Αν πραγματικά οι αγρότες θέλουν να δούνε γιατί κάθε χρόνο γίνονται όλο και φτωχότεροι, δεν έχουν παρά να κάνουν ένα μικρό ταξίδι στην Αθήνα.
Αν θέλουν πραγματικά να δούνε πού πάνε τα κέρδη από τα προϊόντα τους, τότε καλό θα ήταν να μην κλείσουν τους δρόμους φέτος, αλλά να οργανώσουν εκδρομές με λεωφορεία, αυτοκίνητα και τρακτέρ και να κατευθυνθούν προς τα βόρεια προάστια της ΑΘΗΝΑΣ. Τα προάστια, τα οποία στην κυριολεξία τα έχτισε ο δικός τους κόπος.
ΕΚΑΛΗ – ΨΥΧΙΚΟ
Εκεί θα καταλάβουν πολλά πράγματα
Θα καταλάβουν ποιοι καταντήσανε την Αγροτική Τράπεζα από "σπίτι του αγρότη" σε "σφαγείο του αγρότη".
Θα δούνε σπίτια, που είναι ακριβότερα από ένα ολόκληρο φέουδο.
Θα δούνε ποιοι κατοικούν εκεί και αυτό δεν θα τους αρέσει καθόλου, γιατί είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που κάθε χρόνο τους μοιράζουν τις "πέτσινες" επιταγές.
Θα δούνε ΔΕΞΙΟΥΣ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ να κατοικούν ΣΕ ΒΙΛΕΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ
Θα δούνε ΠΙΣΙΝΕΣ μεγαλύτερες από τους ταμιευτήρες νερού, που παρακαλούνε οι αγρότες να κατασκευάσει το κράτος, για να κάνουν τη δουλειά τους.
Θα δούνε ΕΠΙΠΛΑ κήπου ακριβότερα από τα χωράφια τους.
Εκεί θα καταλάβει ο Έλληνας αγρότης πόσο μεγάλο κορόιδο είναι, που μάλωνε με τους φίλους τόσα χρόνια για το ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗ ΝΔ.
ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Προτείνουμε αυτήν την "βόλτα", γιατί απλούστατα κάποιοι "δουλεύουν" τους αγρότες και τους "βγάζουν" στους δρόμους, ενώ δεν πρέπει να βγουν. Ειδικά σήμερα. Ειδικά σήμερα, εν μέσω μιας τρομερής οικονομικής κρίσης και έχοντας οικονομικά αιτήματα απέναντι σε ένα σχεδόν χρεοκοπημένο κράτος. Ένα κράτος, το οποίο έχει πιο φλέγουσες υποχρεώσεις απέναντι σε κοινωνικές μερίδες πολύ πιο αδύναμες από τον αγροτικό κόσμο. Πείνα πραγματική απειλεί μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Πείνα που στους παλιούς θα θυμίζει Κατοχή.
Οι αγρότες σ' αυτόν τον "ξεσηκωμό" τους δεν έχουν την κοινωνική υποστήριξη. Δεν την έχουν, όχι επειδή δεν είναι πράγματι φτωχοί, αλλά επειδή δεν τη δικαιούνται. Η κοινωνία πληρώνει πανάκριβα τα προϊόντα τους και ούτε θέλει κι ούτε μπορεί να τα "ξαναπληρώσει". Η κοινωνία, που εργάζεται για είκοσι ευρώ την ημέρα και αναγκάζεται να πληρώνει ένα ευρώ το ματσάκι τον μαϊντανό, ούτε θέλει ούτε μπορεί να συμπαρασταθεί στους παραγωγούς. Αν αυτοί είναι αδύναμοι να εισπράξουν αυτά που η κοινωνία πληρώνει, δεν φταίει η κοινωνία. Αν η κοινωνία κατανάλωνε αυτά που παράγουν οι αγρότες στις τιμές που τους πληρώνουν οι έμποροι, θα τους στήριζε. Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Η κοινωνία πέφτει θύμα αισχροκέρδειας και σ' αυτό φταίνε και οι αγρότες, εξαιτίας της αδυναμίας τους να ελέγξουν την κατάσταση.
Πρέπει επιτέλους οι αγρότες να καταλάβουν τι συμβαίνει. Να καταλάβουν πού συμμετέχουν και οι ίδιοι στην αρνητική κατάσταση, την οποία πληρώνουν και οι ίδιοι ως καταναλωτές. Είναι θύτες και θύματα ταυτόχρονα. Αποτελούν εθνικό κεφάλαιο και πρέπει να μάθουν να λειτουργούν ως τέτοιοι. Πρέπει να "ενηλικιωθούν" επιτέλους ως κεφαλαιοκρατία και να πάψουν να φέρονται σαν παιδιά κολίγων. Η κεφαλαιοκρατία δεν ζητάει ποτέ από το κράτος να της εξασφαλίσει την επιβίωση. Αυτό το κάνουν μόνον οι αδύναμοι κολίγες και οι απλοί εργαζόμενοι. Αυτοί οι οποίοι δεν μπορούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Η κεφαλαιοκρατία δεν ανήκει σ' αυτήν την κατηγορία πολιτών και οι αγρότες είναι κεφαλαιοκράτες. Η κεφαλαιοκρατία "παίρνει" από την αγορά μόνη της αυτό που την ενδιαφέρει. Έχει δει κανένας εργοστασιάρχες να κλείνουν δρόμους και να ζητάνε ενισχύσεις από το κράτος; Εδώ βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα το αγροτικού κόσμου. Δεν παίρνουν το μερίδιο που τους αντιστοιχεί από τους κλέφτες εμπόρους και προσπαθούν να μεταφέρουν τη ζημιά στο κράτος και άρα στο κοινωνικό σύνολο.
Από τα εβδομήντα λεπτά, που εισπράττει ένας αγρότης για ένα κιλό κεράσια, μέχρι τα επτά ευρώ, που πληρώνει ο καταναλωτής για τα αποκτήσει, υπάρχει μεγάλη διαφορά. Τα εβδομήντα λεπτά καθηλώνουν κάποιους στη φτώχεια και τα επτά ευρώ της αισχροκέρδειας χτίζουν επαύλεις στην Εκάλη. Σ' αυτήν τη "διαφορά" βρίσκεται απίστευτος πλούτος και εκεί πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον τους οι αγρότες. Αυτόν τον πλούτο πρέπει να διεκδικήσουν, γιατί αυτό συμφέρει τόσο τους ίδιους όσο και την κοινωνία.
Αν οι αγρότες δικαιούνται να ζητήσουν κάτι από το κράτος, αυτό δεν είναι χρήματα. Είναι κεφαλαιοκράτες και πρέπει να ζητήσουν από το κράτος "κανόνες" της αγοράς. Να ζητήσουν από το κράτος να βγάλει τα "λαμόγια" των Καρτέλ από την αγορά. Αυτό δικαιούνται και αυτό τους συμφέρει να ζητήσουν. Τα λίγα ευρώ δεν τους λύνουν κανένα πρόβλημα. Τους διατηρούν σε μια "κωματώδη" κατάσταση μέχρι την επόμενη φορά, που θα τους "βιάσουν" οι έμποροι. Μόνον οι νόμοι τους λύνουν τα προβλήματα άπαξ. Οι νόμοι, που τους προστατεύουν από τους εμπόρους και τους κλέφτες.
Αν είναι να ζητήσουν κάτι από το κράτος, αυτά είναι κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Να ζητήσουν χώρους στις μεγάλες πόλεις, για να λειτουργούν δικές τους αγορές για να εισπράττουν οι ίδιοι το σύνολο του κέρδους της παραγωγής τους. Να ζητήσουν νομοθεσία εξοντωτική για όσους εμπόρους "βαπτίζουν" ξένα προϊόντα σε ελληνικά. Να ζητήσουν αυστηρό έλεγχο των εισαγωγών με συμμετοχή και των ιδίων στα ελεγκτικά κλιμάκια. Να απαιτήσουν από τους μεταποιητές των προϊόντων τους να πληρώνονται βάση της τελικής τιμής διάθεσης των προϊόντων.
Από εκεί και πέρα τα πάντα είναι θέμα οργάνωσης. Οι αγρότες δεν είναι πλέον οι αγράμματοι κολίγες των προηγούμενων αιώνων. Μπορούν να σκεφτούν επιχειρηματικά και να δράσουν ανάλογα. Έχουν πληρώσει τόνους χρήματος για να μορφώσουν τα παιδιά τους. Πρέπει να ξαναφτιάξουν τους συνεταιρισμούς τους, για να μην τους βρίσκουν οι έμποροι μόνους και αδύναμους ν' αντιδράσουν. Να τους φτιάξουν μόνοι τους στα πρότυπα των ανωνύμων εταιρειών και να μην τους αφήσουν να μετατραπούν σε κομματικά "τεμπελοστάσια" της διαφθοράς. Να πάρουν δάνεια ως συνεταιρισμοί, για να πάρουν στα χέρια τους το έλεγχο της μεταποίησης των προϊόντων τους. Να δημιουργήσουν ανάπτυξη στον τόπο τους, για να μην κάνουν τα προϊόντα τους τον "τουρισμό" της αισχροκέρδειας. Να δώσουν εργασία στα παιδιά τους και να μην τα "παρκάρουν" άνεργα στα δυάρια των Πατησίων. Να δημιουργήσουν συνεταιριστικό δίκτυο διανομής, για να ελέγχουν οι ίδιοι την αγορά.
Απλά πράγματα, τα οποία συμφέρουν τόσο τους ίδιους όσο και την κοινωνία. Να παίρνουν τα τριπλάσια από αυτά που τους δίνουν οι έμποροι σήμερα και ταυτόχρονα τα προϊόντα τους να είναι φτηνά για την κοινωνία. Να πληρώνονται δύο ευρώ τα κεράσια και οι καταναλωτές να τα αγοράζουν εύκολα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Γι' αυτό μιλάμε για "ωρίμανση" του αγροτικού κόσμου.
Σήμερα στρέφονται εναντίον του κράτους και κάποιοι στα βόρεια προάστια της Αθήνας γελάνε μαζί τους. Γελάνε, γιατί αυτοί θα έχουν μεγαλύτερα κέρδη από τις αγροτικές κινητοποιήσεις απ' ό,τι οι ίδιοι οι αγρότες. Γελάνε, γιατί το κράτος θα κληθεί να πληρώσει τη δική τους "ευκαιρία" να ξανακάνουν τα ίδια εγκλήματα και την επόμενη χρονιά. Γελάνε, γιατί στα δικά τους σαλόνια θ' αποφασίσουν οι Γιωργάκηδες και οι Κωστάκηδες πόσα "ψίχουλα" θα τους δώσουν.
Ο κυρίαρχος προσανατολισμός της αγροτικής πολιτικής του ΕΑΜ Β’ είναι ένας και μοναδικός. Η απόλυτη επικράτηση του παραγωγού έναντι του εμπόρου. Η απόλυτη επικράτηση αυτού που έχει περιουσία, που εργάζεται και που έχει έξοδα παραγωγής, έναντι του "αεριτζή" και τεμπέλη εμπόρου. ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ. Στόχος του είναι ο απόλυτος έλεγχος της "διαδρομής" ενός προϊόντος από το χωράφι μέχρι το "ράφι" του σούπερ μάρκετ. Στόχος του είναι να "κοπούν" τα χέρια των τεμπέληδων, που μπαίνουν σ' αυτήν τη "διαδρομή". Η αγορά μπορεί να ικανοποιήσει τον αγρότη. Το έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει με τις τιμές που πληρώνει ο καταναλωτής για τα αγροτικά προϊόντα. Η αγορά σήμερα δεν το κάνει, γιατί απλά δεν μπορεί να "χορτάσει" τα παράσιτα του εμπορίου.
Το ΕΑΜ Β’ είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, αλλά όχι υπέρ της ανεξέλεγκτης "ζούγκλας". Αυτή η "ζούγκλα" είναι εχθρός του και σ' αυτήν θα προσπαθήσει να βάλει τάξη. Για όσο διάστημα κάποιους θα τους συμφέρει αυτή η "ζούγκλα", τίποτε δεν θα αλλάζει. Για όσο διάστημα αυτοί οι κερδοσκόποι θα είναι οι "χορηγοί" των μεγάλων κομμάτων, οι πολιτικοί θα "δουλεύουν" τους αγρότες. Αυτούς τους πολιτικούς και τα ξένα αφεντικά τους έχει εχθρούς το ΕΑΜ Β' και αυτοί πρέπει να είναι οι εχθροί και του αγροτικού κόσμου.
Ελεύθερη αγορά δεν είναι να βρεις τον φτωχό παραγωγό και να του πιεις το αίμα.
Ελεύθερη αγορά δεν είναι να πας στην αγορά και ελέγχοντας την παραγωγή, να εκβιάζεις τον καταναλωτή.
Ελεύθερη αγορά δεν είναι να πάει κάποιος με ακάλυπτες επιταγές και να εμφανιστεί στην αγορά μέσα σε μια νύχτα με παραγωγή στα χέρια του μεγαλύτερη από την παραγωγή ολόκληρης της Θεσσαλίας.
Ελεύθερη αγορά είναι να υπάρχουν νόμοι και κανόνες, που συμφέρουν το κοινωνικό σύνολο. Ελεύθερη αγορά υπάρχει όταν δεν αδικούνται οι παραγωγοί και οι εργαζόμενοι και ταυτόχρονα δεν πέφτουν θύματα λεηλασίας οι καταναλωτές.
Το ΕΑΜ Β’ θα στηρίξει τους αγρότες στον αγώνα τους. Θα στηρίξει τη βάση της κεφαλαιοκρατίας στην Ελλάδα. Θα στηρίξει τον παραγωγικό κόσμο της γης, ο οποίος σήμερα εργάζεται σκληρά και λεηλατείται ασυστόλως. Στα χέρια των αγροτών βρίσκεται η λύση των προβλημάτων τους. Τα γνωστά μεγάλα κόμματα πρόδωσαν τους αγρότες και πρέπει να τιμωρηθούν. Μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορεί η επαρχία να πάψει να αιμορραγεί πληθυσμιακά. Μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί η εθνοσωτήρια αποκέντρωση.
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του Ε.Α.Μ. Β’
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου