Το κρέας μαζί με το ψάρι είναι η καλύτερη πηγή κρεατίνης, ένα αμινοξύ, που χρησιμοποιείται από το σώμα, για να σχηματίσει ATP, τη χημική πηγή ενέργειας, που δίνει δύναμη στα κύτταρά μας. Τις τελευταίες δεκαετίες, τα συμπληρώματα κρεατίνης έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλή μεταξύ των αθλητών, αλλά η έρευνα έχει δείξει, ότι η κρεατίνη βελτιώνει την αντοχή στην άσκηση σε ασθενείς, που υποφέρουν από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (Andrews R., et al., «The effect of dietary creatine supplementation on skeletal muscle metabolism in congestive heart failure», European Heart Journal, 19(4), 617-622, Apr. 1998; Gordon A., et al., «Creatine supplementation in chronic heart failure increases skeletal muscle creatine phosphate and muscle performance», Cardiovascular Research, 30(3), 413-418, Sep. 1995).
Όταν υγιείς νέοι άνδρες, που φυσιολογικά κατανάλωναν μια δίαιτα, που περιείχε και κρέας στράφηκαν σε μια γαλακτο-ωο-χορτοφαγική δίαιτα για 26 ημέρες, παρατηρήθηκαν σημαντικές μειώσεις στο περιεχόμενο τής κρεατίνης στούς μύες (Lucaszuk J.M., et al., «Effect of creatine supplementation and a lacto-ovo-vegetarian diet on muscle creatine concentration», International Journal of Sport Nutrition & Exercise Metabolism, 12(3), 336-348, 2002).
Το κρέας μαζί με μερικά ψάρια και θαλασσινά είναι πλούσια πηγή ταυρίνης, ενός σημαντικού αμινοξέος, τού οποίου η συγκέντρωση στα αυγά, στο γάλα και στις φυτικές τροφές κυμαίνεται από αμελητέα έως μηδαμινή. Η ταυρίνη βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στην καρδιά, στον εγκέφαλο και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η ταυρίνη έχει αντιοξειδωτικές ικανότητες και έχει φανεί σε διπλές-τυφλές κλινικές δοκιμές, ότι βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία σε ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (Azuma J., et al., «Therapeutic effect of taurine in congestive heart failure: a double-blind crossover trial», Clinical Cardiology, 8(5), 276-282, May 1985; Azuma J., et al., «Double-blind randomized crossover trial of taurine in congestive heart failure», Current Therapeutic Research, Clinical and Experimental, 34(4), 543-547, 1983). Ενώ η ταυρίνη δεν μπορεί να βρεθεί σε φυτικές τροφές, τα φυτοφάγα ζώα μπορούν να τη συνθέσουν από άλλα διατροφικά αμινοξέα. Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να παρασκευάσουν τη δική τους ταυρίνη, αλλά με πολύ λιγότερη αποδοτικότητα από τα φυτοφάγα ζώα, όπως αποδεικνύεται από τα σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα ταυρίνης στο αίμα των vegans και σε μεξικανές γυναίκες τής επαρχίας, που έχουν χαμηλές προσλήψεις κρέατος (Laidlaw S.A., et al., «Plasma and urine taurine levels in vegans», American Journal of Clinical Nutrition, 47, 660-663, 1988; Pasantes-Morales H., et al., «Taurine content in breast milk of Mexican women of urban and rural areas», Archives of Medical Research, 26(1), 47-52, Spring, 1995).
Ψάρια: Μιά υγιεινή τροφή,
που λείπει κατά τη διάρκεια των νηστειών
Τα ψάρια και ιδιαίτερα αυτά τού ψυχρού ωκεανού, όπως ο σολομός και οι σαρδέλες, που είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, πρέπει να αποτελούν απαραίτητο μέρος τής διατροφής μας. Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν τα λιπαρά ψάρια ως «τροφή μακροζωίας» και συνιστούν να λαμβάνουμε και ιχθυέλαιο, για να παίρνουμε μεγαλύτερες ποσότητες των λιπαρών οξέων ωμέγα-3. Η μακροβιότητα και η ασπίδα προστασίας των ιαπώνων έναντι τής στεφανιαίας νόσου αποδίδεται στην υψηλή κατανάλωση ψαριών. Οι επίσημες στατιστικές τού Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δείχνουν, ότι η χαμηλότερη θνησιμότητα όλων των αιτιών θανάτου γενικά και κατά συνέπεια η μεγαλύτερη μακροβιότητα συναντώνται στην Ιαπωνία. (Στην πραγματικότητα ο πιο μακρόβιος πληθυσμός είναι οι Οκινάουα, που ζουν σε σύμπλεγμα νησιών στην Ιαπωνία). Σε αυτό βασικό ρόλο πρέπει να παίζει η μεγάλη κατανάλωση ψαριού στην Ιαπωνία. Και αυτό τουλάχιστον για τη χαμηλή θνησιμότητα από στεφανιαία νόσο έχει αποδειχθεί και από τη μελέτη, που διεξήγαγε ο Kagawa και οι συνεργάτες του το 1982. Οι εν λόγω επιστήμονες απόδειξαν, ότι οι ιάπωνες, που ζουν στις παράκτιες περιοχές και οι οποίοι καταναλώνουν περισσότερα ψάρια από τούς ιάπωνες, που ζουν στο εσωτερικό τής χώρας, παρουσιάζουν χαμηλότερη θνησιμότητα λόγω στεφανιαίας νόσου.
Πολλές είναι οι επιδημιολογικές μελέτες που αποδεικνύουν την προστατευτική δράση της ιχθυοφαγίας έναντι τής στεφανιαίας νόσου. Η εργασία τού Burr απόδειξε, ότι η κατανάλωση δύο γευμάτων με ψάρια την εβδομάδα μείωνε τη θνησιμότητα από έμφραγμα κατά 30% και πλέον, χωρίς να επιφέρει μεταβολή τής χοληστερίνης τού ορού. Αυτό σημαίνει, ότι η κατανάλωση ψαριών ελάττωσε τον κίνδυνο θρόμβωσης μειώνοντας τη συνάθροιση των αιμοπεταλίων (Burr M.L., Fehily A.M., Gilbert J.F., et al., «Effects of changes in fat, fish and fibre intakes on death and myocardial reinfarction: Diet and Reinfarction Trial» (DART), Lancet, 337, 757-761, 1989).
| Επιδημιολογικές μελέτες έχουν αποδείξει, ότι η συχνή κατανάλωση ψαριού μάς προστατεύει από διάφορες μορφές καρκίνου. Μια μεγάλη μελέτη στην Ιταλία, που σύγκρινε 10.000 καρκινοπαθείς με 8.000 ασθενείς με άλλα προβλήματα υγείας, έδειξε, ότι όσοι έτρωγαν δύο ή περισσότερες μερίδες ψάρι την εβδομάδα διέτρεχαν πολύ μικρότερο κίνδυνο για διάφορες μορφές καρκίνου σε σύγκριση με όσους έτρωγαν ψάρι μια φορά την εβδομάδα ή και καθόλου (Fernandez E., Chatenoud L., La Vecchia C., et al., «Fish Consumption and Cancer Risk», 1999). |
Μια πρόσφατη επίσης επιδημιολογική έρευνα, που διεξήχθη από ερευνητές στο Cancer Epidemiology Biomarkers and Prevention, απέδειξε, ότι η συχνή κατανάλωση ψαριών προστατεύει τον ανδρικό πληθυσμό από καρκίνο τού προστάτη και από μεταστάσεις. Η μελέτη αυτή εξέτασε τις διατροφικές συνήθειες 47.882 ανδρών και κράτησε δώδεκα χρόνια. Τα αποτελέσματα έδειξαν, ότι όσοι έτρωγαν ψάρι περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα, είχαν μειωμένο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο τού προστάτη, καθώς και μεταστατικό καρκίνο («Cancer Epidemiology Biomarkers and Prevention», 12 (1), 64-67, 2003).
Με ποια λογική λοιπόν, η νηστεία τής σαρακοστής απαγορεύει την κατανάλωση μιας τόσο υγιεινής τροφής, όπως είναι τα ψάρια;
Φρούτα, λαχανικά, ξηροί καρποί και σπόροι:
Τροφές ανώτερες από τα δημητριακά
Παρόμοια με το κρέας και το ψάρι, η διατροφική ποιότητα των φρούτων, των λαχανικών και των ξηρών καρπών και σπόρων είναι ανώτερη από αυτή των δημητριακών. Τα φρούτα και τα λαχανικά παρέχουν συστατικά, όπως το φολικό οξύ, βιταμίνη C και διάφορα καροτενοειδή, όπως άλφα-καροτίνη, βήτα-καροτίνη, λυκοπένιο, κρυπτοξανθίνη και λουτεΐνη. Οι ξηροί καρποί είναι άριστες πηγές πολλών δύσκολων να βρεθούν συστατικών. Το μαγνήσιο για παράδειγμα βρίσκεται σε αφθονία στα βραζιλιάνικα φιστίκια, στα αμύγδαλα, στούς σουσαμόσπορους, στούς ηλιόσπορους, στούς κολοκυθόσπορους και στα κάσιους. Το σελήνιο βρίσκεται σε αφθονία στα βραζιλιάνικα φιστίκια. Υψηλές συγκεντρώσεις μιας σημαντικής μορφής βιταμίνης E γνωστής ως γάμμα-τοκοφερόλης μπορεί να βρεθεί στούς σουσαμόσπορους, στα pecans, στα καρύδια, στα φιστίκια, στούς κολοκυθόσπορους, στα βραζιλιάνικα φιστίκια και στα κάσιους. Η πλουσιότερη διατροφική πηγή τού αμινοξέος αργινίνη είναι τα αράπικα φιστίκια. Ενώ οι ξηροί καρποί και οι σπόροι περιέχουν τόσα θρεπτικά συστατικά, πρέπει να αναφερθεί, ότι περιέχουν αντιθρεπτικά συστατικά, όπως τα phytates. Στην πραγματικότητα, ανά γραμμάριο το κατά μέσο όρο περιεχόμενο των ξηρών καρπών και σπόρων σε phytates είναι παρόμοιο με αυτό των δημητριακών και των οσπρίων. Φυσικά, λίγοι άνθρωποι τρώνε ξηρούς καρπούς και σπόρους στις ποσότητες, που καταναλώνουν δημητριακά.
Οι επιστήμονες έχουν επίσης ανακαλύψει μια ποικιλία συστατικών στις φυτικές τροφές, που τα έχουν ταξινομήσει συλλογικά ως φυτοθρεπτικά συστατικά (phytonutrients). Δεκάδες χιλιάδες από αυτά τα φυτοθρεπτικά συστατικά έχουν αναγνωριστεί και πολλά έχουν αξιοσημείωτες αντιοξειδωτικές ιδιότητες και καταπολεμούν τις ασθένειες. Φυτοθρεπτικά συστατικά γνωστά ως πολυφαινόλες έχουν φανεί, ότι έχουν πολλές φορές τη δύναμη να καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες από ό,τι τα γνωστά αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη C και E.
Μια άλλη σημαντική ομάδα φυτοθρεπτικών συστατικών είναι οι ανθοκυανίνες, τα συστατικά, που δίνουν χρώμα στα φρούτα, τα λαχανικά και τα φυτά. Οι ανθοκυανίνες είναι ένας σημαντικός συντελεστής τής αντιοξειδωτικής δράσης των κόκκινων και μπλε φυτικών τροφών. Μια πρόσφατη μελέτη, που συνέκρινε την αντιοξειδωτική ισχύ διαφόρων φυτοθρεπτικών συστατικών βρήκε, ότι οι ανθοκυανίνες είναι τα πιο ισχυρά φυτοθρεπτικά συστατικά από όλα.
Λευκό αλεύρι και γλυκαιμικός δείκτης
| Το λευκό αλεύρι το καταναλώνουμε συνεχώς, αφού πολλά προϊόντα τού εμπορίου το περιέχουν. Το λευκό αλεύρι το καταναλώνουμε πολύ περισσότερο κατά τη διάρκεια τής νηστείας τής σαρακοστής. Αυτό ίσως που δεν ξέρετε είναι, ότι το λευκό αλεύρι είναι επικίνδυνο για την καρδιά σας. |
Μια κούπα (125 γρ.) λευκού αλευριού μάς παρέχει 95 γραμμάρια υδατάνθρακα, 13 γραμμάρια πρωτεΐνης, ένα γραμμάριο λίπους και 455 θερμίδες. Αυτές οι θερμίδες έρχονται να συμπληρώσουν με μικρό περιεχόμενο μικροθρεπτικών συστατικών. Το λευκό αλεύρι περιέχει σχετικά υψηλές ποσότητες καλίου και φωσφόρου. Περιέχει μηδαμινές ποσότητες ασβεστίου, σιδήρου, μαγνησίου, ψευδαργύρου, χαλκού, φολικού οξέος και βιταμινών Β1, Β2, Β5, Β6, Ε και Κ. Το λευκό αλεύρι δεν περιέχει βιταμίνες A, D και Β12. Ο εμπλουτισμός τού αλευριού ενισχύει σημαντικά το περιεχόμενο τού σιδήρου, τού φολικού οξέος και βιταμίνης D3 και επίσης προκαλεί μικρή αύξηση στις βιταμίνες Β1 και Β2, αλλά δεν κάνει τίποτα, για να εξουδετερώσει τα πολυάριθμα άλλα διατροφικά μειονεκτήματα αυτής τής τροφής.
Επι πλέον, το λευκό αλεύρι είναι πολύ υψηλό στο γλυκαιμικό δείκτη (glycemic index, GI) προκαλώντας απότομη και γρήγορη αύξηση στα επίπεδα γλυκόζης τού αίματος. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης τού αίματος βλάπτουν την καρδιαγγειακή υγεία. Ο γλυκαιμικός δείκτης είναι μια μέτρηση τού πόσο υψηλά μια συγκεκριμένη μερίδα μιας τροφής θα αυξήσει τα επίπεδα σακχάρου τού αίματος. Οι τροφές, που προκαλούν μεγάλες, γρήγορες αυξήσεις στα επίπεδα γλυκόζης τού αίματος, έχουν υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, ενώ οι τροφές που προκαλούν λιγότερες αυξήσεις στο σάκχαρο τού αίματος, έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
Ανά γραμμάριο υδατάνθρακα οι τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη προκαλούν μια υψηλότερη κορύφωση στη γλυκόζη τού αίματος μετά το γεύμα και μεγαλύτερα επίπεδα γλυκόζης τού αίματος τις δυο πρώτες ώρες μετά την κατανάλωσή τους απ΄ ό,τι οι τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
Υπάρχουν πίνακες, που δείχνουν τον γλυκαιμικό δείκτη των τροφών. Από τούς πίνακες αυτούς βλέπουμε, ότι απουσιάζουν τροφές, όπως κρέας, πουλερικά, αυγά και πράσινα λαχανικά. Αυτό συμβαίνει, επειδή αυτές οι τροφές περιέχουν λίγους ή καθόλου υδατάνθρακες κι έτσι δεν προκαλούν αξιοσημείωτες αυξήσεις σακχάρου τού αίματος. Ακόμα και όταν καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες, αυτές οι τροφές έχουν μικρή επίδραση στα επίπεδα σακχάρου τού αίματος.
Η πλούσια σε υδατάνθρακες διατροφή
αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου τού αίματος
Μια διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες, όπως η διατροφή κατά τη διάρκεια τής νηστείας τής σαρακοστής, αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου τού αίματος. Το υψηλό σάκχαρο τού αίματος προκαλεί καρδιοπάθεια με πολλούς τρόπους. Διεγείρει την παραγωγή ελευθέρων ριζών, μειώνει την πρόσληψη τής βιταμίνης C από τα κύτταρά μας, βλάπτει το ανοσοποιητικό σύστημα, εμποδίζει τη διάλυση των θρόμβων τού αίματος και αυξάνει τη γλύκανση, μια διαδικασία, στην οποία μόρια γλυκόζης προσκολλώνται σε μόρια πρωτεϊνών και λιπιδίων μέσα στο σώμα.
Ερευνητές τού Harvard βρήκαν, ότι το γλυκαιμικό φορτίο των τροφών προέβλεπε τον κίνδυνο καρδιαγγειακής ασθένειας. Αφού παρακολούθησαν πάνω από 75.000 γυναίκες στη Nurses Health Study για δέκα χρόνια, παρατήρησαν, ότι όσο το γλυκαιμικό φορτίο αυξανόταν, τόσο αυξανόταν και η συχνότητα θανατηφόρας και μη θανατηφόρας καρδιαγγειακής ασθένειας. Βρέθηκε, ότι οι γυναίκες με το υψηλότερο διατροφικό γλυκαιμικό φορτίο είχαν διπλάσιο τον κίνδυνο καρδιαγγειακής ασθένειας απ΄ ό,τι αυτές με το χαμηλότερο γλυκαιμικό φορτίο (Liu S., et al., «A prospective study of dietary glycemic load, carbohydrate intake, and risk of coronary heart disease in US women», American Journal of Clinical Nutrition, 71, 1455-1461, 2000).
Μια διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες χαμηλώνει τη γλυκόζη τού αίματος. Μια μελέτη 102 παχύσαρκων ανδρών και γυναικών βρήκε, ότι δώδεκα εβδομάδες μιας δίαιτας, που περιείχε 80-100 γραμμάρια πρωτεΐνης, αλλά μόνο 20-30 γραμμάρια υδατανθράκων μείωσε τα επίπεδα γλυκόζης από 126 mg/dl σε 96 mg.dl. Με άλλα λόγια, τρεις μήνες σε μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες μείωσαν τα επίπεδα γλυκόζης τού αίματος από τη διαβητική κατηγορία σε φυσιολογικό επίπεδο.
Η νηστεία τής σαρακοστής δεν αποτοξινώνει,
αλλά τοξινώνει χειρότερα τον οργανισμό
Ένας από τούς μεγάλους μύθους για τη νηστεία τού Πάσχα είναι, ότι αποτοξινώνει τον οργανισμό μας. Αλήθεια από τι τον αποτοξινώνει; Πώς αποβάλλει τις τοξίνες μια τέτοια νηστεία; Ρωτήστε αυτά τα ερωτήματα σε όποιον ισχυρίζεται, ότι η νηστεία τής σαρακοστής αποτοξινώνει τον οργανισμό σας και δεν θα λάβετε καμμιά επιστημονική απάντηση. Από τι μάς αποτοξινώνει; Από το κρέας, το ψάρι, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά; Μα αυτά είναι τροφές ωφέλιμες για τον ανθρώπινο οργανισμό. (Τα γαλακτοκομικά, όπως το γιαούρτι είναι ωφέλιμα, αλλά όχι το γάλα, που πολλές μελέτες το ενοχοποιούν για την πρόκληση πολλών ασθενειών).
Και τι είναι τοξίνη; Τοξίνες λαμβάνουμε από το περιβάλλον. Κάθε μέρα εκτιθέμεθα σε μεγάλο αριθμό τοξικών ουσιών: καυσαέρια, προϊόντα καθαρισμού για το σπίτι, καπνό τσιγάρων, αναθυμιάσεις χρωμάτων, χλωριωμένο νερό, μόλυβδο, κάδμιο, υδράργυρο και άλλα βαρέα μέταλλα, παρασιτοκτόνα, προσθετικές ύλες τροφών, φάρμακα και πολλά ακόμα. Οι τοξίνες προκαλούν ελεύθερες ρίζες, οι οποίες προκαλούν τις ασθένειες τού γήρατος και επιταχύνουν την ίδια τη γήρανση. Μια άλλη πηγή τοξινών στο σώμα είναι το ίδιο το πεπτικό σας σύστημα. Πρόβλημα δημιουργούν οι τοξίνες, που δημιουργούνται στον εντερικό σας σωλήνα από την παρουσία υπερβολικής ανάπτυξης ζυμομυκήτων, γνωστής και ως καντιντίασης. Ο υπερβολικός πολλαπλασιασμός τού Candida albicans οφείλεται στη χρήση των αντιβιοτικών, που φονεύουν τα ωφέλιμα βακτήρια, καθώς και η υπερβολική ζάχαρη στη διατροφή. Ο ζυμομύκητας στα έντερα τρέφεται με σάκχαρο, έτσι οι ασθενείς που πάσχουν από καντιντίαση πρέπει να ακολουθήσουν μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες και ελεύθερη από ζάχαρη, καθώς και τις τροφές, που έχουν υποστεί ζύμωση ή περιέχουν ζυμομύκητες, όπως το τυρί, το ξύδι, το αλκοόλ και το ψωμί.
 | Διάφοροι «ειδικοί» βγαίνουν κάθε χρόνο αυτές τις μέρες στα κανάλια και επιχειρηματολογούν για το δήθεν καλό, που κάνει η χριστιανική νηστεία στον οργανισμό. Εμφα- νίζονται και άρθρα σε περιοδικά, εφημερίδες και διαδίκτυο, που τολμούν να συγκρίνουν τη νηστεία (που τοξινώνει τον οργανισμό) με διάφορες δίαιτες αποτοξίνωσης! |
Το ήπαρ είναι το όργανο, που είναι κυρίως υπεύθυνο για την απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Η διεργασία αυτή παράγει πολλές ελεύθερες ρίζες. Κανονικά αυτές οι ελεύθερες ρίζες εξουδετερώνονται γρήγορα από τη γλουταθειόνη, ένα αντιοξειδωτικό ένζυμο, που υπάρχει στο σώμα. Όταν το ήπαρ σας είναι απασχολημένο με επιπλέον αποτοξίνωση, χρειάζεται επιπλέον γλουταθειόνη, που ο οργανισμός μπορεί να μην μπορεί να φτιάξει γρήγορα σε αρκετά μεγάλες ποσότητες. Αυτό θα έχει ως συνέπεια οι ελεύθερες ρίζες να αυξάνονται. Η χαμηλή σε υδατάνθρακες και υψηλή σε πρωτεΐνες δίαιτα υποστηρίζει το ήπαρ. Οι πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας, όπως αυτές που προέρχονται από το κρέας, τα πουλερικά, τα θαλασσινά και τα αυγά, ενισχύουν την αποτοξίνωση παρέχοντας περισσότερα αμινοξέα, και ιδιαίτερα κυστεΐνη, που χρειάζεται ο οργανισμός, για την κατασκευή τής γλουταθειόνης. Το ήπαρ χρειάζεται πρωτεΐνες, όπως επίσης και χοληστερίνη για την κατασκευή τής χολής, που είναι απαραίτητη για την απορρόφηση των λιποδιαλυτών θρεπτικών συστατικών. Το σάκχαρο αναστέλλει την παραγωγή ενζύμων, που χρειάζεται το σώμα ως μέρος τής διαδικασίας τής αποτοξίνωσης. Αυτό αποδυναμώνει την ηπατική λειτουργία.
* * *
Μια διατροφή λοιπόν υψηλή σε σάκχαρα και υδατάνθρακες, όπως είναι η διατροφή κατά τη διάρκεια τής χριστιανικής νηστείας, όχι μόνο δεν βοηθάει στην αποτοξίνωση, αλλά στην πραγματικότητα τοξινώνει τον οργανισμό.
Μάριος Δημόπουλος---------------
Clinical Nutritionist------------------------
Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition
mrsdmpls@yahoo.com----
www.freeinquiry
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου