Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

O ηθικός εμπρησμός

Ο ηθικός εμπρησμός, δηλαδή η απαξίωση της αξίας του δάσους πριν ακόμη καεί, είναι η κύρια αιτία των
πυρκαγιών. Αν ίσχυε λ.χ η αναθεώρηση του άρθρου 24, το 50% της Πάρνηθας, του Σέιχ Σου ή του Πηλίου θα είχε κτιστεί. Και τούτο γιατί η πρόταση της αναθεώρησης προέβλεπε τη δυνατότητα χρήσης των δασικών περιοχών για πολεοδομικούς και οικιστικούς σκοπούς. Όπου δηλαδή οι καμένες εκτάσεις αγγίζουν περιαστικές περιοχές, η αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος θα τους έδινε τη δυνατότητα να εφαρμόσουν την πολεοδομική τους επέκταση. (. η χρήση δασικών εκτάσεων επιτρέπεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος και για χωροταξικούς και πολεοδομικούς σχεδιασμούς.) Πέρα από αυτό θα έπρεπε να υπάρξει πλήρης απαγόρευση οικοδόμησης εκτός σχεδίου, έως ότου προχωρήσει η σύνταξη του δασολογίου και γενικότερα του κτηματολογίου, ώστε στα πλαίσια ενός γενικού χωροταξικού σχεδιασμού να καθοριστούν οι χρήσεις γης. Οι δασικοί χάρτες να λαμβάνουν τα δεδομένα των αεροφωτογραφιών του 1945 και όχι βέβαια του 1975 όταν τέθηκε σε ισχύ το ισχύον Σύνταγμα. Όσο κι αν είναι αντιδημοφιλές, να διαλυθούν οι λεγόμενοι «οικοδομικοί συνεταιρισμοί» που διεκδικούν χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης.Ακόμη είναι απολύτως ρεαλιστική δημιουργία ανεξάρτητου Υπουργείου Περιβάλλοντος, πράγμα που συμβαίνει και στις άλλες χώρες της Ε.Ε.Ακόμη είναι εξαιρετικά λειτουργική η πρόταση για την ενοποίηση σε ΕΝΑ οργανισμό όλων των λειτουργιών που σχετίζονται με την πρόληψη, την καταστολή και την αποκατάσταση των ζημιών στα δάση, όπου θα έχουν ουσιαστικό ρόλο και συντονισμό μεταξύ τους η δασική και η πυροσβεστική υπηρεσία.
Και μην ξεχνάμε πως δεν θρηνούμε μόνο τα καμένα δέντρα, αλλά και τους καμένους ανθρώπους. Γιατί και οι άνθρωποι είναι φύση. Μια φύση που η υπόλοιπη φύση, η ανθρωπογενής δεν σεβάστηκε. Και όχι όλη γενικώς και αδιακρίτως, αλλά εκείνη η ανθρωπογενής φύση με τη συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη και ιδεολογία της οικονομίας της αγοράς, που αντιμετωπίζει όχι μόνο τα δάση, αλλά και τους ανθρώπους, ως σφάγια στον μινώταυρο της ανελέητης κερδοφορίας του κεφαλαίου.
του Τάσου Κουράκη

Δεν υπάρχουν σχόλια :