Δεν ανήκεις πουθενά;

« Ανήκω»… Τι βάρβαρη λέξη! Σαν να ήμουν ιδιοκτησία κάποιου. Οι άνθρωποι σήμερα ανήκουν : στη δεξιά, στην αριστερά, στο κέντρο…
Έ ! Λοιπόν δεν ανήκω πουθενά. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό ανδράποδο !
Απλώς κάποιες θέσεις των κομμάτων ταιριάζουν με τις δικές μου.
Πιστεύω απόλυτα στο αξίωμα του Καρτέσιου. « Να μη δεχτώ καμία αλήθεια αν δεν τη γνωρίζω καθαρά σαν τέτοια». Μία- μία θέση όταν έρθει, πρέπει να εξετάζεται και να κρίνεται. Δεν μπορεί να είναι σωστό κάτι επειδή το είπε ο Καραμανλής ή ο Παπανδρέου, αλλά επειδή είναι σωστό, τότε μπορούμε να τη δεχτούμε.
Και πως θα ξέρει ο μέσος πολίτης τι είναι σωστό; Σίγουρα δεν έχει πάντα τα μέσα και τα στοιχεία για να κρίνει. Αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να προσπαθεί. Πρώτα όμως να απομονώνει την άποψη από το φορέα της και να την κρίνει αυτή καθαυτή.
Η μόνη εγγύηση για τη δημοκρατία είναι το πάντα ξύπνιο, το πάντα άγρυπνο, πάντα ανοιχτό μυαλό του πολίτη. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να καταπίνει αμάσητα θέσεις, απόψεις , δόγματα., η δικτατορία βρίσκεται πολύ κοντά.
Κάθε γενική κομματική τοποθέτηση αποτελείται από εκατοντάδες επιμέρους θέσεις. Με άλλες απ’ αυτές είναι φυσιολογικό να συμφωνείς – με άλλες να διαφωνείς. Αν από τις 100 θέσεις που διατυπώνει το κόμμα «Α» συμφωνείς ( την εποχή των εκλογών ) με τις 55 – και αν το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο απ’ ότι στα άλλα κόμματα – φυσικό είναι να ψηφίσεις το κόμμα «Α» Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να συμφωνήσεις και με τις υπόλοιπες 45 θέσεις του ! Ούτέ και μερικούς μήνες μετά τις εκλογές, όταν αλλάξουν και οι συνθήκες και οι θέσεις, θα πρέπει ακόμα να συμφωνείς σε πλειοψηφία , μ’ αυτό το κόμμα.
Όποιος δεν ακολουθεί το παραπάνω αξίωμα φαλκιδεύει το εκλογικό του δικαίωμα και η συμμετοχή του στην εκλογική διαδικασία θα πρέπει να θεωρείται αντισυνταγματική. Η ψήφος είναι κρίση. Αλλά τι κρίνει όποιος ψηφίζει στα τυφλά;