Φόροι

Απορούμε γιατί απομακρύνονται από τη Γκρήχελαντ εταιρείες κολοσσοί, που έδιναν δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους τού ιδιωτικού τομέα.

Απορούμε γιατί η επιχειρηματικότητα στην χώρα αυτή έχει πεθάνει προ πολλού και πως οι ελάχιστες εταιρείες, που μένουν είτε θα οδηγηθούν και αυτές στην πτώχευση είτε θα αναγκαστούν να μετακομίσουν το παράδειγμα τής ΦΑΓΕ ή το πιο πρόσφατο τής ΒΙΟΧΑΛΚΟ.

Ας πάρουμε όμως, την τελευταία κι ας αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν από μόνοι τους. Ο όμιλος τής ΒΙΟΧΑΛΚΟ με κέρδη πριν τους φόρους 159 εκατ. ευρώ οδηγήθηκε σε καταγραφή ζημιών 76 εκατ. ευρώ. Μόνο για τους τόκους, η εταιρία κλήθηκε να πληρώσει 95 εκατ. ευρώ.

Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τη SATO, Promot-Λαϊνόπουλος, Πετζετάκις, Philkeram Johnson, τα σουπερ μάρκετ Ατλάντικ, την ELITE, μακρύς ο κατάλογος των πάλαι ποτέ κολοσσών, που δέν άντεξαν την υπερφορολόγηση. Από μία κλωστή κρέμεται και η SPRIDER, που ετοιμάζεται να πτωχεύσει. Όλες αυτές οι εταιρίες έδιναν δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους.

Οι ανεγκέφαλοι τού υπουργείου οικονομικών φορολογούν το 70% μιάς εταιρίας και αδιαφορούν αν το υπόλοιπο 30% αρκεί, για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, οι πρώτες ύλες, οι προμηθευτές και να καλυφθεί το λειτουργικό κόστος. Οι δε λησταρχικές τράπεζες δανείζουν και μάλιστα πολύ απρόθυμα αυτούς τους κολοσσούς με 7% επιτόκιο, όταν στην Ευρώπη το υψηλότερο είναι 3% για τις επιχειρήσεις.

Άλλο τρανό παράδειγμα είναι τα φωτοβολταϊκά. Σε μια χώρα με πολύ ηλιοφάνεια, η επένδυση αυτή θα ήταν εξαιρετικά προσοδοφόρα αν δέν υπήρχε το ελεεινό κράτος τής Ρωμιοσύνης. Η συντριπτική πλειοψηφία των έργων έχει γίνει με ιδιωτικό τραπεζικό δανεισμό και φυσικά όλες αυτές οι επενδύσεις, που υπάγονται στον αναπτυξιακό νόμο, δέν έχουν εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τις πολλάκις υποσχεθείσες επιδοτήσεις. Αντʼ αυτού, αυτές οι επενδύσεις φορολογούνται με 40% των καθαρών κερδών με τα τοκοχρεολύσια να αφαιμάζουν το 50% τού τζίρου.

Ας πάμε και παρακάτω. Μόλις το 5,8% των ανθρώπων σʼ αυτή τη χώρα μεταξύ 18-64 ετών δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά είτε ιδρύοντας είτε διοικώντας μία επιχείρηση (μελέτη ΙΟΒΕ).

Αυτός και μόνο ο αριθμός θα πρέπει να μας προβληματίσει. Το κράτος νταβατζής, για να διασώσει τα δικά του παιδιά έσφαξε στο γόνατο κάθε προσπάθεια επιχειρηματικότητας.

Δίκιο λοιπόν έχει λοιπόν, ο Χανς Βέρνερ Ζιν, γερμανός οικονομολόγος και πρόεδρος τού γερμανικού Ιfo (Διεθνούς Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών) στο Μόναχο, όταν ταυτίζει την Ελλάδα με τη Μογγολία:

«Και οι δύο χώρες είναι αναδυόμενες οικονομίες, οι οποίες σύμφωνα με τους κανόνες τού ΟΟΣΑ δέν ανήκουν στις ανεπτυγμένες τού πλανήτη. Και στις δύο επικρατεί το χάος. Στις πόλεις επικρατεί μια άγρια οικιστική ανάπτυξη, η οποία εξ αιτίας τής έλλειψης λειτουργούσας πολεοδομίας παραπέμπει σε διεφθαρμένα συστήματα δημόσιας διοίκησης. Το επίπεδο διαβίωσης είναι αξιοπρόσεκτο, αλλά παραμορφωμένο. Δέν λείπουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα, τα iPads, οι επίπεδες τηλεοράσεις... και τα καταστήματα Louis-Vuitton, ωστόσο λείπουν δρόμοι και άλλα στοιχεία δημόσιων υποδομών».

Και συμπληρώνει: «Η Ελλάδα αγοράζει τομάτες από την Ολλανδία και ελαιόλαδο από τη Γερμανία. Η Μογγολία ζει από την εξαγωγή τού ορυκτού της πλούτου, ενώ η Ελλάδα από την εξαγωγή των χρεογράφων της».

Σπεύσαμε λοιπόν, να τον κατηγορήσουμε ως ανθέλληνα, ως «βαλτό», ως επικίνδυνο. Γιατί; Γιατί μας λέει αλήθειες, που δεν θέλουμε να ακούμε.

Όποιος λέει αλήθειες γιʼ αυτή τη χώρα, είναι ανθέλληνας...

			Έγραψε στις 18.09.2013 ο/η: Μουαμάρ Ιγνάτιος freeinquiry.gr