Τυφλόμυγα

Παίζουν τυφλόμυγα στο δρόμο τα παιδιά
Κι είν’ οι μορφές τους τρομαγμένα περιστέρια
Μου έδειχνες τον Σείριο μια βραδιά
Μα εγώ δεν είχα μάτια για τ’ αστέρια

Τα χρόνια πέρασαν περνάμε άλλη φάση
Κι αν σε προσπέρασα δεν σ’ έχω ξεπεράσει
Όχι δεν είναι η μοναξιά που με πειράζει
Μόνο το βλέμμα ενός παιδιού που με κοιτάζει

Πόσο σου μοιάζει, πόσο μου μοιάζει
Πόσο σου μοιάζει, πόσο μου μοιάζει

Ποιόν ξεναγείς απόψε στ’ άστρα του ουρανού σου
Και με τα παραμύθια σου τον ξεγελάς
Αυτά που τώρα τα θυμάσαι και γελάς
Σου κλέβαν κάποτε τον ύπνο και τον νου σου

Τα χρόνια πέρασαν περνάμε άλλη φάση
Κι αν σε προσπέρασα δεν σ’ έχω ξεπεράσει
Όχι δεν είναι η μοναξιά που με πειράζει
Μόνο το βλέμμα ενός παιδιού που με κοιτάζει

Πόσο σου μοιάζει, πόσο μου μοιάζει
Πόσο σου μοιάζει, πόσο μας μοιάζει