vo nase selo

http://youtu.be/F33ecCVOW4A

Αναψυκτικά τύπου cola

Τα οφέλη των αναψυκτικών τύπου cola

Tα πρώτα 10 λεπτά:

10 κουταλιές ζάχαρης εισχωρούν στο σύστημά σας. Είναι το 100% της προτεινόμενης ημερήσιας δόσης. Ο λόγος που δεν κάνετε αμέσως εμετό από την υπερβολική δόση ζάχαρης είναι το φωσφορικό οξύ, που κόβει τη γεύση και σας επιτρέπει να κρατήσετε το αναψυκτικό στο στομάχι σας.

20 λεπτά:

Το ζάχαρό σας προκαλεί μια έκρηξη ινσουλίνης.. Το συκώτι σας ανταποκρίνεται σε αυτό, μετατρέποντας όση ζάχαρη μπορεί σε λίπος (και υπάρχει πολύ ζάχαρη αυτή τη στιγμή).

40 λεπτά:

Η απορρόφηση καφεΐνης έχει ολοκληρωθεί. Οι κόρες σας διαστέλλονται, η πίεση του αίματος αυξάνεται και το συκώτι συνεχίζει να ρίχνει ζάχαρη στο αίμα. Οι δέκτες αδενοσίνης στον εγκέφαλό σας φράζουν αποτρέποντας την υπνηλία.

45 λεπτά:

Το σώμα σας ανεβάζει την παραγωγή ντοπαμίνης, ερεθίζοντας τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλό σας. Είναι ο ίδιος τρόπος που λειτουργεί και η ηρωίνη.

60 λεπτά:

Το φωσφορικό οξύ δεσμεύει το ασβέστιο, το μαγνήσιο και τον ψευδάργυρο στο έντερό σας, παρέχοντας μιας περαιτέρω ώθηση στο μεταβολισμό. Αυτό γίνεται από τις υψηλές δόσεις της ζάχαρης και των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών που αυξάνουν επίσης τη νεφρική αποβολή του ασβεστίου.

70 λεπτά:

Οι διουρητικές ιδιότητες της καφεΐνης κάνουν παιχνίδι (σας κάνει να πρέπει να κατουρήσετε). Τώρα βεβαιώνεται ότι θα εκκενώσετε το συνδεμένο ασβέστιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο που διαφορετικά θα πήγαινε στα κόκκαλά σας, καθώς επίσης το νάτριο, τον ηλεκτρολύτη και το νερό...

80 λεπτά:

Δεδομένου ότι η αναστάτωση μέσα σας πεθαίνει, θ' αρχίσετε να έχετε στέρηση ζάχαρης. Μπορεί να γίνετε οξύθυμοι ή και αργόστροφοι. Έχετε επίσης τώρα, κυριολεκτικά, κατουρήσει όλο το νερό που περιείχε η Coke , μαζί με τις πολύτιμες θρεπτικές ουσίες που το σώμα σας θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει για να ενυδατώσει το σύστημά σας ή να χτίσει ισχυρά κόκκαλα και δόντια.

Πως τα αναψυκτικά τύπου cola μας "ΒΟΗΘΟΥΝ"

Μπορεις να καθαρίσεις μια τουλέτα:

Καταβρέξτε με ένα κουτάκι αναψυκτικό την λεκάνη της τουλέτας. 1 ώρα μετά θα λάμπει από καθαριότητα. Το κιτρικό οξύ της εξαφανίζει όλες τις χρωστικές κιλήδες από τις πορσελάνες.

Μπορείτε να αφαιρέσετε την σκουριά από τον προφυλακτηρα του αυτοκινήτου σας:

Τρίψτε τον προφυλακτήρα με ένα τσαλακωμενο αλουμινοχαρτο, βουτηγμένο σε αναψυκτικό.

Καθαριστε τους πόλους της μπαταριας του αυτοκινητου από την διάβρωση:

Ρίξτε ένα κουτάκι αναψυκτικό πάνω στους πόλους της μπαταρίας για να εξαφανίσετε την διάβρωση.

Η σκουριά φεύγει με την πρωτη:

Απλώστε ένα πανί βουτηγμένο στο αναψυκτικό στη σκουριά για λίγο χρονικό διάστημα.

Μπορείτε να αφαιρέσετε το γράσσο από τα ρούχα:

Ρίξτε ένα κουτάκι αναψυκτικό πάνω στον λεκε από γράσσο, μαζί με απορρυπαντικό, και τρίψτε το κυκλικά. Το υγρό θα βoηθήσει να εξαφανιστεί ο λεκές.

Μπορεί επίσης να εξαφανίσει την θολούρα από το παρμπρίζ σας!

Αυτό το κατασκεύασμα το πίνουμε!

Φυσικά το χρησιμοποιούμε για να καθαρίζουμε και τους λεκέδες μας.

Και πληρώνουμε γι' αυτό!

Σωστά;

Πληροφοριακά:

Ο μέσος όρος pH των αναψυκτικών τύπου cola είναι 3.4. Αυτή η ποσότητα οξύ είναι αρκετά δυνατή να διαλύσει δόντια και κόκαλα! Το σώμα μας σταματάει να χτίζει τα κόκαλα περίπου! στην ηλικία των 30. Μετά από αυτή την ηλικία αρχίζει να διαλύει τα κόκαλα κάθε χρόνο μέσα από τα ούρα μας, εξαρτώμενο όμως πάντα από την οξύτητα του φαγητού που λαμβάνει. Το διαλυμένο ασβέστιο καταλήγει από τις αρτηρίες, τα αιμοφόρα αγγεία, το δέρμα, τους ιστούς και τα διάφορα όργανα, στα νεφρά με αποτέλεσμα την δημιουργία της πέτρας στα νεφρά.

Τα αναψυκτικά δεν έχουν καθόλου φυσικά στοιχεία (σε αντίθεση με τις βιταμίνες και το φυσικό νερό). Έχουν περισσότερη ζάχαρη, υψηλότερη οξύτητα και χρωστικά. Μερικοί άνθρωποι προτιμούν να πίνουν ένα αναψυκτικό μετά από κάθε γεύμα.

Φαντάζεστε ποιο είναι ο αντίκτυπος;

Ο αντίκτυπος;!

Το σώμα μας έχει μία ενδεικτική θερμοκρασία 37 βαθμών γι α την λειτουργία της χώνευσης των ενζύμων. Η θερμοκρασία των αναψυκτικών είναι κατά πολύ μικρότερη από 37, μερικές φορές είναι πολύ κοντά στο 0. Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζεται η διαδικασία των ενζύμων και να δημιουργεί stress στο χωνευτικό μας σύστημα κι αυτό να χωνεύει λιγότερο φαγητό. Στην πραγματικότητα το φαγητό ζυμώνεται. Το ζυμωμένο φαγητό προκαλεί δυσοσμία, αέρια, αποσύνθεση και δημιουργεί τοξικά, τα οποία απορροφούνται από τα έντερα, κι έτσι περνάνε μέσα στο αίμα απ' όπου διοχετεύεται σε ολόκληρο το σώμα. Αυτή η εξάπλωση των τοξικών βοηθάει στην δημιουργία διαφόρων αρρωστιών.

Μερικά παραδείγματα:

Πριν μερικούς μήνες, έγινε ένας διαγωνισμός στο πανεπιστήμιο Delhi 'Ποιος θα πιεί την περισσότερη Coke?' Ο νικητής ήπιε 8 μπουκάλια και πέθανε επί τόπου από την υπερβολική δόση «μελανικής διοξινης» στο αίμα του και μη επαρκής οξυγονώσεως. Από τότε, ο πρύτανης απαγόρεψε τα αναψυκτικά από την καντίνα του πανεπιστημίου.

Κάποιος έβαλε ένα σπασμένο δόντι σε ένα μπουκάλι Pepsi όπου μετά από 10 ημέρες αυτό διαλύθηκε!

Τα δόντια και τα κόκαλα είναι τα μόνο ανθρώπινα όργανα που μένουν άθικτα αρκετό καιρό μετά από τον θάνατο μας.

Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει αυτό το αναψυκτικό στα ευαίσθητα έντερα σας και στο εσωτερικό του στομάχου σας που καταλήγει!

ianisdo-anando2.blogspot.com

Μαργαρίνη, μια πλαστική ουσία.

Η μαργαρίνη αρχικά κατασκευάστηκε για χρήση σε γαλοπούλες ως τροφή πάχυνσης. Όταν από την χρήση πέθαναν οι γαλοπούλες, οι επενδυτές που είχαν ξοδέψει αρκετά κεφάλαια για την έρευνα ήθελαν να κάνουν απόσβεση.

Το προϊόν ήταν μια άσπρη ουσία χωρίς να έχει την εμφάνιση φαγώσιμου είδους. Προσέθεσαν κίτρινη χρωστική και μια γευστική ουσία και το διέθεσαν στην καταναλωτική αγορά.

Γνωρίζετε την διαφορά μεταξύ βουτύρου και μαργαρίνης;

1) Και τα δύο προϊόντα έχουν σχεδόν τις ίδιες θερμίδες.

2) Το βούτυρο έχει λίγο περισσότερο κεκορεσμένο λίπος, 8 γραμμάρια έναντι 5 γραμμάρια της μαργαρίνης.

3) Μια πρόσφατη ιατρική μελέτη του HARVARD έδειξε ότι τρώγοντας μαργαρίνη, αυξάνει (στις γυναίκες) κατά 53% τις πιθανότητες να προκαλέσει καρδιακή δυσλειτουργία.

4) Τρώγοντας βούτυρο αυξάνεται η απορρόφηση άλλων θρεπτικών ουσιών από τα αλλά φαγητά.

5) Το βούτυρο από την φύση του έχει πολλές θρεπτικές ουσίες, ενώ η μαργαρίνη περιέχει μόνο τα πρόσθετα στοιχεία που του βάζουν.

6) Το βούτυρο έχει πολύ καλή γεύση και αυξάνει την γεύση των άλλων φαγητών, δηλαδή τα κάνει πιο νόστιμα.

7) Το βούτυρο υπάρχει εδώ και μερικούς αιώνες, η μαργαρίνη είναι μόνο εκατό χρόνων.

8) Η μαργαρίνη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέa (trans fatty acids).

9) Παρέχει τριπλό κίνδυνο για την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου.

10) Αυξάνει την συνολική χοληστερόλη και την LDL (την κακή χοληστερίνη), μειώνει την HDL (καλή χοληστερίνη).

11) Αυξάνει των κίνδυνο καρκίνου κατά 5 φορές.

12) Μειώνει την ποιότητα του μητρικού γάλακτος.

13) Μειώνει την αντίδραση των αντί-σωμάτων.

14) Μειώνει την αντίδραση της ινσουλίνης.

Το πολύ ενδιαφέρον μέρος

Η μαργαρίνη πλησιάζει πάρα πολύ να είναι μια ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, αν είχε ένα μόριο επί πλέον θα ήταν πλαστικό. Μόνο αυτή η ιδιότητα, αρκεί ώστε να αποφεύγουμε την χρήση της.

Όλα τα φαγώσιμα προϊόντα που έχουν υποστεί υδρογόνωση (προσθέτουμε υδρογόνο για να αλλάξουμε την μοριακή τους δομή) πρέπει να θεωρηθούν ύποπτα.

Κάνετε ένα πείραμα μόνοι σας.

Αγοράστε ένα κυπελλάκι μαργαρίνη και βάλτε το σε μια γωνία με σκιά, ή στο γκαράζ. Σε μερικές ημέρες θα παρατηρήσετε τα εξής:

καμία μύγα, ούτε αυτά τα μικρά μυγάκια δεν πλησιάζουν.

Δεν σαπίζει, ούτε μυρίζει διότι δεν έχει θρεπτική ουσία ώστε να αναπτυχθεί ζωή, έστω και μικρό-οργανισμοί. Γιατί; Διότι είναι σχεδόν μια πλαστική ουσία.

Τα παραπάνω ισχύουν φυσικά για όλα τα είδη μαργαρινών που κυκλοφορούν στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια αγορά και φυσικά και για τα προϊόντα που διαφημίζονται και χρησιμοποιούνται για τη μάχη εναντίον της χοληστερίνης

Δανιήλ Σάπικας, Ιατρος - http://www.iator.gr/

«ΗΛΙΑΚΟΙ ΜΕΣΣΙΕΣ»: ΈΝΑ ΜΟΤΙΒΟ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

Αυτά τα χαρακτηριστικά του  Ώρος, ανεξάρτητα αν είναι πρωτότυπα ή όχι, φαίνεται ότι διαπότισαν πολλούς πολιτισμούς. Έτσι για πολλούς ακόμα άλλους θεούς, βρέθηκε ότι υπήρχε η ίδια γενική μυθολογική δομή. Ο «Άττις» στη Φρυγία, γεννήθηκε από την παρθένα «Νάνα» στις 25 Δεκέμβρη. Σταυρώθηκε, Θάφτηκε σε τάφο και μετά από 3 μέρες αναστήθηκε. Ο Κρίσνα στην Ινδία, γεννήθηκε από την παρθένα «Ντεβάκι» με ένα άστρο στην ανατολή να σηματοδοτεί τον ερχομό του, έκανε θαύματα με τους μαθητές του και μετά τον θάνατό του αναστήθηκε. Ο Διόνυσος στην Ελλάδα, γεννήθηκε από την παρθένα Σέμελη στις 25 Δεκέμβρη, ήταν δάσκαλος που ταξίδευε κάνοντας θαύματα, όπως το να μετατρέπει το νερό σε κρασί, προσφωνούνταν σαν «βασιλεύς των βασιλέων, «σωτήρ» και «θείο βρέφος», «το άλφα και το ωμέγα» και πολλά άλλα, μετά το θάνατό του αναστήθηκε. Ο Μίθρα στην Περσία, γεννήθηκε από παρθένο στις 25 Δεκέμβρη. Είχε 12 μαθητές και έκανε θαύματα. Μετά τον θάνατό του θάφτηκε για 3 μέρες και μετά αναστήθηκε. Ονομαζόταν επίσης «η αλήθεια», «το φως» και πολλά άλλα. Ενδιαφέρον έχει το ότι η ιερή μέρα του Μίθρα ήταν η Κυριακή.

Είναι γεγονός ότι, υπάρχουν πολυάριθμοι σωτήρες σε διαφορετικές περιόδους σε όλο τον κόσμο που έχουν τα ίδια γενικά χαρακτηριστικά. Το ερώτημα παραμένει: γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα; Γιατί η γέννηση από παρθένο στις 25 Δεκεμβρίου; Γιατί ο θάνατος για 3 μέρες και η αναπόφευκτη ανάσταση; Γιατί 12 μαθητές ή οπαδοί; Για να το ανακαλύψουμε, ας εξετάσουμε τον πιο πρόσφατο από τους ηλιακούς μεσσίες.

Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένο Μαρία στη Βηθλεέμ. Η γέννησή του αναγγέλθηκε από ένα άστρο στην ανατολή, το οποίο ακολούθησαν 3 μάγοι για να φέρουν δώρα στον νεογέννητο σωτήρα. Ήταν ήδη δάσκαλος στην ηλικία των 12 και στα 30 βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Και ξεκίνησε να κηρύττει. Ο Ιησούς είχε 12 μαθητές με τους οποίους ταξίδευε κι έκανε θαύματα, όπως να θεραπεύει τους αρρώστους, περπάτησε στο νερό, ανάστησε νεκρούς, ήταν γνωστός σαν «βασιλεύς των βασιλέων» και «υιός του θεού», «το φως του κόσμου», «Α και Ω», «ο αμνός του θεού» και πολλά άλλα. Αφού προδόθηκε από τον μαθητή του Ιούδα για 30 αργύρια σταυρώθηκε, ενταφιάστηκε και μετά από 3 μέρες αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς.

Κατ’ αρχήν, η γενέθλια ακολουθία είναι τελείως αστρολογική. Το αστέρι ανατολικά είναι ο Σείριος, το φωτεινότερο άστρο στον νυκτερινό ουρανό το οποίο στις 24 Δεκέμβρη ευθυγραμμίζεται με τα 3 φωτεινότερα αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα. Αυτά τα 3 αστέρια εξακολουθούν να ονομάζονται και σήμερα όπως και στην αρχαιότητα.  Οι 3 μάγοι και το φωτεινό άστρο Σείριος δείχνουν την ανατολή της 25ης Δεκέμβρη. Γι αυτό οι 3 μάγοι ακολουθούν το αστέρι στα ανατολικά, με σκοπό να εντοπίσουν την ανατολή, την γέννηση του ήλιου

. Η παρθένος Μαρία είναι ο αστερισμός της παρθένου, γνωστός σαν «Virgo», η παρθένος. «Virgo» στα λατινικά σημαίνει παρθένος. Το αρχαίο σύμβολο της παρθένου είναι ένα παραλλαγμένο «Μ». Γι αυτό η Μαρία όπως και οι υπόλοιπες παρθένες μητέρες, όπως η μητέρα του «Άδωνη» «Μύρρα», ή η μητέρα του Βούδα «Μάγια», αρχίζουν από «M». Η παρθένος αναφερόταν συχνά ως ο «οίκος του άρτου» και απεικονίζονταν σαν μια παρθένα που κρατούσε ένα δεμάτι σιτάρι. Ο οίκος του άρτου και το σύμβολό του το σιτάρι, συμβολίζουν τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, τους μήνες του θερισμού.  Βηθλεέμ επίσης κυριολεκτικά σημαίνει «οίκος του άρτου»,  γι’ αυτό η Βηθλεέμ παραπέμπει στον αστερισμό της Παρθένου –ένα σημείο στον Ουρανό, όχι στη Γη.

25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: 

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΉΛΙΟΥ-ΙΗΣΟΥ.

Υπάρχει και ένα άλλο ενδιαφέρον φαινόμενο που λαμβάνει χώρα γύρω στις 25 Δεκέμβρη, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Από το Θερινό στο χειμερινό Ηλιοστάσιο, οι μέρες μικραίνουν και γίνονται πιο κρύες και από την πλευρά του βόρειου ημισφαιρίου ο ήλιος φαίνεται να κινείται νότια και να γίνεται μικρότερος και αδύναμος. Οι μέρες μικραίνουν και το τέλος της σοδειάς έρχεται, όσο πλησιάζουμε, το χειμερινό Ηλιοστάσιο συμβολίζοντας τον θάνατο για τους αρχαίους. Ήταν ο θάνατος του ήλιου. Και μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου ο θάνατος του ήλιου είναι πλήρως ορατός. Ο ήλιος που ταξίδευε νότια για 6 μήνες φτάνει στο χαμηλότερο σημείο του στον ουρανό. Εδώ συμβαίνει κάτι παράξενο, ο ήλιος σταματάει να κινείται νότια, έτσι φαίνεται για τρεις μέρες και σε αυτή την τριήμερη παύση, ο ήλιος βρίσκεται πλησιέστερα στον σταυρό του νότου, στον αστερισμό «crux». Και μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, στις 25 Δεκεμβρίου, ο ήλιος κινείται μία μοίρα, αυτή την φορά βόρεια, προμηνύοντας μεγαλύτερες μέρες, ζεστασιά και ζωντάνια. 

Και γι αυτό ειπώθηκε : Ο ήλιος πέθανε στον σταυρό, ήταν νεκρός για 3 μέρες για να αναστηθεί ξανά. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ιησούς και οι υπόλοιποι θεοί-ήλιοι έχουν κοινό σημείο την σταύρωση, το θάνατο για 3 μέρες και την πεποίθηση της ανάστασης. Είναι η μεταβατική περίοδος του ήλιου πριν αλλάξει την κατεύθυνσή του πίσω προς το βόρειο ημισφαίριο, φέρνοντας την άνοιξη άρα και την σωτηρία. Ωστόσο, δεν γιόρταζαν την ανάσταση μέχρι την Εαρινή ισημερία ή αλλιώς Πάσχα. Αυτό γίνεται επειδή κατά την διάρκεια της εαρινής ισημερίας ο ήλιος επίσημα υπερνικά το «κακό σκοτάδι» καθώς η μέρα γίνεται μεγαλύτερη σε διάρκεια από την νύχτα και οι αναζωογονητικές συνθήκες της άνοιξης εμφανίζονται.

Τέλος, ο πιο προφανής αστρολογικός συμβολισμός γύρω από τον Ιησού αφορά τους 12 μαθητές του. Είναι οι 12 αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου στους οποίους ο Ιησούς, ως ήλιος, ταξιδεύει μαζί τους. Για την ακρίβεια ο αριθμός 12 ξεχειλίζει στη Βίβλο. Τα βιβλικά κείμενα έχουν περισσότερη σχέση με την αστρολογία από οτιδήποτε άλλο. Γυρνώντας πίσω στον σταυρό του ζωδιακού κύκλου, η απεικόνιση της ζωής του ήλιου δεν είναι απλά μια καλλιτεχνική έκφραση ή εργαλείο παρακολούθησης της κίνησής του ήλιου, είναι επίσης ένα πολυχρησιμοποιημένο παγανιστικό θρησκευτικό σύμβολο. Ο σταυρός δεν είναι αποκλειστικά χριστιανικό σύμβολο, είναι η παγανιστική προσαρμογή του ζωδιακού σταυρού. Γι αυτό ο Ιησούς στη πρώιμη θρησκευτική τέχνη απεικονίζεται με το κεφάλι του στον σταυρό. Γιατί ο Ιησούς είναι ο ήλιος. Ο υιός του Θεού, το φως του κόσμου, ο ανατέλλων σωτήρας που θα έλθει ξανά όπως κάνει κάθε πρωί με την δόξα του θεού που πολεμά ενάντια στα έργα του σκότους, καθώς γεννιέται ξανά κάθε πρωί και φαίνεται καθώς έρχεται μέσα από τα σύννεφα, ψηλά στο στερέωμα με το στέμμα του από αγκάθια ή ηλιαχτίδες...

Μπάμπης Ιμβρίδης / zenithmag

 ianisdo-anando2.blogspot.com

O πιο σύντομος δρόμος για να μάθεις κάτι είναι να το διδάξεις

O πιο σύντομος δρόμος για να μάθεις κάτι είναι να το διδάξεις.

Μην περιμένεις, λοιπόν, μέχρι να «μάθεις τα πάντα» ή να έχεις γίνει ειδικός πάνω σ’αυτό που θέλεις να μοιραστείς, πριν αρχίσεις να το μοιράζεσαι.

Ο κόσμος χρειάζεται όλο και περισσότερο, αυτό που κι εσύ επιθυμείς να γνωρίσεις περισσότερο, να γνωρίσεις βαθύτερα.

Γι’αυτό δίδαξε. Μοιράσου. Βοήθα τους άλλους. Και μην ανησυχείς τόσο πολύ γι’αυτά που «δεν γνωρίζεις» ακόμα. Ν’ανησυχείς γι’αυτά που δεν κάνεις.

Επειδή όσο περιμένεις να γίνεις «ειδικός», στερείς από τους άλλους αυτό που μπορείς να προσφέρεις σήμερα.

Σίγουρα γνωρίζεις τον λόγο για τον οποίο διαβάζεις σήμερα αυτό το μήνυμα.
 ianisdo.blogspot.com/

 
 http://youtu.be/W3Gt2qlLllM

Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε

Λένε πως δεν υπάρχει μια και μόνη αλήθεια, μια και μόνη πραγματικότητα.

Πως ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, καθορίζει και την πραγματικότητα του καθένα μας. « Όι χάρτες φτιάχνουν τις περιοχές και όχι οι περιοχές τους χάρτες.» Αρκεί ν' αλλάξουμε την οπτική μας γωνία και θα αποκαλυφθεί μπροστά ένας θαυμάσιος καινούργιος κόσμος.
.
Ας θυμηθούμε την ρήση του Επίκτητου:

"Ου τα πράγματα ταράττει άνθρωπον, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα".

Δηλαδή, δεν είναι τα πραγματικά γεγονότα που ταράζουν τους ανθρώπους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα ερμηνεύουν.

Επίσης το απόφθεγμα του Πρωταγόρα

"Τότε δοκούν εκάστω, τούτω και είναι"

Δηλαδή, αν κάποιος θεωρεί κάτι σαν υπαρκτό, αυτό θα είναι και η δική του πραγματικότητα.

Η εμπειρία που έχουμε από τον εαυτό μας και τον κόσμο, δεν καθορίζεται από τα εξωτερικά ερεθίσματα- γεγονότα, αλλά από τον τρόπο που αντιδρούμε σ' αυτά! Και ο τρόπος αντίδρασης εξαρτάται από τον τρόπο ερμηνείας των συμβάντων.

Δηλαδή από το Γνωστικό μας σύστημα, που αποτελείται από το σύνολο των πιστεύω μας, τον τρόπο σκέψης, την νοοτροπία μας, όλο δηλαδή το σύνολο των νοητικών και συγκινησιακών μας προγραμματισμών.

Επίσης, στα πλαίσια της Ελληνικής ορθόδοξης παράδοσης, η Μετάνοια και η Προσευχή αποτελούν το βασικό κορμό της ορθόδοξης χριστιανικής άσκησης. Μετανοώ (από το μετά και νόηση ) σημαίνει "αλλάζω τρόπο σκέψης", δηλαδή νοοτροπία. Και η προσευχή, δεν σημαίνει απλά παράκληση (Θεέ μου κάνε με καλά), αλλά σημαίνει κυρίως "στρέφω το νου μου προς εκείνο που εύχομαι να μου συμβεί". Είναι μια εξαιρετικά δραστική τεχνική ελέγχου του νου. (Ελεγχος των λογισμών 24 ώρες το 24 ωρο).

Αλλά και ο ανθρωπολόγος Καστανέντα αναφέρει σαν βασική αρχή της διδασκαλίας του Δον Χουάν ότι " τα πράγματα δεν αλλάζουν, αλλάζεις απλώς τον τρόπο που τα κοιτάς. Αυτό είναι όλο".

Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Τα συναισθήματα μας δεν εξαρτώνται από τα γεγονότα, αλλά από τον τροπο που τα ερμηνευουμε.

ianisdo.blogspot.com/

http://youtu.be/8BbOzOncD9k

Aς γελάσουμε

Στην τάξη του Τοτού διδάσκει μια νεαρή δασκάλα, νοστιμούλα και πεταχτούλα!
-Σήμερα παιδιά θα έρθει να παρακολουθήσει το μάθημά μας ο επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης, ανακοινώνει στην τάξη η δασκάλα
-Τι είναι αυτό κυρία;
-Μην ανησυχέιτε, απλά ένας κύριος θα είναι στο τέλος της αίθουσας και θα παρακολουθεί το μάθημα.

Μπαίνει ο επιθεωρητής κι αρχίζει η δασκάλα να γράφει ερωτήσεις στον πινακα.
Για αρχή γράφει
-5 Χ 7 πόσο κάνει;
Σήκωνει το χέρι η Αννούλα
-Ναι Αννούλα
-35 κυρία
Μπράβο Αννούλα

Στην συνέχεια γράφει στον πίνακα

-Πιο είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας;
-Κυρία, κυρία ο Γιωργάκης
-Πες Γιωργάκη!
-Η Κρήτη κυρία!
-Μράβο Γιωργάκη

Συνεχίζει πάλι στον πίνακα η δασκάλα
-Ένα κομμάτι θάλασσας που χωρίζει δύο ξηρές κι ενώνει δύο θάλασσες;

Εκείνη την στιγμή πέφτει η κιμωλία της κυρίας και σκύβει να την πιάσει

-Παιδακια ποιος θα μας πει αυτήν την απάντηση;

 

Κοιτάζω για διακοπές:
Γύρος Γαλλίας 1650€!
Γύρος Β. Ιταλίας 900€!
Γύρος Πελοποννήσου 500€!
Γύρος λίμνης Μαραθώνα 75€...
Τελικά διάλεξα...
γύρο με πίτα 2,00€!!

 

Κάποτε ήταν δύο πολύ άτακτα κλεφτρόνια . Η μαμά τους δεν τα άντεχε άλλο και αποφάσισε να τα πάει στον παπά της εκκλησίας να τους μιλήσει.
Ο παπάς πήρε το μικρότερο αδελφό , του πρόσφερε καρέκλα και του έκανε την πρώτη ερώτηση : " Πού είναι ο Θεός ; ".
Ο μικρός κοίταξε αριστερά , κοίταξε δεξιά , αλλά δεν έδωσε απάντηση.
" Πού είναι ο Θεός " τον ξαναρώτησε ο παπάς .
Ο μικρός ξανακοίταξε γύρω του αλλά δε μίλησε .
" Πού είναι ο Θεός σε ρωτάω ! " , είπε θυμωμένος ο παπάς .
Ο μικρός σηκώθηκε , βγήκε γρήγορα από την πόρτα , πήγε κοντά στον αδελφό του και του ψιθυρίζει στο αυτί: " Aσε μεγάλε ... υπάρχει πρόβλημα ... "
- " Τι πρόβλημα ; " , απαντά ο αδερφός ;
- " Να ... έχουν χάσει το Θεό και νομίζουν πως τον πήραμε εμείς! "

Μπαμπά, εγώ από που ήρθα;
- Σε γέννησε η μαμά.
- Και η μαμά, από που ήρθε;
- Τη γέννησε η πεθερά μου, δηλαδή η γιαγιά σου.
- Κι εκείνη, από που ήρθε;
- Κατευθείαν από τη κόλαση παιδάκι μου!!!!

Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης σε ψυχιατρική κλινική, ρώτησα το διευθυντή πώς καθορίζετε εάν ένας ασθενής πρέπει ή όχι να εισαχθεί στην κλινική για θεραπεία;

"Λοιπόν," είπε ο διευθυντής, « γεμίζουμε ως επάνω μια μπανιέρα, και έπειτα δίνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού, ένα φλυτζάνι τσαγιού και έναν κουβά στον ασθενή και ζητάμε από αυτόν να αδειάσει τη μπανιέρα. »

« Ω, καταλαβαίνω»,, ' Είπα. ' «Ένα φυσιολογικό άτομο θα χρησιμοποιούσε τον κουβά επειδή είναι μεγαλύτερος από το κουτάλι ή το φλυτζάνι τσαγιού. »

« Όχι» είπε ο διευθυντής, «Ένα φυσιολογικό άτομο ....θα τραβούσε το βούλωμα!!! Θέλετε ένα κρεβάτι κοντά στο παράθυρο; 

 

Συζητούν δύο τύποι:
- Έχω παντρευτεί τρεις φορές, αλλά και οι τρεις γυναίκες μου πέθαναν.
- Σοβαρά; ρωτά ο άλλος. Πώς συνέβη;
- Η πρώτη μου γυναίκα πέθανε από δηλητηριώδη μανιτάρια...
- Τι λες, βρε παιδί μου; Και η δεύτερη;
- Κι εκείνη από δηλητηριώδη μανιτάρια.
- Κοίτα κάτι πράγματα! Και η τρίτη;
- Η τρίτη πέθανε από κάταγμα κρανίου.
- Αλήθεια; Πώς έγινε;
- Ε, δεν ήθελε να φάει τα μανιτάρια!!!

 

Δύο τρελοί σε ένα τρελοκομείο:
- Μάντεψε τι έχω μέσα στην χούφτα μου.
- Μία αγελάδα!
- Δεν παίζω! ......Την είδες!.!.!

 

-Ρε φιλε?? Μενεις διπλα στην θάλασσα και δεν ξερεις να κολυμπας???

-Γιατι ρε φιλε εσυ που μενεις διπλα σε αεροδρομιο ξερεις να πετας????

Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα ένας τύπος χτυπάει την πόρτα και λέει:
- Ρε φίλε, μπορείς να έρθεις να με σπρώξεις;
- Ξέρεις τί ώρα είναι; 5 και τέταρτο! Περίμενε όμως να ντυθώ και έρχομαι, γιατί και εγώ το έχω πάθει.
Βγαίνει ο άνθρωπος σε δύο λεπτά, κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, δεν βλέπει κανένα αυτοκίνητο.
Την ώρα που είναι έτοιμος να ξαναμπεί, ακούει μία φωνή:
- Φίλε εδώ! Στις κούνιες...χαχαχα..!

 

ΜΗΤΕΡΑ: -Ποιος θα φάει καρπούζι;
ΤΟΤΟΣ: -Εγώ.
ΜΗΤΕΡΑ: -Ποιος θα πιει χυμό;
ΤΟΤΟΣ: -Εγώ.
ΜΗΤΕΡΑ: -Ποιος θα πλύνει τα πιάτα;
ΤΟΤΟΣ: -Ε, όλα εγώ θα τα κάνω;

To μυρμήγκι

1.  Ένα παραμύθι… ή όχι…
2. Κάθε μέρα, ένα μικρό μυρμήγκι πήγαινε στη δουλειά του πολύ νωρίς και ξεκίναγε αμέσως να δουλεύει
3. Ήταν πολύ παραγωγικό και χαρούμενο
4. Το αφεντικό, το λιοντάρι, παραξενεύτηκε που το μυρμήγκι δούλευε χωρίς εποπτεία, και σκέφτηκε…
5. Αν το μυρμήγκι είναι τόσο παραγωγικό χωρίς εποπτεία, δεν θα ήταν ακόμη πιο παραγωγικό αν είχε κάποιον να τον επιβλέπει;
6. Έτσι προσέλαβε μια κατσαρίδα, η οποία είχε μεγάλη πείρα σε αυτή τη θέση και μάλιστα έγραφε καταπληκτικές αναφορές
7. Η πρώτη απόφαση που πήρε η κατσαρίδα ήταν η δημιουργία ενός συστήματος ελέγχου της προσέλευσης των εργαζομένων
8. Επίσης χρειαζόταν έναν υπάλληλο για να τη βοηθάει στη συγγραφή και δακτυλογράφηση των αναφορών της
9. Γι’ αυτό προσέλαβε μια αράχνη για να τη βοηθάει με τις αναφορές και για να απαντάει στα τηλεφωνήματα
10. Το λιοντάρι ήταν πάρα πολύ ευχαριστημένο από τις αναφορές της κατσαρίδας, και τις ζήτησε να δημιουργήσει γραφήματα που να δείχνουν το ρυθμό και τις τάσεις παραγωγής, ώστε να τα τις χρησιμοποιήσει στις συναντήσεις του Διοικητικού Συμβουλίου.
11. Έτσι η κατσαρίδα έπρεπε να αγοράσει έναν νέο ηλεκτρονικό υπολογιστή και εκτυπωτή laser
12. … και γι’ αυτό προσέλαβε μια μύγα για να διευθύνει το τμήμα της τεχνολογίας (ΙΤ)
13. Το μυρμήγκι που ήταν τόσο παραγωγικό και ήρεμο, μισούσε την πληθώρα της γραφειοκρατίας και των συναντήσεων που έτρωγαν τον περισσότερο από το χρόνο του.
14. Το λιοντάρι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να ορίσει κάποιον υπεύθυνο στο τμήμα που εργαζόταν το μυρμήγκι.
15. Η θέση δόθηκε στον τζίτζικα, η πρώτη απόφαση του οποίου ήταν να αγοράσει καινούργια μοκέτα και καινούργια εργονομική πολυθρόνα για το γραφείο του.
16. Ο νέος υπεύθυνος του τμήματος, χρειάζονταν επίσης έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και έναν βοηθό, τον οποίο έφερε από την προηγούμενη θέση του, για να τον βοηθήσει να δημιουργήσει ένα πλάνο εργασίας, στρατηγικού ελέγχου του προϋπολογισμού και βελτιστοποίησης του τμήματος.
17. Το τμήμα στο οποίο δούλευε το μυρμήγκι ήταν τώρα ένα θλιμμένο μέρος, όπου κανένας δεν γελούσε πια και όλοι ήταν αναστατωμένοι.
18. Τότε ο τζίτζικας έπεισε το αφεντικό, το λιοντάρι, ότι ήταν απολύτως απαραίτητο να γίνει μια έρευνα για το εργασιακό περιβάλλον του τμήματος
19. Κάνοντας μια επισκόπηση των αναφορών σχετικά με το τμήμα στο οποίο δούλευε το μυρμήγκι, το λιοντάρι παρατήρησε ότι η παραγωγικότητα είχε πέσει σε σχέση με παλιότερα.
20. Έτσι προσέλαβε την κουκουβάγια, μια επιφανής και πεφωτισμένη σύμβουλος, για να κάνει λογιστικό έλεγχο και να προτείνει λύσεις
21. Η κουκουβάγια πέρασε τρεις μήνες στο τμήμα και κατέληξε με μια αναφορά πολλών τόμων που κατέληγε στο εξής: το τμήμα έχει υπερβολικό αριθμό προσωπικού
22. Μαντέψτε ποιον απέλυσε πρώτο το λιοντάρι…
23. Το μυρμήγκι φυσικά, γιατί «παρουσίαζε έλλειψη κινήτρων και είχε αρνητική συμπεριφορά»
24. Σημείωση
    • Οι χαρακτήρες του παραμυθιού είναι φανταστικοί και ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικά πρόσωπα.
    • Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι απλή σύμπτωση... 
     www.slideshare.net
     
     http://www.youtube.com/user/sofi271

Προς Δημόνικον...

                                                                                                                                                               Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος. 1950. Ισοκράτους Προς Δημόνικον, Προς Νικοκλέα, Νικοκλής ή Κύπριοι. Αρχαίον κείμενον, εισαγωγή, μετάφρασις, σημειώσεις. Αθήνα: Πάπυρος.

Κανένα να μη κάμνης φίλον πρότου εξετάσης πώς έχει συμπεριφερθή προς τους παλαιούς του φίλους· διότι πρέπει να προβλέπης ότι θα συμπεριφερθή και προς σε, όπως συμπεριεφέρθη προς εκείνους. Να γίνεσαι μεν βραδέως φίλος, αφού δε γίνης φίλος να μένης πιστός εις την φιλίαν. Διότι είναι εξ ίσου απρεπές να μη έχης κανένα φίλον και να αλλάζης πολλούς φίλους συχνά. Να μη δοκιμάζης τους φίλους σου κατά τοιούτον τρόπον ώστε εκ της δοκιμής ταύτης να προέρχεται διά σε ζημία, μήτε όμως να θέλης να έχης τους φίλους σου αδοκιμάστους. Τούτο δε θα κατορθώσης, αν προσποιείσαι ενώπιον αυτών ότι έχεις ανάγκας τας οποίας δεν έχεις· να ανακοινώνης εις αυτούς ζητήματα, τα οποία δύνανται να κοινολογηθούν, παρουσιάζων αυτά ως μυστικά· αν διαψευσθής εις τας ελπίδας σου, δεν θα υποστής εκ τούτου καμμίαν ζημίαν, εάν δε αι ελπίδες σου επιβεβαιωθούν, θα έχης ασφαλεστέραν γνώσιν του χαρακτήρος των φίλων σου. Να δοκιμάζης τους φίλους εις τας δυστυχίας και εις τους κοινούς κινδύνους· διότι τον μεν χρυσόν δοκιμάζομεν εις το πυρ, τους δε φίλους διακρίνομεν εις τας ατυχίας. Θα τηρήσης την αρίστην στάσιν απέναντι των φίλων σου, αν δεν περιμένης ούτοι να σου γνωρίσουν τας ανάγκας των, αλλ' αν αυθορμήτως έλθης εις βοήθειάν των, όταν αι περιστάσεις το επιβάλλουν.

Να νομίζης ότι είναι εξ ίσου επαίσχυντον να νικάσαι υπό των εχθρών σου εις το κακόν και να φαίνεσαι κατώτερος των φίλων σου εις τας ευεργεσίας που σου κάμνουν. Να θεωρής ως αληθείς φίλους όχι μόνον εκείνους που λυπούνται διά τας δυστυχίας σου, αλλά και εκείνους οι οποίοι δεν σε φθονούν διά την ευτυχίαν σου· διότι πολλοί λυπούνται μεν μαζί με τους φίλους των διά τας ατυχίας των, αλλά τους φθονούν, όταν ευτυχούν. Να ενθυμήσαι τους απόντας φίλους σου ενώπιον των παρόντων, διά να φαίνεσαι ότι ουδέ τούτους λησμονείς, όταν είναι απόντες.

Να θέλης να είσαι όσον αφορά την ενδυμασίαν σου φιλόκαλος και όχι καλλωπιστής. Είναι δε ίδιον γνώρισμα του μεν φιλοκάλου η μεγαλοπρέπεια, του δε καλλωπιστού το εξεζητημένον (η επίδειξις, ίνα κινηθή η περιέργεια των άλλων). Να αγαπάς ουχί την υπερβολικήν αύξησιν των υπαρχόντων αγαθών, αλλά την μετρίαν απόλαυσιν τούτων. Να καταφρονής τους φιλοχρημάτους, οι οποίοι ζητούν να συσσωρεύουν θησαυρούς και δεν γνωρίζουν να απολαύσουν εκείνους που έχουν· διότι ούτοι πάσχουν κάτι παρόμοιον με εκείνους οι οποίοι αγοράζουν ωραίον ίππον, ενώ γνωρίζουν να ιππεύουν κακώς.

Προσπάθει να καθιστάς τον πλούτον σου προσοδοφόρον και χρήσιμον· είναι δε ο πλούτος χρήσιμος μεν εις τους επιθυμούντας να μεταχειρίζωνται τούτον ελευθερίως, προσοδοφόρος δε εις τους δυναμένους να αποκτούν κτήματα προσοδοφόρα. Να εκτιμάς την υπάρχουσαν περιουσίαν διά δύο λόγους, και διά να δύνασαι να πληρώσης μέγα πρόστιμον και διά να βοηθής χρηστόν φίλον όταν δυστυχή· διά τας άλλας δε ανάγκας της ζωής σου να μη προσκολλάσαι εις αυτήν υπερβολικά, αλλά να την αγαπάς με μέτρον

apollonios.pblogs.gr

Απάντηση στον ….Τσάμπα

του Νίκου Βασιλειάδη

Αφορμή για την παρέμβασή μου αυτή μου δίνει μια από τις πιο ελεεινές διαφημίσεις που είδα ποτέ στην ελληνική τηλεόραση. Γνωστή και μεγάλη γερμανικών συμφερόντων αλυσίδα καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών προσπαθεί με έναν βομβαρδισμό μηνυμάτων να μας περάσει το μήνυμα πως εμείς οι Έλληνες είμαστε οι γνήσιοι εκφραστές της κακογουστιάς και της κλεψιάς. Αναρωτιέμαι και φυσικά θα αναρωτιέστε και εσείς για το σκεπτικό του πιο ελεεινού θεάματος αυτής της καμπάνιας όπου ένας αντιπαθέστατος και φυσιογνωμικά τσαμπατζής ξεπερνά το ένα μετά το άλλο τα όρια της γυφτιάς. Αλήθεια τι περιμένουν οι γερμανοί ιδιοκτήτες της εταιρείας από τους έλληνες καταναλωτές; Nα ταυτιστούν με ένα αηδιαστικό τύπο, που ρουφά ξεδιάντροπα από 15 καλαμάκια τα ξένα ποτά ενός ζευγαριού, δηλαδή ..
κλέβει ή να ταυτιστούν με ένα ανθρωποειδές που τρίβεται πάνω σε έναν μποντιμπιλντερά για να του κλέψει αντηλιακό . Η καμπάνια περιλαμβάνει και μια ραδιοφωνική διαφήμιση, που πρέπει να είναι η χειρότερη όλων των εποχών. Ο έλληνας τσάμπας βρίσκεται στην τουαλέτα και σκίζει τις σελίδες του τηλεφωνικού καταλόγου για να τις χρησιμοποιήσει για χαρτί υγείας. Η όλη διαφήμιση λόγω ραδιοφώνου (έλλειψη εικόνας συνοδεύεται με πολλά πλούσια ..ηχητικά εφέ). Πολλοί, είναι φυσικό να μου πουν πως η έλλειψη αγωγής, οικογενειακής, κοινωνικής, πολιτικής δημιούργησε αυτή την εικόνα του νεοέλληνα. Όταν είναι άθλια ἡ οικογενειακή μας ζωή, όταν ἡ κοινωνική και ἡ πολιτική μας συμπεριφορά κινούνται στο τιμητικό επίπεδο του αίσχους, είναι φυσικό κάποιοι, επικυρίαρχοι σωτήρες να μας πάρουν είδηση και να μας συμπεριφέρονται ανάλογα, από τη στιγμή που κάναμε εμείς οι ίδιοι βούκινο το χάλι μας. Πόσοι άραγε από τους σημερινούς μας πολιτικούς έχουν πάρει σωστή πολιτική αγωγή. Πόσοι άραγε έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν τον «Πρός Δημόνικον» λόγο του Ισοκράτη ένα σοφό παράδειγμα παραινετικού και διδακτικού λόγου για ζητήματα ηθικής της καθημερινής ζωής. Οι περισσότεροι νέοι, πολιτικοί ή μη, τρέφονται με τηλεοπτικά σκουπίδια αδυνατώντας να συντάξουν ακόμη και ένα απλό κείμενο ή να εκφραστούν με απλές προτάσεις. Τελικά τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια από την μεγάλη αλλαγή του 81 και μετά; Αρχίσαμε να καλοζούμε δυτικά με δανεικά έξω από τις αρχές μας; Ή μήπως δεν είχαμε καθόλου αρχές; Πως αλλοιωθήκαμε έτσι σαν λαός και λειτουργούμε με ζωώδη ένστικτα ωφελιμιστικά και αμοραλιστικά; Αυτό που μας λένε δηλαδή οι σύγχρονοι απόγονοι των Ούννων είναι πως από ραγιάδες μετατραπήκαμε σε γενίτσαρους, φάγαμε τις σάρκες μας και πρέπει τώρα να ξαναγυρίσουμε στην προτεραία κατάσταση; Αρνούμαι να το δεχτώ, αρνούμαι να το πιστέψω. Για μένα να είσαι Έλληνας δεν είναι ζήτημα καταγωγής• είναι ζήτημα όρθιας στάσης. Ορθής συμπεριφοράς. Ζήτημα σεβασμού προς τον συνάνθρωπο, προς τον γύρω μας χώρο. Και αν ακόμη πολλές φορές διαπιστώνουμε πως γύρω μας τα πάντα είναι βεβηλωμένα, πως οι συνέλληνές μας συμπεριφέρονται σαν ένας ανάγωγος ἤ ψοφοδεής λαός, αν μετατρέψαμε τον τόπο μας σε τόπο απορριμμάτων είναι πια καιρός να τα ανατρέψουμε όλα αυτά, μαζί με την πολιτική που τα υπαγόρευσε. Να φέρουμε ένα μήνυμα ελπίδας. Γιατί σε μια ευνομούμενη πολιτεία, σε μια γνήσια δημοκρατία η παιδεία, σαν αγωγή δεν αποσκοπεί στην δημιουργία μηχανικών αλλά ευγενών εγκεφάλων.
voxgreece.blogspot.com
 

Μαζάνθρωπε, ανθρωπάκο

"Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο: επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά. Το σκεπτικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο. Διαφωνείς; Θα σου το αποδείξω. Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην ουσία, θα 'χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό."

 Βίλχεμ Ράιχ «Άκου ανθρωπάκο» 1953.

 «Άκου λοιπόν  Έλληνα ανθρωπάκο, κωλοελληνάκο, ανεύθυνε. Η ελευθερία ανώριμο ανθρωποειδές θέλει αγώνα και θυσίες όχι ηλίθια στιχάκια και επικλήσεις σε εύκολα αναθήματα. Δε σου χρωστάει βρε βλάκα κανένας τίποτα, η ύπαρξή σου δε συνιστά αυτονόητη ανταπόδοση ευεργεσιών, κακόμοιρε. Τι είν' αυτό που δε σου επιτρέπει να πεις την αλήθεια, την αλήθεια στον ίδιο σου τον εαυτό;

Άκου ανθρωπάκο, δειλέ και καιροσκόπε. Τι ήταν αυτό που σ’ έκανε να χάσεις  την αξιοπρέπειά  σου, να  χωθείς  μέσα  στη δειλία  και  στο λαϊκισμό; Ζεις χρόνια, δεκαετίες, αιώνες ίσως  με φαντασιώσεις  και οράματα, λες και  χαίρεσαι  τη νιρβάνα  της μαστούρας σ΄έναν κόσμο  που δεν υπάρχει, σ’ έναν κόσμο  που με  το παραμικρό υποτάσσεσαι  σ’ όποιον σου αγριέψει  και  σου πουλήσει  προστασία. Μια πουτάνα  είσαι  φουκαράκο  μου που  το παίζει  κυρία αλλά μόλις  παρουσιαστεί  νέος  νταβατζής  πιο  μάγκας «κάνεις  επανάσταση» και  τρέχεις  μαζί του. Έτσι  έκανες  με τους  Ρωμαίους , με τους  Χριστιανούς, με τους  Φράγκους, με τους  Τούρκους , αργότερα με τους Άγγλους  και τελευταία  με τους Αμερικάνους.

Κι όλα  αυτά γιατί; Γιατί είσαι ανεύθυνος ανθρωπάκο, γιατί  δεν  είσαι  «Έλληνας» . Τη  λέξη  την έφτιαξες  μόνο για  να  κρύβεσαι  στη σκιά  της, να  κρύβεσαι  ανήμπορε  κακομοίρη πίσω  απ’ το  Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, το Σεφέρη, το  Βενιζέλο  κι  άλλου πολλούς που  αντί να τους  καταλάβεις, αντί  να  τους  «χωνέψεις»,, τους «φόρεσες» ρούχο, να  κρύψεις  τη  γύμνια  σου, τους  θεοποίησες  και τους  πουλάς  όποτε  σε  συμφέρει, μέσα  στην κακοσμία  της  αδυναμίας  σου  να εμπνευστείς  και  να παράγεις.  

Σε  σιχαίνομαι  Ελληνάκο, «Ρωμιέ», Τουρκοχριστιανέ που τόσο κουτοπόνηρα  φόρεσες το τούρκικο  φέσι  για  να μη  χάσουν οι κωλοπαπάδες  σου  τα  «Βυζαντινά  μεγαλεία». Και  μετά, μετά  τι  έκανες  ανθρωπάκο; Δήθεν έκανες  επανάσταση  για  να λευτερωθείς. Από  που ρε  κακομοίρη  να  λευτερωθείς; Από  τον άθλιο  εαυτό σου πρέπει  να  λευτερωθείς  όχι  απ’ τους  άλλους. Αν  δεν  γινόταν  το Ναβαρίνο ακόμα Οθωμανός θα  ήσουνα, βλάκα ε βλάκα. Οι  Άγγλοι  δεν  σου έδωσαν  καμιά  ανεξαρτησία, «μαγαζί  γωνία» στη  Μεσόγειο  νοίκιασαν. 

Και  πάλι  καλά  γιατί  μια  ελπίδα  που  είχες  να  γίνεις  μέτοχος  στην «επιχείρηση», την έχασες   όταν   σκότωσες   τον   Καποδίστρια  για  να μη  χάσεις  τη  θεσούλα  σου.  Κι  αργότερα, τι  έκανες  αργότερα;  Ψήφισες το ΄20   εναντίον  του  Βενιζέλου  να  κάνεις  τον καμπόσο  στους  νταβατζήδες  σου  φέρνοντας  τον  όλεθρο  ξεριζώνοντας  ενάμισι  εκατομμύριο ανθρώπους απ’  τα σπίτια  τους.  Α, και  μετά, αφού  οδήγησες  στο  θάνατο  και  στην ανέχεια  δεκάδες  χιλιάδες  απονήρευτους  τους  είπες  ότι  ήταν ήρωες  και  για  παράσημο  τους  έφτιαξες  κι’ έναν  εμφύλιο  να  σφαχτούν μεταξύ  τους.

Κι  όταν  βρήκες  ευκαιρία  έσφαξες  τον αδερφό σου με κονσερβοκούτι, εμετικό ερπετό .Εδώ  ήταν  που  άλλαξες «προαγωγό», εδώ ήταν  που  «επέλεξες» «Εθνάρχη» και  αλυσοδέθηκες  στο άρμα  των Αμερικάνων. Για  δεκαετίες  τό΄παιξες  αριστερός  αλλά  βούτηξες  με βουλιμίαστο  βόθρο  του  καπιταλισμού. Έφερες  τη  χούντα , την αποδέχτηκες πλήρως,  ρουφιάνεψες  το  γείτονά  σου, πήρες  αγύριστα  δάνεια  και  μετά   έκανες  και  τον αγωνιστή  για  τη  Δημοκρατία. Ποια Δημοκρατία βρε ανεγκέφαλε,πονηρέ ; Επειδή  είσαι  μέτριος,  μετριότατος, σε  συμφέρει  να  γίνεσαι μάζα  και  να  ψηφίζεις  «γκόμενες». «αδερφές» και «καραγκιόζηδες». Γιατί  έτσι  είσαι  κι εσύ  ανθρωπάκο, είτε  είσαι  λαός  είτε  εξουσία.

Δεν έχεις  ιδέα  τι  θα  πει  Δημοκρατία  ανθρωπάκο. Εσύ  νομίζεις  ότι  με το που  γεννιέσαι  όλοι  σου  χρωστούν.  Εσύ  ρε  χαμένε, τους  χρωστάς  και  το χρέος  σου  είναι  η  ευθύνη. Από  πού κι  ως πού  νομίζεις  ότι  έχεις  δικαίωμα να λες  την ηλίθια  γνώμη  σου, τις αυθαίρετες  μαλακίες  σου  και  να γίνεσαι  σεβαστός ; Κι  αν  κάνουν  πως  σε  ακούν  γελοίο  υποκείμενο  είναι  για  να  κερδίσουν  αποδοχή . Κακομοίρη, ε, κακομοίρη, παίζεις θέατρο  εναλλάξ, μια  ψηφοφόρος  μια  βουλευτής. Και  για  να στο  ξεκαθαρίσω , αυτό που  νομίζεις  Δημοκρατία  ηλίθιε, είναι  παρωδία. Αλλά  τέτοιος  που  είσαι μια  χαρά  σου  αξίζει  να άγεσαι  και  να φέρεσαι  στις  κωμικοτραγικές πιρουέτες  που  στροβιλίζεις.

Γιατί  ρε  ανεύθυνε  καταχρέωσες  τη  χώρα; Γιατί  κατέστρεψες  την Αθήνα  με την  αντιπαροχή; Γιατί  διέλυσες  την Παιδεία; Γιατί  άφησες  τα «ανθρωποειδή»  των καναλιών  να  ισοπεδώσουν τα πάντα; Γιατί κλέβεις , όπου  βρεις,  ρε  αλήτη; Γιατί σκότωσες  ύπουλα  και  δόλια  ότι  υπέροχο  και φωτεινό  γεννήθηκε  δίπλα  σου; Πώς  τόλμησες  ανθρωπάκο  να  «δολοφονήσεις»  τόσους  και  τόσους  αληθινά  όμορφους  Έλληνες; Πώς  τα  κατάφερες, μαζάνθρωπε, να  μεθοδεύσεις   τέτοια  εγκλήματα; Τι  σ΄ έκανε  να  γίνεις  αυτόχειρας  και  θύτης  μαζί;

Άκου  ανθρωπάκο, σε  βαρέθηκα. Δεν σ’ εμπιστεύομαι πια. Έχεις  «τελειώσει»  από  τότε  που κατάλαβα  τι ύπουλος  δολοφόνος  είσαι. Δεν δικαιούσαι ρε  γύφτο ούτε  «αγανακτισμένος» να  είσαι στις  πλατείες  ούτε  να  σώσεις τη χώρα απ’ το χρέος. Είσαι  ψεύτης  κι ό τι κι αν  κάνεις  είναι  μούφα. Ξέχνα το, ούτε  για  επανάσταση  είσαι, ούτε  για  εξουσία. Δεν υπάρχεις  βρε  κουτοπόνηρε, δεν υπάρχεις  απλά. Δεν μπορείς  να σταθείς  διπλά  σε άλλους Έλληνες, φτιάχνεσαι  και  θες  να τους  «πηδήξεις». Είσαι  χαλασμένος  πια  και  δεν υπάρχει ελπίδα.

 Άκου  μαζάνθρωπε, τελείωνε  με  την  κωλοκοινωνία σου, διάλυσέ τη , κάψτην, αφάνισέ τη, δε σου αξίζει . Φύγε, κάντην  για αλλού, σε  άλλες  κοινωνίες «κουτόφραγκων».   Μόνο εκεί δε σε ξέρουν, δε  σε «ψυλλιάζονται» και  τους  ξεφεύγεις . Κι αφού δεν   μπορείς να  καταστρέψεις, αφού δε σου δίνεται   χώρος να  βιάσεις, να  σφάξεις, να  αλώσεις, βγαίνει    από  μέσα  σου  ο  Θεός  που  αιώνες  μισούσες κι  έκρυβες, που  πάντα  πάλευες  να τον  «πεθάνεις».  Ε τότε πια   μεταμορφώνεσαι  και  γίνεσαι άνθρωπος, γίνεσαι  Έλληνας  και  φωτίζεις  τον  κόσμο. Εσύ  το άξεστο, βρώμικο  και  σιχαμένο  σκαθάρι  γίνεσαι  «κουβάρι  κάμπιες» και  τότε, ε τότε φυσάει  ένας  αέρας και βγαίνουν  οι πεταλούδες.

(Για  την  αντιγραφή, Αντρέας Ζαμπούκας).
 ianisdo.blogspot.com/

Oμαδική ψυχοθεραπεία

Πέρα από τις τεχνικές του κουρέματος που οδηγούν στη σταθεροποίηση της δραματικής μας κατάστασης, η αλήθεια είναι ότι είμαστε μια συνολικά χρεοκοπημένη χώρα. Θα ζήσουμε πάνω από δέκα χρόνια εκτός αγορών, σε διαρκή οικονομική ύφεση, με μη ανταγωνιστική  οικονομία, με κράτος αναποτελεσματικό και άκρως διεφθαρμένο και πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται μόνο για την εκλογική  πελατεία  και τα ποσοστά του. Στο τέλος της δεκαετίας θα έχουμε  ακόμα, ένα τερατώδες χρέος, στα 120% του ΑΕΠ. Τι άλλο θέλουμε;

Η Ευρώπη δεν μας εγκαταλείπει, το αντίθετο. Αλλά είναι αδύνατο στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό, να καταρτίσει ένα οδικό χάρτη για τα επόμενα χρόνια.  Φαντάζει αδύνατο στους πολιτικούς ταγούς δεξιά και αριστερά να πείσουν τον ελληνικό λαό για μια κοινή οργανωμένη προσπάθεια, ώστε να αλλάξει ο τρόπος που η κοινωνία μας αντιλαμβάνεται τον εαυτό της.  Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι τα πολιτικά κόμματα εύρισκαν σημεία επαφής, φαντάζει αδύνατο να συμφωνήσει ο λαός σε ένα κοινό σχέδιο δράσης.

Ποια είναι η θέση του λαού;

Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού βρίσκεται  σε κομφούζιο. Αυτό το βλέπεις στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις μαζικές πορείες. Όταν στο ίδιο μπλοκ συνωστίζονται, άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, προνομιούχοι υπάλλήλοι των ΔΕΚΟ, χαμηλόμισθοι δάσκαλοι, υψηλόμισθοι εφοριακοί, «σκληρά εργαζόμενοι» στους Δήμους και ταξιτζήδες, με κοινά συνθήματα, υπό την ηγεσία των Παναγόπουλου, Λυμπερόπουλου, Μπαλασόπουλου και Φωτόπουλου καταλαβαίνεις γιατί το εργατικό κίνημα είναι και αυτό μέρος του προβλήματος. Μαζί με την ΕΕ, τις οικονομικές ελίτ και το πολιτικό σύστημα έβαλε και αυτό το χέρι του στην διάλυση της χώρας. Όταν στις κινητοποιήσεις της 28ης Οκτωβρίου, βλέπεις ακροαριστερές οργανώσεις, κοινοβουλευτικά κόμματα, απόστρατους, πατριώτες, «δεν πληρώνω», οπαδούς του Ηρακλή και χρυσαυγίτες να αποκαλούν προδότη τον πρόεδρο της δημοκρατίας και ένα μεγάλο μέρος του κόσμου να χειροκροτεί, καταλαβαίνεις ότι τα επίδικα και η πολιτική έχουν γίνει μαρμελάδα και η κοινωνική συνοχή, γλιστράει πάνω της και διαλύεται.  Ο φασισμός είναι εδώ.

 Ο λαός αδυνατεί να παραδεχθεί την ήττα του μοντέλου ανάπτυξης που υποστήριξε με φανατισμό σε όλη την ύστερη μεταπολιτευτική περίοδο. Και αυτό είναι ως ένα βαθμό δικαιολογημένο. Σε ολόκληρη την περίοδο αυτή, ο λαός διαμόρφωσε την πεποίθηση ότι, η κατανάλωση είναι ο πρώτος και κύριος στόχος της ζωής του ανθρώπου. Η κατανάλωση χωρίς την αντίστοιχη παραγωγή. Πίστεψε στο αεικίνητο 1ου είδους, στο αδύνατο. Μέχρι χτες, η πλειοψηφία του λαού δεν ήξερε ότι η χώρα ζούσε με δανεικά. Σήμερα που το έμαθε, δεν θέλει να τα γυρίσει πίσω. Μέχρι χτες, η λέξη έλλειμμα της ήταν άγνωστη. Σήμερα που την έμαθε, θέλει να τη μεταφράσει σε πλεόνασμα, αλλά χωρίς να χάσει τίποτα από τα κεκτημένα. Γίνεται;

Αύριο, να μηδενιστεί το χρέος, να φύγουμε από την ΕΕ και το ευρώ, να γεμίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, να κυβερνήσει η πιο φιλεργατική Αριστερά, να καταργηθούν οι μπάτσοι και τα ΜΑΤ, να φύγουν τα χαράτσια, να φορολογηθεί αγρίως το μεγάλο κεφάλαιο ( το είδε κανείς;),  να έρθουν εκατομμύρια μετανάστες, θα δούμε άσπρη μέρα; Θα έχουμε κάτι χειροπιαστό να πουλήσουμε σε Άγγλους, Ρώσους, Κινέζους, Αιγυπτίους, ώστε να εισάγουμε αυτοκίνητα, πετρέλαιο, σκόρδα και πατάτες και να διατηρήσουμε και την «εθνική μας κυριαρχία»; 

Θα θέλει κανείς να πληρώνει έστω και λίγους φόρους; Θα γυρίσουν τα παιδιά στα θρανία και οι δάσκαλοι στον πίνακα; Θα πάψουμε να ζητάμε 1400 Ευρώ πρώτο μισθό, σύνταξη στα 40 με ανήλικο παιδί και επίδομα πλυσίματος χεριών; Θα μαζεύουμε τα σκουπίδια μας, θα κλείνουμε τα φώτα μέρα μεσημέρι;

Μέχρι σήμερα:

Ο λαός ήθελε ένα εύρωστο και ανεκτικό κράτος – χορηγό, πολυδαίδαλο και πολυάνθρωπο να παρέχει άριστες και δωρεάν  υπηρεσίες. Αλλά ποτέ του δεν θέλησε, την αξιολόγηση των υπηρεσιών, τον έλεγχο των υπαλλήλων, τη μέτρηση της απόδοσης.

Ο λαός ήθελε να σπουδάζουν τα παιδιά του με κάθε τίμημα και θυσία, και μετά το κράτος να τους εξασφαλίζει αντίστοιχη δουλειά στο δημόσιο, με υψηλές αποδοχές.

Ήθελε παντού ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά δεν νοιάστηκε ποτέ για την έρευνα που αυτά κάνουν. Ποτέ του δεν αναρωτήθηκε, αν η επιστήμη μπορούσε να φέρει ευημερία, να παράγει πλούτο και πως γίνεται αυτό. Ήθελε την τεχνολογία και τα πλεονεκτήματά της, αλλά ποτέ του δεν αναρωτήθηκε, αν αυτή μπορεί να πατεντάρεται και να κατασκευάζεται στο εσωτερικό.

Ζητούσε ολοένα και περισσότερη ενέργεια, καταναλωτικά προϊόντα, εξωτικά υλικά, παντός είδους μηχανήματα, αλλά ποτέ του δεν σκέφτηκε ότι  αυτά εισάγονται και κοστίζουν.

Κανένα κόμμα, ομάδα, όμιλος σκέψης, δεν ζήτησε  από τις κυβερνήσεις να στήσουν, να επιδοτήσουν, να ενθαρρύνουν, ανταγωνιστικές παραγωγικές μονάδες. Αντίθετα όλοι υιοθετούσαν  συχνά τις ρετσέτες του ΚΚΕ περί ληστρικού κεφάλαιου και ξένων καταπατητών της χώρας.

Κανένας δεν σκέφτηκε ότι η χώρα πρέπει να παράγει την τροφή της και πως θα γίνεται αυτό, όταν όλοι οι γόνοι των αγροτών γίνουν αρχιτέκτονες και δικηγόροι. Τα φληναφήματα περί πλούσιας χώρας αδυνατούν να κρύψουν την εγκατάλειψη ή και την ακύρωση όλων εκείνων των πλεονεκτημάτων που θα μπορούσαν να την κάνουν πραγματικά και όχι μεταφυσικά, πλούσια. Δηλαδή τη γεωγραφική της θέση και ότι αυτή συνεπάγεται στον τουρισμό, τις εναλλακτικές καλλιέργειες, την «πράσινη» ενέργεια. Το επιχειρηματικό και εμπορικό δαιμόνιο των κατοίκων της και ότι αυτό συνεπάγεται σε προώθηση και εμπορική εκμετάλλευση των καινοτομιών που θα  ανακαλύπτουν και θα κατασκευάζουν τα παιδιά της.

Αντίθετα, ο ελληνικός λαός ένιωσε λύτρωση, όταν η είσοδος των μεταναστών τον απάλλαξε από κάθε είδους χειρωνακτική εργασία. Στην ύστερη μεταπολίτευση, ο Έλληνας έμαθε να μισεί τη φάμπρικα και το χωράφι. Αντίθετα έμαθε να αγαπά τις υπηρεσίες και δη τις δημόσιες. Στους 10 εργαζόμενους Έλληνες οι 3 είναι ΔΥ, οι 4 παρέχουν ιδιωτικές υπηρεσίες και μόνο οι 3 παράγουν κάτι, για να θρέψουν και τους 10. Όποτε έκλεινε μια φάμπρικα, η Αριστερά πανηγύριζε για τη νίκη της κατά του καπιταλισμού. Νόμιζε ότι οι απολυμένοι θα «πυκνώσουν τις γραμμές της». Μετά ζητούσε να διοριστούν όλοι στο δημόσιο. Και γέμιζαν τα υπουργεία, οι Δήμοι, οι ΔΕΚΟ. Και όταν αυτά γέμιζαν, έφτιαχναν καινούργια. Και όλα αυτά τα πλήρωναν με δανεικά.  Πως να βγει το μοντέλο; Ήρθε η φούσκα και έσκασε.

Ο ελληνικός λαός δεν είναι λαός ηλιθίων. Ξέρει καλά ότι το προηγούμενο μοντέλο ηττήθηκε. Δεν θέλει όμως να το παραδεχτεί. Ήταν ωραία στο παράδεισο, καθένας έβρισκε ότι πάντοτε ζητούσε, ή τουλάχιστον μπορούσε να ελπίζει ότι θα το βρει. Σήμερα κάποιοι τον βγάζουν βίαια από τον παράδεισο, του ξεσκίζουν το όνειρο. Και αυτοί δεν είναι, ούτε η τρόικα, ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι πιστωτές, ούτε ο καπιταλισμός. Είναι οι νόμοι της φύσης, η αρχή διατήρησης της ενέργειας. 

Σήμερα, ο λαός διαδηλώνει, μουτζώνει, βρίζει, τσαμπουκαλεύεται, «κόβει» τα χέρια του και απειλεί, αλλά ξέρει ότι όλα αυτά είναι αδιέξοδα, απλές εκτονώσεις που γίνονται ως ομαδική ψυχοθεραπεία.

Η κρίση μας βοηθά να δούμε πτυχές της ηθικής μας που τις έχουμε απωθήσει.

Δυσκόλεψε η κατάσταση και αυξήθηκαν κατακόρυφα οι ληστείες, οι βιασμοί, οι φόνοι για λίγα ευρώ. Και πολλοί σπεύδουν να τους δικαιολογήσουν ως αποτέλεσμα της κρίσης.

Αντί οι δήμοι να οργανώσουν δίκτυα αλληλεγγύης για τους ασθενέστερους των δημοτών τους, φρόντισαν να πνίξουν τις πόλεις στο σκουπίδι, κάνοντας απεργία, αλλά και εισπράττοντας ταυτόχρονα το μεροκάματο. Οι περισσότεροι δημοτικοί άρχοντες ήταν στο πλευρό των απεργών, αφού αυτοί τους διόρισαν, είναι πελάτες τους.

Αντί οι καθηγητές να κάνουν δωρεάν και εθελοντικά την πρόσθετη διδακτική στήριξη, που έκοψε το υπουργείο, καλούνται από την ΟΛΜΕ να μην κάνουν ούτε την αναπλήρωση των χαμένων ωρών των καταλήψεων. Αντί οι συνδικαλιστές να υπερασπιστούν αυτοί πρώτοι τις σχολικές εγκαταστάσεις, στοχοποιούσαν τους συναδέλφους τους που αγωνίζονταν να κρατήσουν τα σχολεία ανοικτά και να αποτρέψουν τις καταστροφές. Διψάνε τα δημόσια ταμεία από φορολογικά έσοδα και οι δικαστές αποφάσισαν να δουλεύουν λιγότερο,  συσσωρεύοντας έτσι χιλιάδες εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις.

Μέσα στον ορυμαγδό, καταστρέφονται ζωές, διαλύονται περιουσίες, καταρρέουν σχέδια, άνθρωποι φτωχαίνουν και αυτό δεν είναι απλά κακό, είναι ολέθριο, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Αν γινόταν, κάποιος θα έβρισκε τη λύση. Πληρώνουμε την ύβρι, δίκαιοι και άδικοι. Όσοι ακολουθούσαν και όσοι απλά κοίταζαν. Αλλά μέσα στον ορυμαγδό αναζητούμε και την αντίδραση στη δράση του κακού, τη στόφα και το μέταλλο των θιγομένων, την ποιότητα της αυτοκριτικής, την προσπάθεια ανάταξης των θρυμματισμένων ιστών. Και δεν βλέπουμε τίποτα που να μας κάνει να ελπίζουμε. Μονάχα την επανάληψη της ύβρεως. Ξαναμμένους αγύρτες και λαοπλάνους που καμώνονται τους επαναστάτες και προτρέπουν σε ακρότητες, σε εμφύλιο πόλεμο, πανικόβλητοι, γιατί βλέπουν την ήττα του μοντέλου τους και προαισθάνονται και τη δική τους εξαφάνιση.

Ο παράδεισος χάθηκε, αλλά η κόλαση είναι εδώ.

Καλά θα κάνει, ο λαός, να αναζητήσει από εδώ και μπρος μια άλλη πορεία ζωής και όχι σωτήρες εν λευκώ. Πριν αποφασίσει την επόμενη σύναξη παλουκοφόρων και πετροβολητών καλά θα κάνει να αναστοχαστεί τα πεπραγμένα του και να κοιτάξει μήπως και βρει συλλογικές και ατομικές λύσεις μέσα στον μικρόκοσμό του, για να τη βγάλει στα χρόνια που έρχονται. Μην περιμένει βοήθεια από τους πολιτικούς του, τουλάχιστον  από αυτούς που φόρτωνε μέχρι χτες με ψήφους. Αυτοί τον έφεραν έως εδώ, με την άδειά του, βεβαίως. Μην περιμένει τίποτα καλό από αυτό το κράτος.

Αλλά και οι λύσεις που ήδη δρομολογούν οι πιστωτές του, λύσεις δυσβάσταχτες, θα απαιτούν σκληρή δουλειά, λιτότητα, διαφάνεια, συνέπεια, συνεργασία, ευθύνη, πρωτοβουλία, αξίες που έχει ξεχάσει. Αυτές θα είναι τα όπλα του, οι παντιέρες του, οι αντιστάσεις του στην πτώση.

Ας αυτοοργανωθεί για να επιβιώσει, ας σταθεί αλληλέγγυος στον διπλανό του και ας αφουγκραστεί αυτούς που λένε κάτι διαφορετικό, μήπως και σ’ αυτόν τον άλλο λόγο υπάρχει ίχνος κοινής λογικής, υπάρχει ζωή. Ας αποδεχτεί ότι ο πρότερος μη έντιμος βίος του συνεπάγεται και επιτήρηση και τεχνική βοήθεια και συμβουλές από τους ξένους που μάλλον καλύτερα τα κατάφεραν στο χωριό τους.

Διαφορετικά, θα κυλιέται μέσα στα σκουπίδια, τη βία, το φασισμό και τη φτώχια που επέρχεται.  Και θα νομίζει ότι έτσι αντιστέκεται.

mhmadas.blogspot.com/

«Kαλό είναι!»

Υπάρχει μια ιστορία για ένα βασιλιά κάπου στην Αφρική, που είχε ένα πολύ στενό φίλο με τον οποίο μεγάλωσαν μαζί. Ο φίλος είχε τη συνήθεια να βλέπει κάθε τι που συνέβαινε στη ζωή τους (θετικό ή αρνητικό) και να το χαρακτηρίζει «πολύ καλό».

Μια μέρα ο βασιλιάς και φίλος του πήγαν να κυνηγήσουν μακριά. Η δουλειά του φίλου ήταν να γεμίζει και να έχει έτοιμα τα τουφέκια για το βασιλιά. Φαίνεται όμως ότι ο φίλος έκανε κάποιο λάθος στην ετοιμασία ενός όπλου, κι έτσι, όταν πυροβόλησε ο βασιλιάς, αυτό το όπλο του έκοψε τον αντίχειρα....

Εξετάζοντας την κατάσταση ο φίλος παρατήρησε ως συνήθως. «πολύ καλά !»

Οπότε ο βασιλιάς απάντησε, «όχι, δεν είναι καθόλου καλά !» και τον έστειλε στη φυλακή.

Αφού πέρασε ένας περίπου χρόνος, ο βασιλιάς πήγε να κυνηγήσει σε κάποια περιοχή όπου, όπως ήξερε, δεν είχε εχθρούς ή αγρίους. Όμως είχε, κι αυτοί τον έπιασαν και τον πήγαν στο χωριό τους. Του έδεσαν τα χέρια, μάζεψαν κάμποσα ξύλα, έβαλαν ένα καζάνι, και τον πήγαν για να τον ψήσουν ζωντανό. Όταν πλησίασαν να ανάψουν τη φωτιά, πρόσεξαν ότι του έλειπε ο αντίχειρας. Επειδή ήταν προληπτικοί δεν έτρωγαν ποτέ κάποιον που δεν ήταν αρτιμελής. Έτσι τον έλυσαν και τον άφησαν να πάει στο καλό.

Μόλις γύρισε στα μέρη του θυμήθηκε τον τρόπο που του κόπηκε ο αντίχειρας, κι αισθάνθηκε ένοχος για τη συμπεριφορά του απέναντι στο φίλο του. Πήγε τρέχοντας αμέσως στη φυλακή για να του μιλήσει. «Είχες δίκιο, φίλε μου,» του είπε, «ήταν καλό που τότε μου κόπηκε ο αντίχειρας.» Και συνέχισε να του διηγείται όλα όσα συνέβησαν. «Λυπάμαι φυσικά πολύ που σε έκλεισα για τόσο καιρό στη φυλακή. Είναι πολύ κακό εκ μέρους μου !»

«Όχι,» απάντησε ο φίλος του, «καλό είναι!»

«Τι θέλεις να πεις λέγοντας `καλό είναι΄; Πως γίνεται να είναι καλό το γεγονός ότι έστειλα το φίλο μου φυλακή για έναν ολόκληρο χρόνο !»

«Αν δεν ήμουν φυλακή, θα ήμουν μαζί σου!»

 ianisdo.blogspot.com/

(Προς γνώση και) Συμμόρφωση

(κοινωνιολογικά πειράματα)

 

"2+2=5"

G. Orwell, 1984

"Λέγοντας το ελάφι, άλογο."

Κινέζικος ιδιωματισμός (Zhao Gao)

"Ο βασιλιάς είναι γυμνός!"

Hans Christian Andersen, “Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά”

 1. Το Πείραμα

Τα πειράματα συμμόρφωσης του Asch ήταν μια σειρά μελετών που δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία του '50 και αποδείκνυουν την δύναμη της συμμόρφωσης σε ομάδες ανθρώπων. Είναι επίσης γνωστά σαν "Το παράδειγμα του Asch"

Στο πείραμα ένας εθελοντής ενημερώνεται για την συμμετοχή του σε ένα "οπτικό τεστ". Αριστερά στην εικόνα βλέπετε μία από τις κάρτες που χρησιμοποιήθηκαν. Ο εθελοντής έπρεπε να αναφέρει ποιά από τις τρεις στήλες δεξιά είναι ίση με αυτήν αριστερά. Αυτό που δεν ήξερε ο εθελοντής ήταν ότι οι υπόλοιποι συμμετάσχοντες ήταν ηθοποιοί, και ότι στην ουσία συμμετείχε σ'ένα πείραμα "ομαδικής συμμόρφωσης". Οι ειδικά δασκαλεμένοι ηθοποιοί στην αρχή δίνανε σωστές απάντησεις στη συνέχεια όμως δίνανε την ίδια λανθασμένη.

2. Αποτελέσματα

Χρησιμοποιήθηκαν 123 εθελοντές (άντρες) και το τεστ περιελάμβανε 18 καρτέλες σαν αυτή που είδαμε παραπάνω. Οι πρώτες 6 απαντήσεις ήταν σωστές και ομόφωνες ενώ στις υπόλοιπες 12 (κριτικές ερωτήσεις) οι 4-6 "συμμετάσχοντες" δίνανε την ίδια λάθος απάντηση. Οι εθελοντές βρισκόμενοι στο τέλος μιας ομάδος η οποία υποστηρίζει κάτι φανερά λάθος και χωρίς την επιβολή εξουσίας (όπως στο πείραμα του Milgram) έδωσαν 36,8% λάθος απαντήσεις. Ενώ το 75% έδωσε τουλάχιστον μία λάθος απάντηση. Παρόλα αυτά 25% των εθελοντών δεν συμμορφώθηκε σε καμμία ερώτηση ενώ ένα 5% συμμορφώθηκε σε όλες.

3. Παραλλαγές και συμπεράσματα

Στο παραπάνω πείραμα μελετήθηκαν ακόμα δύο παράμετροι. Η πρώτη παράμετρος ήταν το μέγεθος της ομάδας η οποία είχε την λανθασμένη άποψη. Ένας ή δύο "συμμετέχοντες" βρέθηκε ότι δεν επηρέαζαν την γνώμη του εθελοντή. Όταν όμως υπήρχε συμφωνία λανθασμένων απόψεων σε πάνω από 3 άτομα τότε η τάση για συμμόρφωση ήταν σχετικά σταθερή.

Η δεύτερη παράμετρος ήταν αυτή της ομοφωνίας. Δηλαδή κάποια μέλη της ομάδας δίνανε διαφορετική απάντηση. Βρέθηκε ότι ακόμα και όταν ένας "συμμετάσχων" έδινε μια διαφορετική γνώμη τότε οι εθελοντές είχαν περισσότερες πιθανότητες να αντισταθούν στην τάση να συμμορφωθούν. Αυτό φωτίζει την δύναμη που μία μικρή μειοψηφία διαφωνούντων μπορεί να έχει.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό που προκύπτει από την συσχέτιση αυτού του πειράματος με το πείραμα του Milgram είναι η διαφορά της εξουσίας με την συμμόρφωση. Η εξουσία ασκεί πολύ μεγαλύτερη πίεση από την συμμόρφωση σε μία ομάδα. 

Μία ενδιαφέρουσα ιστορία που συνδυάζει αυτές τις δύο δυνάμεις είναι αυτή που βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τον κινέζικο ιδιωματισμό (指鹿為馬) που παραθέτω στην αρχή του κειμένου. Ο Zhao (ένας τρελός για εξουσία κινέζος) για να μπορέσει να κυριαρχήσει πάνω στην κυβέρνηση, σχεδίασε ένα τεστ για να δοκιμάσει την αφοσίωση των υπαλλήλων του. Σε μία επίσημη αυτοκρατορική συγκέντρωση, έφερε ένα ελάφι μπροστά στους υπαλλήλους και είπε ότι είναι άλογο. Φυσικά ο Qin Er Shi (αυτοκράτορας) διαφώνησε, νομίζοντας ότι πρόκειται για αστείο. Κάποιοι συμφώνησαν με τον αυτοκράτορα και κάποιοι με τον Zhao. Βάση των απαντήσεων τους ο Zhao πήρε μέτρα για την εξάλειψη αυτών που διαφώνησαν με την άποψη του. Αργότερα η χρήση αυτού του ιδιωματισμού αναφέρεται στην εσκεμμένη και με υστεροβουλία  χρησιμοποίηση ψευδών .

4. Τι είναι συμμόρφωση;

Συμμόρφωση είναι η προσαρμογή/πειθάρχηση σε κάποιον κανονισμό ή σε κάποιο υπόδειγμα. Κάνοντας ότι κάνουν όλοι οι άλλοι η συμπεριφορά σου και τα πιστεύω σου επηρεάζονται από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει και σε μικρές ομάδες αλλά και στην κοινωνία σαν σύνολο και μπορεί να είναι το αποτέλεσμα λεπτών ασυνείδητων επιρροών ή άμεσης και εμφανούς κοινωνικής πίεσης. Μπορεί δε, να συμβεί και χωρίς την παρουσία τρίτων, όταν οι άνθρωποι ακολουθούν τους κανόνες της κοινωνικής συμπεριφοράς ακόμα όταν είναι μόνοι τους. (πχ. βλέπω τηλεόραση, τρώω ότι τρώνε όλοι, διαβάζω ότι διαβάζουν όλοι, κάνω δίαιτα, ακολουθώ τη μόδα κοκ.)

Οι άνθρωποι συνήθως συμμορφώνονται από επιθυμία να αποκτήσουν μια αίσθηση ασφάλειας μέσα σε μία ομάδα - ίδιας ηλικίας, θρησκευτική, πολιτιστική κοκ. Κάθε απροθυμία για συμμόρφωση ενέχει τον πολύ πραγματικό κίνδυνο της "κοινωνικής απόρριψης". Από αυτή την άποψη, η συμμόρφωση φαίνεται σαν ένα ασφαλές μέσο για την αποφυγή παρενόχλησης ή αποκλίνουσας κριτικής από ομότιμα μέλη.

Βέβαια αν και η συμμόρφωση στις πιέσεις μιας ομάδας φαίνεται σαν αρνητικό γνώρισμα,  οφείλουμε να διαχωρίσουμε αυτή που οδηγεί σε αρνητικές συνέπειες (πχ. την χρήση αλκοόλ) από αυτή που έχει θετικές επιπτώσεις (πχ. όχι οδήγημα υπό την επήρρεια αλκοόλ).

Η συμμόρφωση επηρεάζει το σχηματισμό και τη συντήρηση των κοινωνικών κανόνων και επιτρέπει στην κοινωνία να λειτουργεί ομαλά και προβλέψιμα.  Επειδή η συμμόρφωση είναι ένα ομαδικό φαινόμενο, παράγοντες όπως το μέγεθος της ομάδας, η ομοφωνία, η συνοχή, η γνώση, προηγούμενες δεσμεύσεις, και η κοινή γνώμη θα βοηθήσουν να καθοριστεί το επίπεδο της συμμόρφωσης που ένα ατόμο θα εμφανίσει.

5. Επίλογος και οπτικοακουστικό υλικό

"Ο βασιλιάς είναι γυμνός" φώναξε το παιδί στην πομπή των αυλικών που συγκρατούσαν την ουρά του "αόρατου" ενδύματος του βασιλιά στο μύθο του Άντερσεν. Αν και όλοι δέχτηκαν την άποψη του μετά την αρχική απορία (συμπεριλαμβανομένου και του βασιλιά και των αυλικών του) η πομπή συνέχισε την πορεία της με μεγαλοπρέπεια.

"2+2=5" λέει το σλόγκαν του Μεγάλου Αδελφού στο βιβλίο του Όργουελ 1984. Ο ήρωας Smith όμως αναρωτιέται αν μπορεί το κράτος να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο ως αλήθεια και συνεχίζει σκεφτόμενος αν αυτό μπορεί να γίνεται αλήθεια από την στιγμή που όλοι το πιστεύουν. Γράφει στο τετράδιο του "Ελευθερία είναι ελευθερία να λες ότι 2+2=4. Αν αυτό είναι δεδομένο τότε όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν".

Η κοινωνία μας μέσω της νωθρότητας και της λήθης που φέρνουν ο φόβος, η ανασφάλεια, η μοναξιά και η ιδιοτέλεια συναινεί σε χιλιάδες ψέματα. Ψέματα που συνήθως προβάλλονται ως "απόψεις ειδικών με κύρος" στις οποίες συμφωνούν και τρίτοι ως επιβεβαίωση της εγκυρότητας τους. Μ'αυτόν τον τρόπο συμμορφωνόμαστε αδιαμαρτύρητα σ'ένα μοντέλο συμπεριφοράς καταστρεπτικό για εμάς τους ίδιους αλλά και για κάθε είδους ζωή πάνω στον πλανήτη. Δυστυχώς όλο και λιγότεροι άνθρωποι γίνονται ικανοί να διαμορφώνουν και να υπερασπίζουν την δική τους κρίση και ακόμη λιγότεροι να μπορούν να την εκφράζουν.
 sobaresapopseis.blogspot.com