Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο

Είναι πραγματικά συγκινητική η φιλοπατρία και η αυταπάρνηση των (β)ρωμηών σε αυτήν την δύσκολη περίοδο, που περνά η χώρα τους. Με την «Κομισσιόν» να έχει εφαρμόσει κατοχικό καθεστώς και με την δωσίλογη κυβέρνηση (που όποια κι αν ήταν το ίδιο δωσίλογη θα ήταν) να φέρεται ως τοποτηρητής (προσπαθώντας όμως, όπως όλοι οι δωσίλογοι, να μην φαίνεται ως τέτοιος), ο ηρωικός (β)ρωμηολαός υπομένει καρτερικά -και χριστιανικά- τη μοίρα του: αφού επί δεκαετίες αδιαφορούσε και ανεχόταν την καταλήστευση των ασφαλιστικών του ταμείων, την διαπλοκή / λεηλασία του δημόσιου πλούτου / φοροασυλία των πολιτικοοικονομικών και θρησκευτικών ταγών του, την προκλητική υπομισθολόγηση, υποαμοιβή του και υποασφάλισή του (σε σχέση με τους λαούς της υπόλοιπης Ε.Ε.), τον παντοειδή επαγγελματικό και εργασιακό του εξευτελισμό (αφού, τουλάχιστον εντός Ε.Ε., είναι ο χαμηλότερα αμοιβόμενος σε συνδυασμό με τον σκληρότερα εργαζόμενο, ή τον πιο μακροχρόνια άνεργο), την μεθοδευμένη (από τους εγχώριους κερδοσκόπους) υποβάθμιση της αγοραστικής του δυνατότητας, αφού επί δεκαετίες προσπαθούσε κουτοπόνηρα να βολευτεί όπως - όπως σ΄ ένα πλήρως διεφθαρμένο σύστημα, σήμερα συναινεί σε περαιτέρω παράταση των χρόνων δουλείας του, και σε περαιτέρω ψαλίδισμα των πενιχρών πόρων του (βλ. κατάργηση του 14ου μισθού πείνας).


Και όλα αυτά τα κάνει για την «πατρίδα» στην οποία καταρρακώνεται καθημερινά και για τους «στυλοβάτες» της, τραπεζίτες της τοκογλυφίας, ψευτοεφοπλιστές και ψευτοβιομηχάνους των off-shore, πολιτικάντηδες της λαμογιάς, και ρασοφόρους της ιερής αγυρτείας. Σε όλους αυτούς στρέφει χριστιανικά και το άλλο μάγουλο.

Σε αυτό το θλιβερό συλλογικό υποκείμενο, τον καραγκιόζη της Ευρώπης, τον χαζοχαρούμενο καρπαζοεισπράκτορα του δυτικού κόσμου, το χαμερπέστερο και δουλοπρεπέστερο σκουλήκι της νεώτερης παγκόσμιας ιστορίας, τον τζάμπα μάγκα της κουράδας, το (κατά Βάρναλη) εσαεί «άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο», τον ηρωικό, φιλόπατρη, καρτερικό και χριστιανοθρεμμένο (β)ρωμηολαό, αφιερώνουμε το γνωστό τραγούδι του Δημήτρη Πουλικάκου «Τι μας λες!».
Θεόδωρος Α. Λαμπρόπουλος


http://www.youtube.com/user/Giannis81S

Κεφάλια ψηλά,
στην τσέπη λιανά,
σιωπηλή πλειονότης.

Στο ράφι τιμές,
και δόξες παλιές,
λαμπρή Αρχαιότης.

Στο πιάτο ελιές,
βροχή καρπαζιές,
στο γύψο νεότης.

Γιαμάχα χοτ παντς,
ασφάλεια και τάνκς,
πλήρης ισότης.

Εμπρός όλοι μαζί παιδιά για μιά καινούρια μεγάλη Ελλάδα!

(Δημ. Πουλικάκος, από το δίσκο: «Μεταφοραί, εκδρομαί: ο Μήτσος»).
freeinquiry

Δεν υπάρχουν σχόλια :