Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Άρα για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάμε;

Η μεγάλη σφαγή των μεταρρυθμίσεων
Η Ιρλανδία με μεταρρυθμίσεις και φορολόγηση επιχειρήσεων στο 10% βγήκε από τα μνημόνια στο τέλος του 2013 και μπήκε στις αγορές χωρίς προληπτική γραμμή πίστωσης εξασφαλίζοντας δανεικά με 1,6%. Τώρα θα πληρώσει 67,5 δισεκ. ευρώ από αυτά που χρωστάει στο ΔΝΤ για να μοιράζει άλλα 400 εκατ. Ευρώ το χρόνο. Στην Ελλάδα νομίζουμε ότι με μεταρρυθμίσεις «μαϊμού» και εμείς να σφαζόμαστε θα μας χαρίζουν δανεικά.

Οι Ιρλανδοί δεν διαφέρουν, λίγο ως πολύ, ως οικονομία και ως κοινωνία από την Ελλάδα. Η μόνη διαφορά (που αποδείχθηκε στην κρίση) είναι η σοβαρότητα των πολιτικών και του λαού της εκτός βεβαίως λογικών εξαιρέσεων.
Για το λόγο αυτό και το ΔΝΤ θα τους ρυθμίσει τα περίπου 70 δισεκ. ευρώ δανεικά και στην Ε.Ε. συζητούν να τους διευκολύνουν να μαζέψουν λεφτά για να ξεπεράσουν τα χρόνια της κρίσης.

Εμείς πώς θα πείσουμε τους δανειστές να παραιτηθούν από προληπτική γραμμή πίστωσης βγαίνοντας στις αγορές καθώς και από μηχανισμούς επιτήρησης, τώρα που τα νούμερα (μόνο τα στατιστικά ) μας επιτρέπουν να ζητήσουμε έξοδο από το μνημόνιο;

Λέμε ότι έχουμε κρυφό χαρτί τις μεταρρυθμίσεις που ετοιμάζουμε.

Εάν αυτό είναι το επιχείρημά μας τα μνημόνια ουδέποτε θα γίνουν παρελθόν με την έννοια που προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση.

Εδώ επιχειρήθηκε στα Πανεπιστήμια απλώς να μπουν αυτονόητα συστήματα φύλαξης (αν και είναι πεταμένα λεφτά για τα άθλια αυτά αχούρια) και ξεσηκώθηκαν οι «συντεχνίες παρασκευής μολότοφ» και οι προστάτες… μπας και χαθούν οι αποθηκευτικοί χώροι στα Πανεπιστήμια-αχούρια.

Και όλοι εμείς γίναμε αιχμάλωτοι αυτής της χυδαίας επικαιρότητας. Μόνο μια σκέψη έγινε, για να βρεθεί τρόπος να δουλέψουν και τα τεμπελόσκυλα που παριστάνουν τους συνδικαλιστές και έχει γίνει χαμός ακόμη και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση.

Και μιλάμε για μεταρρυθμίσεις;

Ο κοσμάκης, ούτε ξέρει, ούτε έχει καταλάβει πού θα βρει λεφτά ο ΣΥΡΙΖΑ για να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ αλλά δεν πληρώνει το φόρο περιμένοντας να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 για να τον γλιτώσει.

Και περιμένουμε ότι οι δανειστές θα πιστέψουν πως έχουμε τα κότσια να φτιάξουμε οικονομία που θα εξασφαλίσει τα λεφτά τους χωρίς να έχουν λόγο στο τι μαζεύουμε και στο τι ξοδεύουμε;

Η αποκρατικοποίηση είναι μόνο για τα μάτια και για να δικαιολογούνται οι μισθοί και οι καφέδες όσων ασχολούνται με το σχετικό πρόγραμμα.

Ας πουλήσουμε έστω και ένα λιμανάκι ή ένα από τα κακιάς ώρας αεροδρόμια της περιφέρειας και θα δεις τι εμφύλιοι θα ακολουθήσουν και πώς θα σκοτωθούμε μεταξύ μας.

Στο κράτος έστω και με επτάμηνα ή πεντάμηνα χώσαμε 50.000 δικά μας παιδιά για να τους υπολογίσουμε επί τρία ως ψηφοφόρους στις εκλογές αλλά μείωση του κόστους ενέργειας για να αναβαθμίσουμε την ανταγωνιστικότητα της παραγωγής ούτε που το συζητάμε.

Είμαστε λοιπόν σε θέση να μιλήσουμε, στους δανειστές, για προοπτικές της οικονομίας ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων;

Το δημόσιο σχεδόν χαρίζει τα σπίτια από τις κατασχέσεις του και δεν πατάει κανείς (εκτός των στημένων) ώστε να φανεί ότι άντε και κάτι γίνεται στην αγορά.

Και εμείς θα παρουσιάσουμε οικονομία έτοιμη να πετάξει και χωρίς μεταρρυθμίσεις;

Άρα για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάμε;

Το μνημόνιο μας τελειώνει κοντά στη θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας όπου αναμένεται να γίνει «πολιτική σφαγή» με τον λαϊκισμό να ξεπερνάει ακόμη και τα χρόνια του «Δώστα όλα…».

Με την προοπτική αυτή στις εξετάσεις που θα δώσουμε, ειδικά στο ΔΝΤ, κορυφαίο «μάθημα» είναι η συρρίκνωση του κρατικού τομέα στα επίπεδα που αντέχει μια οικονομία παραμένουσα στα όρια της πτώχευσης.

Στο ίδιο επίπεδο θα πρέπει να είναι το πλέγμα των μέτρων και της πολιτικής που θα σπάει τα δεσμά της οικονομίας από την κρατική παρέμβαση και από τον κρατικό μονοπωλιακό χαρακτήρα.

Αυτά τα μαθήματα θα δοθούν ως εξετάσεις μόνο αν πεισθούν οι δανειστές ότι πρόκειται για την εκσυγχρονιστική πολιτική που θα ανορθώσει την οικονομία μετά την έξοδο από το μνημόνιο και την διακοπή των επισκέψεων των Τροϊκανών.

Όλα αυτά πρέπει να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2014.

Ποιος αφελής από το ΔΝΤ ή την ΕΕ που επισκέφθηκε την χώρα έστω και δύο φορές (δεν χρειάζεται και περισσότερο) θα πιστέψει ότι είναι δυνατόν μέσα στον ορυμαγδό του πολιτικού σκοτωμού που θα ξεκινήσει από το τέλος του 2014 θα είμαστε σε θέση να ανταγωνιστούμε τη σοβαρότητα της Ιρλανδίας που τότε θα έχει ρυθμίσει οριστικά και ό,τι χρέος απομένει στο ΔΝΤ; Εκτός αν τους πείσουμε ότι τώρα που έχουμε και κόμμα Μεταρρυθμιστών... τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα.

 Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Ηλεκτρονική κάρτα για την καταπολέμιση της φοροδιαφυγής


Ένας άλλος τρόπος καταπολέμησης της φοροδιαφυγής

Χρόνια τώρα, ακούμε για την ανάγκη «πάταξης της φοροδιαφυγής» ώστε να μην πληρώνουν συνεχώς «τα συνήθη υποζύγια». Παράλληλα ακούμε πομπώδεις και μεγαλόσχημες ανακοινώσεις «κήρυξης πολέμου στην φοροδιαφυγή».

Ως επί το πλείστον όποτε ακούω για κήρυξη πολέμου σε όσους φοροδιαφεύγουν, αρχίζω να κοιτάω την τσέπη μου διότι τέτοιες εκφράσεις είναι τα γλυκαντικά νέων αυξήσεων φόρων «στα συνήθη υποζύγια». Φέρε τώρα τα λεφτά σου και εγώ κάποια στιγμή θα πιάσω την φοροδιαφυγή...

Έχουμε γίνει αρκετές φορές μάρτυρες διαφόρων προσπαθειών καταπολέμησης της μαύρης οικονομίας. Από θέσπιση τεκμηρίων για υπολογισμό τεκμαρτού εισοδήματος που οδήγησε σε σημαντικές αδικίες, μέχρι και υποχρέωση αποθήκευσης χιλιάδων αποδείξεων προκειμένου το κράτος να μας αναγνωρίσει «αφορολόγητο εισόδημα».

Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Την αποτυχία, η οποία τεκμαίρεται από το γεγονός ότι η παραοικονομία στην Ελλάδα παραμένει σε υψηλότατα επίπεδα διαχρονικά, παρά τα όποια μέτρα.

Πως έχει η κατάσταση 

Την προαναφερθείσα αποτυχία πληρώσαμε, μεταξύ άλλων βέβαια, το 2010 οπότε και μπήκαμε στο μνημόνιο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2009 η παραοικονομία στην Ελλάδα ανερχόταν σε 63 δισ. ευρώ ή 27% του ΑΕΠ, με διαφυγόντα φορολογικά κέρδη της τάξης των 19,1 δισ ευρώ (Πηγή: http://www.socialistsanddemocrats.eu/sites/default/files/120229_richard_murphy_eu_tax_gap_en.pdf)

Την ίδια χρονιά, το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ήταν 24 δισ. ευρώ ενώ το 2013 μετά από βαριές θυσίες, μειώσεις μισθών, ανεργία και αύξηση της φορολογίας, είχαμε μικρό πλεόνασμα.

Αν η φοροδιαφυγή αυτό το διάστημα είχε περιοριστεί στο μισό, το μεγαλύτερο μέρος των θυσιών θα είχαν αποφευχθεί και το κράτος θα μπορούσε να εστιάσει αμεσότερα και με μεγαλύτερη ηρεμία στις απολύτως απαραίτητες δομικές αλλαγές της οικονομίας.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρά τις προσπάθειες των τελευταίων ετών, δυστυχώς η μαύρη οικονομία δεν μειώθηκε παρά ελάχιστα. Από 27% του ΑΕΠ το 2009 έπεσε στο 26% το 2011 και παραμένουμε η χώρα με τη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή στην δυτική Ευρώπη: 
Χώρα
% παραοικονομίας ως προς ΑΕΠ
Ελλάδα
26%
Ιταλία
24%
Ισπανία
21%
Βέλγιο
20%
Πορτογαλία
20%
Νορβηγία
17%
Σουηδία
16%
Δανία
16%
Φινλανδία
16%
Γερμανία
15%
Ιρλανδία
14%
Γαλλία
13%
Ολλανδία
11%
Ηνωμένο Βασίλειο
10%
Ελβετία
9%
Αυστρία
9%
Γιατί κάποιος φοροδιαφεύγει

• Καταρχάς διότι κερδίζει και αποταμιεύει περισσότερα χρήματα μιας και το εισόδημα του δεν φορολογείται
• Ευκολία φοροδιαφυγής. Το γεγονός ότι οι συναλλαγές γίνονται με ρευστό, σημαίνει ότι είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευτούν
• Δεν υπάρχει η κοινωνική κατακραυγή. Αν και σημειώνεται μια σχετική αλλαγή τα τελευταία χρόνια, αυτός που «κλέβει το κράτος» αντιμετωπίζεται από τον κοινωνικό του περίγυρο σαν «μάγκας»
• Φύση επαγγέλματος. Είναι ευκολότερο για κάποιον οδηγό ταξί, ή ιδιοκτήτη εστιατορίων/bars να φοροδιαφύγει παρά για έναν μισθωτό.
• Υψηλή φορολογία και ασφαλιστικές εισφορές «ωθούν» πολίτες στην παραοικονομία. Ειδικά στη δική μας περίπτωση ένας ελεύθερος επαγγελματίας που βλέπει τον τζίρο του να απορροφάται σε τέλη επιτηδεύματος, προκαταβολές φόρου, κανονικό φόρο, υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές ΟΑΕΕ μοιραία θα μπει σε πειρασμό να μην δηλώσει εισοδήματα.
Τρόπος αντιμετώπισης

Τα μαθηματικά είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να καταλήγει κάποιος σε σχετικά ορθά συμπεράσματα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η στατιστική ανάλυση καταδεικνύει ότι χώρες με υψηλό ποσοστό ηλεκτρονικών συναλλαγών, έχουν αντιστρόφως ανάλογη φοροδιαφυγή.



Με λίγα λόγια διαπιστώνεται σαφής συσχέτιση ανάμεσα στον μέσο όρο ηλεκτρονικών συναλλαγών ανά κάτοικο και το μέγεθος της παραοικονομίας ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Δηλαδή: Όσο περισσότερες οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, τόσο μικρότερη η φοροδιαφυγή
Ως εκ τούτου το υπουργείο Οικονομικών έχει και μια άλλη εναλλακτική οδό αντί της αύξησης των φορολογικών συντελεστών: Να νομοθετήσει την υποχρεωτική χρήση κάρτας debit ή/και πιστωτικής για όλες τις συναλλαγές άνω ενός ορίου πχ 20 ευρώ, ειδικά σε ορισμένους κλάδους όπως εστίαση, ιατρικές και νομικές υπηρεσίες, κατασκευές κτλ. 
Παράλληλα θα μπορούσε να υιοθετήσει ένα πλέγμα μέτρων όπως:

1. απλούστευση του φορολογικού κώδικα.
2. μείωση φορολογικών συντελεστών και ΦΠΑ αναλογικά με την διεύρυνση των εσόδων που θα προκύπτουν λόγω της υιοθέτησης του μέτρου. Κατά αυτόν τον τρόπο όλα τα οφέλη θα επιστρέφουν άμεσα στους υπερφορολογημένους τα τελευταία χρόνια πολίτες.
3. εκπτώσεις φόρου για ηλεκτρονική συναλλαγή.
4. Ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και έλεγχοι για ποσά άνω των 20€ που έχουν κινηθεί σε τραπεζικούς λογαριασμούς χωρίς χρήση κάρτας.
Φυσικά η καθολική εφαρμογή ηλεκτρονικών πληρωμών, παρουσιάζει ορισμένες δυσκολίες. 
Σημαντική δυσκολία για παράδειγμα είναι τα μηχανήματα ηλεκτρονικών πληρωμών που θα πρέπει να εγκατασταθούν σε κάθε κατάστημα και επιχείρηση. Αυτά έχουν ένα κόστος, ωστόσο υπάρχουν λύσεις όπως η έκπτωση φόρου 100% για την δαπάνη αγοράς τέτοιου μηχανήματος.  
Επιπλέον είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει αντίδραση ειδικά από πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας. Θεωρώ ότι η δυσκολία στην χρήση κάρτας τελικά είναι απείρως προτιμότερη από την μείωση συντάξεων λόγω αστοχιών στην είσπραξη φορολογικών εσόδων.
Επίλογος

Κάθε προτεινόμενη λύση έχει τα υπέρ και τα κατά της και καμία δεν είναι «τέλεια». Ωστόσο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα, για να μην τα ανακυκλώνουμε, και η σύγκριση τους με την αποτελεσματικότητα της ηλεκτρονικής πληρωμής. 
Πιστεύω ότι η ηλεκτρονική πληρωμή θα μειώσει σημαντικά την παραοικονομία, διευρύνοντας έτσι την φορολογική βάση και επιτρέποντας ουσιαστική μείωση της φορολογίας σε μισθωτούς/συνταξιούχους και επιχειρήσεις με εμφανείς θετικές επιδράσεις στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και στο πορτοφόλι όλων μας.
"Από τον χρήστη του twitter @Imperator_Lex