - Στην Αλβανία, κερδίζει και στο δεύτερο γύρο των εκλογών το Δημοκρατικό Κόμμα του Σάλι Μπερίσα.
1997 - Ο Λιονέλ Ζοσπέν γίνεται πρωθυπουργός της Γαλλίας.
1997 - Στον Καναδά, το Φιλελεύθερο Κόμμα του πρωθυπουργού Ζαν Κρετιέν εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.
1998 - Ένα τρένο υπερ-υψηλής ταχύτητας Ιντερσίτι Εξπρές, το ICE 884, εκτροχιάζεται στην πόλη Έσεντε της Γερμανίας, με άμεση συνέπεια τον θάνατο 101 ατόμων. Είναι το χειρότερο δυστύχημα με τρένα υψηλής ταχύτητας μέχρι και σήμερα.
1998 - Ο Μάικλ Τζόρνταν σκοράρει 41 πόντους εναντίον των Τίμπεργουλφς και γίνεται ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του NBA που φτάνει τους 29.000 πόντους στην καριέρα του.
1999 - Ο πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μετά από συμφωνία με τους ηγέτες του NATO, αποσύρει τις γιουγκοσλαβικές δυνάμεις από το Κόσοβο.
1098 - Οι Σταυροφόροι καταλαμβάνουν την Αντιόχεια, στην Τουρκία (τότε Σελτζουκικό Σουλτανάτο)
1665 - Αγγλικές ναυτικές δυνάμεις νικούν τον ολλανδικό στόλο.
1789 - Ο 29χρονος Καναδός Αλεξάντερ ΜακΚένζι ξεκινά με 13 συντρόφους του και 3 κανό από τη λίμνη Γκρέιτ Σλέιβ, ακολουθώντας το ρεύμα του ποταμού προς τα δυτικά, με την ελπίδα να βρεθούν στον Ειρηνικό Ωκεανό, αλλά βρίσκονται στον Αρκτικό μετά από 102 ημέρες και έχοντας καλύψει 3.000 μίλια κινούμενοι τελικώς βόρεια. Ο ποταμός που τέμνει τον Καναδά παίρνει το όνομά του. Στις 22 Ιουλίου 1793 θα ακολουθήσει άλλη διαδρομή και θα βρεθεί δυτικά, στον Ειρηνικό.
1800 - Ο 2ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Άνταμς, διαμένει για πρώτη φορά στην Ουάσινγκτον, σε πανδοχείο (ο Λευκός Οίκος δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί)
1851 - Οι πρώτες στολές στην ιστορία του μπέιζμπολ φοριούνται για πρώτη φορά από την ομάδα των New York Knickerbockers (ψάθινα καπελάκια, άσπρες μπλούζες και μπλε μακριά παντελόνια).
1889 - Οι πρώτοι πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος μεγάλων αποστάσεων ολοκληρώνονται στις ΗΠΑ, με μήκος 14 μίλια (σχεδόν 23 χιλιόμετρα).
1889 - Ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής του καναδικού σιδηροδρόμου, που συνδέει το Βανκούβερ με το Μόντρεαλ.
1903 - Στην Αριζόνα των ΗΠΑ, χιλιάδες εργάτες ορυχείων κατεβαίνουν σε απεργία.
1908 - Θεμελιώνεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα Πατρών.
1913 - Στην Πρωσία, το Συντηρητικό Κόμμα και οι Παγγερμανιστές κερδίζουν την πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.
1923 - Στην Ιταλία, ο Μουσολίνι εγκρίνει νόμο, που παραχωρεί δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες στις δημοτικές εκλογές.
1929 - Το Περού ρυθμίζει τη 46χρονη συνοριακή του διαμάχη με τη Χιλή.
1931 - Στη Ρώμη, ο Μουσολίνι αρχίζει να κάνει εκκαθαρίσεις στους αντιπολιτευόμενους αντιπάλους του. Πολλοί καθολικοί ηγέτες συλλαμβάνονται.
1935 - 1.000 άνεργοι επιβιβάζονται σε καμιόνια στο Βανκούβερ και ξεκινούν πορεία διαμαρτυρίας προς την Οττάβα του Οντάριο.
1935 - Το υπερωκεάνιο «Νορμανδία» ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των κατασκευαστών του, αφού πραγματοποιεί τη διαδρομή Σαουθάμπτον-Νέα Υόρκη με μέση ταχύτητα 29,7 κόμβους, καταρρίπτοντας τα προηγούμενα ρεκόρ των 28,92 και 28,25 κόμβων.
1937 - Ο παραιτηθείς βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Ζ΄, Δούκας του Ουΐνσδορ, παντρεύεται την Αμερικανίδα Γουάλις Σίμπσον.
1940 - Η γερμανική πολεμική αεροπορία βομβαρδίζει το Παρίσι, Γαλλία.
1940 - Η μάχη της Δουνκέρκης, λήγει με νίκη των γερμανικών δυνάμεων.
1944 - Ο Σαρλ ντε Γκολ γίνεται πρωθυπουργός της Γαλλίας.
1946 - Το πρώτο μπικίνι κάνει την εμφάνισή του στις πασαρέλες του Παρισιού.
1950 - Κατακτάται για πρώτη φορά από γαλλική αποστολή το Αναπούρνα Ι, μία από τις υψηλότερες κορυφές των Ιμαλαΐων και η 10η του κόσμου.
1952 - Συνεχίζεται ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ Ανατολής και Δύσης, με τους Βρετανούς να καταλαμβάνουν σοβιετικό ραδιοσταθμό στο Δυτικό Βερολίνο.
1955 - Η Γαλλία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Τυνησίας.
1959 - Η Σιγκαπούρη ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος, στα πλαίσια της
Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
1960 - Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφασίζει για πρώτη φορά και κατοχυρώνει το δικαίωμα του κατηγορούμενου σε υπεράσπιση από δικηγόρο.
1961 - Έργα του ζωγράφου Θεόφιλου εκθέτονται στο Λούβρο, όπου οι φιλότεχνοι τα υποδέχονται με ενθουσιασμό.
1962 - Ένα Boeing 707 των Γαλλικών Αερογραμμών (Air France) συντρίβεται μετά την απογείωσή του από το Παρίσι, σκοτώνοντας 130 επιβάτες.
1963 - Ένα Douglas DC-7 της Northwest Airlines, συντρίβεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, σκοτώνοντας 101 άτομα.
1965 - Ο Αμερικανός αστροναύτης Έντουαρντ Γουάιτ βγαίνει από το θαλαμίσκο του διαστημόπλοιου Τζέμινι ΙV και περπατά στο διάστημα, 161 χιλιόμετρα μακριά από τη Γη. Για 20 λεπτά είναι συνδεδεμένος με το διαστημόπλοιο μόνο με ένα σχοινί ασφαλείας.
1967 - Η θρυλική Αρίθα Φράνκλιν σημειώνει την πρώτη της νούμερο ένα επιτυχία με το "Respect".
1968 - Η Βαλερί Σολάνας αποπειράται να δολοφονήσει τον καλλιτέχνη Άντι Γουόρχολ, πυροβολώντας τον τρεις φορές.
1969 - Προβάλλεται το τελευταίο επεισόδιο της σειράς επιστημονικής φαντασίας Σταρ Τρεκ, μετά την οριστική της διακοπή από το τηλεοπτικό δίκτυο NBC.
1970 - Στις ΗΠΑ, ένας επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν, ο Χαρς Γκόρμπιντ, κατορθώνει να συνθέσει για πρώτη φορά τεχνητό γονίδιο.
1972 - Οι τέσσερις νικήτριες δυνάμεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου υπογράφουν την πρώτη λεπτομερή συμφωνία για το Βερολίνο.
1973 - Το πρώτο Σοβιετικό υπερηχητικό αεροσκάφος Tupolev Τu-144 συντρίβεται στο Παρίσι, σκοτώνοντας 14 άτομα. Το δυστύχημα ήταν το πρώτο που αφορούσε υπερηχητικό αεροσκάφος, και ματαίωσε την παραγωγή του συγκεκριμένου μοντέλου.
1975 - Ο Πελέ υπογράφει τριετές συμβόλαιο με την νεοϋορκέζικη ομάδα Κόσμος έναντι 11 εκατομμυρίων δολαρίων. Θα ακολουθήσουν οι Κινάλια, Κρόιφ, και Μπέκενμπάουερ ενώ ο Τζορτζ Μπεστ θα μετακομίσει στο Λος Άντζελες, όπου θα παίξει με την ομάδα των Αζτέκων.
1979 - 600.000 τόνοι πετρελαίου καταλήγουν στη θάλασσα, μετά από έκρηξη σε εγκαταστάσεις πετρελαίου στο νότιο Κόλπο του Μεξικού.
1979 - Στη Νέα Υόρκη, 15.000 άτομα διαδηλώνουν εναντίον της συνέχισης της λειτουργίας του πυρηνικού εργοστασίου στο Σόρχαμ. Συλλαμβάνονται 600 άτομα.
1985 - Στην Ελλάδα, στις βουλευτικές εκλογές νικητής αναδεικνύεται το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 45,82%, που του εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο με 157 έδρες.
1989 - Η κινεζική κυβέρνηση στέλνει δυνάμεις για να αναγκάσει σε εκκένωση την πλατεία Τιενανμέν, που βρισκόταν υπό κατάληψη από φοιτητές για επτά εβδομάδες.
1991 - Στη Ρουμανία, το ανώτατο δικαστήριο καταδικάζει το γιο του Νικολάι Τσαουσέσκου, Νίκου, σε κάθειρξη 16 ετών για γενοκτονία.
1992 - Αρχίζει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο η Διάσκεψη του ΟΗΕ για τη Γη, με τη μεγαλύτερη συμμετοχή ηγετών στην ιστορία.
1993 - Η Κίνα απορρίπτει το ανακοινωθέν της ΕΟΚ για καταπιέσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Θιβέτ, ενώ καλεί τις 12 χώρες της Κοινότητας να μην αναμειχθούν στα εσωτερικά της.
1993 - Η Στέφι Γκραφ γίνεται Νο 1 στον κόσμο αφού η Μόνικα Σέλες, που είχε τραυματιστεί ένα μήνα πριν, δεν μπόρεσε να διατηρήσει τη θέση αυτή.
1994 - Βρετανικό ελικόπτερο συντρίβεται στη Σκοτία λόγω πυκνής ομίχλης, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 29 άτομα, στην πλειονότητά τους μυστικοί πράκτορες, που ασχολούνταν με τον IRA.
1994 - Στην Ινδονησία, 150 είναι οι νεκροί από παλιρροϊκό κύμα, μετά τον ισχυρό σεισμό, που σημειώνεται στην Ανατολική Ιάβα.
1995 - Ανακοινώνεται ότι, στη Νήσο Σαχαλίνη της Ρωσίας, στους 2.000 περίπου φτάνουν οι νεκροί από τον καταστροφικό σεισμό των 7,5 Ρίχτερ που έπληξε την περιοχή στις 28/5.
1995 - Ο υπουργός Άμυνας Γεράσιμος Αρσένης επαναλαμβάνει ότι, η Ελλάδα δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Βοσνία.
1996 - Στην Αλβανία, κερδίζει και στο δεύτερο γύρο των εκλογών το Δημοκρατικό Κόμμα του Σάλι Μπερίσα.
1997 - Ο Λιονέλ Ζοσπέν γίνεται πρωθυπουργός της Γαλλίας.
1997 - Στον Καναδά, το Φιλελεύθερο Κόμμα του πρωθυπουργού Ζαν Κρετιέν εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.
1998 - Ένα τρένο υπερ-υψηλής ταχύτητας Ιντερσίτι Εξπρές, το ICE 884, εκτροχιάζεται στην πόλη Έσεντε της Γερμανίας, με άμεση συνέπεια τον θάνατο 101 ατόμων. Είναι το χειρότερο δυστύχημα με τρένα υψηλής ταχύτητας μέχρι και σήμερα.
1998 - Ο Μάικλ Τζόρνταν σκοράρει 41 πόντους εναντίον των Τίμπεργουλφς και γίνεται ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του NBA που φτάνει τους 29.000 πόντους στην καριέρα του.
1999 - Ο πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μετά από συμφωνία με τους ηγέτες του NATO, αποσύρει τις γιουγκοσλαβικές δυνάμεις από το Κόσοβο.
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
* Στην ηλικία των 3, επιτυχία είναι να µην κατουράς το βρακί σου.
* Στην ηλικία των 12, επιτυχία είναι να έχεις φίλους.
* Στην ηλικία των 18, επιτυχία είναι να έχεις δίπλωµα οδήγησης.
* Στην ηλικία των 20, επιτυχία είναι να κάνεις σεξ.
* Στην ηλικία των 35, επιτυχία είναι να έχεις χρήµατα.
* Στην ηλικία των 50, επιτυχία είναι να έχεις χρήµατα.
* Στην ηλικία των 60, επιτυχία είναι να κάνεις σεξ.
* Στην ηλικία των 70, επιτυχία είναι να έχεις δίπλωµα οδήγησης.
* Στην ηλικία των 75, επιτυχία είναι να έχεις φίλους.
* Στην ηλικία των 80, επιτυχία είναι να µην κατουράς το βρακί σου.
* Στην ηλικία των 12, επιτυχία είναι να έχεις φίλους.
* Στην ηλικία των 18, επιτυχία είναι να έχεις δίπλωµα οδήγησης.
* Στην ηλικία των 20, επιτυχία είναι να κάνεις σεξ.
* Στην ηλικία των 35, επιτυχία είναι να έχεις χρήµατα.
* Στην ηλικία των 50, επιτυχία είναι να έχεις χρήµατα.
* Στην ηλικία των 60, επιτυχία είναι να κάνεις σεξ.
* Στην ηλικία των 70, επιτυχία είναι να έχεις δίπλωµα οδήγησης.
* Στην ηλικία των 75, επιτυχία είναι να έχεις φίλους.
* Στην ηλικία των 80, επιτυχία είναι να µην κατουράς το βρακί σου.
H ιστορία της φράσης ΕΦΑΓΑ ΧΥΛΟΠΙΤΑ..
Γύρω στα 1815 υπήρχε κάποιος κομπογιαννίτης, ο Παρθένης Νένιμος, ο οποίος ισχυριζόταν πως είχε βρει το φάρμακο για τους βαρύτατα ερωτευμένους. Επρόκειτο για ένα παρασκεύασμα από σιταρένιο χυλό ψημένο στο φούρνο. Όσοι λοιπόν αγαπούσαν χωρίς ανταπόκριση, θα έλυναν το πρόβλημά τους τρώγοντας αυτή τη θαυματουργή πίτα - και μάλιστα επί τρεις ημέρες, κάθε πρωί, τελείως νηστικοί.
Η τεχνική πρόοδος
Όσοι, κουνώντας μελαγχολικά το κεφάλι ή υψώνοντας τη φωνή με οργή, αρνούνται την ηθική πρόοδο του ανθρώπου κατά τους μακρούς αιώνες της ιστορικής του διαδρομής, μιλούν συνήθως με αδιαφορία, ή και με περιφρόνηση, για την αξία της "υλικής" προόδου, των κατακτήσεων δηλαδή της επιστήμης και της τεχνικής, που άλλαξαν στους χρόνους μας τη μορφή του κόσμου.
Καμιά επιρροή, λέγουν δεν έχουν αυτά τα πολυθρύλητα θαύματα απάνω στον ηθικό βίο του ανθρώπου, στο χαρακτήρα, στην προσωπικότητά του. Άλλη η μια τροχιά, άλλη η άλλη· δεν πηγαίνουν παράλληλα. Ή
Καμιά ουσιαστική αξία, λέγουν, δεν έχουν οι τεχνικές τελειοποιήσεις των μέσων της ζωής, για τις οποίες υπερηφανεύεται ο πολιτισμός μας. Ευτυχέστερος ήταν ο άνθρωπος που ζούσε χωρίς τις σημερινές ανέσεις, σε κοινωνίες απλούστερες, "πρωτόγονες". Ή
Όχι μόνο δεν καλυτέρεψε, αλλά χειροτέρεψε τον άνθρωπο η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής. Πολλαπλασίασε και έκανε πιο raffinee τη δύναμη της κακουργίας του . . .
Θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι και οι τρεις αυτές υποθέσεις είναι αστήριχτες· βρίσκονται σε ασυμφωνία με εξώφθαλμα γεγονότα.
Πρώτον, είναι πλάνη να νομίζομε ότι η ευημερία δεν επηρεάζει προς το καλύτερο το ήθος των ανθρώπων. Προσοχή: δε λέγω η ευμάρεια, ο πλούτος, η πολυτέλεια· λέγω η ευημερία, δηλαδή η επάρκεια των υλικών μέσων της ζωής, που επιτρέπει τις απαραίτητες για έναν πολιτισμένο άνθρωπο ανέσεις. Τα παραδείγματα αφθονούν, από παρατηρήσεις απάνω και στην ατομική και στη συλλογική ζωή. Η πενία, ως συνώνυμο της πείνας, της αρρώστιας και της αμάθειας, είναι ο χειρότερος σύμβουλος του ανθρώπου και η μεγαλύτερη μάστιγα των κοινωνιών. Άτομα ή λαοί που λιμοκτονούν, δεκατίζονται από αρρώστιες και είναι βυθισμένοι στην αμάθεια, έχουν το βούρκο και τη δυστυχία μέσα στην ψυχή τους. Φθονούν, απεχθάνονται, μισούν όχι μόνον όσους γεύονται άνετα τα αγαθά της ζωής, αλλά και τους ομοίους των. Η εξαθλίωση διηθείται έως τους εσώτερους πόρους της ψυχής τους και τους εξαχρειώνει. Αρετές όπως η αγάπη της ελευθερίας, η αυτοκυριαρχία, η αξιοπρέπεια δεν μπορούν να ριζώσουν σε έδαφος ψυχικό, που το έχουν αποψιλώσει οδυνηρές υλικές στερήσεις. Σκλάβους, ακρατείς, ευτελείς κάνει τους ανθρώπους η αγιάτρευτη φτώχεια. - Αντίθετα η ευημερία, ως συνώνυμο της ευπορίας στα υλικά μέσα της ζωής, της υγείας και της μόρφωσης, επιδρά ευεργετικά απάνω στο χαρακτήρα των ατόμων και των λαών. Τους κάνει φιλελεύθερους, ευπρεπείς, γενναιόψυχους. Τους δίνει τη χαρά της ζωής που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται την ανθρωπιά του. Να υπερηφανεύεται γι' αυτήν. Να την τιμά, και στο δικό του πρόσωπο και στο πρόσωπο των ομοίων του. "Ευστάθεια" (με όλες τις σημασίες της λέξης) δεν έχουν ούτε τα άτομα ούτε οι κοινωνίες που μαστίζονται από την εξαθλίωση. Και είναι εχθρός του ανθρώπου εκείνος (ο σοφός ή ο πολιτικός) που θεωρεί άσχετες μεταξύ τους την ευημερία με την ευτυχία, την ευτυχία με την αρετή. Χαρά και καλοσύνη (όσο και αν επιχειρούμε να αντισταθμίσομε τις στερήσεις του παρόντος με προσδοκίες του μέλλοντος) δεν μπορεί να έχει ο άνθρωπος ή ο λαός ο εξαθλιωμένος από τα δεινά της πείνας, της αρρώστιας και της αμάθειας. Χορτάσετέ τον, γιατρέψετέ τον, μορφώσετέ τον και θα δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για ν' αστράψει μέσα του το φως της αλήθειας, της ομορφιάς και της αρετής - με μια λέξη : της ανθρωπιάς.
Δεύτερον, είναι πλάνη να υποθέτομε ότι οι εκπληκτικές κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνικής, για τις οποίες δικαιολογημένα υπερηφανεύεται ο πολιτισμός μας, δεν έχουν καμιάν ουσιαστικήν αξία, επειδή τάχα δεν έκαναν "ευτυχέστερο" τον άνθρωπο - άρα δεν αποτελούν "πρόοδο". "Άχ! τι ωραία που ζούσαν άλλοτε οι άνθρωποι στις πρωτόγονες κοινωνίες τους, χωρίς το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο, το αυτοκίνητο, το αεροπλάνο" . . Δεν πρέπει, νομίζω, να παίρνομε στα σοβαρά αυτό τον ψευτορομαντισμό της υποκριτικής νοσταλγίας του παρελθόντος. Πρώτα - πρώτα γιατί δογματίζει "εκ του ασφαλούς" και "με το αζημίωτο": δεν εγνώρισα ακόμη κανένα οπαδό του δόγματος να διακόψει το ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του για να ζήσει ευτυχέστερος. Και έπειτα, γιατί είναι τουλάχιστο γελοίο να υποστηρίζει κανείς ότι ζούσαν "καλύτερα" οι άνθρωποι τότε που οι γιατροί καίγανε με πυρωμένο σίδερο τις μολυσμένες πληγές (χωρίς φυσικά, να μεταχειρίζονται αναισθητικά ή αναλγικά φάρμακα) ή που πέθαιναν τα μωρά κατά εκατομμύρια από εντερίτιδα . . . ή τότε που σοφοί και υψηλής ευαισθησίας άνθρωποι καταδέχονταν να θεωρούν τη δουλεία αναπόφευκτη, επειδή έπρεπε να μένουν ώρες και δυνάμεις σ' αυτούς και στους οικείους των ελεύθερες για να διαβάζουν και να ψυχαγωγούνται. . .ή τότε που η ανάγνωση και η γραφή ήταν προνόμιο των ολίγων και των "ισχυρών" και ο μεγάλος αριθμός έπρεπε να πιστεύει μοίρα του αδυσώπητη να μένει εσαεί βυθισμένος στην άγνοια, στη δεισιδαιμονία και στο σκότος. Έχομε άραγε όλοι συνειδητοποιήσει τις τεράστιες προόδους που έχει πραγματοποιήσει στα μέσα και στον τρόπο της ζωής μας αυτός ο πολιτισμός που τον αποκαλούμε με περιφρόνηση "απλώς τεχνικό"; Ιδού μια λεπτομέρεια διατυπωμένη με αριθμούς που αξίζει να τη σκεφτούμε πολύ: Στο Λίβερπουλ (της Μεγ. Βρετανίας) ο μέσος όρος ζωής των κατοίκων το 1846 ήταν το 26ο έτος της ηλικίας· στο Μπόστον (των Ηνωμένων Πολιτειών) ο μέσος όρος ήταν πέρσι το 66,7 της ηλικίας. Και δεν είναι μόνο η διάρκεια που μεγάλωσε· έγινε και το ποιόν της ζωής διαφορετικό. Σήμερα ο άνθρωπος των προχωρημένων στον πολιτισμό χωρών έχει άπειρες ευκαιρίες να "εντείνει" και να "υψώσει" (να ευγενίσει με τα αγαθά της παιδείας) τη ζωή του. Να την εκτιμήσει και να τη χαρεί. Ότι ζει "καλύτερα", "ανετότερα", "τελειότερα", "ανθρωπινότερα", δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Είναι άραγε και ευτυχέστερος; Η απάντηση εξαρτάται από το τι ονομάζεται "ευτυχία". Θα αναγνωρίσετε πάντως ότι όταν πεθαίνει κανείς πολύ νέος, αφού έχει ζήσει μια περιορισμένη, κουτή και τυραννισμένη ζωή - δεν προλαβαίνει τουλάχιστο να ευτυχήσει . . .Τρίτο και τελευταίο, είναι πλάνη να υποστηρίζομε ότι η επιστημονική και τεχνική πρόοδος των τελευταίων τριών αιώνων όχι μόνο δεν καλυτέρεψε, αλλά χειροτέρεψε τον άνθρωπο. Το επιχείρημα (που με τόσην ελαφρότητα επαναλαμβάνεται ακόμη και από σοβαρούς συζητητές) ότι οι πιο προοδευμένοι στην επιστήμη και στα γράμματα λαοί φάνηκαν οικτρότεροι και πιο αδίσταχτοι, απάνω στον πυρετό του τελευταίου πολέμου, δεν έχει αποδειχτικήν αξία αναμφισβήτητη, άμα το αναλύσει κανείς περισσότερο. Υπενθυμίζω τη διάκριση, που κάνουν οι Μαθηματικοί, μεταξύ αναγκαίων και επαρκών συνθηκών, γιατί αυτή θα μας δώσει το λογικό σχήμα να βάλομε τα πράγματα στη θέση τους. Να υπάρχουν σε μεγάλη ποσότητα υδρατμοί στην ατμόσφαιρα, είναι μια αναγκαία προϋπόθεση της βροχής - όχι όμως και επαρκής, γιατί αυτή και μόνη (χωρίς πχ μιαν ορισμένη πτώση της θερμοκρασίας) δεν φέρνει τη βροχή. Αυτό συμβαίνει και στη δική μας περίπτωση. Κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι φτάνει μια διδακτορική διατριβή στη Χημεία ή ένα νόμπελ της Φυσικής για να γίνει και ηθικά ανώτερος ένας άνθρωπος· όταν όμως φωτίζεται ο νους του με τη διερεύνηση των νόμων του σύμπαντος και από τούτο το φωτισμό υψώνεται το πνευματικό του βλέμμα έως τη θεώρηση κάποιων ανώτερων αληθειών, δημιουργούνται οι αναγκαίες συνθήκες για να αναπτυχθούν μέσα στην ψυχή του τα σπέρματα του καλού (εάν είναι ζωντανά) και έτσι να γίνει πιο άνθρωπος.
Χωρίς αυτόν τον τελευταίο όρο ( την επαρκή συνθήκη του μαθηματικού) ο επιστήμονας ή ο τεχνικός μας θα καταντήσει ένας τερατώδης νους τόσο προσηλωμένος στις άτεγκτες γενικεύσεις του, ώστε να είναι ικανός για τις μεγαλύτερες θηριωδίες. Και τούτο επειδή έχει μείνει στη μέση του δρόμου: στάθηκε στις γνώσεις· δεν προχώρησε έως τη γνώση. Έως δηλαδή εκείνη την ολοκλήρωση του πνεύματος που δεν ξεχωρίζει πια με στεγανά τοιχώματα από δω την "αλήθεια" από κει την "ομορφιά" και παραπέρα την "αρετή", αλλά αισθάνεται, κρίνει και τιμά, σα μιαν ακατάλυτη ενότητα, την αρετή μέσα στην ομορφιά της αλήθειας. Η σωστή λοιπόν τοποθέτηση του ζητήματός μας είναι να πούμε ότι η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής μπορεί να καλυτερέψει τον άνθρωπο (όπως ασφαλώς μπορεί και να τον χειροτερέψει - σαν τον διαρρήκτη που έχει αποκτήσει τελειοποιημένα εργαλεία), αφού δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την πνευματική του απογείωση. Αρκεί να συνεχίσει την πτήση του και να πάει πολύ ψηλά . . . Ας το πάρομε μια για πάντα απόφαση· αφού μπήκαμε στο δρόμο των επιστημονικών και τεχνικών κατακτήσεων, δε γίνεται πια να γυρίσομε πίσω. Αλλά ούτε ωφελεί. Απάρνηση της προόδου σ΄ αυτό τον τομέα σημαίνει επάνοδο στη βαρβαρότητα. Ευτυχέστερη και ηθικότερη θα γίνει η ανθρωπότητα όχι δεσμεύοντας αλλά αφήνοντας πιο ελεύθερο ακόμη το πνεύμα. Η σωτηρία μας είναι όχι λιγότερη, αλλά περισσότερη, πλατύτερη και βαθύτερη μάθηση.
(Ε. Π. Παπανούτσος, Πρακτική Φιλοσοφία 1965)
Καμιά επιρροή, λέγουν δεν έχουν αυτά τα πολυθρύλητα θαύματα απάνω στον ηθικό βίο του ανθρώπου, στο χαρακτήρα, στην προσωπικότητά του. Άλλη η μια τροχιά, άλλη η άλλη· δεν πηγαίνουν παράλληλα. Ή
Καμιά ουσιαστική αξία, λέγουν, δεν έχουν οι τεχνικές τελειοποιήσεις των μέσων της ζωής, για τις οποίες υπερηφανεύεται ο πολιτισμός μας. Ευτυχέστερος ήταν ο άνθρωπος που ζούσε χωρίς τις σημερινές ανέσεις, σε κοινωνίες απλούστερες, "πρωτόγονες". Ή
Όχι μόνο δεν καλυτέρεψε, αλλά χειροτέρεψε τον άνθρωπο η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής. Πολλαπλασίασε και έκανε πιο raffinee τη δύναμη της κακουργίας του . . .
Θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι και οι τρεις αυτές υποθέσεις είναι αστήριχτες· βρίσκονται σε ασυμφωνία με εξώφθαλμα γεγονότα.
Πρώτον, είναι πλάνη να νομίζομε ότι η ευημερία δεν επηρεάζει προς το καλύτερο το ήθος των ανθρώπων. Προσοχή: δε λέγω η ευμάρεια, ο πλούτος, η πολυτέλεια· λέγω η ευημερία, δηλαδή η επάρκεια των υλικών μέσων της ζωής, που επιτρέπει τις απαραίτητες για έναν πολιτισμένο άνθρωπο ανέσεις. Τα παραδείγματα αφθονούν, από παρατηρήσεις απάνω και στην ατομική και στη συλλογική ζωή. Η πενία, ως συνώνυμο της πείνας, της αρρώστιας και της αμάθειας, είναι ο χειρότερος σύμβουλος του ανθρώπου και η μεγαλύτερη μάστιγα των κοινωνιών. Άτομα ή λαοί που λιμοκτονούν, δεκατίζονται από αρρώστιες και είναι βυθισμένοι στην αμάθεια, έχουν το βούρκο και τη δυστυχία μέσα στην ψυχή τους. Φθονούν, απεχθάνονται, μισούν όχι μόνον όσους γεύονται άνετα τα αγαθά της ζωής, αλλά και τους ομοίους των. Η εξαθλίωση διηθείται έως τους εσώτερους πόρους της ψυχής τους και τους εξαχρειώνει. Αρετές όπως η αγάπη της ελευθερίας, η αυτοκυριαρχία, η αξιοπρέπεια δεν μπορούν να ριζώσουν σε έδαφος ψυχικό, που το έχουν αποψιλώσει οδυνηρές υλικές στερήσεις. Σκλάβους, ακρατείς, ευτελείς κάνει τους ανθρώπους η αγιάτρευτη φτώχεια. - Αντίθετα η ευημερία, ως συνώνυμο της ευπορίας στα υλικά μέσα της ζωής, της υγείας και της μόρφωσης, επιδρά ευεργετικά απάνω στο χαρακτήρα των ατόμων και των λαών. Τους κάνει φιλελεύθερους, ευπρεπείς, γενναιόψυχους. Τους δίνει τη χαρά της ζωής που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται την ανθρωπιά του. Να υπερηφανεύεται γι' αυτήν. Να την τιμά, και στο δικό του πρόσωπο και στο πρόσωπο των ομοίων του. "Ευστάθεια" (με όλες τις σημασίες της λέξης) δεν έχουν ούτε τα άτομα ούτε οι κοινωνίες που μαστίζονται από την εξαθλίωση. Και είναι εχθρός του ανθρώπου εκείνος (ο σοφός ή ο πολιτικός) που θεωρεί άσχετες μεταξύ τους την ευημερία με την ευτυχία, την ευτυχία με την αρετή. Χαρά και καλοσύνη (όσο και αν επιχειρούμε να αντισταθμίσομε τις στερήσεις του παρόντος με προσδοκίες του μέλλοντος) δεν μπορεί να έχει ο άνθρωπος ή ο λαός ο εξαθλιωμένος από τα δεινά της πείνας, της αρρώστιας και της αμάθειας. Χορτάσετέ τον, γιατρέψετέ τον, μορφώσετέ τον και θα δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για ν' αστράψει μέσα του το φως της αλήθειας, της ομορφιάς και της αρετής - με μια λέξη : της ανθρωπιάς.
Δεύτερον, είναι πλάνη να υποθέτομε ότι οι εκπληκτικές κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνικής, για τις οποίες δικαιολογημένα υπερηφανεύεται ο πολιτισμός μας, δεν έχουν καμιάν ουσιαστικήν αξία, επειδή τάχα δεν έκαναν "ευτυχέστερο" τον άνθρωπο - άρα δεν αποτελούν "πρόοδο". "Άχ! τι ωραία που ζούσαν άλλοτε οι άνθρωποι στις πρωτόγονες κοινωνίες τους, χωρίς το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο, το αυτοκίνητο, το αεροπλάνο" . . Δεν πρέπει, νομίζω, να παίρνομε στα σοβαρά αυτό τον ψευτορομαντισμό της υποκριτικής νοσταλγίας του παρελθόντος. Πρώτα - πρώτα γιατί δογματίζει "εκ του ασφαλούς" και "με το αζημίωτο": δεν εγνώρισα ακόμη κανένα οπαδό του δόγματος να διακόψει το ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του για να ζήσει ευτυχέστερος. Και έπειτα, γιατί είναι τουλάχιστο γελοίο να υποστηρίζει κανείς ότι ζούσαν "καλύτερα" οι άνθρωποι τότε που οι γιατροί καίγανε με πυρωμένο σίδερο τις μολυσμένες πληγές (χωρίς φυσικά, να μεταχειρίζονται αναισθητικά ή αναλγικά φάρμακα) ή που πέθαιναν τα μωρά κατά εκατομμύρια από εντερίτιδα . . . ή τότε που σοφοί και υψηλής ευαισθησίας άνθρωποι καταδέχονταν να θεωρούν τη δουλεία αναπόφευκτη, επειδή έπρεπε να μένουν ώρες και δυνάμεις σ' αυτούς και στους οικείους των ελεύθερες για να διαβάζουν και να ψυχαγωγούνται. . .ή τότε που η ανάγνωση και η γραφή ήταν προνόμιο των ολίγων και των "ισχυρών" και ο μεγάλος αριθμός έπρεπε να πιστεύει μοίρα του αδυσώπητη να μένει εσαεί βυθισμένος στην άγνοια, στη δεισιδαιμονία και στο σκότος. Έχομε άραγε όλοι συνειδητοποιήσει τις τεράστιες προόδους που έχει πραγματοποιήσει στα μέσα και στον τρόπο της ζωής μας αυτός ο πολιτισμός που τον αποκαλούμε με περιφρόνηση "απλώς τεχνικό"; Ιδού μια λεπτομέρεια διατυπωμένη με αριθμούς που αξίζει να τη σκεφτούμε πολύ: Στο Λίβερπουλ (της Μεγ. Βρετανίας) ο μέσος όρος ζωής των κατοίκων το 1846 ήταν το 26ο έτος της ηλικίας· στο Μπόστον (των Ηνωμένων Πολιτειών) ο μέσος όρος ήταν πέρσι το 66,7 της ηλικίας. Και δεν είναι μόνο η διάρκεια που μεγάλωσε· έγινε και το ποιόν της ζωής διαφορετικό. Σήμερα ο άνθρωπος των προχωρημένων στον πολιτισμό χωρών έχει άπειρες ευκαιρίες να "εντείνει" και να "υψώσει" (να ευγενίσει με τα αγαθά της παιδείας) τη ζωή του. Να την εκτιμήσει και να τη χαρεί. Ότι ζει "καλύτερα", "ανετότερα", "τελειότερα", "ανθρωπινότερα", δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Είναι άραγε και ευτυχέστερος; Η απάντηση εξαρτάται από το τι ονομάζεται "ευτυχία". Θα αναγνωρίσετε πάντως ότι όταν πεθαίνει κανείς πολύ νέος, αφού έχει ζήσει μια περιορισμένη, κουτή και τυραννισμένη ζωή - δεν προλαβαίνει τουλάχιστο να ευτυχήσει . . .Τρίτο και τελευταίο, είναι πλάνη να υποστηρίζομε ότι η επιστημονική και τεχνική πρόοδος των τελευταίων τριών αιώνων όχι μόνο δεν καλυτέρεψε, αλλά χειροτέρεψε τον άνθρωπο. Το επιχείρημα (που με τόσην ελαφρότητα επαναλαμβάνεται ακόμη και από σοβαρούς συζητητές) ότι οι πιο προοδευμένοι στην επιστήμη και στα γράμματα λαοί φάνηκαν οικτρότεροι και πιο αδίσταχτοι, απάνω στον πυρετό του τελευταίου πολέμου, δεν έχει αποδειχτικήν αξία αναμφισβήτητη, άμα το αναλύσει κανείς περισσότερο. Υπενθυμίζω τη διάκριση, που κάνουν οι Μαθηματικοί, μεταξύ αναγκαίων και επαρκών συνθηκών, γιατί αυτή θα μας δώσει το λογικό σχήμα να βάλομε τα πράγματα στη θέση τους. Να υπάρχουν σε μεγάλη ποσότητα υδρατμοί στην ατμόσφαιρα, είναι μια αναγκαία προϋπόθεση της βροχής - όχι όμως και επαρκής, γιατί αυτή και μόνη (χωρίς πχ μιαν ορισμένη πτώση της θερμοκρασίας) δεν φέρνει τη βροχή. Αυτό συμβαίνει και στη δική μας περίπτωση. Κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι φτάνει μια διδακτορική διατριβή στη Χημεία ή ένα νόμπελ της Φυσικής για να γίνει και ηθικά ανώτερος ένας άνθρωπος· όταν όμως φωτίζεται ο νους του με τη διερεύνηση των νόμων του σύμπαντος και από τούτο το φωτισμό υψώνεται το πνευματικό του βλέμμα έως τη θεώρηση κάποιων ανώτερων αληθειών, δημιουργούνται οι αναγκαίες συνθήκες για να αναπτυχθούν μέσα στην ψυχή του τα σπέρματα του καλού (εάν είναι ζωντανά) και έτσι να γίνει πιο άνθρωπος.
Χωρίς αυτόν τον τελευταίο όρο ( την επαρκή συνθήκη του μαθηματικού) ο επιστήμονας ή ο τεχνικός μας θα καταντήσει ένας τερατώδης νους τόσο προσηλωμένος στις άτεγκτες γενικεύσεις του, ώστε να είναι ικανός για τις μεγαλύτερες θηριωδίες. Και τούτο επειδή έχει μείνει στη μέση του δρόμου: στάθηκε στις γνώσεις· δεν προχώρησε έως τη γνώση. Έως δηλαδή εκείνη την ολοκλήρωση του πνεύματος που δεν ξεχωρίζει πια με στεγανά τοιχώματα από δω την "αλήθεια" από κει την "ομορφιά" και παραπέρα την "αρετή", αλλά αισθάνεται, κρίνει και τιμά, σα μιαν ακατάλυτη ενότητα, την αρετή μέσα στην ομορφιά της αλήθειας. Η σωστή λοιπόν τοποθέτηση του ζητήματός μας είναι να πούμε ότι η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής μπορεί να καλυτερέψει τον άνθρωπο (όπως ασφαλώς μπορεί και να τον χειροτερέψει - σαν τον διαρρήκτη που έχει αποκτήσει τελειοποιημένα εργαλεία), αφού δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την πνευματική του απογείωση. Αρκεί να συνεχίσει την πτήση του και να πάει πολύ ψηλά . . . Ας το πάρομε μια για πάντα απόφαση· αφού μπήκαμε στο δρόμο των επιστημονικών και τεχνικών κατακτήσεων, δε γίνεται πια να γυρίσομε πίσω. Αλλά ούτε ωφελεί. Απάρνηση της προόδου σ΄ αυτό τον τομέα σημαίνει επάνοδο στη βαρβαρότητα. Ευτυχέστερη και ηθικότερη θα γίνει η ανθρωπότητα όχι δεσμεύοντας αλλά αφήνοντας πιο ελεύθερο ακόμη το πνεύμα. Η σωτηρία μας είναι όχι λιγότερη, αλλά περισσότερη, πλατύτερη και βαθύτερη μάθηση.
(Ε. Π. Παπανούτσος, Πρακτική Φιλοσοφία 1965)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)