Δημοκρατία καρικατούρα

 Υπάρχει και  κόκκινος και  γαλάζιος φασισμός...

Ποιος ταΐζει το τέρας...

Η Χρυσή Αυγή δεν διογκώθηκε γιατί ξαφνικά μια μερίδα Eλλήνων ανακάλυψε τηn αλήθεια στη βαθύτερη στην ιδεολογία του μίσους...

Η απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος έχει συμβάλει σημαντικά στην αντισυστημική συμπεριφορά και τη διάδοση των αντιδημοκρατικών αντιλήψεων.

Ποιος γελοιοποιεί τη δημοκρατία και χλευάζει τη νομιμότητά της;

Πριν τις τελευταίες εκλογές στη Γερμανία ο Βόλφγκανγκ Σοϊμπλε, δεν δίστασε να αναφερθεί στο μελλοντικό  δημοσιονομικό κενό της Ελλάδας και την πιθανότητα αυτό να χρειαστεί να καλυφθεί με ένα πρόσθετο πρόγραμμα δανείων...

Με απλά λόγια, τους είπε πως μετά τις εκλογές μπορεί να χρειαστεί να πληρώσετε  κάτι ακόμη για την Ελλάδα. Δανεικά βέβαια... Aλλά δανεικά σε μια χώρα που σε λιγότερα από 200 χρόνια κρατικής υπόστασης  έχει χρεοκοπήσει 5 φορές, δεν είναι και η ασφαλέστερη επένδυση.

Σημασία έχει όμως πως δεν  προσπάθησε να το αποσιωπήσει, αλλά ούτε να πει ψέματα, τα οποία μετεκλογικά θα αναγκαζόταν να «καταπιεί»...

Από την άλλη πλευρά  τις τελευταίες μέρες άκουγα τον κ. Τσίπρα να υπόσχεται δωρεάν  ρεύμα σε 300.000 οικογένειες. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε υποσχεθεί δωρεάν  αστικές συγκοινωνίες και  νωρίτερα μεταξύ άλλων επιστροφή των συντάξεων και των μισθών στα προ χρεοκοπίας επίπεδα...  Αύριο τι ακολουθεί. Δωρεάν i-phone,  i-pad και δωρεάν οικόπεδα;

Ο κ. Σαμαράς όταν ήταν στην αντιπολίτευση με τα Ζάππεια και το αντιμνημονιακό λόγο είχε υποσχεθεί πολλά και μείγματα οικονομικής πολιτικής που θα μας έβγαζαν από τη χρεοκοπία χωρίς να υποστούμε τα δεινά του μνημονίου. Από τότε που ήρθε στην κυβέρνηση δεν παύει να μειώνει μισθούς και συντάξεις οριζοντίως  και να δημεύει περιουσίες βάζοντας φόρους...

Ο ΓΑΠ κέρδισε τις εκλογές του 2009 με το γνωστό  σύνθημα λεφτά υπάρχουν... Λεφτά δεν υπήρχαν και η χώρα προσγειώθηκε ανώμαλα.

Ανάλογα κινήθηκαν οι περισσότεροι πολιτικοί μας μετά τη μεταπολίτευση.

Όταν σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό άλλα υπόσχεται στην αντιπολίτευση και άλλα κάνει στην κυβέρνηση, συμβάλλει σημαντικά στην απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και τη γελοιοποίηση της δημοκρατίας.

Δημοκρατία όμως δεν σημαίνει και οχλοκρατία με τους δρόμους της πρωτεύουσας να κλείνουν σχεδόν καθημερινά με σημαντικά ή ασήμαντα αιτήματα. Τις τελευταίες δεκαετίες είδαμε μια ανοχή στην ανομία είτε λόγω ανικανότητας του ενοχικού  πελατειακού κράτους, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων της αριστεράς και των αναγκών να συντηρεί τους ψηφοφόρους συντεταγμένους με ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής.

Στην Ελλάδα τα πανεπιστήμια ελέγχονται από συνδικαλιστικές μειοψηφίες φοιτητών σε σχέσεις πελατειακής συνδιαλλαγής με το κατεστημένο του εκπαιδευτικού προσωπικού. Τα μαθήματα διακόπτονται για να γίνουν ανακοινώσεις πολιτικών διακηρύξεων, καθηγητές χτίζονται στα γραφεία τους, σύνοδοι διακόπτονται και καθηγητές που έχουν άλλη άποψη στοχοποιούνται από ταλιμπάν... Όταν δεν συμμετέχουν μέλη της κοινοβουλευτικής αριστεράς τηρούν σιγήν ιχθύος.

Επιχειρήσεις καταλαμβάνονται από συνδικαλιστές, ενώ τα συνδικάτα του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου στην ουσία διευθύνουν υπηρεσίες και επιχειρήσεις παρατύπως.

Όλα αυτά κι άλλα πολλά έχουν συμβάλει στη γενίκευση ενός κλίματος ανομίας το οποίο έχει δυσμενή επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα, τα εισοδήματα των ανθρώπων και το μέλλον της χώρας.

Στην Ελλάδα έχουμε ξεχάσει τι θα πει αξιοκρατία στο δημόσιο, καθώς οι πελατειακές σχέσεις κυριαρχούν απόλυτα.

Υπουργός ανασυστήνει μετά βαΐων και κλάδων την Αγροφυλακή προκειμένου να βολέψει τα «δικά μας» παιδιά και όταν την καταργούν αργότερα οι προσληφθέντες απορροφώνται σε άλλες υπηρεσίες.

Ο ίδιος γίνεται πρόεδρος της Βουλής για μια μέρα και φροντίζει να διορίσει την κόρη του...

Με λίγα λόγια μιλάμε για μια δημοκρατία καρικατούρα. Μια πελατειακή δημοκρατία όπου οι έχοντες πρόσβαση στο κράτος τρέφονται με τις «σάρκες» της υπόλοιπης κοινωνίας, από τη στιγμή που τελείωσαν τα δανεικά.

Γιατί ο μέσος πολίτης πρέπει να δέχεται τέτοιου είδους καραγκιοζιλίκια;

Εκτός αυτών όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθετεί το  Εμείς ή αυτοί, ένα εμφυλιοπολεμικό μέχρι εσχάτων σύνθημα, δεν μπορείς να περιμένεις πως μια μερίδα κόσμου απηυδισμένη από τις συνέπειες της κρίσης δεν θα πάρει στα σοβαρά αυτές τις φθηνές ιαχές δημαγωγίας...

Προκειμένου να σταματήσουν οι φυγόκεντρες δυνάμεις θα χρειαστεί το πολιτικό σύστημα να φροντίσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης και για να γίνει αυτό χρειάζεται να σοβαρευτεί και να αρχίσει να λέει αλήθειες.

Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να σοβαρευτεί και να πει στον κόσμο την αλήθεια.

Το πρόβλημα είναι αν η πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας διαθέτει μια αντικειμενική εικόνα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και τις ρεαλιστικές επιλογές τις οποίες διαθέτει;

Τι είναι δημοκρατία

«...Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων. Όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα έναντι δε των νόμων στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας, ανάλογα με την επίδοση σε κάποιο τομέα, προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα, και όχι από την πολιτική του παράταξη όσο από την αρετή του, ούτε εξαιτίας της φτώχειας, ενώ έχει την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία στην πατρίδα του, εμποδίζεται από το γεγονός ότι είναι άγνωστος...

...Ενώ δε στην ιδιωτική μας ζωή συναναστρεφόμαστε χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον, στην δημόσιά μας ζωή από σεβασμό προ πάντων δεν παραβαίνουμε τους νόμους, υπακούμε σε όσους κάθε φορά έχουν τα αξιώματα και στους νόμους, και περισσότερο σε εκείνους από τους νόμους, που έχουν θεσπιστεί για ωφέλεια των αδικούμενων, και σε άλλους, οι οποίοι αν και άγραφοι, η παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπή».

Περικλέους Επιτάφιος
capital.gr  Κ. Στούπας