Ήταν κάποτε ένας κακός μάγος. Ζούσε σε μια φάρμα μέσα στα βουνά και στα δάση και είχε χιλιάδες πρόβατα. Αλλά το πρόβλημα ήταν ότι τα πρόβατα του φοβόντουσαν τον μάγο επειδή κάθε μέρα βλέπανε ότι κάποιο από αυτά σφαζόταν για το πρωινό του, κάποιο για το μεσημεριανό του. Έτσι φύγανε από την φάρμα του και ήταν δύσκολη δουλειά να τα βρει μέσα στα δάση. Σαν μάγος που ήταν, χρησιμοποίησε μαγικά. Υπνώτισε όλα τα πρόβατα και τους είπε πρώτα ότι όλα είναι αθάνατα και ότι δεν θα παθαίναν τίποτα αν τους έβγαζε το δέρμα, τουναντίον ότι ήταν καλό και ακόμα ευχάριστο. Μετά τους είπε ότι ο μάγος ήταν ένας καλός αφέντης που αγαπούσε το κοπάδι του και θα έκανε τα πάντα για αυτά. Τέλος τους είπε ότι ότι και αν τους συνέβαινε δεν θα τους συνέβαινε τουλάχιστον εκείνη την ημέρα και έτσι δεν χρειάζεται να το σκέφτονται.
Στη συνέχεια είπε σε μερικά: "Εσείς είστε άνθρωποι, δεν χρειάζεστε να φοβάστε. Μόνο τα πρόβατα θα σφαχτούν και θα φαγωθούν, όχι εσείς. Είστε άνθρωποι όπως και εγώ" Σε κάποια άλλα είπε: "Είστε λοντάρια, μόνο τα πρόβατα φοβούνται. Αυτά δραπετεύουν, είναι φοβητσιάρικα. Εσείς είστε λιοντάρια, θα προτιμήσετε να πεθάνετε παρά να δραπετεύσετε. Δεν ανήκετε στα πρόβατα. Έτσι δεν είναι πρόβλημα σας όταν σκοτώνονται. Αυτή είναι η μοίρα τους, αλλά εσείς είστε οι πιο αγαπημένοι φίλοι μου στο δάσος". Μ'αυτό τον τρόπο, είπε σε κάθε πρόβατο διαφορετικές ιστορίες, και από την επόμενη τα πρόβατα σταμάτησαν να φεύγουν από την φάρμα.
Συνέχιζαν να βλέπουν πρόβατα να σφαγιάζονται, αλλά δεν ήταν πρόβλημα τους πιά. Κάποιο ήταν λιοντάρι, κάποιο τίγρης, άλλο ήταν άνθρωπος κ.ο.κ. Κανένα δεν ήταν πρόβατο εκτός από αυτό που σκοτωνόταν. Μ'αυτό τον τρόπο χωρίς να έχει υπηρέτες κατάφερνε να διατηρεί χιλιάδες πρόβατα. Πηγαίναν στο δάσος για τροφή και νερό αλλά πάντα θα γυρνούσαν πίσω πιστεύοντας ότι κάποιο πρόβατο θα σφαχτεί και όχι αυτοί. Αυτά δεν ανήκαν στα πρόβατα. Αυτά ήταν λιοντάρια - που είχαν το σεβασμό, την τιμή και την φιλία του μεγάλου μάγου. Έτσι λυθήκαν τα προβλήματα του μάγου και τα πρόβατα δεν ξαναφύγαν.
Η παραβολή αυτή είναι από το βιβλίο του P. Ouspensky: "Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμαστού - In search of the miraculous" (κεφ.12, σελ. 342 στην ελληνική έκδοση) και αποδίδεται στον Γκουρτζίεφ, ενώ συχνά την αναφέρει και ο Osho στις ομιλίες του.
Είναι μια πολύ καλή ερμηνεία της κατάστασης του ανθρώπου. Ο οποίος είναι υπνωτισμένος. Δεν πρέπει δηλαδή να αφυπνιστεί αλλά να αφυπνωτιστεί. Και είναι τόσα πολλά πράγματα που μας υπνωτίζουν. Ποιός είναι λοιπόν αυτός ο κακός μάγος; Ναι σίγουρα το μυαλό ολονών μας πάει - και όχι αδίκως - στον μεγάλο υπνωτιστή τα ΜΜΕ όπου η ύπνωση μπορεί να είναι εύκολη, γρήγορη μα πάνω απ'όλα μαζική. Δεν θα έπρεπε όμως να διαθέτουμε ένα νου οξύ που να διαθέτει κρίση και φρόνηση ώστε να τα αποφεύγει όλες αυτού του είδους τις "κακοτοπιές";
Άρα άλλος είναι ο μάγος της παραβολής. Ο μάγος είναι το ίδιο το μυαλό μας. Είναι η κακή λειτουργία του με την επίδραση της φαντασίας. Δεν είναι η φαντασία από μόνη της κάτι το μεμπτό. Αλλά η φαντασία της υποβολής με την τάση για εφησυχασμό και την αυταρέσκεια όταν αρχίζει και κυριαρχεί στην σκέψη μας δεν μας αφήνει να βλέπουμε τα πράγματα πλέον με διαύγεια. Η φαντασία παίρνει την θέση μιας πραγματικής λειτουργίας. Ονειρευόμαστε αντί να "είμαστε". Τα όνειρα παίρνουν την θέση της πραγματικότητας. ("Η Ζωή είναι Πραγματική Μόνο όταν Είμαι" τίτλος ενός από τα βιβλία του Γκουρζίεφ).Έτσι μπορεί παραδείγματος χάριν να φανταζόμαστε ότι είμαστε ξεχωριστοί γιατί είμαστε σπουδαίοι, έχουμε μια θέση στην κοινωνία. Ή πάλι ότι ο πόλεμος που γίνεται σε κάποια γωνιά της γης δεν μας αφορά αφού εκείνοι είναι "πρόβατα" και εμείς "λιοντάρια" κ.ο.κ. Ακόμα η φαντασία μας ταυτίζει με διάφορα πράγματα. Με τα βάσανα μας για παράδειγμα, ή με την βλακεία μας, ή με τις απόψεις μας, τις πεποιθήσεις μας, τα γούστα μας κ.ο.κ. Δηλαδή όλες αυτές οι σκέψεις που πονηρά μας ξεγελούν και μας διαχωρίζουν από τους συνανθρώπους μας. Ξέρετε: έξυπνοι - χαζοί, τούρκοι - έλληνες, πλούσιοι - φτωχοί, χριστιανοί - μωαμεθανοί, δεξιοί - αριστεροί και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Ακόμα συμβαίνει πολλές φορές μέσα μας βαθειά, να μην αισθανόμαστε καλά μ'αυτές τις σκέψεις ωστόσο έρχονται οι συνήθειες να επιδράσουν καταλυτικά για να μας "ελευθερώσουν" από τις τύψεις μας. Τόσο πολύ μάλιστα που ενοχλούμαστε και από πάνω αν κάποιος αρχίσει και μας τις χαλάει, αν κάποιος μας υπενυθμίζει αυτά τα πράγματα. Το παράδειγμα του Σωκράτη γνωστό. Καταδικάστηκε σε θάνατο στην κοιτίδα της δημοκρατίας γιατί "ενοχλούσε", διέφθειρε την νεολαία και εισήγαγε καινά δαιμόνια.
Ή ακόμα και ο τρόπος της ζωής μας με τους ιλλιγγιώδεις ρυθμούς, που δεν μας αφήνουν να ξαποστάσουμε και να σκεφτούμε. Τρέχουμε να προλάβουμε να ζήσουμε και ακολουθούμε το παράδειγμα των άλλων γιατί αυτοί σίγουρα θα ξέρουν καλύτερα...
Ποιά όμως είναι τα πρόβατα τα οποία ο μάγος θέλει να διαφυλάξει; Και γιατί θέλει να τα διαφυλάξει; Ο μάγος εξηγήσαμε ότι είναι η κακή χρήση του μυαλού μας. Όπως επίσης εξηγήσαμε ότι αυτή η κακή χρήση δημιουργεί την ταύτιση και τις προσκολλήσεις με διάφορα πράγματα. Αυτό όμως με την σειρά του δημιουργεί και διατηρεί μέσα μας ζωντανά ισάριθμα και διαφορετικά εγώ, τα οποία εξαιτίας της διαφορετικότητάς τους οδηγούν με τις αντιφάσεις τους στην εσωτερική σύγκρουση. Αυτά τα διαφορετικά εγώ είναι λοιπόν τα "πρόβατα" και ο μάγος πρέπει να τα διαφυλάξει αλλιώς θα πεθάνει. Αν δεν τρέφεται από αυτά τα πρόβατα τότε μοιραία θα πεθάνει.
Ο θάνατος του μάγου συνεπάγεται τη γέννηση του Εγώ, της αληθινής ουσίας που βρίσκεται μέσα μας από γεννήσεως μας. Μόνο έτσι μπορεί να αρχίσει μια νέα ανάπτυξη της ουσίας μας που οδηγεί στην έναρξη της εμφάνισης ενός αδιαίρετου και συνεπώς χωρίς συγκρούσεις Εγώ. Έτσι λοιπόν ο δρόμος εν συντομία μπορεί να δοθεί από τρία διαδοχικά στάδια. "Ξυπνάω", "πεθαίνω", "γεννιέμαι".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου