Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Mη μου τη λήθη τάρατε..

        ΑΛΛΑΓΗ: ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΥΠΟΘΕΣΗ






o
o
Η αυλαία έπεσε για ακόμα μία φορά στις εκλογές τής αφρο-τουρκοβυζαντινής μπανανίας τής δυτικής Ασίας (κοινώς Ελλάδας). Τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν τα αναμενόμενα. Μέσα σ΄ένα κλίμα τρομοκρατίας και εθνικολαγνείας, αγιορείτικων προφητειών, τραμπουκισμών, δημοσιογραφικών απειλών και πολιτικών υποσχέσεων, ο ραγιάς τουρκορωμιός ψήφισε για άλλη μία φορά τους δυνάστες του.

Όχι, πως το δεύτερο αντιμνημονιακό κόμμα ή ακόμα και τα υπόλοιπα αντιμνημονιακά κόμματα ήταν σε θέση να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό σε αυτή τη χώρα. Λίγο πολύ όλοι μεταξύ μας το ξέρουμε αυτό. Φράσεις όπως: «έλα μωρέ όλοι για την πάρτη τους είναι» ή «μην περιμένεις και πολλά από αυτούς», δείχνουν, ότι οι περισσότεροι γνωρίζουμε ως κοινό μυστικό, ότι το πολιτικό σύστημα τής υποανάπτυκτης χώρας μας νοσεί βαθιά.

Αλλά πώς να μη νοσεί το πολιτικό μας σύστημα, αφού νοσούντες είναι οι πλείστοι των κατοίκων αυτού τού τόπου. Νοσούντες σε σωματικό και σε πνευματικό επίπεδο. Μάλιστα, μέσα από αυτούς τους βαθιά αρρώστους ανθρώπους αναδύονται και οι πολιτικοί ταγοί μας.


Εδώ τίθενται μερικά απλά ερωτήματα:

Πώς είναι δυνατόν να ψηφίζεις πακέτο ως πρώτο και τρίτο κόμμα αυτά τα δύο, που όπως όλοι σχεδόν ισχυρίζονται, πρόδωσαν και κατέστρεψαν τη χώρα κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια; Η απάντηση είναι απλή: «Σφάξε με αγά μου ν΄αγιάσω». Πρόκειται για την ραγιαδική νοοτροπία, που κουβαλάει εδώ και εκατονταετίες ο τουρκο-ρωμιός συμπολίτης μας.
Πώς είναι δυνατόν να ψηφίζεις το ναζιστικό σχιζοφρενικό και ταλιμπανιστικό κόμμα των χρυσαυγιτών; Τι μπορείς να περιμένεις από δειλούς τραμπούκους, που μπουγελώνουν και χαστουκίζουν γυναίκες σε τηλεοπτικά παράθυρα και σακατεύουν στο ξύλο ανήμπορους μετανάστες, που έχουν λυγίσει από την πείνα και την αδυναμία. Φουσκωμένους με αναβολικά υπανθρώπους, που βλέπουν τους εαυτούς τους ανώτερους από άλλους, αλλά και όλους τους αλλόφυλλους ως θανάσιμους εχθρούς.

Πώς είναι δυνατόν να ψηφίζεις ως πρώτους τους «μετανάστες» δήθεν εθνικιστές βουλευτές τής Ν.Δ., που για λίγα αργύρια πρόδωσαν το πρώην εθνικιστικό κόμμα τους;

Πώς είναι δυνατόν να περιμένεις από τους εθνικ-άφρονες Ανεξάρτητους Έλληνες (χριστιανορωμιούς καλύτερα) δικαιοσύνη, όταν ο αρχηγός τους ισχυρίζεται, ότι θα γεμίσει τη χώρα με ακόμα μερικές χιλιάδες αφορολόγητους παπάδες (λες και λίγους έχουμε), για να λειτουργούν και να αποβλακώνουν τις μάζες; Ένα κόμμα, που είναι έτοιμο να πολεμήσει με γειτονικές χώρες για σχεδόν ανύπαρκτα εθνικά θέματα.
Πώς είναι δυνατόν να παραμένεις ακόμα πιστός στο αριστερό κόμμα των απολιθωμένων κομμουνιστών τού όχι, τής άρνησης και τής απάθειας; Ένα κόμμα, που αιματοκύλισε τη χώρα μαζί με τους τότε εθνικιστές ακροδεξιούς και βαρύνεται με εγκλήματα ακόμα και κατά αμάχων.




Πώς είναι δυνατόν να περιμένεις από τα άλλα δύο αριστερά κόμματα, αδελφά τού προηγούμενου, να βοηθήσουν τη χώρα, όταν τα στελέχη τους είναι μπλεγμένα στους άρρωστους μηχανισμούς τού συνδικαλισμού και των εργατοπατέρων, που κατάφεραν να δημιουργήσουν και να σταθεροποιήσουν το μεγάλο τέρας, που κατατρώει εδώ και δεκαετίες τη χώρα με το όνομα δημόσιο;


Πώς είναι δυνατόν να περιμένεις οικολογία από τους οικολόγους, όταν το κόμμα τους εμπλέκεται σε περίεργες υποθέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες γειτονικής χώρας;







Αυτοί, οι οποίοι πριν λίγους μήνες μούντζωναν τους βουλευτές των δύο μνημονιακών κομμάτων, τους ξαναψήφισαν τώρα προσκυνώντας τους.
Ο ραγιαδισμός στο μεγαλείο του.


Θα μού πείτε και τι να ψηφίσω δηλαδή, αποχή, τίποτα, λευκό;

Μπορείς να ψηφίζεις ό,τι θέλεις κι ό,τι ποθείς, όμως να γνωρίζεις αγαπητέ φίλε, ότι αν δεν αλλάξεις εσύ ο ίδιος πρώτα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα ό,τι και αν ψηφίσεις.


Αν δεν σταματήσεις να πετάς το τσιγάρο σου και τα σκουπίδια σου στα δάση και στις παραλίες, αν δεν μάθεις να περιμένεις στη σειρά σου, αν δεν σταματήσεις να κλέβεις και να λαδώνεις το δημόσιο σε κάθε ευκαιρία, αν δεν σταματήσεις να καπνίζεις σε χώρους, που απαγορεύεται, αν δεν σταματήσεις να χτίζεις εκτός σχεδίου, αν δε σταματήσεις τις μαγκιές, τις γκλαμουριές και τις απάτες, αν δεν σταματήσεις να λες, ότι φταίνε όλοι οι άλλοι για τα δεινά σου εκτός από εσένα...

Αν, αν, αν, βαλκάνιε τουρκοσπορίτη δεν αντιληφθείς, ότι είμαστε πολύ λίγοι ως άνθρωποι, πάντα τουρκορωμιοί θα παραμείνουμε, υποανάπτυκτοι και τριτοκοσμικοί, προσκυνημένοι στους παπάδες και στους πολιτικούς, ραγιάδες στον τούρκο κάποτε, ραγιάδες στην Ευρώπη και στις τράπεζες σήμερα.

Και να μην παραμυθιάζεσαι από κόμματα και υποσχέσεις, ότι κάποιοι άλλοι θα κάνουν την αλλαγή για σένα. Η αλλαγή ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε δική σου υπόθεση...
 Έγραψε Παραβάτης Κωνσταντίνος
 www.freeinquiry.gr
 

Δεν υπάρχουν σχόλια :