Όλα πρέπει να είναι απλά, όλα κατανοητά στο επίπεδο του ηλίθιου. Τίποτα στην σημερινή κοινωνία παγκοσμίως δεν υπάρχει που να βοηθά στην πνευματική και εγκεφαλική ανάταση των ανθρώπων (από το άνω θρώσκω που σημαίνει κοιτάζω ψηλά, αναπτύσσομαι).
Είναι συνεχής ο καταιγισμός που γίνεται στα άτομα προκειμένου να μην προβληματιστούν, να μην κάτσουν να σκεφτούν, να μην αποκτήσουν αναλυτική και κρητική σκέψη.
Τα πάντα από το σχολείο, την θρησκεία, τα «νέα», τον περίγυρο είναι απλοϊκά. Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους (άρα και η επικοινωνία που προκύπτει από αυτές) και ο κόσμος όσο πάει γίνεται όλο και πιο ανίκανος να αντιληφθεί και να αναλύσει τα όσα συμβαίνουν σε προσωπικό αλλά και σε ευρύτερο επίπεδο.
Όταν ρωτάς κάποιον σήμερα , ποια είναι τα ενδιαφέροντά σου , σου απαντά συνήθως. «Τα ταξίδια, η μουσική». Όταν λέει ταξίδια βέβαια δεν εννοεί πως όπου πηγαίνει αποκτά μια γνώση και ιδέα του τρόπου ζωής ή της ιστορίας του μέρους που επισκέπτεται και όταν λέει μουσική δεν εννοεί βέβαια πως μαθαίνει μουσική ή γράφει μουσική ή κάτι παρόμοιο. Όχι, απλώς όταν λέει ταξίδια εννοεί πως πάει σε ένα άλλο μέρος και κάνει ότι κάνει και στον τόπο του αλλά κάπου άλλου. Όταν λέει μουσική απλώς εννοεί πως ακούει μουσική!
Τίποτα δηλαδή το δημιουργικό ή το ωφέλιμο που θα τον βοηθήσει να αναπτυχθεί ως άτομο. Απλώς μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει. Πολλά άτομα μάλιστα ψάχνουν να βρουν τρόπους «να σκοτώσουν την ώρα τους» μιας και ο 21ος αιώνας γι αυτούς δεν δίνει τόσα ερεθίσματα να αναπτυχθούν!!!
Έτσι συμβαίνει παντού. Υπεραπλούστευση. Που να κάθεσαι τώρα να ασχολείσαι με έννοιες λέξεων και φράσεων. Να κάθεσαι να αναλύσεις χίλια δυο πράγματα για να βγάλεις μια άκρη είτε στην προσωπική σου ζωή ή γενικότερα. Δες κανένα Big brother ( ξαναήρθε στη ζωή μας) και μετά κάτσε όλη μέρα και σχολίαζε τι έκανε ο τάδε ή πως φόραγε την κιλότα της η δείνα.
Δυστυχώς αυτό πάει παρακάτω στις οικογένειες. Σπάνια, αν στήσεις αυτί, ακούς να μιλάνε για κάτι σημαντικό (παρ’ όλα τα τραγικά πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους). Συνήθως είναι κοινωνικό σχόλιο (κοινώς κουτσομπολιό) , τι έκανε η τάδε , που πήγε ο άλλος, που τα βρήκε τα λεφτά εκείνη.
Περνάνε ώρες ολόκληρες σχολιάζοντας το τίποτα ενω γύρω τους οι εξελίξεις τρέχουν. Πλέον δεν είναι σε θέση καν να τις αντιληφθούν, απλά όταν τα πράγματα φτάσουν να χτυπούν την πόρτα τους , τότε θα αντιδράσουν με μια κατάσταση πανικού αφού τόσο καιρό δεν ασχολήθηκαν παρά με τις λεπτομέρειες τις καθημερινότητας.
Που θα πάμε , τι θα πιούμε, τι θα φάμε κτλ αποτελούν την μοναδική αναζήτηση για "διασκέδαση". Δηλαδή τι ακριβώς? Αναζητούν ενα μέρος για να συνεχίσουν το κοινωνικό σχόλιο και την ελάχιστη επικοινωνία τους. "Δε μπορεί θα περάσει και αυτή η μέρα......"
Αυτό το περνάνε στα παιδιά τους βέβαια και στην συνέχεια έρχεται το ίδιο το σύστημα που έχει σαν στόχο την «αποβλάκωση» των ανθρώπων προκειμένου να μην το αμφισβητούν και με τους διάφορους θεσμούς του (σχολείο, εκκλησία κτλ) αποτελειώνει την δουλειά.
Αποτέλεσμα, στα χίλια άτομα άντε να βρεις 4-5 πραγματικά σκεφτόμενα άτομα που βέβαια υποφέρουν από την γενική άγνοια που επικρατεί. Υποφέρουν από την κενότητα των ανθρώπων και την έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας. Τα υπόλοιπα σαν πρόβατα στην σφαγή αποτελούν το κοπάδι εκείνης της «ελίτ» που κατάφερε να φύγει από το μαντρί να ανέβει στον λόφο και να ρίξει μια ματιά στην πραγματική εικόνα.
Συνεχίστε λοιπόν έτσι , μην προβληματίζεστε όλα σας προσφέρονται ήδη υπεραπλουστευμένα και εσείς? Είστε σε τέτοιο επίπεδο που ακόμα και αυτά σας φαίνονται πολύπλοκα!!!
Κρυφτείτε πίσω από το δάκτυλό σας και ίσως γλιτώσετε τα προβλήματα. Έτσι δεν κάνει η στρουθοκάμηλος? Κάτι θα ξέρει αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου