Μπανανία. -Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει- "δικαιώματα".

Του Γιώργου Λακόπουλου

Νέα Βουλή, νέος πρόεδρος, νέα αρχή. Αλλά στην παρθενική ομιλία του ο Νίκος Βούτσης  έχασε την ευκαιρία να γράψει ιστορία από την πρώτη ώρα της θητείας του. Να εξηγούμαστε. Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς τους κρίσης -που κλαίνε μάνες και παιδιά και κόβονται συντάξεις- το ένδοξο ελληνικό Κοινοβούλιο υποχρεώνει τον κρατικό προϋπολογισμό να συντηρεί πολυπληθείς… ιδιωτικούς στρατούς  σε πρόσωπα που δεν είναι καν μέλη του: στους πρώην προέδρους του και σε έτερους Καππαδόκες. 

Δηλαδή οι φορολογούμενοι πληρώνουν για κάποιους που δεν τους προσφέρουν καμία απολύτως υπηρεσία. Δεν είναι βουλευτές, αλλά η Βουλή τους διαθέτει γραφεία και προσωπικό. Χώρια τους αστυνομικούς συνοδούς που χρησιμοποιούν για ασφάλεια -χωρίς να κινδυνεύουν από κανέναν οι περισσότεροι. 

Να αρχίσουμε από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου; Η κυρία θα νέμεται εφεξής ως ιδιώτης, τρία γραφεία της Βουλής και θα την υπηρετούν εφτά δημόσιοι υπάλληλοι - σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία μπορεί να φτάσουν και στους 13 στην περίπτωση της. 

Γραφείο και  ως  έξι υπάλληλους έκαστος για γραμματειακή  υποστήριξη δικαιούνται  και οι προκάτοχοι της – ισοβίως! Ονόματα: Πετσάλνικος, Ψαρούδα- Μπενάκη, Κακλαμάνης, Σιούφας. Ξεχάσαμε κανέναν; Α, ναι, τον Πολύδωρα, πρόεδρο Βουλής για μια μέρα!  

Τι ακριβώς προσφέρουν στην ελληνική Πολιτεία για να έχουν τη γαλαντομία της; Απάντηση: τίποτε. Ποιος τα αποφάσισε αυτά; Απάντηση: μόνοι τους! Η τελευταία και πιο γενναιόδωρη ρύθμιση έγινε από τον Βαγγέλη Μειμαράκη. 

Αλλά δεν είναι οι μόνοι. Και  άλλοι που δεν έχουν πλέον καμιά σχέση με τη Βουλή διατηρούν δικαίωμα ισόβιων τζάμπα διευκολύνσεων. Πχ, όποιος υπήρξε αρχηγός  κόμματος -ακόμη και αν έχει ξεχάσει πότε ακριβώς του συνέβη- έχει στη  διάθεση του έναν έως τρεις υπάλληλους. Ονόματα: Τσοβόλας, Κωνσταντόπουλος, Καρατζαφέρης, Κουβέλης, Δαμανάκη, Αλαβάνος. Από κοντά και οι πρώην αντιπρόεδροι κυβερνήσεων, όπως ο Πάγκαλος.

Στο κερασάκι αυτής της ωραίας τούρτας βρίσκουμε τρεις πρώην Πρωθυπουργούς: Κ. Μητσοτάκης, Κ. Σημίτης, Γ. Παπανδρέου. Παρ ότι η Βουλή στερείται των υπηρεσιών τους, διαθέτει  4-6 υπαλλήλους και χρεώνεται αντιστοίχως για λογαριασμό τους. 

Δεν μιλάμε για πρώην προέδρους δημοκρατίας ή πρωθυπουργούς που παραμένουν βουλευτές -γι αυτούς υπάρχει κάποια βάση. Ούτε για τους αποσπασμένους στα κομματικά γραφεία. Το τριτοκοσμικό και σκανδαλώδες  αφορά όσους  έχουν απεμπλακεί -συνήθως  με απόφαση των εκλογέων- από την  κοινοβουλευτική διαδικασία, αλλά θα  μας κοστίζουν εφ' όρου ζωής (τους). 

Σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς  κάπου 250 υπάλληλοι εν συνόλω -συν τα έξοδα ασφαλείας και υποδομών- διατίθενται στους πρώην, δίκην ΙΧ προσωπικού, αλλά δημοσία δαπάνη. Ένα μικρό υπουργείο στη διάθεση ιδιωτών! Άπαιχτο; 

Θα ήταν ανακουφιστικό εάν ο νέος πρόεδρος της Βουλής επιχειρούσε απλώς να τους εκθέσει: να ανακοινώσει ότι ο ίδιος, ως αριστερός, όταν γίνει πρώην δεν θα ασκήσει αυτά τα -Γιάννης  κερνάει, Γιάννης πίνει-  "δικαιώματα". Δεν το έκανε. 

Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική τάξη ανεξαρτήτως ιδεολογίας θα συνεχίσει να παρέχει διευκολύνσεις στον εαυτό της και να στέλνει το λογαριασμό στους πολίτες. Ή όπως έλεγε ο Τολστόι: "Όλοι   υπόσχονται  να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς δεν  θέλει να αλλάξει τον εαυτό του".

* Ο κ. Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος 

capitl.gr

 

 

Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις υπάρχουν μόνο σωστές ή λάθος επιλογές

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν....Ευρώ ή δραχμή;

Ευρώ ή δραχμή ;  Τα τινάζουμε όλα στον αέρακαι προχωράμε μόνοι ως σύγχρονοι δον Δον  Κιχώτες, πολεμώντας ανεμόμυλους;

Είναι ή δεν είναι βιώσιμο το χρέος και το μοντέλο που μας έχει επιβληθεί; Φυσικά και δεν είναι βιώσιμο το χρέος όπως επίσης  και το μοντέλο που έχει προταθεί για την οικονομία μας… Τα πράγματα όμως είναι εξαιρετικά  πιο σύνθετα από αυτές τις διαπιστώσεις….

Η αλήθεια επίσης είναι,   πως όλοι έχουμε κουραστεί πάρα πολύ, διότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ και αυτό είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.... Το να ζητάμε όμως ρήξη με όλους και όλα,  και παγκόσμια απομόνωση  την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι  ακόμα πιο επικίνδυνο ….

Η Ελλάδα Γεωπολιτικά ΔΕΝ είναι ΕΛΒΕΤΙΑ ή Σουηδία όπως όλοι γνωρίζουμε. Σε αυτό θα πρέπει να συνυπολογίσουμε το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Πέρα λοιπόν από τον κίνδυνο πολύ μεγαλύτερης ανθρωπιστικής κρίσης, υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι, που καθιστούν την αυτοαπομόνωση της Ελλάδος εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς την συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν διαθέτουμε όπως φαίνεται καθόλου συμμάχους . 

Αντίθετα την συγκεκριμένη χρονική στιγμή το χρέος μας μεταβλήθηκε βάση των μνημονίων σε διακρατικό κατά 80 % και ΣΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, και όχι ιδιωτικό συνεπώς εκτός και εάν δεν γίνουμε Βόρειος Κορέα, όποιος είναι στην εξουσία θα πρέπει να πληρώνει τα χρέη στο διηνεκές….

Πέρα από τα εγκληματικά λάθη της μεταπολίτευσης έγιναν πολλαπλάσια διαπραγματευτικά και πολιτικά λάθη τα τελευταία πέντε χρόνια των  μνημονίων. Πριν πέντε  χρόνια τους τινάζαμε όλους στον αέρα, τώρα έχουν λάβει τα μέτρα τους.. Ο παραγωγικός τομέας της ώρας μας ΔΕΝ έχει διαφοροποιηθεί ώστε αυτή η χώρα να παράγει πλούτο και θέσεις εργασίας αντίθετα δεν υπάρχει ‘σάλιο’ στην αγορά….

Κάθε κράτος που σέβεται την ιστορία, το παρόν μα κυρίως την ύπαρξη του στο μέλλον, οφείλει να εφαρμόζει Realpolitik , λαμβάνοντας υπόψη της όλες τις παραμέτρους, να συνάπτει συμμαχίες, και κυρίως και πρώτα από όλα να έχει ένα μακρόπνοο Εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό που δεν θα είναι ούτε δεξιό ούτε αριστερό, αλλά ΕΘΝΙΚΟ..

Και στον Πελοποννησιακό πόλεμο οι Μήλιοι επιθυμούσαν την αξιοπρέπεια τους, αυτή όμως ερχόταν σε αντίθεση με την ισχύ των Αθηναίων. Ο διάλογος τον οποίο μας έχει διασώσει ο Θουκυδίδης είναι διαχρονικό παράδειγμα πολιτικού κυνισμού, του δίκαιου του ισχυρού έναντι του αδυνάτου. Σε κανένα πόλεμο στην ανθρώπινη ιστορία ο ηττημένος δεν μπόρεσε να επιβάλει τους όρους του στον νικητή. Εμείς είμαστε θύματα ενός οικονομικού πολέμου, και του παρασιτικού κομματικού αναξιοκρατικού μοντέλου που ακλουθήσαμε.

Ένα μοντέλο που βασίστηκε στην ελλιπή εκπαίδευση στην αποκοπή του Έλληνα από τις ρίζες του και την παράδοση, και στον κακώς εννοούμενο ευημερισμό. Πιθηκισμός και καμιά καινοτόμα δράση . Ωχ- αδελφισμός και άγιος ο Θεός. Η αξιοπρέπεια όπως και ο σεβασμός κερδίζεται δεν επιβάλλεται, πόσο μάλλον όταν είσαι ο επαίτης των Βρυξελλών. Το μόνο που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει ήταν να αναδιοργανώσουμε την παραγωγική δομή της χώρας, να δημιουργήσουμε συμμαχίες με τον Νότο και να αφήσουμε να βγάλουν το φίδι από την τρύπα άλλες ισχυρότερες από εμάς χώρες,  όπως η Ισπανία η οποία έχει εκλογές το Φθινόπωρο. …

Ο καλός στρατηγός επιλέγει που και πότε θα δώσει τις μάχες, δεν αφήνει στον αντίπαλο αυτό το πλεονέκτημα. Ακόμα και ένα η μάχη είναι σίγουρα χαμένη όπως στις Θερμοπύλες….

Οι καταστάσεις αυτές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες διότι είναι πρόσκαιρες για δημαγωγίες και οδηγούν σε επικίνδυνες και αντιδημοκρατικούς ατραπούς. Αναφέρει σχετικά ο Carl Jung:

"Όταν δημιουργούνται νέες καταστάσεις, απρόβλεπτες από τις παλιές συμβατικότητες, τότε, το ανθρώπινο όν που η ρουτίνα το είχε κρατήσει σε κατάσταση ασυνειδησίας, γεμίζει από πανικό, ακριβώς σαν ένα ζώο, και με αποτελέσματα το ίδιο απρόβλεπτα…. Tα λογικά επιχειρήματα συνοδεύονται από κάποια επιτυχία όσο η συναισθηματικότητα μιας δεδομένης κατάστασης δεν υπερβαίνει το κρίσιμο σημείο. Αν η συγκινησιακή «θερμοκρασία» ξεπεράσει αυτό το επίπεδο, η πιθανότητα της αποτελεσματικότητας της λογικής ελαττώνεται και τη θέση της παίρνει η προπαγάνδα και οι χιμαιρικές φαντασιώσεις. Αυτό σημαίνει πως εκλύεται ένα είδος συλλογικής καταληψίας που εξελίσσεται ραγδαία σε ψυχική επιδημία. Σε μια τέτοια κατάσταση αναδύονται στην επιφάνεια όλα τα αντικοινωνικά στοιχεία.."

Όσοι ασχολούμαστε με την αναζήτηση, οφείλουμε  πρώτα από όλα, να  μάθουμε  να μαθαίνουμε, έτσι ώστε να σκεφτόμαστε δημιουργικά να αναπτύσσουμε το κριτικό πνεύμα ,  και να αναγνωρίζουμε τις πραγματικές μας ανάγκες,   οι οποίες  εκτός από υλικές είναι και πνευματικές. Άρα η  αναζήτηση αυτή,  οφείλει να οδηγεί  τον άνθρωπο στην επίτευξη της αυτοπραγμάτωση,μίας αυτοπραγμάτωσης μέσα και προς όφελος της κοινωνίας, ολόκληρης ….

Τώρα  όλοι διαμαρτύρονται για την μείωση του κατά κεφαλή του εισοδήματος, αλλά ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για την επί χρόνια μείωση της ανά   κεφαλή  πνευματικής καλλιέργειας…. Στο όνομα του κατ’ επίφαση ευημερισμού,  ο λογαριασμός μετατιθόνταν συνεχώς  στο μέλλον.

Στην Ελλάδα ειδικά,  το  μοντέλο του ευημερισμού    και του δανεισμού, βασίστηκε στην  καταστροφή  της εγχώριας   παραγωγής και βιομηχανίας, στον κρατισμό, στον κομματισμό, και στην  μετατροπή της οικονομίας σε μία οικονομία υπηρεσιών και εισαγωγών….

Σε παγκόσμιο επίπεδο  είναι προφανές πως βρισκόμαστε σε μία εποχή ανατροπών, αλλαγών  και διεργασιών αναζήτησης ενός νέου οικολογικού , ηθικού , πολιτικού, και οικονομικού μοντέλου. Ο Κομουνισμός κατέρρευσε. Είναι προφανές πως και ο Καπιταλισμός είναι υπό κατάρρευση.  Δεν είναι δυνατό μόνο το 6%  του παγκοσμίου πλούτου να αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο  (χρήματα),  ενώ το υπόλοιπο 94 % σε άυλο  πλούτο . Δεν είναι δυνατό  να έχουμε μία παγκόσμια οικονομία  όπου το 1/3 να έχει ένα πολύ καλό επίπεδο διαβίωσης και το υπόλοιπο  2/3 να στερείται βασικών  αγαθών. Δεν είναι δυνατόν το 1% να διοικεί το 99%....

Ιστορικά αν ερευνήσουμε το θέμα,  σε κάθε μεταίχμιο νέου αιώνα  όπως αυτή η στιγμή που διανύουμε, πάντα υπάρχουν μεταβολές, ανακατατάξεις, πόλεμοι επαναστάσεις, διότι αλλάζουν οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους, άρα και  τα μοντέλα που διαχειρίζονται αυτές τις ανάγκες.  Τα μοντέλα αυτά έχουν δομηθεί σε συμφέροντα,  τα οποία φυσικά δεν θέλουν να απολέσουν την εξουσία τους.  Για αυτό προκύπτουν σκληρές  συγκρούσεις. Για να βρεθούν οι νέοι τρόποι χρειάζεται  τουλάχιστον μία 20ετία…

Ζούμε  λοιπόν στην εποχή της αναμονής, της αναμονής του νέου που θα προκύψει από τα ερείπια του χθες. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις υπάρχουν μόνο σωστές ή λάθος επιλογές. Και η ωριμότητα του συνόλου των ανθρώπων  καθορίζει τις επιλογές…..

Αυτή την στιγμή  ο κραδασμός που εκπέμπει η ανθρωπότητα και ο πλανήτης  είναι εξαιρετικά χαμηλός και οξύς, είναι δύσκολο να συνεχίσουμε  σε μία τέτοια κατάσταση, πρέπει να ανέλθουμε…..

Όσο αφορά την Ελλάδα,  η χώρα ΔΕΝ έχει το κατάλληλο  πολιτικό προσωπικό και μία ώριμη κοινωνική συμμαχία ώστε να ανταπεξέλθει σε τόσο ρηξικέλευθες ρήξεις με όλους και με όλα… Αυτό προϋποθέτει την δύναμη και την θέληση,  να ξεπεράσουμε Εθνικούς  μύθους και στερεότυπα που λειτούργησαν ως βαρίδια για μία πιο δημιουργική και καινοτόμα  κοινωνία,  τις τελευταίες δεκαετίες …

Όταν ανακτήσουμε την Εθνική μας και παραγωγική ανεξαρτησία, αλλά και κουλτούρα, η οποία θα νικήσει την Κουλτούρα του ‘τίποτα’,  η οποία βασίζεται στην εξευγενισμένη εικόνα του αρχαίου προχθές, ίσως τότε έχουμε ελπίδα. Έως τότε οι δημαγωγοί και το συναίσθημα θα μας παρασύρει μονίμως  σε γκρεμούς, την ευθύνη  πάντα σε  τρίτους που απεργάζονται το εξαιρετικό αρχαίο μας D.N.A….

Κατά τα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, το ψέμα με την μεγαλύτερη πέραση στον γερμανικό λαό ήταν το σύνθημα:  "Ο αγώνας του πεπρωμένου για τον Γερμανικό λαό" (Der Schicksalkampf des deutschen Volkes).  

Αυτό το σύνθημα έθρεψε τριπλά την αυτό-εξαπάτηση του Γερμανικού λαού. Πρώτον, υπαινισσόταν ότι ο πόλεμος αυτός δεν ήταν κοινός πόλεμος, δεύτερον, ότι τον είχε ξεκινήσει το πεπρωμένο και όχι η Γερμανία,  και τρίτον, ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου για τους Γερμανούς, που έπρεπε είτε να αφανίσουν τους εχθρούς τους είτε να αφανιστούν ...!!

 

 xletsos-basilhs.blogspot.gr/

Μάθετε να διαβάζετε σωστά τις ετικέτες τροφίμων

Είτε ακολουθείτε κάποια συγκεκριμένη διατροφή, είτε χρειάζεται να προσέχετε τι τρώτε για λόγους υγείας, είτε απλά θέλετε να κάνετε ενημερωμένες επιλογές, η «αποκρυπτογράφηση» της ετικέτας με τα διατροφικά στοιχεία της συσκευασμένης τροφής είναι αυτό που θα σας βοηθήσει.

Σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τους Κανονισμούς για τις Ετικέτες των Τροφίμων (1970) καθιερώθηκαν προδιαγραφές για την περιεκτικότητα των προϊόντων σε ενέργεια, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Έως τα μέσα του 1980, οι παρασκευαστές τροφίμων είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν τις ετικέτες θρεπτικών ουσιών στα προϊόντα ως εμπορικό εργαλείο. Αυτό, σε συνδυασμό με την πίεση από επαγγελματίες του τομέα υγείας και καταναλωτές, οδήγησε στη θέσπιση και άλλων νόμων. Η σήμανση είναι υποχρεωτική μόνο όταν αναφέρεται στην ετικέτα ότι ένα τρόφιμο περιέχει θρεπτικές ουσίες.

Τι θα διαβάσετε σε μια ετικέτα με διατροφικές πληροφορίες

Εκτός από την ονομασία του προϊόντος, όλες οι ετικέτες θα πρέπει να αναγράφουν τα συστατικά, την ημερομηνία λήξης, τα πρόσθετα με το γράμμα Ε και αριθμούς, και πληροφορίες για τις θρεπτικές ουσίες που περιέχει.

Η σειρά των συστατικών έχει σημασία

Στα περισσότερα τρόφιμα, τα συστατικά πρέπει να αναγράφονται κατά φθίνουσα σειρά ανάλογα με το βάρος τους. Το νερό δεν περιλαμβάνεται πάντα, διότι συχνά θεωρείται φυσικό συστατικό του τροφίμου, εκτός και αν εμπίπτει σε προβλέψεις της νομοθεσίας. Έτσι, αν προσπαθείτε να αποφεύγετε κάτι, π.χ. τη ζάχαρη, θα πρέπει αυτή να βρίσκεται χαμηλά στη λίστα με τα συστατικά.

Πληροφορίες για τα διατροφικά στοιχεία του προϊόντος

Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η ενέργεια (θερμίδες), οι πρωτεΐνες, τα λίπη, οι υδατάνθρακες, οι φυτικές ίνες, τα άλατα, τα σάκχαρα, οι βιταμίνες και τα μέταλλα. Συνήθως θα τα δείτε σε αναλογία που αντιστοιχεί στην ποσότητα των 100 γραμμαρίων ή/και ανά μερίδα.

Άλλα στοιχεία όπου πρέπει να δώσετε σημασία:

Η περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα, που καλό είναι να τα καταναλώνετε σε ελεγχόμενες ποσότητες ιδιαίτερα εάν έχετε αυξημένη χοληστερόλη.

Η περιεκτικότητα σε νάτριο –προσοχή, το νάτριο μπορεί να υπάρχει και στα γλυκά.

Οι διαιτητικές (φυτικές) ίνες είναι πολύτιμες για τον οργανισμό, οπότε προτιμάτε τις τροφές με αυξημένες ποσότητές τους.

Οι βιταμίνες, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία αναγράφονται επίσης είτε αναλογικά στην ποσότητα των 100 γραμμαρίων του προϊόντος είτε ως ποσοστό της Συνιστώμενης Ημερήσιας Ποσότητας (Σ.Η.Π.) που προσλαμβάνετε καταναλώνοντας 100 γραμμάρια αυτού του προϊόντος.

Ποιες άλλες πληροφορίες θα βρείτε στην συσκευασία ενός τροφίμου

• Ονομασία προϊόντος και προέλευση
• Καθαρό βάρος
• Στοιχεία εταιρείας
• Ημερομηνία λήξης

Και η εμφάνιση μετράει: Πέρα από τη διατροφική αξία ενός συσκευασμένου τροφίμου καλό είναι να ελέγχετε κατά την αγορά τη συσκευασία για τυχόν φθορές που θα μπορούσαν να σημαίνουν αλλοίωση του περιεχομένου. Για παράδειγμα, οι κονσέρβες δεν θα πρέπει να είναι χτυπημένες ενώ οι χάρτινες συσκευασίες, ειδικά στα καταψυγμένα ή στα προϊόντα ψυγείου, πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς σκισίματα, μούλιασμα ή ξεθωριασμένα γράμματα και φωτογραφίες (το τελευταίο θα σημαίνει έκθεση στο ηλιακό φως που μπορεί να έχει αλλοιώσει το περιεχόμενο).

Πηγή: ΙΝΚΑ

Παροιμιακές φράσεις

Ζωή

• Ζωή και κότα.
• Βίος και πολιτεία.

Θάνατος

• Πνέει τα λοίσθια.
• Το αιώνιο σκοτάδι.
• Το είπε το ποίημα.
• Τα τίναξε (τα πέταλα).
• Βλέπει τα ραδίκια ανάποδα.

Προλήψεις

• Χτύπα ξύλο.
• Φτύσ’ τον κόρφο σου.
• Κουνήσου απ’ τη θέση σου.
• Κούφια η ώρα [που τ’ ακούει].

Κενό

• Τενεκές ξεγάνωτος.
• Αέρας κοπανιστός.

Χρόνος

• Ο πανδαμάτωρ χρόνος.
• Στη χάση και στη φέξη.
• Κοντός ψαλμός αλληλούια.
• Κάθε πέρυσι και καλύτερα.
• Κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι.

Παρελθόν

• Από τον καιρό του Νώε.

Παιδική Ηλικία

• Εξ απαλών ονύχων.
• Από τα γεννοφάσκια του.

Νεότητα

• Είναι στα ντουζένια του.
• Ακόμα το στόμα του γάλα μυρίζει.
• Ακόμα δεν βγήκε απ’ τ’ αυγό [και πετά στον ουρανό].

Μήνες

• Κι ο μήνας έχει εννιά.
• Ο μήνας που τρέφει τους έντεκα.

Αναβλητικότητα

• Του αγίου ποτέ.
• Το παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες.

Καθυστέρηση

• Έμεινε εκτός νυμφώνος.
• Περσινά, ξινά σταφύλια.
• Ήμουνα νιος και γέρασα.
• Σαν το γιοφύρι της Άρτας.

Τέλος

• Κύκνειο άσμα.
• Τα έχει φτύσει.
• Τέρμα τα δίφραγκα.
• Μαζεύει υπογραφές.
• Τα ‘χει φάει τα ψωμιά του.
• Χάσκει ο κώλος να βγει η ψυχή του.
• Από τα χτες στο σήμερα και πολύ κράτησε.

Σκοτάδι

• Φέξε μου και γλίστρησα.
• Τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι.

Άνεμος

• Περί ανέμων και υδάτων.
• Απ’ όπου φυσάει ο άνεμος.

Ήλιος

• Ηλίου φαεινότερον.
• Δεν έχει στον ήλιο μοίρα.

Μάτια

• Γαρίδα το μάτι του.
• Έτριβε τα μάτια του.
• Βγάζουν τα μάτια τους.
• Δεν μου γεμίζει το μάτι.
• Έχει μάτια και στον κώλο.
• Του ‘ριξε στάχτη στα μάτια.
• Να ‘χεις τα μάτια σου δεκατέσσερα.

Όνομα

• Όνομα και πράγμα.
• Πίνει νερό στ’ όνομά του.

Πεποιθήσεις

• Μέχρι το μεδούλι.

Καταγωγή

• Είναι από μεγάλο τζάκι.
• Από πού κρατάει η σκούφια του.

Γέλιο & Χαμόγελο

• Αυγά σου καθαρίζουν;
• Το γέλιο του βγήκε ξινό.
• Γελάνε και τ’ αυτιά του.
• Γέλασε ο κάθε πικραμένος.
• Έπεσε το γέλιο της αρκούδας.
• Γέλασε το χείλι του το πικραμένο.

Μυρωδιές & Αρώματα

• Δεν πήρε μυρωδιά.
• Φρου-φρου κι αρώματα.
• Ακόμα το στόμα του γάλα μυρίζει.
• Το ένα του μυρίζει και τ’ άλλο του βρωμάει.

Εξωτερική Εμφάνιση

• Στην τρίχα.
• Πετσί και κόκαλο.
• Μπουκιά και συχώριο.
• Θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά.
• Χέρι κάτασπρο κι αφράτο και ποδάρι αμυγδαλάτο.

Υγεία

• Γερός σαν το ρεπάνι.

Οπτικό πεδίο

• Όπως με βλέπεις και σε βλέπω.
• Δεν βλέπει πέρα από τη μύτη του.

Τύχη & Πεπρωμένο

• Έχει άστρο…
• Έβγαλε λαγό.
• Με παπά θα κοιμήθηκε.
• Δεν έχει στον ήλιο μοίρα.
• Έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας.
• Αυτουνού γεννάνε και τα κοκόρια του.
• Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει.
• Μεγάλη κωλοφαρδία / Είσαι κωλόφαρδος.

Ομοιότητα

• Είναι φτυστός ο…
• Τον έφτυσε στο στόμα.
• Ταιριάξανε τα χνώτα μας.
• Μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό.

Γυμνό

• Όπως τον γέννησε η μάνα του.

Μαλλιά

• Πόσο πάει το μαλλί;
• Μάλλιασε η γλώσσα μου να τα λέω.
• Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του.

Ικανοποίηση

• Την έχω βρει.
• Έβγαλε λαγό.
• Ζωή και κότα.
• Όλα μέλι-γάλα.
• Χαράς ευαγγέλια.
• Πες τα Χρυσόστομε!
• Πασάς στα Γιάννενα.
• Γελάνε και τ’ αυτιά του.
• Πλέει σε πελάγη ευτυχίας.
• Και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
• Μην το πεις ούτε του παπά.

Θαυμασμός

• Έτριβε τα μάτια του.
• Στάζει μέλι το στόμα του.
• Και το κουκούτσι αμύγδαλο.

Κατάπληξη

• Του ήρθε ταμπλάς.
• Του ήρθε κεραμίδα.
• Έμεινε στήλη άλατος.
• Έπαθα την πλάκα μου.
• Έπεσε από τα σύννεφα.

Έκπληξη

• Βρε, σαν τα χιόνια…
• Στα καλά καθούμενα.
• Τον έπιασε στα πράσα.
• Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε.

Απογοήτευση

• Βράσε ρύζι.
• Χέσε μέσα.
• Καλά κρασιά!
• Φεσωθήκαμε.
• Άνθρακες ο θησαυρός.
• Του κόπηκαν τα φτερά.
• Χέσε ψηλά κι αγνάντευε.
• Φέξε μου και γλίστρησα.
• Πολύ κακό για το τίποτα.
• Χαιρέτα μου τον πλάτανο.
• Πάρ’ τ’ αυγό και κούρεβ’ το.
• Έμεινε στα κρύα του λουτρού.
• Του ‘κανε την καρδιά περιβόλι.

Άγχος & Στεναχώρια

• Δεν τον χωράει ο τόπος.
• Πέσαν έξω τα καράβια σου;
• Κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα.

Απόγνωση

• Ζήτω που καήκαμε!
• Κλάφ’ τα, Χαράλαμπε.

Κλάμα & Δάκρυα

• Kορόμηλο το δάκρυ.
• Τραβάτε με κι ας κλαίω.
• Είμαστε να μας κλαίν’ οι ρέγκες.

Φόβος

• Έχει κλάσει μαλλί.
• Τα έκανε πάνω του.
• Μούγγα στη στρούγκα.
• Για να σφίξουν οι κώλοι.
• Τον πήγε τρίτη - τετάρτη.
• Δια τον φόβο των Ιουδαίων.
• Τον έπιασε τεταρταίος πυρετός.
• Το φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι.

Ενοχή

• Σαν βρεγμένη γάτα.
• Τον πήρα στο λαιμό μου.
• Πήρε το κρίμα στο λαιμό του.
• Έχει λερωμένη τη φωλιά του.
• Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;
• Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου.

Ντροπή

• Έχουμε γίνει ρόμπες.
• Γίναμε ρεζίλι των σκυλιών.
• Δεν έχω μούτρα να τον δω.
• Ν’ άνοιγε η γη να με καταπιεί.
• Έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια.

Αξιολόγηση

• Δεν τον πιάνει το μάτι σου.
• Να ξεχωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι.

Αξία & Ικανότητα

• Γαμάει και δέρνει.
• Και την πορδή σου δύναμη.

Αθωότητα

• Αθώα περιστερά.
• Δεν είδε παπά κώλο.
• Ως πρόβατον επί σφαγήν.
• Δεν κατούρησα στο πηγάδι.

Ευφυΐα

• Τα έχει τετρακόσια.
• Έχει μυαλό ξουράφι.
• Είναι γάτα με πέταλα.
• Είναι σπίρτο καμινέτο.
• Έχει μάτια και στον κώλο.
• Πιάνει πουλιά στον αέρα.
• Βουλωμένο γράμμα διαβάζει.
• Εδώ πατάει κι αλλού βρίσκεται.

Θέληση & Δύναμη

• Τρώει τα σίδερα.
• Γροθιά στο μαχαίρι.
• Έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα.

Υπευθυνότητα

• Άλλου παπά ευαγγέλιο.
• Έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά.
• Ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα;

Προνοητικότητα

• Δια τον φόβο των Ιουδαίων.
• Να ‘χεις τα μάτια σου δεκατέσσερα.

Υπομονή

• Γαϊδουρινή υπομονή.

Πειθαρχία & Υπακοή

• Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!

Αδράνεια & Τεμπελιά

• Βαράει μύγες.
• Ψειρίζει τη μαϊμού.
• Λούφα και παραλλαγή.
• Το έριξε στο σορολόπ.
• Τα φόρτωσε στον κόκορα.
• Έχει απλώσει την αρίδα του.

Πάθη & Αμαρτίες

• Εξώλης και προώλης.

Άγνοια

• Δεν πήρε μυρωδιά.
• Έχει μαύρα μεσάνυχτα.
• Του φαίνονται κινέζικα.
• Δε μύρισα τα νύχια μου.
• Δεν μύρισα τα δάχτυλά μου.
• Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
• Ακόμα δεν ξέρει από πού κατουράει η κότα.

Ματαιοδοξία

• Είναι μεγάλο ψώνιο.
• Καβάλησε το καλάμι.
• Πήρε ψηλά τον αμανέ.
• Πήραν τα μυαλά του αέρα.
• Έπιασε τον παπά απ’ τ’ αρχiδi@.

Καυχησιολογία

• Πουλάει μούρη.
• Προς το θεαθήναι.
• Καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι.

Βλακεία

• Δεν του κόβει.
• Μας κούφανες.
• Κοιμάται όρθιος.
• Δεν σκαμπάζει γρυ.
• Πτωχός τω πνεύματι.
• Ό,τι θυμάται χαίρεται.
• Χρωστάει της Μιχαλούς.
• Η μαλακία πάει σύννεφο.
• Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
• Δεν βλέπει πέρα από τη μύτη του.
• Είναι λίγο «είναι τα ζώα μου αργά».

Αδυναμία

• Αχίλλειος πτέρνα.

Αναποτελεσματικότητα

• Τα έκανε ρόιδο.
• Τα έκανε θάλασσα.
• Τα κάναμε μούσκεμα.
• Την κάτσαμε τη βάρκα.
• Τα ‘χουμε κάνει μαντάρα.
• Έκανε μια τρύπα στο νερό.

Ανικανότητα

• Δεν ξέρει πού παν τα τέσσερα.
• Πνίγεται σε μια κουταλιά νερό.
• Στη θάλασσα να τον στείλεις, νερό δεν θα βρει.

Αχαριστία

• Τρέφει φίδι στον κόρφο του.

Πλεονεξία

• Πήρε τη μερίδα του λέοντος.
• Μονά-ζυγά, δικά του τα θέλει.
• Αν του δώσεις ένα δάχτυλο, θα σου αρπάξει ολόκληρο το χέρι.

Φιλαργυρία

• Αυγά και μη πουλιά.
• Δεν δίνει στον Άγιο του κερί.

Ισχυρογνωμοσύνη

• Σκάει γάιδαρο.
• Έχει μουλαρώσει.
• Τα έχει στυλώσει.

Δύσκολοι χαρακτήρες

• Βαρύ πεπόνι.
• Μη μου άπτου.
• Βαρύς κι ασήκωτος.
• Βρήκε το διάολό του.
• Κέρατο βερνικωμένο.
• Βράζει με το ζουμί του.
• Του έκανε το βίο αβίωτο.
• Του ‘ψησε το ψάρι στα χείλη.
• Δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του.
• Δεν τον αφήνει σε χλωρό κλαρί.

Παράνοια & Τρέλα

• Έχει σαλτάρει.
• Τράβα κορδέλα.
• Την έχει ψωνίσει.
• Είναι για δέσιμο.
• Του ‘στριψε η βίδα.
• Τρελός παπάς σε βάφτισε.

Δειλία

• Παλικάρι της φακής.
• Φοβάται και τη σκιά του.
• Έκανε τουμπεκί (ψιλοκομμένο.)

Μικροπρέπεια

• Γλείφει τα τσανάκια.

Θρασύτητα

• Έχει μακριά γλώσσα.
• Ζητάει και τα ρέστα.
• Πήραν τα μυαλά του αέρα.

Υποκρισία

• Κάνει την πάπια.
• Κάνει τον Κινέζο.
• Είναι μεγάλη σουπιά.
• Είναι σιγανοπαπαδιά.
• Κάνει τον ψόφιο κοριό.
• Τραβάτε με κι ας κλαίω.
• Κάνει τη λευκή περιστερά.

Αδιαφορία

• Πέρα βρέχει.
• Μας έχει γειώσει.
• Ξέφραγο αμπέλι.
• Δεν τρέχει κάστανο.
• Κι ο μήνας έχει εννιά.
• Άσ’ τον να κουρεύεται.
• Δεν του καίγεται καρφί.
• Μπαινάκης-Βγαινάκης.
• Δεν ιδρώνει το αυτί του.
• Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.
• Θα μας κάνει τα τρία δύο.
• Έβαλε το καπελάκι του στραβά.
• Θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει.
• Δεν θα χαλάσω τη ζαχαρένια μου.
• Σκασίλα μου και σκορδοκαΐλα μου.
• Δε μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη.
• Τα γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
• Τα γράφει στα παλιά του τα παπούτσια.
• Aπό το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει.
• Στα σέα μας, στα μέα μας και στα βυζαντινά μας.

Ανοχή

• Δώσε τόπο στην οργή.
• Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.
• Μπόρα είναι, θα περάσει.
• Έφτασε ο κόμπος στο χτένι.

Απαξίωση

• Καμένο χαρτί.
• Τζάμπα μάγκας.
• Τενεκές ξεγάνωτος.
• Του γλυκού νερού.
• Δεν έχει το Θεό του.
• Ψώνισε από σβέρκο.
• Κλάνει ο πεθαμένος;
• Κάθε καρυδιάς καρύδι.
• Ο έτερος Καππαδόκης.
• Δεν μου γεμίζει το μάτι.
• Είναι παιδί για υιοθεσία.
• Βόιδι πήγε, γελάδα γύρισε.
• Παρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλον.
• Μεγάλο φέσι / φόλα / πίπα (για ταινία κυρίως)
• Δεν τον φτάνει ούτε στο μικρό του το δαχτυλάκι.

Αποδραματοποίηση

• Σιγά τον πολυέλαιο.
• Σπουδαία τα λάχανα!
• Σταγόνα στον ωκεανό.
• Πολύ κακό για το τίποτα.

Σκληρότητα

• Σκληρό καρύδι.
• Δε χαρίζει κάστανα.
• Σφάζει με το βαμβάκι.
• Έκανε πέτρα την καρδιά του.

Ενόχληση

• Άνω ποταμών.
• Αρμένικη βίζιτα.
• Έχω καραφλιάσει.
• Έχει μακριά γλώσσα.
• Βρήκε το διάολό του.
• Μου την έχει σπάσει.
• Μου έπρηξε το συκώτι.
• Έγινε τσάμικος ταμπάκος.
• Μου κάθισε στο σβέρκο.
• Του χάλασε τη μανέστρα.
• Μας έχει ζαλίσει τον έρωτα.
• Του ‘κανε τη ζωή ποδήλατο.

Αποστροφή

• Βρόμα και δυσωδία.
• Δεν τον πάω καθόλου.
• Το ένα του μυρίζει και τ’ άλλο του βρωμάει.

Αχρειότητα

• Φίδι κολοβό.
• Οχιά διμούτσουνη.
• Γάιδαρος ξεκαπίστρωτος!
• Τι ψυχή θα παραδώσεις;
• Του σκοινιού και του παλουκιού.
• Ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του.
• Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα.
• Αν του δώσεις ένα δάχτυλο, θα σου αρπάξει ολόκληρο το χέρι.

Πονηριά

• Διαόλου κάλτσα.
• Παίζει σε διπλό ταμπλό.
• Σε πουλάει και σ’ αγοράζει.
• Ρίχνει άδεια να πιάσει γεμάτα.
• Πήγαινε στη γωνία να δεις αν έρχομαι.

Απειλή

• Μυρίζει μπαρούτι.
• Δαμόκλειος σπάθη.
• Το κουτί της Πανδώρας.
• Μαύρο φίδι που σ’ έφαγε.
• Του ‘βαλε το μαχαίρι στο λαιμό.
• Θα τον πάρει και θα τον σηκώσει.
• Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου.
• Θα σου μάθω πόσα απίδια βάνει ο σάκος.
• Τώρα θα μάθεις πώς το τρίβουν το πιπέρι.

Εμπαιγμός

• Σπάνε πλάκα.
• Τον πήραν στο ψιλό.
• Τον δουλεύει ψιλό γαζί.

Καχυποψία

• Τον έζωσαν τα φίδια.
• Τον βλέπει με μισό μάτι.
• Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
• Αλλού να τα πουλάς αυτά.
• Μου μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά.

Περιφρόνηση

• Σιγά τ’ αυγά.
• Ποιος τον χέζει; / Τον έχει χεσμένο.
• Δεν πα να ‘σαι και η Μάγια Μελάγια.

Άρνηση

• Πάτησε πόδι.
• Του έκοψε το βήχα.
• Να μένει το βύσσινο.
• Ως εδώ και μη παρέκει.
• Θα πάρει τα τέτοια μου.
• Θα πάρει τον τρίτο τον μακρύτερο.

Απόρριψη

• Έμεινε εκτός νυμφώνος.
• Κολοκύθια με τη ρίγανη!
• Του κώλου τα εννιάμερα.
• Εγώ αυτά τ’ ακούω βερεσέ.
• Του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι.
• Τον πέταξε σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι.
• Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αγέρα στα πανιά σου.

Ευπιστία

• Δεν τρώμε άχερα.
• Κούνια που σε κούναγε!
• Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι…

Εξαπάτηση

• Τάτσι-Μήτσι-Κώτσι.
• Τα κάνανε πλακάκια.
• Μας πιάσανε τον κώλο.
• Εις υγείαν του κορόιδου.
• Πλανάται πλάνην οικτράν.
• Του ‘ριξε στάχτη στα μάτια.
• Του ‘ταξε λαγούς με πετραχήλια.

Επιτηδειότητα

• Καλιγώνει ψύλλο.
• Είναι στα μέσα και στα έξω.
• Όποια πέτρα να σηκώσεις από κάτω θα τον βρεις.

Δικαιολογίες

• Σούξου μούξου [μανταλάκια].

Παράπονα

• Δεν κατούρησα στο πηγάδι.
• Τα παράπονά σου στο δήμαρχο.

Υπερβολές

• Άκρον άωτον.
• Κάνει την τρίχα τριχιά.
• Ή του ύψους ή του βάθους.
• Τότε που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα.

Θυμός

• Πνέει τα μένεα.
• Έγινε Τούρκος.
• Πήρε ανάποδες.
• Εν βρασμώ ψυχής.
• Έγινε πυρ και μανία.
• Κατεβάζει καντήλια.
• Δώσε τόπο στην οργή.
• Την έχει κάνει λαχείο.
• Άστραψε και βρόντηξε.
• Δώσε τόπο στην οργή.
• Βγήκε απ’ τα ρούχα του.
• Τα έχει πάρει στο κρανίο.
• Ανάψαν τα λαμπάκια του.
• Να σου χέσω το γάιδαρο.
• Το φυσάει και δεν κρυώνει.
• Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε.

Εκδίκηση

• Το φύλαξε μανιάτικο.
• Τον περιμένει στη γωνία.

Τιμωρία

• Εις το πυρ το εξώτερον.
• Ήθελές τα και παθές τα.

Μετάνοια

• Είπα, ξείπα.
• Ανέκρουσε πρύμναν.
• Το γέλιο του βγήκε ξινό.

Φυγή

• Ώχετο απιών.
• Έγινε Λούης!
• Έκοψε λάσπη.
• Έγινε καπνός.
• Πέταξε το πουλί.
• Όπου φύγει φύγει.
• Από κει παν κι οι άλλοι.
• Έκοψε ρόδα μυρωμένα.
• Μου άδειασε τη γωνιά.
• Άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
• Έριξε μαύρη πέτρα πίσω του.
• Και μην τον είδατε τον Παναγή.
• Την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια.

Αγάπη & Έρωτας

• Πονάει το δοντάκι.
• Έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα.

Σεξ

• Το πάει το γράμμα.
• Το έπνιξε το κουνέλι.
• Βγάζουν τα μάτια τους.
• Την κουνάει την αχλαδιά.

Συναντήσεις

• Βιζαβί κι απεναντίας.
• Παρουσιάστηκε σαν το Φάντη μπαστούνι.
• Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα.

Συναναστροφές

• Είναι κώλος και βρακί.
• Πάνε φούστα-μπλούζα.
• Ταιριάξανε τα χνώτα μας.
• Φάγαμε ψωμί κι αλάτι μαζί.

Χαιρετισμοί

• Βρε, σαν τα χιόνια…
• Χαιρέτα μου τον πλάτανο.

Υπόληψη

• Τον έχει περί πολλού.
• Πίνει νερό στ’ όνομά του.
• Τον έβγαλε ασπροπρόσωπο.
• Τον έχω κορώνα στο κεφάλι μου.

Κουτσομπολιό

• Ράδιο αρβύλα.
• Οι κακές γλώσσες λένε…

Ομιλία

• Πες τα Χρυσόστομε!
• Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.
• [Δεν] Μασάει τα λόγια του.
• Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
• Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει.
• Τα έλεγε με χέρια και με πόδια.
• Μάλλιασε η γλώσσα μου να τα λέω.

Φλυαρία

• Γλιστρίδα έφαγε.
• Περί ανέμων και υδάτων.
• Πάει το στόμα της ροδάνι.

Ακρόαση

• Έτεινε ευήκοον ους.
• Κρέμεται από τα χείλη του.
• Aπό το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει.

Σιωπή

• Ήπιε το αμίλητο νερό.
• Μούγγα στη στρούγκα.
• Κατάπιε τη γλώσσα του.
• Έκανε τουμπεκί (ψιλοκομμένο.)
• Η σιωπή μου προς απάντησίν σου.

Απόκρυψη

• Κρύβε λόγια.
• Όνομα και μη χωριό.
• Μην το πεις ούτε του παπά.
• Τα κουκουλώνει σαν τη γάτα.
• Τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.

Μυστικά

• Κεκλεισμένων των θυρών.

Ασυνεννοησία

• Πουλάει τρέλα.
• Συνεννόηση μπουζούκι.
• Και δυο αυγά Τουρκίας.
• Τρία πουλάκια κάθονταν.
• Άρες μάρες κουκουνάρες.
• Άρτζι μπούρτζι και λουλάς.
• Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο;
• Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα.

Συγχώρεση

• Νερό κι αλάτι.
• Περασμένα, ξεχασμένα.

Δώρα

• Δώρον άδωρον.

Συμβιβασμός

• Μπήκε στο λούκι.
• Έβαλε νερό στο κρασί του.
• Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!

Υποτέλεια

• Χαλί να με πατήσει.
• Του κάνει τεμενάδες.
• Φίλησε κατουρημένες ποδιές.

Προστασία

• Ως κόρην οφθαλμού.
• Έχει μπάρμπα στην Κορώνη.
• Τον έχει μη στάξει και μη βρέξει.

Προδοσία

• Εξ οικείων τα βέλη.
• Του τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια.

Συγκρούσεις

• Του έβαλε πόστα.
• Τον έκανε τελατίνι.
• Μυρίζει μπαρούτι.
• Ομηρικοί καυγάδες.
• Επί ποδός πολέμου.
• Το μήλον της έριδος.
• Τον πάει καλαμποκάνι.
• Ρίχνει λάδι στη φωτιά.
• Ακονίζουν τα μαχαίρια.
• Τον κακό σου τον φλάρο.
• Έγιναν μαλλιά κουβάρια.
• Του ‘ψαλε τον εξάψαλμο.
• Θα τον χορέψω στο ταψί.
• Του έσουρε τα εξ αμάξης.
• Μαλώνουν σαν τα κοκόρια.
• Θα φάμε τα μουστάκια μας.
• Ξύνει τα νύχια του για καβγά.
• Του έψαλε τον αναβαλλόμενο.
• Γίνανε από δυο χωριά χωριάτες.
• Δεν τον αφήνει σε χλωρό κλαρί.
• Τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις.
• Μαλώνουνε σαν τις κακές συννυφάδες.
• Έχει απλωμένο το ζωνάρι του για καβγά.

Εχθροί

• Σαν το σκύλο με τη γάτα.

Μοναξιά

• Έμεινε στο ράφι.
• Τρεις κι ο κούκος.
• Εξορία του Αδάμ.
• Έμεινα μπουκάλα.

Διαφορετικότητα

• Η μέρα με τη νύχτα.
• Απ' όλα έχει ο μπαξές.
• Είναι από άλλο ανέκδοτο.
• Σαν τη μύγα μες στο γάλα.
• Τον πέταξε σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι.

Θύματα

• Ως πρόβατον επί σφαγήν.
• Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.

Τάξη

• Μπήκε το νερό στ’ αυλάκι.
• Καθάρισε τον κόπρο του Αυγείου.
• Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Δημοκρατία

• Προς άγραν ψήφων.

Αντίσταση

• Βγήκε στο κλαρί.
• Κόκκινη γραμμή.
• Γροθιά στο μαχαίρι.
• Κατέβηκε στο πεζοδρόμιο.
• Δεν μπορεί να τον κάνει ζάφτι.
• Σήκωσε [το δικό του] μπαϊράκι.
• Βάστα Ρόμελ!
• Κάνω το δικηγόρο του διαβόλου.

Βία

• Ήρξατο χειρών αδίκων.
• Είδε το Χριστό φαντάρο.
• Τον έκανε του αλατιού.
• Είδε τον ουρανό σφοντύλι.
• Την έφαγε στο Δόξα Πατρί.
• Πού σε πονεί και πού σε σφάζει.
• Έγινε η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.

Πλήθος

• Πατείς με πατώ σε.
• Πατείς με πατώ σε.
• Δεν έπεφτε καρφίτσα.
• Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Επικοινωνία

• Βρήκε το σφυγμό του.
• Από χείλη σε χείλη το μαθαίνουνε χίλιοι.
• Είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος.

Γλώσσα

• Οι κακές γλώσσες λένε…
• Η γλώσσα του πάει ροδάνι.

Γνώση

• Της γης τ’ αυτί.
• Μετά λόγου γνώσεως.
• Επί παντός επιστητού.

Χορός

• Και ο χορός καλά κρατεί.
• Θα τον χορέψω στο ταψί.
• Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.

Εύλογο Συμπέρασμα

• Ο νοών νοείτω.
• Ηλίου φαεινότερον.
• Στο κάτω-κάτω της γραφής.
• Δύο και δύο κάνουν τέσσερα.
• Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;

Μυθολογία

• Καλό το παραμύθι σου αλλά δεν έχει μέσα δράκο.

Αλήθεια & Ψέμα

• Πράσινα άλογα.
• Πουλάει τρέλα.
• [Δεν] Μασάει τα λόγια του.
• Πόσα θες να μας τρελάνεις;
• Λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.

Ερωτήσεις

• Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
• Ρίχνει άδεια να πιάσει γεμάτα.

Κίνητρα

• Πετάει τη σκούφια του.
• Ποια μύγα σε τσίμπησε;
• Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Όρια

• Κόκκινη γραμμή.
• Διέβη τον Ρουβίκωνα.
• Ως εδώ και μη παρέκει.
• Υπερβαίνει τα εσκαμμένα.
• Μέχρι τελευταίας ρανίδας.
• Το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο.
• Έφτασε ο κόμπος στο χτένι.

Επιθυμίες

• Εκών άκων.
• Απ’ το στόμα σου και στού Θεού τ’ αυτί.

Εναλλακτικές λύσεις

• Παίζει σε διπλό ταμπλό.
• Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
• Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστφύλαξ.

Ποιότητα

• Κάνει παπάδες.

Σιγουριά

• Κρατάει πισινή.
• Κάθισε στα αβγά σου.
• Έδεσε το γάιδαρό του.
• Μην πατάς σε σάπιο σανίδι.
• Πάνε δυο-δυο, σαν τους Χιώτες.
• Όπως με βλέπεις και σε βλέπω.
• Να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια.

Υποσχέσεις

• Λέει παχιά λόγια.
• Του ‘ταξε λαγούς με πετραχήλια.

Εμμονή

• Αυτός το βιολί του.
• Αυτός το χαβά του.
• Και ο χορός καλά κρατεί.
• Το ‘χει βάλει αμέτι μουχαμέτι.
• Το γουδί το γουδοχέρι [και τον κόπανο στο χέρι]

Προσαρμογή

• Όπου γης και πατρίς.
• Προκρούστειος κλίνη.
• Τύπος και υπογραμμός.
• Απ’ όπου φυσάει ο άνεμος.

Ματαιοπονία

• Πίθος των Δαναΐδων.
• Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα.
• Ψάχνει γωνίες σε δεκάρικα.
• Να τετραγωνίσουμε τον κύκλο.

Παραίτηση

• Να το πάρει το ποτάμι.
• Σήκωσε τα χέρια ψηλά.
• Ας πάει και το παλιάμπελο.
• Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει.

Αρχή

• Αρχίσανε τα όργανα.

Ολοκλήρωση

• Έλαβε σάρκα και οστά.
• …και έξω απ’ την πόρτα.
• Το κερασάκι στην τούρτα.
• Μέχρι τελευταίας ρανίδας.
• Κλότσησε την καρδάρα με το γάλα.
• Τα σταφύλια τρυγημένα και τα σκόρδα φυτεμένα.

Αναζήτηση

• Ψαρεύει σε θολά νερά.
• Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα.

Ορμητικότητα

• Φόρα παρτίδα.
• Στο πίτς φυτίλι.
• Στο άψε σβήσε.
• Είναι στην πρίζα.
• Έμπαινε Γιούτσο!
• Τα πήρε όλα σβάρνα.
• Εν τω άμα και το θάμα.
• Αυθωρεί και παραχρήμα.
• Δεν ορρωδεί προ ουδενός.
• Ως ταύρος εν υαλοπωλείω.

Προσπάθεια & Κόπος

• Per mare per terra.
• Κίνησε γη και ουρανό.

Εμπειρία

• Παθός και μαθός.
• Εξ απαλών ονύχων.
• Πήρε το βάπτισμα του πυρός.
• Έχει περάσει από σαράντα κύματα.

Αλλαγή

• Μια ζέστη μια κρύο.

Αποκαλύψεις

• Τον πήρε πρέφα.
• Το έκανε βούκινο.
• Να το πάρει το ποτάμι.
• Με το νι και με το σίγμα.
• Τα είπε χαρτί και καλαμάρι.

Ετοιμότητα

• Είναι στην τσίτα.
• Επί ποδός πολέμου.
• Με το όπλο παρά πόδα.

Πολυπραγμοσύνη

• Εδώ πατάει κι αλλού βρίσκεται.
• Όποια πέτρα να σηκώσεις από κάτω θα τον βρεις.

Ευκαιρίες

• Μάννα εξ ουρανού.
• Βάλτε τώρα που γυρίζει!
• Δώσε και μένα μπάρμπα!
• Ιδού δόξης στάδιον λαμπρόν.
• Ό,τι πάρει η νύφη στην καβάλα.
• Γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια.

Ενθουσιασμός

• Ψυχή τε και σώματι.
• Πετάει τη σκούφια του.
• Εν χορδαίς και οργάνοις.

Δυνατότητες

• Δεν είναι για τα δόντια του.
• Δεν είναι για τα μούτρα του.

Μέσα & Μέθοδοι

• Έβαλε βύσμα.
• Per mare per terra.
• Φίλησε κατουρημένες ποδιές.

Εμπόδια & Δυσκολίες

• Έχω χτικιάσει.
• Μεγάλο λούκι.
• Έχω φτύσει αίμα.
• Παθός και μαθός.
• Του ‘κανε χουνέρι.
• Δια πυρός και σιδήρου.
• Δεν είναι παίξε-γέλασε.
• Την κάναμε από κούπες.
• Με την ψυχή στο στόμα.
• Τα κομβία της Αλέξαινας.
• Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.
• Φωτιά στα μπατζάκια μας.
• Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει.
• Μεταξύ σφύρας και άκμονος.
• Πήρε το βάπτισμα του πυρός.
• Έπεσε στο λάκκο των λεόντων.
• Θα πει το δεσπότη Παναγιώτη.
• Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
• Βρέθηκε στο λάκκο με τα φίδια.
• Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του.
• Τη μία Πάσχα και την άλλη χάσκα.
• Έχει περάσει από σαράντα κύματα.
• Έπεσε στο λάκκο με τα κωλοδάκτυλα.

Ευκολία

• Αβρόχοις ποσίν.
• Του ήρθε κουτί.
• Μασημένη τροφή.
• Βρεγμένο θέλει το παξιμάδι.
• Παραβιάζει ανοικτάς θύρας.
• Το κάνει [το ξέρει] κι η κουτσή Μαρία.

Βάσανα

• Δεν είδε άσπρη μέρα.
• Από μικρός στα βάσανα.
• Δεν είδε Θεού πρόσωπο.
• Εις τα καλά καθούμενα ηύραμεν το μπελά μας.

Προβλήματα

• Γόρδιος δεσμός.
• Καινά δαιμόνια.

Επιδείνωση

• Απ’ τη φωτιά στα κάρβουνα.
• Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.

Παγίδες

• Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Ρίσκο

• Επί ξυρού ακμής.
• Το πάει φιρί-φιρί.
• Σε τεντωμένο σχοινί.
• Σε τρώει ο κώλος σου.
• Έχω απλωμένο τραχανά.
• Τρέφει φίδι στον κόρφο του.
• Έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά.
• Τα θέλει και σένα ο κωλαράκος σου.
• Ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα;

Κίνδυνος

• Κρέμεται από μια κλωστή.
• Ούτε ψύλλος στον κόρφο του.
• Είδε το χάρο με τα μάτια του.
• Γλύτωσε από το στόμα του λύκου.

Πειθώ

• Τον έκανα Άγιο.
• Του ‘βαλε το μαχαίρι στο λαιμό.
• … και θα πει κι ένα τραγούδι.

Εργασία

• Μεροδούλι μεροφάι.

Χειραγώγηση

• Τον σέρνει από τη μύτη.
• Τον τραβάει απ’ το καπίστρι.

Γραφειοκρατία

• Από τον Άννα στον Καϊάφα.

Χρήμα & Πλουτισμός

• Χρήμα με ουρά.
• Δεν ξέρει τι έχει.

Αφθονία

• …και των γονέων
• Της Παναγιάς τα μάτια.
• Τρέχει από τα μπατζάκια του.
• …και του πουλιού το γάλα.
• Τότε που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα.

Κόστος & Τιμή

• Πόσο πάει το μαλλί;
• Αντί πινακίου φακής.
• Κόστισε ο κούκος αηδόνι.
• Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;
• Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του.

Κέρδος

• Ίσια βάρκα ίσια νερά.
• Βγάζει απ’ τη μύγα ξύγκι.

Μετρήσεις

• Κουκιά μετρημένα.
• Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.

Χρέη

• Χρωστάει της Μιχαλούς.

Διαφθορά

• Γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια.

Παιχνίδια

• Παίζει εν ου παικτοίς.

Φαΐ

• Την έκανα ταράτσα.
• Έφαγε τον αγλέουρα.
• Έφαγε τον περίδρομο.
• Έφαγε το καταπέτασμα.
• Να γλείφεις τα δάχτυλά σου.
• Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει.

Αλκοόλ

• Έγινε φέσι.
• Έγινε πίτα.
• Στουπί στο μεθύσι.

Ύπνος

• Κοιμάται σαν αρνάκι.
• Εις τας αγκάλας του Μορφέως.
• Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι…
• Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει.

Νοικοκυροσύνη

• Καθάρισε τον κόπρο του Αυγείου.

Αίτιο & Αποτέλεσμα

• Για ψύλλου πήδημα.
• Άνευ αποχρώντος λόγου.

Απουσία

• Παρών-απών.
• Άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
• Τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι.
• Έλαμψε δια της απουσίας του.
• Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε.

Υπερίσχυση

• Έσκισε τη γάτα.
• Τον έκανε σκόνη.
• Τον έφαγε λάχανο.
• Του πήρε τον αέρα.
• Τον ρίχνει στ’ αυτιά.
• Του ‘βαλε τα γυαλιά.
• Του άλλαξε τα φώτα.
• Τον κόλλησε στον τοίχο.
• Τον έστυψε σαν λεμόνι.
• Είναι καβάλα στ’ άλογο.
• Τους πήρε τις ταυτότητες.
• Τους πήρε και τα σώβρακα.
• Πήρε τη μερίδα του λέοντος.
• Τον έκανε με τα κρεμμυδάκια.
• Του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι.

Φήμη & Δόξα

• Ιδού δόξης στάδιον λαμπρόν.
• Τον υποδέχτηκαν μετά βαΐων και κλάδων.
• Τον υποδέχτηκαν μετά φανών και λαμπάδων.

Απώλεια

• Πέταξε το πουλί.
• Δεν έμεινε ποδάρι.
• Τι είχαμε τι χάσαμε.
• Έχασε τ’ αυγά και τα καλάθια.

Ισορροπία

• Σε τεντωμένο σχοινί.

Σύγχυση

• Τρικυμία εν κρανίω.
• Μπλέξαμε τα μπούτια μας.
• Έχασε τ’ αυγά και τα καλάθια.
• Όποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε.
• Πάνω στην τούρλα του Σαββάτου.

Αταξία

• Φύρδην μίγδην.
• Ανάστα ο Κύριος.
• Ξέφραγο αμπέλι.
• Της πουτάνας το κάγκελο.
• Ανακατωμένος ο ερχόμενος.
• Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος.
• Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Κατάντια

• Τα κώλα εν τη ερήμω.
• Από δήμαρχος, κλητήρας.
• Είμαστε να μας κλαίν’ οι ρέγκες.
• Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα.

Κούραση

• Τα έχει παίξει.
• Τα έχει φτύσει.
• Βάρεσε μπιέλα.

Φτώχεια

• Πανί με πανί.
• Δεν υπάρχει σάλιο.
• Κρυώνει σαν γύφτος.
• Ταπί και ψύχραιμος.
• Ζει με το φακόσπυρο.
• Επί ξύλου κρεμάμενος.
• Βρακί δεν είχε να φορέσει.
• Έμεινε [πέθανε] στην ψάθα.
• Περίοδος ισχνών αγελάδων.
• 'Εμεινε στους πέντε δρόμους.
• Τσακίζει ο ποντικός του μύτη του.

Καταστροφή

• Κρανίου τόπος.
• Δεν έμεινε ρουθούνι.
• Τα έκανε γης Μαδιάμ.
• Το έκανε κεραμιδαριό.
• Τα έκανε γυαλιά καρφιά.
• Έγινε στάχτη και πούλβερη.

Πείνα

• Πεινάει σα λύκος.
• Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι.
• Παίζει η κοιλιά του ταμπουρά.
• Βρομάει το χνώτο του απ’ την πείνα.

Σκύλοι

• Σαν το σκύλο με τη γάτα.
• Γίναμε ρεζίλι των σκυλιών.
• Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.
• Τότε που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα.

Γάτες

• Όσο πατάει η γάτα.
• Είναι γάτα με πέταλα.
• Και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
• Τα κουκουλώνει σαν τη γάτα.
• Θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει.

Άλογα

• Πράσινα άλογα.
• Είναι καβάλα στ’ άλογο.

Γαϊδούρια

• Σκάει γάιδαρο.
• Έδεσε το γάιδαρό του.
• Να σου χέσω το γάιδαρο.
• Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!

Πουλιά

• Αυγά και μη πουλιά.
• Πιάνει πουλιά στον αέρα.

http://www.gnomikologikon.gr