ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ - MISSING

http://www.youtube.com/watch?v=ENv7xFoSB10#t=119

ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ;

http://www.youtube.com/watch?v=Uw-cjudBVKA#t=109

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου,
η θάλασσα στα μέτρα μου.

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον Ήλιο μ' άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποιά γλώσσα μου μιλάνε,
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

How could I silence within me?

How could I silence within me
the sheer beauty of the world?
The skies are mine alone,
the sea within my measurements.

How can they force me see the sun
using different eyes?
On these solar stair steps
my mother taught me being her son.…

Inside the waters of the swamp,
what language do they address me
those who dare to ask of me
to lower my wings to lay down?

¿Cómo callar dentro de mí?

¿Cómo callar dentro de mí
la belleza del mundo?
El cielo mío,
el mar en mi tamaño.

¿Cómo me pueden hacer que vea
el sol con ojos dinstintos?
En los escalones del sol
mi madre me enseñó a vivir.

¿En el agua del cieno,
en qué idioma me están hablando
los que me están pidiendo
que baje las alas?

Αμφισβητώντας....

   Της Ματίνας Τσιμοπούλου  

    Στον παλμό των τελευταίων εξελίξεων, η ηγεσία, οι βουλευτές και ορισμένα μέλη της Χρυσής Αυγής παρελαύνουν σε καθημερινή βάση στις οθόνες μας. Η εξάρθρωση της εγκληματικής συμμορίας, που προσφάτως εισήλθε στο Κοινοβούλιο αναζητώντας νομιμοποίηση της απεχθούς της δράσης, μονοπωλεί τα ειδησιογραφικά νέα. Αντιστοίχως, η κυβέρνηση προβάλλεται να μονοπωλεί τα εύσημα αυτής της επιχείρησης καταστολής της εγκληματικής δραστηριότητας ενός σχηματισμού που η ίδια ανέθρεφε στους κόρφους της εδώ και τόσο καιρό. Μεγάλο θράσος συνιστά η θριαμβολογία του πρωθυπουργού περί πάταξης του φασισμού και της βίας ενώ στην ουσία πρόκειται για ένα υποκριτικό, άκρως ετεροχρονισμένο και τραγικά αργοπορημένο διάβημα. 

    Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω την δολοφονία ενός Έλληνα πολιτικού αντιφρονούντα καθώς και σημαντικού αριθμού μεταναστών από τους οπαδούς του εθνικιστικού μορφώματος. Δεν είναι αμελητέες, φυσικά, και οι καταγγελίες των γιατρών διαφόρων νοσοκομείων σχετικά με  σωρεία περιστατικών τραυματισμού μεταναστών από επιθέσεις μελών της χρυσής αυγής εν είδει  πογκρόμ. Και όλα αυτά με την ανοχή της κυβέρνησης ώσπου η ανεξέλεγκτη τροπή των πραγμάτων με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα επέβαλε στην κυβέρνηση να  διαχωρίσει τη θέση της υπό τη δαμόκλειο σπάθη να θεωρηθεί συνένοχη στο φόνο. 

    Υπήρξε λοιπόν επιτακτική ανάγκη να αποποιηθεί τα σενάρια περί αδελφών κομμάτων με τη Χρυσή Αυγή γιατί διακυβευόταν η βιωσιμότητα του κόμματος στο πολιτικό προσκήνιο. Όπως ήταν επόμενο, δεν ήταν δυνατόν να κωφεύουν απέναντι στις μαζικές και ηχηρές διαμαρτυρίες του αντιφασιστικού κινήματος που διεκδίκησε την αποπομπή της Χρυσής Αυγής με δυναμισμό και συλλογικότητα καθώς κάπως έτσι θα υπέθαλπαν την σχέση τους με την εξουσία.  Καπηλεύθηκαν, λοιπόν, τον αγώνα κατά του φασισμού και τον οικειοποιήθηκαν δίνοντας εντολή για ποινικές διώξεις στα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. 

     Άλλωστε, με τέτοια τροπή των γεγονότων, η Χρυσή Αυγή ήταν πιο συμφέρον να χρησιμοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο, για να αποσοβηθούν και οι όποιες υποψίες για συνεργασία των δύο κομμάτων. Εν κατακλείδι το σύνθημα κατά του φασισμού θα ήταν πολύ ισχυρό χαρτί σε περίπτωση εκλογών και θα άφηνε κάπως γλυκύτερη γεύση στους ψηφοφόρους απ΄ ότι τα νέα μέτρα!

ευτυχία είναι ο απόλυτος στόχος, η απόλυτη πηγή, ο απόλυτος σκοπός όλων των πραγμάτων.

Το μόνο καθήκον που έχεις είναι να είσαι ευτυχισμένος. Κάνε θρησκεία σου το να είσαι ευτυχισμένος. Αν δεν είσαι ευτυχισμένος, τότε σε οτιδήποτε κάνεις κάτι δεν πηγαίνει καλά και χρειάζεται κάποια δραστική αλλαγή. Άσε την ευτυχία να αποφασίσει.

 

Γιατί επιλέγουμε να είμαστε δυστυχισμένοι. 

 

Είμαι ηδονιστής. Και η Ευτυχία είναι το μόνο κριτήριο που έχει ο άνθρωπος

 

Επομένως να κοιτάς πάντοτε τι συμβαίνει, όταν κάνεις κάτι: 

 

αν σε ηρεμεί και σε ξεκουράζει όταν είσαι σπίτι, αν σε χαλαρώνει, τότε είναι εντάξει. Αυτό είναι τι κριτήριο. Τίποτε άλλο δεν είναι το κριτήριο.

 

Αυτό που είναι σωστό για σένα, μπορεί να μην είναι σωστό για κάποιον άλλον.

 

Να το θυμάσαι αυτό. Γιατί αυτό που μπορεί να είναι εύκολο για σένα, μπορεί να μην είναι εύκολο για κάποιον άλλον, κάτι άλλο μπορεί να είναι εύκολο για εκείνον. Επομένως, δεν μπορεί να υπάρξει κάποιος καθολικός νόμος γι αυτό. Κάθε άτομο πρέπει να το επεξεργαστεί και να αποφασίσει για τον εαυτό του. Εσένα τι σου είναι εύκολο;

 

Το πρωί όλοι έχουν μια επιλογή. Και όχι μόνο το πρωί, κάθε στιγμή υπάρχει η δυνατότητα μιας επιλογής: να είσαι δυστυχισμένος ή ευτυχισμένος. Πάντα διαλέγεις να είσαι δυστυχισμένος, γιατί επενδύεις σε αυτό. Πάντα διαλέγεις να είσαι δυστυχισμένος, γιατί έχει γίνει συνήθεια, μοτίβο, πάντοτε αυτό έκανες. Έγινες αποτελεσματικός σε αυτό, έχει γίνει η πεπατημένη. Τη στιγμή που ο νους σου πρέπει να επιλέξει, αμέσως κυλάει προς τη δυστυχία.

 

Η κοινωνία έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Εκπαίδευση, κουλτούρα, πολιτιστικοί φορείς, γονείς, δάσκαλοι, έχουν κάνει σπουδαία δουλειά. Έχουν δημιουργήσει δυστυχισμένα πλάσματα από εκστατικούς δημιουργούς. Κάθε παιδί γεννιέται εκστατικό. Κάθε παιδί γεννιέται Θεός. Και κάθε άνθρωπος πεθαίνει τρελός.

 

Κανείς δεν θέλει να είναι δυστυχισμένος και όλοι ΕΙΝΑΙ δυστυχισμένοι!

 

Μην γυρνάς ρωτώντας τους ανθρώπους πώς να μην είσαι δυστυχισμένος. Αυτό είναι παράλογο. Μην γυρνάς ρωτώντας δασκάλους και γκουρού πώς να είσαι ευτυχισμένος.

 

Οι επονομαζόμενοι γκουρού υπάρχουν γιατί είσαι εσύ ανόητος. Εσύ δημιουργείς τη δυστυχία, και μετά γυρνάς και ρωτάς άλλους πώς να την ξεφτιάξεις. Και συνεχίζεις να δημιουργείς δυστυχία, γιατί δεν έχεις επίγνωση του τι κάνεις.

 

Από αυτή τη στιγμή κιόλας προσπάθησε, να είσαι ευτυχισμένος και μακάριος.

 

Ο Θεός είναι ευτυχισμένος, οπότε, αν θες να είσαι συντονισμένος με το Θεό, να είσαι ευτυχισμένος. Αυτή είναι η διδαχή μου:

 

Ο Θεός είναι ευτυχισμένος, οπότε, αν θες να είσαι συντονισμένος με το Θεό, να είσαι ευτυχισμένος, γιατί όποτε είσαι ευτυχισμένος, συμβαδίζεις με τον Θεό, όποτε είσαι δυστυχισμένος, ξεφεύγεις από το βήμα του Θεού. Ένας κατηφής άνθρωπος δεν μπορεί να είναι θρησκευόμενος άνθρωπος.

 

Αν με ρωτήσεις τι είναι αμαρτία, λέω ότι υπάρχει μόνο μία αμαρτία:

 

το να είσαι δυστυχισμένος, σημαίνει πως είσαι αμαρτωλός. Το να είσαι ευτυχισμένος, πραγματικά ευτυχισμένος, σημαίνει πως είσαι ένας άγιος.

 

Είμαι ηδονιστής και έχω καταλάβει: ότι πάντα όλοι οι μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι του κόσμου ήταν ηδονιστές. Αν κάποιος δεν είναι ηδονιστής και παριστάνει τον πνευματικό άνθρωπο, δεν είναι! Είναι ψυχοπαθής.

 

Γιατί η ευτυχία είναι ο απόλυτος στόχος, η απόλυτη πηγή, ο απόλυτος σκοπός όλων των πραγμάτων. Ο Θεός αναζητά ευτυχία μέσα από σένα, με μυριάδες μορφές.

 

Επίτρεψέ του όλη την ευτυχία που είναι δυνατή και βοήθησε τον να πάει σε υψηλότερες κορυφές, σε υψηλότερα σημεία ευτυχίας!

OSHO

‘Και αυτή η βάρκα είναι επίσης άδεια΄. / Ζεν ιστορια.

Ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους Ζεν, ο Λιν Τσι, συνήθιζε να λέει,

"Όταν ήμουν νέος, ήμουν ενθουσιασμένος με την κωπηλασία. Είχα μια μικρή βάρκα, και πήγαινα στη λίμνη μόνος μου. Έμενα εκεί για ώρες ολόκληρες.

Κάποτε έτυχε να διαλογίζομαι στη βάρκα μου με κλειστά μάτια, μια όμορφη νύχτα.

Τότε πλησίασε μια άλλη βάρκα ακολουθώντας το ρεύμα και χτύπησε τη βάρκα μου''. Τα μάτια μου ήταν κλειστά, έτσι σκέφτηκα : ''Κάποιος είναι εδώ με τη βάρκα του και χτύπησε τη δική μου βάρκα''. Θυμός γεννήθηκε μέσα μου.

Άνοιξα τα μάτια μου και ήμουν έτοιμος να πω θυμωμένος κάτι σ’ αυτόν τον άνθρωπο, αλλά τότε συνειδητοποίησα ότι η βάρκα ήταν άδεια! Και δεν υπήρχε τρόπος να εκτονωθεί ο θυμός μου. Προς ποιόν θα τον εξέφραζα;

Η βάρκα ήταν άδεια, απλώς έπλεε ακολουθώντας το ρεύμα από μόνη της και ήρθε και χτύπησε τη βάρκα μου. Έτσι δεν υπήρχε τίποτε να κάνω. Δεν υπήρχε δυνατότητα να εκτονώσω τον θυμό μου σε μια άδεια βάρκα’.

Ετσι ο Λιν Τσι είπε, ‘Εκλεισα τα μάτια μου.

Ο θυμός ήταν εκεί, αλλά δεν μπορούσε να βρει διέξοδο. Έκλεισα τα μάτια μου και απλώς κινήθηκα προς τα πίσω μαζί με τον θυμό. Και η άδεια βάρκα έγινε η συνειδητοποίησή μου. Έφτασα σ’ ένα σημείο μέσα μου εκείνη τη σιωπηλή νύχτα. Εκείνη η άδεια βάρκα έγινε ο δάσκαλός μου. Και τώρα εάν κάποιος έρχεται και με προσβάλλει, γελάω και λέω: ‘Και αυτή η βάρκα είναι επίσης άδεια΄. Κλείνω τα μάτια και πηγαίνω μέσα

από το βιβλίο Συναισθηματική Ευδαιμονία – Osho ianisdo.blogspot

 

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟ

Το όνομα και μόνο φανερώνει ερημιά. Εδώ καταγράφηκε η υψηλότερη θερμοκρασία ολόκληρης τής αμερικάνικης ηπείρου: 57 βαθμοί Κελσίου. Είναι το χαμηλότερο σημείο τού δυτικού ημισφαιρίου, ο πιο ξερός τόπος τής Αμερικής, ένα σεληνιακό τοπίο, που όμως, κρύβει πολλά μυστικά τής Γης.

Η Κοιλάδα τού Θανάτου είναι ζωντανή. Αμμόλοφοι, που τραγουδούν. Μυστηριώδη ίχνη, που έγιναν από βράχους. Πλάσματα, που φωσφορίζουν στο σκοτάδι. Μια πλατιά αρχαία υπόγεια θάλασσα, στην οποία ζει ένα από τα πιο σπάνια ψάρια τού πλανήτη. Φυτά, που μπορούν να διατηρηθούν χρόνια χωρίς νερό. Ζώα, που δέν χρειάζεται να πιούν καθόλου νερό. Και ένα πλάσμα, που έχει επιβιώσει πάνω από 350 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή είναι η άγρια ομορφιά τής Κοιλάδας τού Θανάτου.

Η κορυφή με τα χιόνια

Τέλεσκοπ Πήκ: H κορυφή τής Κοιλάδας τού Θανάτου. Υψώνεται πάνω από 3.350 μέτρα πάνω από την έρημο. Είναι το πρώτο μέρος στην έρημο, που ακουμπά η Ήλιος, όταν ανατέλλει. Καλύπτεται από χιόνι περίπου οκτώ μήνες το χρόνο.

Η Κοιλάδα τού Θανάτου εκτείνεται στη Νεβάδα και την Καλιφόρνια σε έκταση 7.800 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεγαλύτερη από ολόκληρη την πολιτεία τού Κονέκτικατ.

Ξεκινώντας από το Τέλεσκοπ Πηκ χρειαζόμαστε μερες, για να ταξιδέψουμε προς τα κάτω. Θα σταματήσουμε σε μέρη, που είναι φανερή η κλιματική αλλαγή και θα καταλήξουμε στο νοτιότερο σημείο, στο Μπαντγουότερ Μπέισιν.

Καθώς προχωρούμε προς τα κάτω, ο υδράργυρος ανεβαίνει όλο και περισσότερο. Δέν υπάρχει πλέον χιόνι στα 2.100 μέτρα κάτω από το Τέλεσκοπ Πηκ. Η θερμοκρασία είναι 21 βαθμοί Κελσίου.
Ογκόλιθοι, που μετακινούνταιΟ πρώτος προορισμός είναι το Ρέιστρακ Πλάγια. 13 τετραγωνικά χιλιόμετρα λασπότοπου, ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια τής Κοιλάδας τού Θανάτου. Ογκόλιθοι, που ζυγίζουν πάνω από 300 κιλά και έχουν πίσω τους μακριά αυλάκια. Απόδειξη, πως οι τεράστιες αυτές πέτρες μετακινήθηκαν με κάποιο τρόπο στην επιφάνεια τού Ρέιστρακ.

Υπάρχει η απίστευτη θεωρία, πως εξωγήινοι στέκονταν στην εξέδρα και μετακινούσαν τους βράχους με τις δυνάμεις, που διέθεταν.

Κανένας άνθρωπος δέν είδε ποτέ τους ογκόλιθους να μετακινούνται. Κάποιοι επιστήμονες λένε, πως γίνεται υπό παράξενες συνθήκες. Πως ισχυροί άνεμοι τους σπρώχνουν επάνω στο παγωμένο έδαφος.

Καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία στον κόσμο, αυξάνεται και στην Κοιλάδα τού Θανάτου. Το παγωμένο νερό είναι βασικό για τις συνθήκες, που κάνουν τους βράχους να μετακινούνται. Μπορεί οι μετακινήσεις τους να έφτασαν στο τέλος τους. Λιγότερος πάγος σημαίνει λιγότερη μετακίνηση. Ίσως τα ίχνη αυτά να έχουν σταθεροποιηθεί σαν απόκοσμα σημάδια τής κλιματικής αλλαγής.

Φυτά, που ανθίζουν μια φορά
μετά από χρόνια
Η Κοιλάδα τού Θανάτου είναι ένας από τους πιο ξερούς τόπους τής Γης. Το νερό και ο πάγος όμως, είναι βασικά για τον άγριο αυτό τόπο. Κάθε χρόνο εδώ πέφτουν περίπου πέντε εκατοστά βροχής. Λιγότερο δηλαδή, από τον εβδομαδιαίο μέσο όρο στη Χαβάη. Όταν ανοίγουν όμως εδώ οι ουρανοί, προκαλούν δέος. Η ξεραμένη επιφάνεια απορροφά λίγο από την καταιγίδα. Όλο αυτό το νερό σχηματίζει χείμαρρους. Μια και μόνο καταιγίδα μπορεί να βαθύνει ένα φαράγγι αρκετά μέτρα. Όλο αυτό το νερό πυροδοτεί μια έκρηξη ζωής.

Τα φυτά τής ερήμου περιμένουν το νερό, μπορεί και για χρόνια, για να ξεκινήσουν έναν υπερσύντομο κύκλο ζωής. Μερικά, έχουν μόνο λίγες εβδομάδες, για να φυτρώσουν, να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν.

Το φυτό τής φωτογραφίας έχει το μεγαλύτερο τμήμα του κάτω από το έδαφος. Εκεί βρίσκεται σε λήθαργο, σαν ένα είδος χειμερίας νάρκης. Το φυτό, που βλέπουμε, είναι νεκρό. Συνδέεται όμως, με το ζωντανό του τμήμα από κάτω.

Τέτοια φυτά ζουν στα όρια ζωής και θανάτου. Άλλα έχουν φύλλα, που αντανακλούν το ηλιακό φως και την εσωτερική ικανότητα να ανακυκλώνουν νερό για χρόνια.

Ένα τέτοιο φυτό σε ολόκληρο το σύστημά του μπορεί να κουβαλά μισό ποτήρι νερό και να το ανακυκλώνει συνεχώς. Μερικές βροχοπτώσεις το κρατούν ζωντανό 20-30 χρόνια.

Στην Κοιλάδα τού Θανάτου υπάρχουν 16 είδη φυτών, που δέν τα βρίσκουμε πουθενά αλλού στη Γη.

Με την κλιματική αλλαγή περιμένουμε άνοδο δύο βαθμών. Τα φυτά, που ζουν εδώ, είναι ήδη στο απόλυτο όριο, που έχει φτάσει οποιοσδήποτε οργανισμός στη Γη. Είναι ήδη στα ακρότατα όρια τής ζωής. Αν ξεπεραστούν αυτά τα όρια σημαίνει, πως θα δούμε μια εξέλιξη, που δέν είδαμε ποτέ στη Γη.

Ζώα με ειδικές τεχνικές επιβίωσης
Ο θάνατος στην Κοιλάδα έρχεται από τον Ήλιο, από την άμμο, που μετακινείται, και από την απεραντοσύνη αυτής τής απόκοσμης ερήμου. Όσο αυξάνεται η ζέστη, τόσο δυσκολεύουν οι συνθήκες ζωής.

Bρισκόμαστε τώρα 305 μέτρα πάνω από το επίπεδο θαλάσσης. Η θερμοκρασία είναι 35 βαθμοί Κελσίου. Όσο κατεβαίνουμε, αυξάνεται η ζέστη και η ξηρασία. Κάθε 91 μέτρα κατάβασης η θερμοκρασία ανεβαίνει κατά έναν βαθμό. Νιώθεις ανακούφιση, όταν δύει ο ήλιος.

Τη νύχτα εμφανίζονται τα ζώα, που έχουν αναπτύξει ειδικές τεχνικές επιβίωσης. Ο αρουραίος - καγκουρό (φωτογραφία) προσάρμοσε τον μεταβολισμό του, ώστε να μην χρειάζεται ποτέ να πιεί νερό. Πλάσματα φιαγμένα, για να αντέχουν ακραία κλίματα από την απόλυτη παγωνιά έως και πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου.

Οι σκορπιοί ευημερούν στο πιο σκληρό φυσικό περιβάλλον. Στην κοιλάδα υπάρχει μεγάλη ποικιλία σκορπιών. Κάποτε, ζούσαν μαζί με τους δεινόσαυρους. Τρέφονται το βράδυ με έντομα, αλλά τρώνε κι ο ένας τον άλλον. Πολλοί σκορπιοί έχουν κανιβαλιστικές τάσεις.
Υπάρχουν ψυχροί και θερμοί σκορπιοί τής ερήμου. Τα ψυχρά πλάσματα τής ερήμου είναι ανθεκτικά. Μερικά αντέχουν σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν. Στις φλέβες τους κυλά ένα ειδικό βιολογικό «αντιψυκτικό». Οι επιστήμονες όμως δέν ξέρουν αν αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες. Η αλλαγή μερικών βαθμών στη θερμοκρασία μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στα είδη τών σκορπιών.

Υπάρχουν 1.500 με 1.600 γνωστά είδη σκορπιών στον κόσμο. Όλα διαφορετικά κι όμως, είναι όλα σκορπιοί. Στην έρημο, που διαμορφώνεται από την κλιματική αλλαγή, οι ποικιλίες τών σκορπιών μπορεί να κινδυνεύουν. Μερικά είδη μπορεί να εξαφανιστούν. Άλλα θα ακμάσουν κατακλύζοντας τήν Κοιλάδα τού Θανάτου.

Αμμόλοφοι, που τραγουδούν
Είμαστε στην περιοχή Λάστ Τσάνς Ρέϊντζ στην κοιλάδα Γιουρίκα στο βορειδυτικό σημείο τού πάρκου. Εδώ είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία τής Κοιλάδας. Η περιοχή ονομάζεται Γιουρίκα Ντιούνς. Στην Κοιλάδα υπάρχουν πολλές περιοχές με αμμόλοφους, αλλά τα εντυπωσιακά βουνά άμμου στην κοιλάδα Γιουρίκα είναι από τα πιο ευαίσθητα και επιστημονικά αξιοπερίεργα.

Εδώ σού μιλάει η γη. Ο ήχος προέρχεται από τους ίδιους τους αμμόλοφους. Οι επιστήμονες προβληματίζονται χρόνια, για το πώς συμβαίνει αυτό.

Για να ηχήσει ο αμμόλοφος πρέπει να είναι ψηλότερος από 60 μέτρα, να έχει πάνω από 30 μοίρες κλίση και να έχει πάρα πολύ ζέστη.

Ο άνεμος προκαλεί κατολισθήσεις αποσταθεροποιώντας τις κορυφές, που καταρρέουν και δημιουργούν βουητά. Κάτω από την επιφάνεια κινείται μια δόνηση μέσα στην άμμο. Ο αμμόλοφος ενισχύει την δόνηση αυτή μέχρι, που το βουητό αντηχεί σε όλη την Κοιλάδα τού Θανάτου. Τα κύματα παγιδεύονται στην ξηρή επιφάνεια τού αμμόλοφου ανάμεσα στον αέρα και στην υγρή επιφάνεια από κάτω. Εμείς ακούμε αυτήν την ενέργεια, που διαφεύγει. Το βουητό συνεχίζεται για πολύ μετά από το αίτιο, που το
δημιούργησε. Όπως περίπου γίνεται και σε ένα βιολί ή ένα τσέλο.

Το βουητό είναι μια μουσική νότα. Συνήθως είναι σολ, μπορεί να είναι μι ή ακόμη και φα. Όσο πιο χοντρό το στρώμα τής άμμου τόσο πιο χαμηλή η νότα.

Αποδείξεις για την εξέλιξη
τής ζωής στη Γη
Από την άκρη τών αμμόλοφων Γιουρίκα κατευθυνόμαστε προς το χαμηλότερο σημείο τής Κοιλάδας. Είναι το χαμηλότερο σημείο τής Αμερικής, το Μπαντγουότερ. Φτάνουμε το επίπεδο τής θάλασσας και συνεχίζουμε την κάθοδο.

Η Κοιλάδα τού Θανάτου δέν είναι απλώς μια κοιλάδα. Είναι μια τεράστια ρωγμή στο φλοιό τής Γης, που διαχωρίζεται πιο γρήγορα απ’ ότι μπορεί να γεμίσει.

Η Γη διαμορφώνεται με δυο τρόπους. Είτε σχηματίζει ωκεάνιες λεκάνες χιλιάδες μέτρα κάτω από τήν επιφάνεια τής θάλασσας είτε σχηματίζει ηπείρους πάνω από το θαλάσσιο επίπεδο. Ορισμένα είδη κάτω από το επίπεδο τής θάλασσας οδηγούνται εκεί από την τεκτονική κίνηση. Αυτή απομακρύνει τον φλοιό πιο γρήγορα απ΄όσο γίνεται η εναπόθεση ιζημάτων.

Η ερώτηση είναι: πόσο γρήγορα «σχίζεται» η Κοιλάδα τού Θανάτου; Επιστημονικές μετρήσεις δείχνουν, πως η Κοιλάδα μετακινείται με γρήγορους γεωλογικούς ρυθμούς. Απομακρύνεται κατά μισό εκατοστό κάθε χρόνο. Είναι εκπληκτικό, που με τη Γεωλογία παρακολουθούμε τη Γη σε πραγματικό χρόνο.

Αυτή η απομάκρυνση ανοίγει ένα παράθυρο στην εσωτερική λειτουργία τού πλανήτη μας. Καθώς διαχωρίζεται η Κοιλάδα αποκαλύπτονται στρώματα παλαιών βράχων. Μέσα σ΄αυτούς κρύβονται μεγάλα μυστικά τής Γής. Αυτοί οι βράχοι είναι πολύ σημαντικοί όχι μόνο για την εξέλιξη τής Γης, αλλά και για την εξέλιξη τής ίδιας τής ζωής.

Οι τεκτονικές μετακινήσεις τής Κοιλάδας αποκάλυψαν ιζήματα ανθρακικού ασβεστίου και μαγνησίου. Αυτά τα πετρώματα είναι συνήθως θαμμένα βαθειά στη Γη.

Ο βράχος τής φωτογραφίας σχηματίστηκε 635 εκατομμύρια χρόνια πριν. Γι΄αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικός. Τότε, αιχμαλώτισε αποδείξεις μιάς σημαντικής εποχής για την εξέλιξη τού πλανήτη. Κάποιοι γεωλόγοι πιστεύουν, πως κρατά τα πρώτα ίχνη ζωής, όπως τη γνωρίζουμε. Μιας ζωής, που ξεπρόβαλε μετά από ραγδαίες κλιματικές αλλαγές.

Υπάρχει η θεωρία, πως η Γη ήταν κάποτε μία τεράστια χιονόμπαλα. Παντού στρώμα πάγου μέχρι και ενάμισυ χιλιόμετρο παχύ σε πολλά σημεία. Χιλιάδες ηφαίστεια θέρμαναν και μεταμόρφωσαν τη Γη σε βιόσφαιρα, όπου μονοκύτταροι οργανισμοί εξελίχθηκαν σε πιο περίπλοκα πλάσματα.
Στην Κοιλάδα τού Θανάτου υπάρχουν περισσότερες αποδείξεις για τις μεταβολές αυτές από οποιοδήποτε άλλο μέρος στη Γη.

Στη φωτογραφία βλέπετε τρύπες διαμέτρου ενός εκατοστού. Είναι σχεδόν βέβαιο, πως είναι δομές φυκιών. Αυτή η επιφάνεια καλυπτόταν από ένα στρώμα φυκιών.

Ανθεκτικοί μικροοργανισμοί
Στην Κοιλάδα υπάρχουν ακόμα μονοκύτταροι οργανισμοί. Μέσα στη γη υπάρχει κίνηση και ζωή. Ίσως μια από τις πιο περίεργες μορφές τού πλανήτη. Το Τάιτους Κάνυον είναι ένα φαράγγι με έξοδο στην Κοιλάδα. Στην δεκαετία τού 1920 ήταν ορυχείο μολύβδου. Τώρα, είναι η είσοδος ενός συστήματος σπηλαίων, στα οποία κατοικεί ένας περίεργος οργανισμός.

Η σπηλιά αποτελείται από ρωγμές και βάραθρα. Σε κάποια σημεία έχει πλάτος ένα μέτρο και βάθος 60 μέτρα. Στη βάση υπάρχει ένα δωμάτιο με κρυστάλλους, που δέν έχουν δει πολλοί. Αυτοί οι υπέροχοι, ευαίσθητοι κρύσταλλοι αναπτύσσονται εδώ, κάτι, που γίνεται εδώ και αιώνες.

Όμως, δεν είναι αυτό, το αντικείμενο
τής έρευνας. Λίγους μήνες πριν, εξερευνώντας τις σπηλιές, επιστήμονες
βρήκαν κάτι περίεργες κηλίδες στα τοιχώματα. Πιστεύουν, πως ίσως είναι αποδείξεις μιας μοναδικής μορφής ζωής με καταπληκτικές ιδιότητες. Ψάχνουν για οργανισμούς, που δέν χρειάζονται ήλιο για να ζήσουν. Μικρόβια, που τρέφονται από τον βράχο.

Είναι σα μικροί μηχανικοί. Σκάβουν τα τοιχώματα, για να βρουν ουσίες να φάνε. Όταν βλέπεις τα τοιχώματα, δέν πιστεύεις, πως είναι ζωντανά, πως ζουν διάφοροι οργανισμοί εδώ.

Το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μεγεθύνει τα δείγματα 1.000 φορές. Τα αποτελέσματα είναι θετικά, αλλά τους προβληματίζουν. Αυτοί οι αστεροειδείς σχηματισμοί φανερώνουν παρουσία μικροβίων, όμως μπορεί να χρειαστούν χρόνια, για να ταυτοποιήσουν με ακρίβεια τα είδη.

Οι σπηλιές αποτελούν ένα μυστήριο, που αποκαλύπτεται, για τους επιστήμονες. Βρίσκουν νέα είδη. Κάποια μπορεί να ζουν εδώ για εκατομμύρια χρόνια.
Αν ανακαλυφθεί ποτέ ζωή στον Άρη θα μοιάζει με αυτούς τούς ανθεκτικούς οργανισμούς. Οι επιστήμονες δέν μελετούν κάτι το απόκρυφο, αλλά κάτι, που θα μάς δώσει απαντήσεις στην αναζήτηση
ζωής σε άλλον πλανήτη.

Κατεβαίνοντας, φτάνουμε στο χαμηλότερο σημείο τής Κοιλάδας. Είναι στα 86 μέτρα κάτω από το επίπεδο τής θάλασσας στην πιο ζεστή περιοχή, το Μπαντγουότερ Φλάτς. Είναι το νοτιότερο σημείο τής ηπείρου και το πιο ζεστό μέρος τής Αμερικής.

Το 1913, η θερμοκρασία έφτασε τους 57 βαθμούς κι αυτό θεωρείται ρεκόρ. Συνήθως φτάνει τους 53 βαθμούς. Είναι περίεργο, που η περιοχή αυτή απέχει πολύ από το να είναι ξερή. Από σημεία,
το νερό αναβλύζει από μια τεράστια υπόγεια δεξαμενή. Δέν μπορείς όμως, να ξεδιψάσεις εδώ. Μέχρι να φτάσει το νερό στην επιφάνεια, έχει γεμίσει αλάτι και δέν είναι πόσιμο πλέον. Έχει δύο φορές περισσότερο αλάτι απ’ ότι ο ωκεανός.

Εδώ συγκεντρώνεται και το βρόχινο νερό. Όταν εξατμίζεται, αφήνει κρυστάλλους αλατιού. Αλλά όσο και να ανέβει η θερμοκρασία, οι πηγές δέν στερεύουν. Εδώ εξατμίζεται πενήντα φορές περισσότερο νερό απ’ όσο πέφτει ως βροχή.

Ένας υπόγειος ωκεανός
Κατευθυνόμαστε 97 χιλιόμετρα δυτικά τού Μπαντγουότερ. Προορισμός είναι ένα απόμακρο βάραθρο σε μια βραχώδη πλαγιά. Είναι ένα άνοιγμα προς ένα τεράστιο σύστημα σπηλαίων. Εδώ υπάρχει η άγνωστη υπόγεια Κοιλάδα τού Θανάτου. Εδώ βρίσκεται το πιο άγνωστο οικοσύστημά της

Η κατάδυση σε σπηλιές είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Αν κάτι πάει στραβά, δέν υπάρχουν πολλές πιθανότητες επιβίωσης. Φτάσαμε στο νερό. Οι δύτες μπορεί να αποπροσανατολιστούν εύκολα και να ξεμείνουν από αέρα χωρίς να μπορούν να αναδυθούν. Εν τέλει, βρίσκουν ένα καθάριο πέρασμα προς έναν κόσμο, το οποίον ελάχιστοι έχουν δει.

Λένε, πως περπάτησαν στο φεγγάρι περισσότεροι άνθρωποι απ’ όσους έχουν βουτήξει σε αυτά τα νερά. Κανείς δέν γνωρίζει το μέγεθος τού συστήματος. Έχει τουλάχιστον 46 μέτρα βάθος. Η θερμοκρασία τού νερού είναι περίπου 33 βαθμοί Κελσίου.

Το νερό είναι απολύτως πόσιμο. Σίγουρα, αποτελεί τμήμα μιας μεγαλύτερης δεξαμενής. Μιας δεξαμενής τόσο αχανούς, που ξεπερνά τα όρια τής Κοιλάδας. Εκτείνεται προς το Λας Βέγκας, που ο αυξανόμενος πληθυσμός του ίσως αποτελεί απειλή. Εδώ χρειάζονται νερό και ψάχνουν για υπόγεια αποθέματα. Υπάρχει ανησυχία, πως θα μειωθεί η στάθμη τού υπόγειου νερού τής Κοιλάδας τού Θανάτου.

Αν συνεχίσουν να κτίζονται σπίτια και να αυξάνεται ο πληθυσμός θα χρειαστεί νερό. Κάποιοι αναρωτιούνται πού πρέπει να σταματήσουμε και να αρχίσουμε να δίνουμε σημασία στην αειφορία. Γιατί πρέπει η γενιά μας να είναι τόσο άπληστη και να στερεί το νερό από μελλοντικές γενιές;

Το τελευταίο καταφύγιο
ενός σπάνιου ψαριού
Όταν απειλείται αυτό το απόθεμα νερού απειλείται και ένα μοναδικό ζώο, που ζει εδώ. Είναι ήδη από τα πιο σπάνια είδη τού πλανήτη.

Υπάρχει ακόμη μια είσοδος στην υπόγεια δεξαμενή τής Κοιλάδας. Το όνομά της Ντέβιλς Χολ. Είναι περιφραγμένη και παρακολουθείται από κάμερες. Και ο λόγος είναι αυτός, που φαίνεται στη φωτογραφία. Πρόκειται για ένα από τα
πιο σπάνια ψάρια που είναι γνωστά στον άνθρωπο, το Pupfish, το οποίο επέζησε για δεκάδες χιλιάδες χρόνια σε ακραίες συνθήκες. Ένα χρόνο πριν, καταμετρήθηκαν εκεί μόνο 92 τέτοια ψάρια. Απειλούνται με εξαφάνιση και κανείς δέν ξέρει γιατί.

Το Pupfish ζει ήδη στα φυσιολογικά όρια θερμοκρασίας τού νερού. Η θερμοκρασία τού νερού είναι ήδη στο όριο των 33,5 βαθμών Κελσίου. Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτήν την κατάσταση επηρεάζει τον πληθυσμό τους και την ικανότητα αναπαραγωγής τους.

Το Pupfish τού Ντέβιλς Χολ είναι ο συναγερμός μας. Ένα μικροσκοπικό πλάσμα, που μάς φανερώνει το μέλλον τής Γης. Αγνοούμε τα μικρά και αδύνατα πλάσματα με δική μας ευθύνη. Ίσως όμως, η μοίρα τους να ταυτίζεται με την δική μας.

Στον κόσμο υπάρχουν πολλές άγριες εκτάσεις. Ίσως μέσω αυτού τού άγριου τόπου προσπαθεί να μάς μιλήσει ο πλανήτης μας. Ίσως από αυτή την έρημη κοιλάδα, μπορούμε να μάθουμε για τη ζωή.
Την Κοιλάδα τού Θανάτου..

freeinquiry.gr Φυλακτού Ευγενία

Σημείωση:
Το άρθρο βασίστηκε
σε απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα
από την ταινία τού Νatiοnal Geοgraphic:
«Death Valley».

Δημοκρατία καρικατούρα

 Υπάρχει και  κόκκινος και  γαλάζιος φασισμός...

Ποιος ταΐζει το τέρας...

Η Χρυσή Αυγή δεν διογκώθηκε γιατί ξαφνικά μια μερίδα Eλλήνων ανακάλυψε τηn αλήθεια στη βαθύτερη στην ιδεολογία του μίσους...

Η απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος έχει συμβάλει σημαντικά στην αντισυστημική συμπεριφορά και τη διάδοση των αντιδημοκρατικών αντιλήψεων.

Ποιος γελοιοποιεί τη δημοκρατία και χλευάζει τη νομιμότητά της;

Πριν τις τελευταίες εκλογές στη Γερμανία ο Βόλφγκανγκ Σοϊμπλε, δεν δίστασε να αναφερθεί στο μελλοντικό  δημοσιονομικό κενό της Ελλάδας και την πιθανότητα αυτό να χρειαστεί να καλυφθεί με ένα πρόσθετο πρόγραμμα δανείων...

Με απλά λόγια, τους είπε πως μετά τις εκλογές μπορεί να χρειαστεί να πληρώσετε  κάτι ακόμη για την Ελλάδα. Δανεικά βέβαια... Aλλά δανεικά σε μια χώρα που σε λιγότερα από 200 χρόνια κρατικής υπόστασης  έχει χρεοκοπήσει 5 φορές, δεν είναι και η ασφαλέστερη επένδυση.

Σημασία έχει όμως πως δεν  προσπάθησε να το αποσιωπήσει, αλλά ούτε να πει ψέματα, τα οποία μετεκλογικά θα αναγκαζόταν να «καταπιεί»...

Από την άλλη πλευρά  τις τελευταίες μέρες άκουγα τον κ. Τσίπρα να υπόσχεται δωρεάν  ρεύμα σε 300.000 οικογένειες. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε υποσχεθεί δωρεάν  αστικές συγκοινωνίες και  νωρίτερα μεταξύ άλλων επιστροφή των συντάξεων και των μισθών στα προ χρεοκοπίας επίπεδα...  Αύριο τι ακολουθεί. Δωρεάν i-phone,  i-pad και δωρεάν οικόπεδα;

Ο κ. Σαμαράς όταν ήταν στην αντιπολίτευση με τα Ζάππεια και το αντιμνημονιακό λόγο είχε υποσχεθεί πολλά και μείγματα οικονομικής πολιτικής που θα μας έβγαζαν από τη χρεοκοπία χωρίς να υποστούμε τα δεινά του μνημονίου. Από τότε που ήρθε στην κυβέρνηση δεν παύει να μειώνει μισθούς και συντάξεις οριζοντίως  και να δημεύει περιουσίες βάζοντας φόρους...

Ο ΓΑΠ κέρδισε τις εκλογές του 2009 με το γνωστό  σύνθημα λεφτά υπάρχουν... Λεφτά δεν υπήρχαν και η χώρα προσγειώθηκε ανώμαλα.

Ανάλογα κινήθηκαν οι περισσότεροι πολιτικοί μας μετά τη μεταπολίτευση.

Όταν σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό άλλα υπόσχεται στην αντιπολίτευση και άλλα κάνει στην κυβέρνηση, συμβάλλει σημαντικά στην απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και τη γελοιοποίηση της δημοκρατίας.

Δημοκρατία όμως δεν σημαίνει και οχλοκρατία με τους δρόμους της πρωτεύουσας να κλείνουν σχεδόν καθημερινά με σημαντικά ή ασήμαντα αιτήματα. Τις τελευταίες δεκαετίες είδαμε μια ανοχή στην ανομία είτε λόγω ανικανότητας του ενοχικού  πελατειακού κράτους, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων της αριστεράς και των αναγκών να συντηρεί τους ψηφοφόρους συντεταγμένους με ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής.

Στην Ελλάδα τα πανεπιστήμια ελέγχονται από συνδικαλιστικές μειοψηφίες φοιτητών σε σχέσεις πελατειακής συνδιαλλαγής με το κατεστημένο του εκπαιδευτικού προσωπικού. Τα μαθήματα διακόπτονται για να γίνουν ανακοινώσεις πολιτικών διακηρύξεων, καθηγητές χτίζονται στα γραφεία τους, σύνοδοι διακόπτονται και καθηγητές που έχουν άλλη άποψη στοχοποιούνται από ταλιμπάν... Όταν δεν συμμετέχουν μέλη της κοινοβουλευτικής αριστεράς τηρούν σιγήν ιχθύος.

Επιχειρήσεις καταλαμβάνονται από συνδικαλιστές, ενώ τα συνδικάτα του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου στην ουσία διευθύνουν υπηρεσίες και επιχειρήσεις παρατύπως.

Όλα αυτά κι άλλα πολλά έχουν συμβάλει στη γενίκευση ενός κλίματος ανομίας το οποίο έχει δυσμενή επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα, τα εισοδήματα των ανθρώπων και το μέλλον της χώρας.

Στην Ελλάδα έχουμε ξεχάσει τι θα πει αξιοκρατία στο δημόσιο, καθώς οι πελατειακές σχέσεις κυριαρχούν απόλυτα.

Υπουργός ανασυστήνει μετά βαΐων και κλάδων την Αγροφυλακή προκειμένου να βολέψει τα «δικά μας» παιδιά και όταν την καταργούν αργότερα οι προσληφθέντες απορροφώνται σε άλλες υπηρεσίες.

Ο ίδιος γίνεται πρόεδρος της Βουλής για μια μέρα και φροντίζει να διορίσει την κόρη του...

Με λίγα λόγια μιλάμε για μια δημοκρατία καρικατούρα. Μια πελατειακή δημοκρατία όπου οι έχοντες πρόσβαση στο κράτος τρέφονται με τις «σάρκες» της υπόλοιπης κοινωνίας, από τη στιγμή που τελείωσαν τα δανεικά.

Γιατί ο μέσος πολίτης πρέπει να δέχεται τέτοιου είδους καραγκιοζιλίκια;

Εκτός αυτών όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθετεί το  Εμείς ή αυτοί, ένα εμφυλιοπολεμικό μέχρι εσχάτων σύνθημα, δεν μπορείς να περιμένεις πως μια μερίδα κόσμου απηυδισμένη από τις συνέπειες της κρίσης δεν θα πάρει στα σοβαρά αυτές τις φθηνές ιαχές δημαγωγίας...

Προκειμένου να σταματήσουν οι φυγόκεντρες δυνάμεις θα χρειαστεί το πολιτικό σύστημα να φροντίσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης και για να γίνει αυτό χρειάζεται να σοβαρευτεί και να αρχίσει να λέει αλήθειες.

Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να σοβαρευτεί και να πει στον κόσμο την αλήθεια.

Το πρόβλημα είναι αν η πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας διαθέτει μια αντικειμενική εικόνα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και τις ρεαλιστικές επιλογές τις οποίες διαθέτει;

Τι είναι δημοκρατία

«...Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων. Όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα έναντι δε των νόμων στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας, ανάλογα με την επίδοση σε κάποιο τομέα, προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα, και όχι από την πολιτική του παράταξη όσο από την αρετή του, ούτε εξαιτίας της φτώχειας, ενώ έχει την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία στην πατρίδα του, εμποδίζεται από το γεγονός ότι είναι άγνωστος...

...Ενώ δε στην ιδιωτική μας ζωή συναναστρεφόμαστε χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον, στην δημόσιά μας ζωή από σεβασμό προ πάντων δεν παραβαίνουμε τους νόμους, υπακούμε σε όσους κάθε φορά έχουν τα αξιώματα και στους νόμους, και περισσότερο σε εκείνους από τους νόμους, που έχουν θεσπιστεί για ωφέλεια των αδικούμενων, και σε άλλους, οι οποίοι αν και άγραφοι, η παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπή».

Περικλέους Επιτάφιος
capital.gr  Κ. Στούπας