Ήταν ένας βασιλιάς ο οποίος μια μέρα σκέφτηκε ότι αν ήξερε
1. πότε είναι η κατάλληλη ώρα να κάνει κάτι,
2. ποιούς θα έπρεπε να ακούει για να πάρει την απόφαση του και
3. ποιό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που θα έπρεπε να κάνει,
τότε δεν θα αποτύγχανε σε τίποτα από αυτά που πιθανόν να αναλάμβανε να πραγματοποιήσει.
Φυσικά ρώτησε τους σοφούς της χώρας του αλλά δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν μεταξύ τους. Στην συνέχεια της ιστορίας επισκέφτηκε έναν ερημίτη ο οποίος είχε φήμη σοφού. Κατά την διάρκεια μιας ολόκληρης ημέρας αφού έθεσε την ερώτηση ο ερημίτης δεν έβγαλε μιλιά. Όταν την επομένη ο βασιλιάς θυμωμένος είπε στον ερημίτη ότι τελικά δεν ήταν και τόσο σοφός όσο ήθελε η φήμη του, αφού δεν του απάντησε τις τρεις ερωτήσεις, ο ερημίτης του εξήγησε ότι οι ερωτήσεις του είχαν απαντηθεί ήδη 2 φορές την προηγουμένη μέσω των γεγονότων που είχαν συμβεί. Στην αναμενόμενη ερώτηση του βασιλιά ποιές ήταν λοιπόν αυτές οι απαντήσεις πήρε την παρακάτω εξήγηση:
1. Η καταλληλότερη στιγμή να κάνουμε κάτι είναι τώρα. Είναι εξάλλου η μοναδική στιγμή πάνω στην οποία έχουμε εξουσία.
2. Ο καταλληλότερος να ακούσουμε είναι αυτός με τον οποίο βρισκόμαστε μαζί. Κανένας δεν ξέρει αν θα έχουμε την ευκαιρία να συνεβρεθούμε με κάποιον άλλο, γιατί πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε, ότι ανα πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνουμε.
3. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τον βοηθάμε. Γιατί αυτός είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο δώθηκε ζωή στον άνθρωπο.
Τολστόι
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου