HANNAH WILLIAMS & The TASTEMAKERS - Work it out

Ούτε λόγος όμως για τα καθρεφτάκια και τις χάντρες...

Γιατί δεν θα ξεκολλήσουμε από τη μιζέρια

Η βλακώδης καραμέλα περί «μνημονιακών και αντιμνημονιακών» κυβερνήσεων και πολιτικών αρχίζει να λιώνει και να δίνει την θέση της στο κουτόχορτο για σκίσιμο μνημονίων από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου και για κουρέλιασμα συμφωνιών με Τσίπρα στην κυβέρνηση. Ούτε λόγος όμως για τα καθρεφτάκια και τις χάντρες... που πληρώσαμε και πληρώνουμε, με δανεικά, δεκαετίες. Αρκεί να φύγουν αυτοί και να έλθουν οι άλλοι...

Το ίδιο βιολί από το 1975 μέχρι σήμερα. Να φύγουν και να έλθουν οι άλλοι. Να φύγουν αυτοί που έχωσαν από τα παράθυρα στο κράτος εκατοντάδες χιλιάδες και να έλθουν οι άλλοι που ξέρουν και στήνουν Οργανισμούς και κρατικές επιχειρήσεις...

Να φύγουν αυτοί που μας ρίχνουν μόνο καθρεφτάκια και να έλθουν οι άλλοι που υπόσχονται και χάντρες...

Και εμείς να λιποθυμάμε από ευτυχία γνωρίζοντας ότι τα δώρα στους ιθαγενείς πληρώθηκαν με δανεικά.

Ποιος τους έδιωξε τους εκείνους του 1974-1981 που τους ζητήσαμε να φτιάξουν μεγάλο κράτος και να μας το μοιράσουν;

Εμείς τους διώξαμε για να φέρουμε τους άλλους;

Τους άλλους που μοίραζαν ό,τι είχε και δεν είχε ο κορβανάς αρκεί το θέαμα να το συνοδεύει και μπόλικος άρτος...

Διώξαμε τους εκείνους και τους επάρατους του κεφαλαίου και φέραμε τους άλλους να μας μοιράσουν κράτος, επιδόματα, συντάξεις σε παιδιά του δημοτικού και σε αντιστασιακούς 3-5 ετών...

Διώξαμε για λίγο τους άλλους γιατί τα μοίραζαν μόνο στη δική τους νομενκλατούρα και φέραμε τους εκείνους για να αλλάξει η μοιρασιά...

Ξαναδιώξαμε τους εκείνους  και φέραμε τους άλλους μαζί με τους Φωτόπουλους, τους Κολλάδες, τους Τσοχατζόπουλους και τους Παπαντωνίου να μας σώσουν με τους Κοσκωτάδες, τους Ψωμιάδηδες και τους Λαυρεντιάδηδες...

Καταλάβαμε όμως τι είναι και οι άλλοι και τους διώξαμε για να φέρουμε τους εκείνους  να ρίξουν χάντρες... μονιμοποιήσεων και άλλων επιδομάτων. Αλλά οι εκείνοι την κοπάνησαν...

Και μιας και οι άλλοι δεν βρήκαν λεφτά για χάντρες και κορδελίτσες ρίχνουν στους ιθαγενείς μνημονική και αντιμνημονιακή καραμέλα.

Αλλά εμείς συνεχίζουμε.

Θα μας σώσουν οι άλλοι... γιατί μας το χρωστάνε...

Ερέθισμα για το σημερινό σημείωμα το εξαιρετικό (κατά την άποψή μου) σχόλιο του γνωστού μας Panost.

"Το 1981, που ήρθε στην εξουσία ο Ανδρέας Παπανδρέου, κάνεις σχεδόν έλληνας πλην; ΙΣΩΣ οικονομολόγων δεν ήξερε και δεν ενδιαφερόταν για το τι είναι οικονομία (ο Παπανδρέου ΗΞΕΡΕ και πάρα πολύ καλά μάλιστα, και αυτό είναι το ασυγχώρητο ίσως σφάλμα του).

Προσωπικά, τότε, έφηβος, και πανάσχετος με τα οικονομικά, νόμιζα ότι χρήμα είναι αυτό που κόβει η Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά δεν πρέπει να κόψει πολύ, πρέπει να κόψει τόσο ώστε συλλογικά να παραμένουμε φτωχοί, γιατί τότε θα συμβεί ένα κακό πράγμα που ονομάζεται πληθωρισμός, τον οποίον τον αντιλαμβανόμουν ως εξής:

Ο... μπακάλης μου θα μάθει ή θα αντιληφθεί ότι οι πελάτες έχουν περισσότερο χρήμα και θα αυξήσει τις τιμές, οπότε θα είμαι όπως πριν, ή και λίγο χειρότερα, γιατί από την απληστία του θα τις αύξανε (αυτός και όλοι οι άλλοι) κατ αναλογία περισσότερο από τη δική μου αύξηση...

Αρα, το "κόλπο" ήταν να βρω ένα τρόπο να κερδίζω ΕΓΩ περισσότερο χρήμα και όχι ΟΛΟΙ μαζί.

Αυτήν την απλοϊκή και λανθασμένη ίσως αλλά λειτουργική άποψη είχε ο μισός περίπου κόσμος.

Ο άλλος μισός δεν είχε ούτε καν αυτή... Θεωρούσε πως χρήμα είναι αυτό που του δίνει στο χέρι κάθε μήνα ο (συνήθως κακός) εργοδότης του, και μέχρι εκεί...

Τα πράγματα άλλαξαν όταν ακούστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η περίφημη λέξη ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, μια δεκαετία περίπου αργότερα.

Οι μισοί από τους μισούς που είχαν την λανθασμένη μεν αλλά καλύτερη από το τίποτε άποψη, σκεφτήκαν (και τρόμαξαν) ότι ένα πχ αγροτικό προϊόν που παράγουμε και εξάγουμε (αν παράγουμε έστω και ένα προϊόν) είναι αδύνατον να είναι φθηνότερο από το αντίστοιχο της Ινδίας, άρα πρέπει να είναι ποιοτικά πολύ καλύτερο και να δοθεί έμφαση στο μάρκετινγκ (πχ το hype για μεσογειακή διατροφή) αλλά μόνο ένα μικρό κλάσμα τους προχώρησε σε κάτι τέτοιο βλέποντας πόσο ενάντιο ήταν το κράτος αλλά και το πόσο πιο γρήγορα και περισσότερο πλούσιους γινόσουν στην Ελλάδα αν απλά ...έκλεβες, και έτσι τους περισσότερους τους κατάστρεψε το κράτος, αφήνοντας τους να κλέψουν αντί να τους ωθήσει να παράγουν.

Ελάχιστοι από αυτούς τους μισούς σκεφτήκαν ότι πρέπει να παράγουμε κάτι άλλο, κάτι μη κλασσικό, που λόγω του "νέου" του προϊόντος δεν θα το ανταγωνιζόταν κανείς, για λίγο κρίσιμο χρόνο μέχρι να το αντιγράψουν φυσικά, αλλά στο μεταξύ θα είχαν γίνει πλούσιοι.

Αυτοί ήταν οι πιο επικίνδυνοι

Αυτούς τους ανέλαβε προσωπικά το κράτος να τους "συνετίσει".

Ελάχιστοι γλίτωσαν και αυτοί με βαριά τραύματα.

Οι υπόλοιποι έμειναν στον παλιό τρόπο σκέψης (του πρώτου μισού) ή του μη σκέψης (του άλλου μισού).

Και φτάνουμε στο σωτήριο έτος 2014, όπου έντρομος αντιλήφθηκα πως επιστρέφουμε μαζικά στον τρόπο σκέψης του 1980...

 Του Γιώργου Κράλογλου

capital.gr

This World - Slim Ali

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=HysAY_Sf2eo

Leonard Cohen - Closing Time

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=7-0lV5qs1Qw

Πλωτίνος

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=EaJ7uMLKijA

Η σοφία της ημέρας

Είμαι υπεύθυνος μόνον για συτά που εγώ λέω και όχι για αυτά που εσύ καταλαβαίνεις...

Η απόσταση είναι περίεργο πράγμα, άλλοι άνθρωποι είναι δίπλα μας και ταυτόχρονα κόσμους μακριά....
Ενώ άλλους τους κουβαλάμε μέσα μας, ακόμη κι αν μας χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα.

Οι άνθρωποι δεν πληγώνουν επειδή το θέλουν αλλά γιατί δεν απελευθερώθηκαν από το εγώ τους.

Ποτέ μην μπερδεύεις τη σιωπή μου ως άγνοια, την ηρεμία μου ως αποδοχή και την καλοσύνη μου ως αδυναμία.

Μ' αρέσει που οι άνθρωποι που σε προδίδουν.... Μετά φέρονται λες και τους πρόδωσες εσύ!

Εσύ δίνεις αυτό που έχεις μέσα σου και ο άλλος βλέπει αυτό που δεν μπόρεσες να του δώσεις!

Εξυπνάδα είναι όταν πιστεύεις το μισό από αυτά που ακούς και σοφία όταν ξέρεις πιο μισό.

Όταν τους ρωτήσανε πώς κατάφεραν να είναι μαζί για 65 ολόκληρα χρόνια, η γυναίκα απάντησε:"Γεννηθήκαμε μια επόχή που όταν κάτι δεν πήγαινε καλά το φτιάχναμε... δεν το πετάγαμε"

Έτσι είναι ο καπιταλισμός στις καπιταλιστικές οικονομίες;

Αυτόν τον "καπιταλισμό" θα αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ

Είναι να τρελαίνεσαι. Η Ελλάδα φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας διαφθοράς πλάι στη Βολιβία. Την επικαιρότητα πλημμυρίζει η εκδίκαση υποθέσεων κρατικών υπαλλήλων και κρατικών παραγόντων για διαφθορά. Κρατικοδίαιτοι «επιχειρηματίες» επιλεγμένοι ως «νέα τζάκια» μπαινοβγαίνουν στις φυλακές. Αλλά «σοφοί» του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε, σε εκπομπές και συζητήσεις, για τον καπιταλισμό που έφερε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Έτσι είναι ο καπιταλισμός στις καπιταλιστικές οικονομίες;  

Μα ποιους έχουν στο μυαλό τους όλοι αυτοί οι, Πανεπιστημιακού επιπέδου, ινστρούχτορες που αναμασούν το μουχλιασμένο κομμουνιστικό ψωμοτύρι περί καπιταλισμού, φιλελευθερισμού και ολιγαρχίας;

Σε οπαδούς ΚΚΕ αποκλείεται να απευθύνονται γιατί γελάνε μαζί τους και μέσα στη Βουλή.

Άρα ποιους λογαριάζουν όταν μιλάνε για καπιταλισμό στην Ελλάδα αν εξαιρέσουμε τους προσεκτικά επιλεγμένους αφελείς κλακαδόρους που συνήθως λένε ό,τι τους κατέβει γιατί η γλώσσα τους ουδέποτε συναντιέται... με τον εγκέφαλο τους;

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη δεν διανοούνται να πληρώνουν 1.200.000 κρατικούς υπαλλήλους (σε υπουργεία, ΔΕΚΟ, Περιφέρεια και Δήμους), για δουλειά που φτάνουν και περισσεύουν 300.000 υπάλληλοι, όταν οι ιθαγενείς της χώρας είναι 11.000.000 και οι εργαζόμενοι μόνο 3.600.000.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη δεν διανοούνται να ελέγχουν μόνο με κρατικά μονοπώλια το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα νερά, τις μεταφορές, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, την έρευνα του υπεδάφους. Και όσες καπιταλιστικές οικονομίες διαθέτουν κρατικές επιχειρήσεις στους τομείς αυτούς είναι ανταγωνιστικές και παρέχουν υπηρεσίες με σεβασμό στον φορολογούμενο όπως είναι σήμερα ο ΟΤΕ που δεν έχει καμία σχέση  με τον προ 20ετίας κρατικό ΟΤΕ, δυνάστη των αιχμαλωτισμένων φορολογούμενων. Η Γαλλική κρατική Εταιρεία ηλεκτρισμού δεν έχει περισσότερους από 5.000 υπαλλήλους και εξυπηρετεί όλη τη Γαλλία. Η ιταλική κρατική Εταιρεία ρεύματος έκανε τα νοικοκυριά της με ιδιωτικοποιήσεις όταν τα βρήκε σκούρα στον ανταγωνισμό. Στο Βέλγιο διορθώνεις την ώρα σου όταν περνάει κρατικό τρένο ή άλλο μέσο μεταφοράς. Το ίδιο και με τα κρατικά τρένα Αυστρίας και Ελβετίας το προσωπικό των οποίων δεν ξεπερνά τους 3000.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες  σε όλο τον πλανήτη εξυπηρετούν τους καπιταλιστές με παροχή υπηρεσιών, αδειών, διευκολύνσεων αλλά και επιδοτήσεων μέσα σε 24ωρα και δεν κλέβουν, όπως στην Ελλάδα, μέχρι και τον ΦΠΑ για να εμφανίζουν πλεόνασμα στον κορβανά ώστε να εξασφαλίσουν νέα δανεικά.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη όταν χρειάζονται λεφτά καταφεύγουν μεν σε φορολόγηση αλλά με συντελεστές που κρατάνε μια 10ετία τουλάχιστον. Και τα λεφτά πηγαίνουν για την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών (Σκανδιναβικό μοντέλο) και όχι των πολιτικών και των πελατών τους κρατικών υπαλλήλων.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη δεν διανοούνται να κρατήσουν κρατικές επιχειρήσεις όταν ζουν σε βάρος των φορολογούμενων. Τις πουλάνε. Και τα κόμματα δεν βγάζουν στους δρόμους, όπως στην Ελλάδα, τους κλαδικούς και τους άλλους ελεγχόμενους των συντεχνιών να παριστάνουν τους μάρτυρες... του καπιταλισμού και της ολιγαρχίας.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη αν είχαν την προνομιακή θέση της Ελλάδας, ως πύλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είχαν δώσει από πολλά χρόνια τον Πειραιά, τους σιδηροδρόμους, τα αεροδρόμια και όλα τα λιμάνια σε αυτούς που ξέρουν, μπορούν και θέλουν να δουλέψουν για να μεταβάλλουν την Ελλάδα σε διακομετακομιστικό και διακριμένο ναυτιλιακό Κέντρο στη Μεσόγειο. Οι πραγματικοί καπιταλιστές δεν θα άφηναν τα προνόμια της γεωγραφικής μας θέσης να τα εκμεταλλεύεται μόνη της η Τουρκία.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη δεν διανοούνται να ζουν μόνο με δανεικά και πόρους της Ε.Ε. που μοιράζονται από το κράτος για το κράτος, τροφοδοτώντας έτσι τη διαφθορά.

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη δεν διανοούνται σε περίπτωση χρεοκοπίας, όπως της Ελλάδας, να γονατίσουν τους φορολογούμενους για να τα βγάλουν πέρα ή να απειλούν τους δανειστές ότι θα σας φάμε τα λεφτά σας γιατί τους φόρους τους δίνουμε στον κομματικό μας στρατό και δεν μας φτάνουν...

Οι καπιταλιστικές οικονομίες σε όλο τον πλανήτη δεν διανοούνται να «παντρεύουν» κόμματα με συντεχνίες για να προστατεύουν φτηνιάρικα και αντιοικονομικά κλειστά προνόμια που αν δεν υπήρχαν ο κορβανάς θα είχε καλύτερες εισπράξεις.

Βρείτε έναν μικρομεσαίο ή μικρό επιχειρηματία και ρωτήστε τον αν αισθάνεται καπιταλισμό... στο ταμείο του. Βρείτε έναν επαγγελματία να διαφωνεί ότι εδώ και 40 χρόνια στην Ελλάδα η οικονομία είναι κρατικίστικη με σοβιετική αντίληψη και διαφθορά ολόιδια με εκείνη των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Αποφύγετε όμως να ρωτήσετε εκπρόσωπο της ελληνικής «ολιγαρχίας». Γιατί η λεγόμενη «ολιγαρχία» εκφράζει ήδη ασυγκράτητο θαυμασμό στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή πολεμά τον καπιταλισμό...

 Του Γιώργου Κράλογλου

capital.gr

Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι...

Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι
όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω 
στους μεγάλους δρόμους κάτω απ’ τις αφίσες
στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ 

Να `ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι
να `ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι αστραφτερό σπαθί 
μες το μεσημέρι αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι

Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης 
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 


www.anna-rf.com/

 
 https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UJTGiu1Zwp4

 
 https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=HZooSUBJ6rc

Κατάθλιψη: όχι, δεν είναι ασθένεια

Φυσικά και δικαιούσαι να παραιτηθείς, να είσαι θλιμμένος, να θέλεις να δραπετεύσεις αυτή την ηλίθια πραγματικότητα που ζούμε ως κοινωνία. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις είναι να απορρίψεις τον εαυτό σου γι’ αυτό ή να προσπαθήσεις να τον  «διορθώσεις» με θεωρίες «αγάπης και φωτός» που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αληθινή ζωή!

Τι νόημα έχουν οι θεωρίες όταν δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει το επόμενο σου γεύμα, όταν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν, όταν έχεις τόσο θυμό μέσα σου, όταν έχεις χάσει τη δουλειά σου, όταν τίποτα δεν έχει καμία σημασία πια; Τι νόημα έχει να προσπαθείς να οραματιστείς «κάτι θετικό», όταν όλες οι εικόνες που έρχονται κατακλυσμιαία στο νου σου είναι εικόνες φρίκης, καταστροφής, ματαιότητας και απόρριψης; Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι και που μπορείς να ανεχτείς είναι κάποιον εξυπνάκια να σου λέει να είσαι αισιόδοξος, να «βλέπεις τη φωτεινή πλευρά της ζωής». ΔΕΝ υπάρχει φωτεινή πλευρά! Συνειδητοποίησέ το, αποδέξου το! Κυλιέσαι στα σκατά και στριφογυρίζεις χαοτικά γύρω από αρνητικές διαδικασίες σκέψης. Αυτό είναι μόνο!

Προσπαθώντας να το πολεμήσεις, να το αλλάξεις ή όταν ανέχεσαι χαζές συμβουλές, το μόνο που καταφέρνεις είναι να βυθίζεσαι όλο και περισσότερο προς τον πυθμένα. Κατάλαβε ότι αυτό που προβάλλεις στους άλλους είναι αυτό ακριβώς που φοβούνται να δουν στον εαυτό τους. Είναι τόσο απλό! Θέλουν να «βγεις» από αυτή την κατάσταση γιατί δεν τολμούν εκείνοι να βρίσκονται μέσα. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε έναν «καταθλιπτικό εαυτό», μια αίσθηση ματαιότητας, μια σκοτεινή, πυκνή πλευρά του εαυτό μας που οι περισσότεροι τρέμουν να αναγνωρίσουν ή να παραδεχτούν. Απομυθοποίησε τις λέξεις που το σύστημα σου επιβάλλει.

Το να βυθίζεσαι στην κόλαση, ξέροντας ότι δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ διέξοδος, δεν είναι ευχάριστη υπόθεση. Μόνο όσοι έχουν τολμήσει να επιτρέψουν την αποσύνθεση του εαυτού τους – και το εννοώ ολιστικά και κυριολεκτικά – γνωρίζουν σε τι αναφέρομαι, γιατί μόνο αυτό έχουν δημιουργήσει τον εαυτό τους από την αρχή, κυριολεκτικά από τις στάχτες τους. Αλλά, δεν βρίσκεσαι ακόμα εκεί, είναι ανώφελο να σκέφτεσαι τη δημιουργία.

Αν ενταχθείς σε ψυχοθεραπεία για να «θεραπεύσεις» τον εαυτό σου, τον έχεις εξ’ ορισμού καταδικάσει. Αν πάρεις κάτι (υποκατάστατο) για να σε βοηθήσει «να ξεχάσεις», απλά βυθίζεσαι περισσότερο, όταν ακριβώς πίστευες πως έχεις πιάσει πάτο. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα για να «βγεις» από την κατάθλιψη. Δεν «βγαίνεις»! Βυθίζεσαι όλο και περισσότερο, όσο χρειάζεσαι! Κανείς δεν βρίσκεται εκεί που είσαι εσύ. Κανείς δεν σε καταλαβαίνει. Είσαι μόνος! Η τυραννία του νου σου είναι δυσβάστακτη και εξουθενωτική και ΑΥΤΟ ακριβώς είναι που χρειάζεται να αντιμετωπίσεις: γυμνός, με ευθύτητα και ακριβώς όπως είσαι!

Δεν υπάρχουν θεραπείες γιατί δεν είσαι άρρωστος! Είσαι φυσιολογικός και αυτό που περνάς είναι απόλυτα φυσιολογικό επίσης. Δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής γιατί εδώ ακριβώς χρειάζεται να βρίσκεσαι. Δεν υπάρχει κανείς μαζί σου γιατί χρειάζεται να βρεθείς με τον εαυτό σου.

Ξέχασε όλες τις προϋποθέσεις και τις ιδέες σου, όλες τις προηγούμενες θεωρίες και απόπειρες να ζήσεις. Τίποτα δεν λειτουργεί σε αυτή την άβυσσο, αυτό το απόλυτο σκοτάδι που φαίνεται να διαρκεί για πάντα. Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει, τα πράγματα φαίνονται ότι χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο. Δεν υπάρχει ελπίδα; Όχι! Πέταξε και την ελπίδα. Είναι απλά η παρηγοριά του ανόητου. Μην στηρίζεσαι σε τίποτα που είναι ψεύτικο και προσωρινό. Μην προσπαθήσεις να βρεις το «χάπι» που μόνο θα επιμηκύνει το λάκκο και το κενό.

Σε έχουν παραπλανήσει, όλοι έχουν παραπλανηθεί. Η κατάθλιψη δεν είναι αρρώστια. Είναι διαδικασία από-προγραμματισμού και αποσύνθεσης, η οποία πονάει και είναι δύσκολη. Έχει ονομαστεί και καταχωρηθεί ως ασθένεια, την οποία χρειάζεται «να θεραπεύσουμε», για να ΜΗΝ εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, για να δειλιάζουμε από την εμπειρία η οποία θα μας φανερώσει όλα όσα χρειάζεται να δούμε, να χρησιμοποιήσουμε και να είμαστε.

Ο καθένας βιώνει την κατάθλιψη με τον δικό του τρόπο. Δεν είναι ένας κατάλογος συμπτωμάτων που μπορείς να εναρμονιστείς με αυτόν για να χωρέσεις στο κουτί που βάλανε μπροστά σου. Δεν χρειάζεται να διαβάσεις βιβλία για την κατάθλιψη, δεν θα σου φανερώσουν τον εαυτό σου. Θα σε δελεάσουν να προσπαθήσεις να «φορέσεις» τα συμπτώματα καθώς και να τσιμπήσεις στην αναγκαιότητα μας «θεραπείας», με τα οποία το σύστημα σε αποπλανά.

Περισσότερο από όλα, όταν βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση ύπαρξης, θέλεις να δραπετεύσεις ή να φύγεις από τη ζωή εντελώς. Έχεις κουραστεί να παλεύεις, έχεις κουραστεί να προσπαθείς, να πέφτεις και να σηκώνεσαι απρόθυμα ξανά… τα ξέρω. Έχεις παρατεταμένες στιγμές, ώρες και μέρες, μέσα στις οποίες τίποτα δεν έχει σημασία, τίποτα δεν αξίζει και τίποτα δεν βγάζει νόημα. Θέλεις να σε αφήσουν όλοι απόλυτα μόνο αλλά ταυτόχρονα καίγεσαι για αληθινή συμπόνια και κατανόηση. Οι μέρες μοιάζουν ατελείωτες και νοιώθεις σαν μόλυβδος, εντελώς ανίσχυρος να μετακινήσεις είτε το σώμα είτε το νου σου.

Το μόνο σου λάθος είναι να απορρίψεις τον εαυτό σου μέσα σε όλο αυτό. Αυτό είναι το ΜΟΝΟ σου λάθος! Η απόρριψη σε οδηγεί στο ψέμα. Δεν «είσαι καλά»! Να λες στον εαυτό σου την αλήθεια. Με τον εαυτό σου να είσαι απόλυτα ειλικρινής. Μόνο αυτό χρειάζεται να κάνεις!

Όσο κι αν διαρκέσει, όσες κολάσεις κι αν επισκεφθείς ή χαθείς μέσα τους, όσο κι αν ο νους σου βασανίζει την ίδια την ύπαρξή σου, χρειάζεται να επιτρέψεις και να αποδεχτείς. Δύσκολες λέξεις για να τις κατανοήσεις αρχικά… Να επιτρέψεις την καταστροφή; Αυτό ακριβώς! Να αποδεχτείς τον αρνητικό, παθητικό, αποτραβηγμένο εαυτό που έχει παραιτηθεί, που δεν έχει ενδιαφέρον για οτιδήποτε; Ναι, απόλυτα και χωρίς όρους!

Δεν μπορείς να μοιραστείς αυτόν τον εαυτό με ΚΑΝΕΝΑΝ, ειδικά όχι με την οικογένειά σου, όσους είναι γύρω σου, οι οποίοι τρέμουν αυτό που αντικρίζουν και ζουν μαζί σου. Μπορείς μόνο να τον μοιραστείς με κάποιον που έχει βρεθεί εκεί και έχει βγει… κάποιον που δεν σε λυπάται και μπορεί να “περάσει μέσα” από τον καταθλιπτικό σου εαυτό, χωρίς να σταματά εκεί από φόβο. Μπορείς να εκμυστηρευτείς μόνο σε κάποιον που γνωρίζει τα σκοτεινά σοκάκια, που έχει αντιμετωπίσει τους δαίμονες του δικού του νου και έχει επιζήσει για να το διηγηθεί. Κάποιον που γνωρίζει πώς βγήκε, πώς επέζησε και έχει γίνει πιο δυνατός μέσα από αυτή τη διαδρομή.

Για άλλη μια φορά, το να αντιμετωπίζεις τους εσωτερικούς σου δαίμονες, δεν είναι βόλτα στα σύννεφα. Επίσης, φαίνεται να διαρκεί αιώνια. Θα συμβεί ακριβώς αυτό αν το πολεμάς! Θα συμβεί αν πιστεύεις ότι η λύτρωση θα έρθει έξωθεν! Θα συμβεί αν νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο έλεος του νου σου ή ότι αυτή η πραγματικότητα που αντιλαμβάνεσαι είναι η μόνη που υπάρχει. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙΣ και τη στιγμή που θα το αποδεχτείς αυτό και θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να εξερευνήσει ΑΥΤΗΝ την πραγματικότητα, είναι η στιγμή που ξεκινάς το ταξίδι σου προς την έξοδο, σε άλλες πραγματικότητες, και στην κατάκτηση του ίδιου σου του νου!

 

φαος samadhi 2

Το σύμπαν ως ένα ενιαίο σύνθετο ζωντανό πλάσμα

'Μια αρχή πρέπει να κάνει το σύμπαν ένα ενιαίο σύνθετο ζωντανό πλάσμα, ένα και μοναδικό, αποτελούμενο από τα πάντα, και όπως στο κάθε πλάσμα τα μέρη του έχουν αναλάβει το καθένα και ένα ξεχωριστό έργο, έτσι και τα μέρη του παντός, το καθένα ξεχωριστά από τα άλλα, έχουν να επιτελέσουν το ξεχωριστό τους έργο, και μάλιστα αυτό έχει για το όλον ακόμα περισσότερη εφαρμογή απ' ό,τι για τα μέρη, στον βαθμό που τα μέρη του δεν είναι απλώς μέρη αλλά σύνολα και σπουδαιότερα από τα μέρη του επί μέρους πράγματος'....

Πλωτίνος

 xletsos-basilhs.blogspot.gr

Kάτι πρέπει να λέμε στους ιθαγενείς όταν τους πετάμε τα κόκαλα…

 Γιατί δεν φεύγουμε από το μνημόνιο

Όταν οι Βρυξέλλες «τραβάνε το μανίκι» στους, εκτός μνημονίων, Γάλλους και Ιταλούς που τους υποχρεώνουν να καταθέσουν προϋπολογισμούς να μην ξεφεύγουν από τους δημοσιονομικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δε Ιρλανδία βγαίνει στις αγορές, για να εξοφλήσει το ΔΝΤ, ένα ολόκληρο χρόνο μετά το τέλος του μνημονίου της, τα ελληνικά «σκισίματα» μνημονίων τον Δεκέμβριο δεν είναι για πανηγύρια αλλά για τα πανηγύρια…

Ας το χωνέψουμε από σήμερα. Έχουμε ένα μήνα μπροστά μας μέχρι την σύνοδο του Eurogroup στις 8 Δεκεμβρίου.

Εάν και αυτή την φορά αρχίσουμε να βαράμε καμπάνες κουρελιάζοντας πάλι τα μνημόνια ο νέος χρόνος θα μας βρει πάλι μέσα στην πολιτική κωλοτούμπα...

Θέλετε να το πείτε «προληπτική γραμμή στήριξης» για να μην μας ξυνοφαίνεται. Θέλετε να το πείτε «επιτήρηση» μιας και το έχουμε συνηθίσει από το 2003 και μετά. Θέλετε να το πείτε «διακριτική επιστασία» για να μην αποκλίνουμε από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή, δεν έχει καμιά σημασία.

Εάν η χώρα το εννοεί ότι επιθυμεί να ανακτήσει την αξιοπιστία της στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κοινότητα, στην οποία είναι γνωστή εδώ και 40 χρόνια μόνο ως κράτος μπαταχτσής που ζει μόνο με δανεικά, με κλοπιμαία των Ταμείων της Ε. Ε, και με «εσωτερικό δανεισμό» προερχόμενο από διαφθορά, μίζες και κλοπιμαία,  οφείλει να σταθεί στα δικά της ποδάρια και όχι στα δανεικά.

Πρώτο βήμα είναι να δεχθούμε πως στην Ελλάδα πραγματική μεταρρύθμιση είναι μόνο μία. Η απεμπλοκή της πολιτικής από την οικονομία ώστε το οικονομικό πρόβλημά μας να σταματήσει να είναι καθαρά πολιτικό.

Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα είναι να περιορισθεί το κράτος μόνο στην εφαρμογή των σχεδίων του και στην παρακολούθηση της τήρησης της νομοθεσίας του με τις δυνατότητες που παρέχει η τεχνολογία και η πληροφορική και όχι με τα «μαγαζάκια» των ελεγκτών.

Μεταρρύθμιση είναι να σταματήσει το κράτος να παριστάνει τον επιχειρηματία όταν αποδεδειγμένα έχει αποτύχει και έχει καταστρέψει οικονομικά φορολογούμενους και οικονομία.

Τι μεταρρύθμιση όμως να περιμένεις από μία κυβέρνηση η οποία διαχειρίζεται το χρέος και την κρίση μόνο με λογιστική επιτυχία αλλά σε βάρος κάθε προοπτικής ανάπτυξης;

Τι μεταρρύθμιση να περιμένεις από μια υποψήφια κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, που με σαφέστατο τρόπο υπόσχεται παραμονή στη λογική του κράτους - μπαταχτσή που δανείζεται και δεν πληρώνει, πιστεύοντας ότι μπορούμε να συνεχίσουμε ανάπτυξη με δανεικά;

Εάν δεν σταματήσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας να είναι πολιτικό, αποκλείεται να σταθούμε στα δικά μας ποδάρια ακόμη και αν γίνουν τέσσερα.

Αν διαβάσουμε (με την δική τους γλώσσα) την «κολακευτική» χθεσινή έκθεση της Κομισιόν για τα αποτελέσματα της οικονομίας ενόψει εξόδου από τα μνημόνια θα δούμε ότι τα πράγματα δεν είναι για πανηγυρισμούς.

Η Κομισιόν βλέπει επιστροφή στην ανάπτυξη, σχεδόν μηδενικό δημοσιονομικό έλλειμμα το 2015 (-0,1% του ΑΕΠ) και πλεόνασμα από το 2016 στο 1,3% του ΑΕΠ (προοιωνίζοντας έτσι και αποδοχή του προσχεδίου του προϋπολογισμού μας). Βλέπει επίσης ισχυρή πτώση της ανεργίας στο 25% το 2015 και στο 22% το 2016, λόγω (λέει) της ανάκαμψης των επενδύσεων, της συνέχισης των προγραμμάτων απασχόλησης των συνεχιζόμενων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που επιτρέπουν στις επενδύσεις να κερδίζουν έδαφος …».

Η «ορθή μετάφραση» δείχνει πως τα «χαριτωμένα», της έκθεσης, περί επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων που κερδίζουν έδαφος έχουν μόνο τεχνοκρατική αξία γιατί ούτε επενδύσεις είχαμε ούτε μεταρρυθμίσεις εκτός από το γενικό φορολογικό γονάτισμα και την στάση πληρωμών του κράτους για να τα καταφέρει με το πλεόνασμα.

Ιδιαίτερη σημασία όμως έχει η επισήμανση (στην άκρως διπλωματική γλώσσα της Κομισιόν) ότι «… ανάπτυξη του ελληνικού ΑΕΠ μπορεί να γίνει χαμηλότερη των εκτιμήσεων, εάν η αβεβαιότητα για την εφαρμογή της πολιτικής έχει μια ισχυρότερη των εκτιμήσεων επίδραση στην εμπιστοσύνη και στις επενδύσεις ή εάν οι γεωπολιτικές εξελίξεις έχουν μια μεγαλύτερη του αναμενόμενου επίδραση στην περιοχή. Και υψηλότερη μόνο αν η εμπιστοσύνη των επενδυτών αυξηθεί λόγω επιτυχημένης αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των θετικών αποτελεσμάτων της αξιολόγησης των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ.»

Τι λέει η Κομισιόν με άλλα λόγια;

Πριν σκίσετε τα μνημόνια… ρίξτε την ανεργία και με επενδύσεις. Δώστε τραπεζικό χρήμα. Και, πάνω απ΄ όλα, κάντε επενδύσεις και εξαγωγές. Διαφορετικά ή αφήστε τα μνημόνια ή βρείτε κάτι άλλο να τα αντικαταστήσετε γιατί εδώ θα είμαστε και πάλι;

Και εμείς απαντάμε. Εάν δεν βρούμε τους 180 για τον Πρόεδρο θα πάμε για εκλογές γιατί δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε…. Και μετά θα ανεβούμε στις Βρυξέλλες να σας σπάσουμε τα μούτρα. Τα μνημόνια πάντως θα τα σκίσουμε γιατί στις εκλογές και κάτι πρέπει να λέμε στους ιθαγενείς όταν τους πετάμε τα κόκαλα…

Γ. Κράλογλου

capital.gr

Άρα για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάμε;

Η μεγάλη σφαγή των μεταρρυθμίσεων
Η Ιρλανδία με μεταρρυθμίσεις και φορολόγηση επιχειρήσεων στο 10% βγήκε από τα μνημόνια στο τέλος του 2013 και μπήκε στις αγορές χωρίς προληπτική γραμμή πίστωσης εξασφαλίζοντας δανεικά με 1,6%. Τώρα θα πληρώσει 67,5 δισεκ. ευρώ από αυτά που χρωστάει στο ΔΝΤ για να μοιράζει άλλα 400 εκατ. Ευρώ το χρόνο. Στην Ελλάδα νομίζουμε ότι με μεταρρυθμίσεις «μαϊμού» και εμείς να σφαζόμαστε θα μας χαρίζουν δανεικά.

Οι Ιρλανδοί δεν διαφέρουν, λίγο ως πολύ, ως οικονομία και ως κοινωνία από την Ελλάδα. Η μόνη διαφορά (που αποδείχθηκε στην κρίση) είναι η σοβαρότητα των πολιτικών και του λαού της εκτός βεβαίως λογικών εξαιρέσεων.
Για το λόγο αυτό και το ΔΝΤ θα τους ρυθμίσει τα περίπου 70 δισεκ. ευρώ δανεικά και στην Ε.Ε. συζητούν να τους διευκολύνουν να μαζέψουν λεφτά για να ξεπεράσουν τα χρόνια της κρίσης.

Εμείς πώς θα πείσουμε τους δανειστές να παραιτηθούν από προληπτική γραμμή πίστωσης βγαίνοντας στις αγορές καθώς και από μηχανισμούς επιτήρησης, τώρα που τα νούμερα (μόνο τα στατιστικά ) μας επιτρέπουν να ζητήσουμε έξοδο από το μνημόνιο;

Λέμε ότι έχουμε κρυφό χαρτί τις μεταρρυθμίσεις που ετοιμάζουμε.

Εάν αυτό είναι το επιχείρημά μας τα μνημόνια ουδέποτε θα γίνουν παρελθόν με την έννοια που προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση.

Εδώ επιχειρήθηκε στα Πανεπιστήμια απλώς να μπουν αυτονόητα συστήματα φύλαξης (αν και είναι πεταμένα λεφτά για τα άθλια αυτά αχούρια) και ξεσηκώθηκαν οι «συντεχνίες παρασκευής μολότοφ» και οι προστάτες… μπας και χαθούν οι αποθηκευτικοί χώροι στα Πανεπιστήμια-αχούρια.

Και όλοι εμείς γίναμε αιχμάλωτοι αυτής της χυδαίας επικαιρότητας. Μόνο μια σκέψη έγινε, για να βρεθεί τρόπος να δουλέψουν και τα τεμπελόσκυλα που παριστάνουν τους συνδικαλιστές και έχει γίνει χαμός ακόμη και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση.

Και μιλάμε για μεταρρυθμίσεις;

Ο κοσμάκης, ούτε ξέρει, ούτε έχει καταλάβει πού θα βρει λεφτά ο ΣΥΡΙΖΑ για να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ αλλά δεν πληρώνει το φόρο περιμένοντας να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 για να τον γλιτώσει.

Και περιμένουμε ότι οι δανειστές θα πιστέψουν πως έχουμε τα κότσια να φτιάξουμε οικονομία που θα εξασφαλίσει τα λεφτά τους χωρίς να έχουν λόγο στο τι μαζεύουμε και στο τι ξοδεύουμε;

Η αποκρατικοποίηση είναι μόνο για τα μάτια και για να δικαιολογούνται οι μισθοί και οι καφέδες όσων ασχολούνται με το σχετικό πρόγραμμα.

Ας πουλήσουμε έστω και ένα λιμανάκι ή ένα από τα κακιάς ώρας αεροδρόμια της περιφέρειας και θα δεις τι εμφύλιοι θα ακολουθήσουν και πώς θα σκοτωθούμε μεταξύ μας.

Στο κράτος έστω και με επτάμηνα ή πεντάμηνα χώσαμε 50.000 δικά μας παιδιά για να τους υπολογίσουμε επί τρία ως ψηφοφόρους στις εκλογές αλλά μείωση του κόστους ενέργειας για να αναβαθμίσουμε την ανταγωνιστικότητα της παραγωγής ούτε που το συζητάμε.

Είμαστε λοιπόν σε θέση να μιλήσουμε, στους δανειστές, για προοπτικές της οικονομίας ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων;

Το δημόσιο σχεδόν χαρίζει τα σπίτια από τις κατασχέσεις του και δεν πατάει κανείς (εκτός των στημένων) ώστε να φανεί ότι άντε και κάτι γίνεται στην αγορά.

Και εμείς θα παρουσιάσουμε οικονομία έτοιμη να πετάξει και χωρίς μεταρρυθμίσεις;

Άρα για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάμε;

Το μνημόνιο μας τελειώνει κοντά στη θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας όπου αναμένεται να γίνει «πολιτική σφαγή» με τον λαϊκισμό να ξεπερνάει ακόμη και τα χρόνια του «Δώστα όλα…».

Με την προοπτική αυτή στις εξετάσεις που θα δώσουμε, ειδικά στο ΔΝΤ, κορυφαίο «μάθημα» είναι η συρρίκνωση του κρατικού τομέα στα επίπεδα που αντέχει μια οικονομία παραμένουσα στα όρια της πτώχευσης.

Στο ίδιο επίπεδο θα πρέπει να είναι το πλέγμα των μέτρων και της πολιτικής που θα σπάει τα δεσμά της οικονομίας από την κρατική παρέμβαση και από τον κρατικό μονοπωλιακό χαρακτήρα.

Αυτά τα μαθήματα θα δοθούν ως εξετάσεις μόνο αν πεισθούν οι δανειστές ότι πρόκειται για την εκσυγχρονιστική πολιτική που θα ανορθώσει την οικονομία μετά την έξοδο από το μνημόνιο και την διακοπή των επισκέψεων των Τροϊκανών.

Όλα αυτά πρέπει να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2014.

Ποιος αφελής από το ΔΝΤ ή την ΕΕ που επισκέφθηκε την χώρα έστω και δύο φορές (δεν χρειάζεται και περισσότερο) θα πιστέψει ότι είναι δυνατόν μέσα στον ορυμαγδό του πολιτικού σκοτωμού που θα ξεκινήσει από το τέλος του 2014 θα είμαστε σε θέση να ανταγωνιστούμε τη σοβαρότητα της Ιρλανδίας που τότε θα έχει ρυθμίσει οριστικά και ό,τι χρέος απομένει στο ΔΝΤ; Εκτός αν τους πείσουμε ότι τώρα που έχουμε και κόμμα Μεταρρυθμιστών... τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα.
 Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Ηλεκτρονική κάρτα για την καταπολέμιση της φοροδιαφυγής

Ένας άλλος τρόπος καταπολέμησης της φοροδιαφυγής

Χρόνια τώρα, ακούμε για την ανάγκη «πάταξης της φοροδιαφυγής» ώστε να μην πληρώνουν συνεχώς «τα συνήθη υποζύγια». Παράλληλα ακούμε πομπώδεις και μεγαλόσχημες ανακοινώσεις «κήρυξης πολέμου στην φοροδιαφυγή».

Ως επί το πλείστον όποτε ακούω για κήρυξη πολέμου σε όσους φοροδιαφεύγουν, αρχίζω να κοιτάω την τσέπη μου διότι τέτοιες εκφράσεις είναι τα γλυκαντικά νέων αυξήσεων φόρων «στα συνήθη υποζύγια». Φέρε τώρα τα λεφτά σου και εγώ κάποια στιγμή θα πιάσω την φοροδιαφυγή...

Έχουμε γίνει αρκετές φορές μάρτυρες διαφόρων προσπαθειών καταπολέμησης της μαύρης οικονομίας. Από θέσπιση τεκμηρίων για υπολογισμό τεκμαρτού εισοδήματος που οδήγησε σε σημαντικές αδικίες, μέχρι και υποχρέωση αποθήκευσης χιλιάδων αποδείξεων προκειμένου το κράτος να μας αναγνωρίσει «αφορολόγητο εισόδημα».

Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Την αποτυχία, η οποία τεκμαίρεται από το γεγονός ότι η παραοικονομία στην Ελλάδα παραμένει σε υψηλότατα επίπεδα διαχρονικά, παρά τα όποια μέτρα.

Πως έχει η κατάσταση 

Την προαναφερθείσα αποτυχία πληρώσαμε, μεταξύ άλλων βέβαια, το 2010 οπότε και μπήκαμε στο μνημόνιο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2009 η παραοικονομία στην Ελλάδα ανερχόταν σε 63 δισ. ευρώ ή 27% του ΑΕΠ, με διαφυγόντα φορολογικά κέρδη της τάξης των 19,1 δισ ευρώ (Πηγή: http://www.socialistsanddemocrats.eu/sites/default/files/120229_richard_murphy_eu_tax_gap_en.pdf)

Την ίδια χρονιά, το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ήταν 24 δισ. ευρώ ενώ το 2013 μετά από βαριές θυσίες, μειώσεις μισθών, ανεργία και αύξηση της φορολογίας, είχαμε μικρό πλεόνασμα.

Αν η φοροδιαφυγή αυτό το διάστημα είχε περιοριστεί στο μισό, το μεγαλύτερο μέρος των θυσιών θα είχαν αποφευχθεί και το κράτος θα μπορούσε να εστιάσει αμεσότερα και με μεγαλύτερη ηρεμία στις απολύτως απαραίτητες δομικές αλλαγές της οικονομίας.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρά τις προσπάθειες των τελευταίων ετών, δυστυχώς η μαύρη οικονομία δεν μειώθηκε παρά ελάχιστα. Από 27% του ΑΕΠ το 2009 έπεσε στο 26% το 2011 και παραμένουμε η χώρα με τη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή στην δυτική Ευρώπη: 

Χώρα	% παραοικονομίας ως προς ΑΕΠ
Ελλάδα	26%
Ιταλία	24%
Ισπανία	21%
Βέλγιο	20%
Πορτογαλία	20%
Νορβηγία	17%
Σουηδία	16%
Δανία	16%
Φινλανδία	16%
Γερμανία	15%
Ιρλανδία	14%
Γαλλία	13%
Ολλανδία	11%
Ηνωμένο Βασίλειο	10%
Ελβετία	9%
Αυστρία	9%

Γιατί κάποιος φοροδιαφεύγει

• Καταρχάς διότι κερδίζει και αποταμιεύει περισσότερα χρήματα μιας και το εισόδημα του δεν φορολογείται
• Ευκολία φοροδιαφυγής. Το γεγονός ότι οι συναλλαγές γίνονται με ρευστό, σημαίνει ότι είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευτούν
• Δεν υπάρχει η κοινωνική κατακραυγή. Αν και σημειώνεται μια σχετική αλλαγή τα τελευταία χρόνια, αυτός που «κλέβει το κράτος» αντιμετωπίζεται από τον κοινωνικό του περίγυρο σαν «μάγκας»
• Φύση επαγγέλματος. Είναι ευκολότερο για κάποιον οδηγό ταξί, ή ιδιοκτήτη εστιατορίων/bars να φοροδιαφύγει παρά για έναν μισθωτό.
• Υψηλή φορολογία και ασφαλιστικές εισφορές «ωθούν» πολίτες στην παραοικονομία. Ειδικά στη δική μας περίπτωση ένας ελεύθερος επαγγελματίας που βλέπει τον τζίρο του να απορροφάται σε τέλη επιτηδεύματος, προκαταβολές φόρου, κανονικό φόρο, υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές ΟΑΕΕ μοιραία θα μπει σε πειρασμό να μην δηλώσει εισοδήματα.

Τρόπος αντιμετώπισης

Τα μαθηματικά είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να καταλήγει κάποιος σε σχετικά ορθά συμπεράσματα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η στατιστική ανάλυση καταδεικνύει ότι χώρες με υψηλό ποσοστό ηλεκτρονικών συναλλαγών, έχουν αντιστρόφως ανάλογη φοροδιαφυγή.



Με λίγα λόγια διαπιστώνεται σαφής συσχέτιση ανάμεσα στον μέσο όρο ηλεκτρονικών συναλλαγών ανά κάτοικο και το μέγεθος της παραοικονομίας ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Δηλαδή: Όσο περισσότερες οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, τόσο μικρότερη η φοροδιαφυγή

Ως εκ τούτου το υπουργείο Οικονομικών έχει και μια άλλη εναλλακτική οδό αντί της αύξησης των φορολογικών συντελεστών: Να νομοθετήσει την υποχρεωτική χρήση κάρτας debit ή/και πιστωτικής για όλες τις συναλλαγές άνω ενός ορίου πχ 20 ευρώ, ειδικά σε ορισμένους κλάδους όπως εστίαση, ιατρικές και νομικές υπηρεσίες, κατασκευές κτλ. 

Παράλληλα θα μπορούσε να υιοθετήσει ένα πλέγμα μέτρων όπως:

1. απλούστευση του φορολογικού κώδικα.
2. μείωση φορολογικών συντελεστών και ΦΠΑ αναλογικά με την διεύρυνση των εσόδων που θα προκύπτουν λόγω της υιοθέτησης του μέτρου. Κατά αυτόν τον τρόπο όλα τα οφέλη θα επιστρέφουν άμεσα στους υπερφορολογημένους τα τελευταία χρόνια πολίτες.
3. εκπτώσεις φόρου για ηλεκτρονική συναλλαγή.
4. Ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και έλεγχοι για ποσά άνω των 20€ που έχουν κινηθεί σε τραπεζικούς λογαριασμούς χωρίς χρήση κάρτας.

Φυσικά η καθολική εφαρμογή ηλεκτρονικών πληρωμών, παρουσιάζει ορισμένες δυσκολίες. 

Σημαντική δυσκολία για παράδειγμα είναι τα μηχανήματα ηλεκτρονικών πληρωμών που θα πρέπει να εγκατασταθούν σε κάθε κατάστημα και επιχείρηση. Αυτά έχουν ένα κόστος, ωστόσο υπάρχουν λύσεις όπως η έκπτωση φόρου 100% για την δαπάνη αγοράς τέτοιου μηχανήματος.  

Επιπλέον είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει αντίδραση ειδικά από πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας. Θεωρώ ότι η δυσκολία στην χρήση κάρτας τελικά είναι απείρως προτιμότερη από την μείωση συντάξεων λόγω αστοχιών στην είσπραξη φορολογικών εσόδων.

Επίλογος

Κάθε προτεινόμενη λύση έχει τα υπέρ και τα κατά της και καμία δεν είναι «τέλεια». Ωστόσο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα, για να μην τα ανακυκλώνουμε, και η σύγκριση τους με την αποτελεσματικότητα της ηλεκτρονικής πληρωμής. 

Πιστεύω ότι η ηλεκτρονική πληρωμή θα μειώσει σημαντικά την παραοικονομία, διευρύνοντας έτσι την φορολογική βάση και επιτρέποντας ουσιαστική μείωση της φορολογίας σε μισθωτούς/συνταξιούχους και επιχειρήσεις με εμφανείς θετικές επιδράσεις στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και στο πορτοφόλι όλων μας.

"Από τον χρήστη του twitter @Imperator_Lex

Ο Αλέξανδρος, και τα ευρήματα στην Αμφίπολη...

Τα Καβείρια μυστήρια, Ο Αλέξανδρος, και τα ευρήματα στην Αμφίπολη...

Απλές  διαπιστώσεις και ερωτήματα  από έναν μη ειδικό, για  τα ευρήματα στην Αμφίπολη.

Διαπίστωση πρώτη.  Για ακόμη μία φορά στερούμενοι παρόντος,  εναποθέτουμε τις ελπίδες  μας για "Εθνική ανάταση" στους πεθαμένους…

Διαπίστωση δεύτερη.  Αν ο τάφος είχε συληθεί αυτό θα μπορούσε να γίνει υπό την Ρωμαϊκή κατοχή, καθώς   το μνημείο  για λόγους προστασίας το είχαν γεμίσει με χώμα. Συνεπώς η σύληση προϋπόθετε άνεση χρόνου και κινήσεως, ότι δηλαδή δεν διέθεταν  οι Τυμβωρύχοι, παρά μόνο οι Ρωμαίοι κατακτητές.

Διαπίστωση Τρίτη.  Αν ο τάφος είχε συληθεί στο σύνολο του, για ποιό λόγο οι τυμβωρύχοι να μπουν στον εξαιρετικά επίπονη διαδικασία να ξαναγεμίσουν με χώμα τον τάφο, δεν είναι λογικό.

Διαπίστωση Τέταρτη.  Ο τύμβος της Αμφίπολης  είναι κατασκευασμένος στα πρότυπα των Αιγυπτιακών Πυραμίδων, τόσο λόγω μεγέθους, σχήματος  όσο και συμβόλων   Α. Β. Γ. , αλλά και της σφράγισης του με χώμα.  Κάτι που είναι αναμενόμενο. Είναι γνωστό πως ο Αλέξανδρος επισκέφτηκε το ναό του Άμμωνα Δία στην όαση Σίβα (Σίουα) στην Αίγυπτο, όπου  ο επικεφαλής των  Αιγυπτίων ιερέων τον προσφώνησε  «παις Διός», δηλαδή παιδί του Δία.   

 

Εκτοτε ο Αλέξανδρος εμφανίζεται ως   κερασφόρος, συμβολίζοντας την επαφή με το Θείο. (Μοτίβο που επαναλαμβάνεται σε πολλούς αρχαίους Θεούς, αλλά και στον Μωυσή).

Το μαντείο του Άμμωνα, μέσω των Ελλήνων της Κυρηναϊκής ήταν από πολύ παλαιά  γνωστό στους Έλληνες καθώς πίστευαν ότι από εκεί είχε φθάσει η σχετική τέχνη στο αρχαιότερο μαντείο τους, εκείνο της Δωδώνης. Έχαιρε μεγάλου σεβασμού (ο Αριστοφάνης θεωρούσε το Μαντείο του Άμμωνα ως το δεύτερο σημαντικότερο μετά από εκείνο των Δελφών, ο Πίνδαρος είχε ιδρύσει στη Θήβα ναό του Άμμωνα και οι Αθηναίοι είχαν στείλει επίσημη αντιπροσωπεία κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, για να πάρουν χρησμό).  

Είχε τεράστια φήμη και κατά καιρούς το είχαν συμβουλευθεί πολλοί Έλληνες ήρωες, μεταξύ των οποίων ο Περσέας, όταν ο Πολυδεύκης τον έστειλε να σκοτώσει τη Γοργόνα και ο Ηρακλής, όταν πήγε στη Λιβύη για να αντιμετωπίσει τον Ανταίο. Ο  Φίλιππος  επίσης μετά από ένα όνειρο έστειλε τον Χαίρωνα τον Μεγαλοπολίτη στο μαντείο των Δελφών, για να ζητήσει χρησμό και ο Απόλλων απάντησε ότι όφειλε να τιμά και να θυσιάζει στον Άμμωνα περισσότερο απ’ όσο στους άλλους θεούς και ότι θα έχανε το μάτι εκείνο, με το οποίο είχε δει από τη χαραμάδα τον Άμμωνα με μορφή ερπετού να κοιμάται με την Ολυμπιάδα. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος είχε ζητήσει κατά τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, να ενταφιαστεί στο ναό του Άμμωνος Διός στην Όαση Σίβα. 

 Ανάγλυφη απεικόνιση του Αλεξάνδρου ως Φαραώ στο Luxor στον ναό του Amenhotep I

Όντως μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στις 13 Ιουνίου τού 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα η συνέλευση των εταίρων και σωματοφυλάκων (Περδίκκας, Λεοννάτος, Πτολεμαίος, Πείθων, Αριστόνους και Αρριδαίος) υπό τον Περδίκκα αποφάσισε -μεταξύ των άλλων- να αναθέσει στον Αρριδαίο τη μεταφορά της σορού του Μ. Αλεξάνδρου στην Όαση Σίβα (Σίουα), στο ναό του Άμμωνος Διός.

Η μητέρα του  Αλέξανδρου Ολυμπιάδα,  ήταν ιέρεια στα μυστηριακά όργια των Καβείρων της Σαμοθράκης, έλεγε πως τη νύχτα του γάμου της, είδε όραμα ότι την επισκέφτηκε με μορφή κεραυνού ο Δίας και χάθηκε μέσα στα σπλάχνα της. Με βάση αυτό το γεγονός ισχυριζόταν ότι ο Αλέξανδρος, είναι γνήσιος γιος του Δία. Έφερε μάλιστα από τη Σαμοθράκη ένα εξημερωμένο φίδι, που συχνά το έπαιρνε όταν κοιμόταν στο δωμάτιο της και έλεγε ότι το φίδι αυτό είναι η ενσάρκωση του Άμμωνα Δία.

Ο Φίλιππος ο Β΄ γνώρισε την Ολυμπιάδα όταν όταν αυτός πήγε να μυηθεί και αυτή ήταν ιέρεια στα Μυστήρια της Σαμοθράκης.

Γνωρίζουμε πως στα Καβείρια Μυστήρια   στη Λήμνο και στη Μακεδονία λατρευόταν μία τριάδα , ενώ στη Θήβα ένα ζευγάρι αρσενικών θεών, ο Κάβειρος και ο Παις. ¨"Παις Διός",  ονόμασε ο Αιγύπτιος ιερέας τον Αλέξανδρο.  Τυχαίο: Ίσως...!

Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι πολύ πιθανό  το ταφικό μνημείο να έχει υπόγειους θαλάμους, συνεπώς μετά το τρίτο θάλαμο,  ίσως  αποκαλυφθούν σκαλοπάτια, υπόγεια ή υπέργεια.  Όσο αφορά τους ενοίκους, είναι εξαιρετικά πιθανό να βρίσκονται εκεί η Ρωξάνη με τον Δημήτριο Δ’ γιο του Αλεξάνδρου, ίσως και  η  Ολυμπιάδα.  Αν αυτό επαληθευθεί, θα ήταν πραγματικά υπέροχο να βρισκόταν επίσης εκεί  κενοτάφιο ή ακόμα καλύτερα η σωρός του Μεγάλου Αλέξανδρου…! 
Πλωτίνος xletsos-basilhs.blogspot.gr

Τα γράμματα Ύψιλον και Έψιλον, και η σχέση τους με τα Ελευσίνια μυστήρια

 

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα και Αριστοτέλη τα γράμματα χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες:    

Α) Ήχοι και εικόνες που οφείλονται στο φυσικό ανθρώπινο περιβάλλον, γεωγραφικός και φυσικός χώρος ( κλίμα - χλωρίδα - πανίδα).
Β) Ήχοι και εικόνες που προεκλήθησαν από τις δραστηριότητες (έργα) του ανθρώπου (εργαλεία-όπλα- εκμετάλλευση φυσικών πηγών κ.α.).
Γ) Ήχοι και εικόνες που οφείλονται στις υποστάσεις τους.

Επ’ ευκαιρίας της  πρό ημερών Φθινοπωρινής Ισημερίας η οποία συνέπεφτε στην αρχαιότητα  με τις σεπτές και άρρητες τελετουργίες ων Ελευσινίων μυστηρίων,  όπως επίσης και  των πρόσφατων πρώτων βροχών, στο παρόν άρθρο θα κάνω (όπως υποσχέθηκα), μία απόπειρα ερμηνείας των γραμμάτων Ύψιλον και Έψιλον. 

Το γράμμα Ύψιλον συνδέεται τόσο με τα Υγρά και την βροχή, όσο και με την λέξη   που αναφωνούσαν οι μύστες στα Ελευσίνια : “ΥΕ -  ΚΥΕ”. Το ΥΕ (βρέξε) απευθυνόταν στο Δία, ενώ το ΚΥΕ (κυοφόρησε) στη Δήμητρα...

Το γράμμα Ύψιλον είναι το 20^ο  γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου  και το 22^ο  του αρχαίου Ελληνικού (το οποίο είχε 28 γράμματα  ένα για κάθε σεληνιακό μήνα).    Τα τέσσερα γράμματα τα οποία  δεν έχουν συμπεριληφθεί  στο νέο αλφάβητο των 24 γραμμάτων είναι, το Στίγμα (ς) το Δίγαμμα (F) – και τα δύο - στην 6 (στ) θέση, το Kόππα (Q) στην 18η, και το Σανπί στην 27η.

Το γράμμα Ύψιλον ως σχήμα  υποδυκνύει  την κοιλότητα, όπου συγκρατούνται τα υγρά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο λέξεις που περιέχουν το γράμμα αυτό,  σχετίζονται με το κοίλο ή το κυρτό σχήμα είτε με τα υγρά, όπως λ.χ Υγρό, Ύδωρ,  Υάδες (βροχή), Υδρία, Υδρα Ύδρευσις, Ρύσις, Ρυνική κοιλότητης, Κύπελλο, Χύτρα, Υδρώτας, ψύχος, ψυχή, κύπελλο κ.λ.π . Φυσικά δεν είναι τυχαίο πως το  γράμμα Ύψιλον  το συναντάμε και ως Μινωικό ιδεόγραμμα όπου επίσης σήμαινε Υγρό.

Ας δούμε τώρα τι  μας αποκαλύπτει η  αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και μυσταγωγία σχετικά  με το Ύψιλον. Σύμφωνα με την ‘μυστική’ διδακαλία του Πυθαγόρα, οι δύο κεραίες του γράμματος  ( Υ ) συμβολίζουν τις δύο διαφορετικές οδούς της αρετής και την κακίας. Η προς τα δεξιά κεραία οδηγεί στην Αρετή στα Ηλύσια Πεδία,  στην πύλη της Σελήνης  που είναι στραμμένη προς τον Ήλιο και χαρίζει την Απολλώνια νίκη, την Ευδαιμονία, και έχει ως έπαθλο τον στέφανο της Αρετής. Η αριστερή στην Κακία  στην Άβυσσο, στην πηγή της λήθης, στις πύλες της σελήνης που στρέφονται στην Γη, στα πεδία της Περσεφόνης  η οποία  μας προετοιμάζει για την κάθοδο πρός την Ύ - λη.

Ο Πρόκλος αναφέρει  ότι το γράμμα Ύψιλον  αντιστοιχεί στον αριθμό 400 και  ότι η λέξη Ψυχή  βρίσκεται ανάμεσα στο ψυχρό  Ψ  και στο θερμό γράμμα Χ, γεγονός που  δείχνει ότι η ψυχή είναι μία μεσότης μεταξύ δύο μερών του ‘κοσμικού νού και της ‘μεριστής ουσίας’, και ότι η ουσία της ψυχής ανατείνει σε δύο μέρη. Για αυτό αποκάλεσαν το γράμμα αυτό Φιλόσοφο...!

Θα μπορούσαμε λοιπόν να υποστηρίξουμε  πως το Ύψιλον συμβολίζει την κάθοδο του πνεύματος στην Ύλη, καθώς η  ατομική ψυχή  αποσπάται από την κοσμική,  και εξατομικεύεται εισερχόμενη σε υλική ύπαρξη. Για να δώσουμε ένα παράδειγμα η ψυχή προσομοιάζεται με την σταγόνες της βροχής που φεύγουν από την πηγή τους, το σύννεφο.

Όπως ανέφερα παραπάνω,   κατά την διάρκεια των Ελευσινίων μυστηρίων οι μύστες αναφωνούσαν : “ΥΕ (βρέξε) -  ΚΥΕ(κυοφόρησε) ”.  Βλέπουμε πως το Ύψιλον σχετίζεται και συνδιάζεται με το γράμμα  Έψιλον (εκτός του ότι είναι τα δύο μοναδικά ψιλά γράμματα της αλφαβήτου), ένα άλλο εξαιρετικά συμβολικό και σημαντικό γράμμα.  Το Έψιλον  όπως γνωρίζουμε βρισκόταν  στην κορυφή του αετώματος της κεντρικής ανατολικής πύλης του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς , μαζί με το “ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ” στην κάτω αριστερή γωνία,  και το “ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ” στην κάτω δεξιά του ιδίου αετώματος.

Το Έψιλον είναι το πέμτο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου. Είναι προφανές πως το  Δελφικό Έψιλον  σχετιζόταν με την μύηση και την ‘φώτιση’ του ανθρώπου, ο οποίος αναγνώριζε στο  σχήμα του:

Α) την ένωση στον μικρόκοσμο του  άνθρωπου,  της ύλης της ψυχής και του πνεύματος και στον μακρόκοσμου της  θεικής κοσμογονικής Τριαδικότητας (τρεις παράλληλες γραμμές ενωμένες),αλλά και ως  αριθμού:
Β) τα πέντε κοσμογονικά στοιχεία Γη, Αέρας, Νερό, Πυρ και τον Αιθέρα (πεμπτουσία).


To Έψιλον ως αριθμός (πέντε) λέγεται και ‘φύσις’, διότι με τον πολλαπλασιασμό με  τον εαυτό του,  τελειώνει πάντα στον εαυτό του. Κατά τον ίδιο τρόπο  και η φύση – πού από το σπόρο μετά από διάφορες μεταμορφώσεις, αποδίδει πάλι σπόρο – πάντα τελειώνει στον εαυτό της.  Όταν δε το πέντε (Ε) προστίθεται στον εαυτό του, γεννά εκ περιτροπής ή τον εαυτό του ή την δεκάδα, κι αυτό γίνεται επ’ άπειρον. Η ένωση λοιπόν της Πεντάδος (Έψιλον)   με τον εαυτό της δεν γεννά τίποτε ατελές ή αλλιώτικο, αλλ’ έχει καθορισμένες μεταβολές. Γεννά ή τον αριθμό τού είδους της ή τον τέλειο αριθμό. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το κοινόν με τον Απόλλωνα, γιατί ο Θεός υμνείται ως ζωοδότης  αιώνιος, και άφθαρτος από την ίδια του την φύση.

Το Έψιλον ως σχήμα έχει  τρείς παράλληλες γραμμές συμβολίζοντας το Τρισυπόστατου του Θείου ενωμένα ( ώσις πρό τό ΕΝ - ώθηση προς τή Θεία Νόηση),   ίσως γι’ αυτό αφιερώθηκε, μαζί με τα παραγγέλματα ‘Γνώθι σ’αυτόν’ και ‘Μηδέν Άγαν’,  που αφορούν την συνειδητή ανθρώπινη προσπάθεια υπέρβασης του εγωκεντρισμού και της προσκόλησης στα ανθρώπινα πάθη.  


Αυτό το στοιχείο της Ένωσης  του Ανθρώπου με το Θείο, συνηγορεί προς την ονομασία  ‘Γάμος’ (ένωση), που έδωσαν στο Έψιλον, οι Πυθαγόρειοι.  Περιττό να αναφερθεί πως ο Ιερός γάμος ήταν ένα από τα σημαντικά δρώμενα των Ελευσινίων μυστηρίων.  Από τα παραπάνω μπορούμε να αντιληφθούμε πως σχετίζονται τα γράμματα και οι φράσεις που αυτά συνθέτουν με τις Ελευσίνιες τελετουργίες... Το Έψιλον συμβόλιζε το Θείο ενώ το ύψιλον την κάθοδο του Θείου σπινθήρα στην ύλη.

Ας συνεχίσουμε όμως μόνο με το Ύψιλον πρός το παρόν.

Στην Αλχημεία το γράμμα Ύψιλον αντιπροσωπεύει τον Ερμαφρόδιτο συμβολίζοντας το θετικό και το αρνητικό, το άρρεν και το Θήλυ.  Αστρολογικά το γράμμα Υ συνδέεται με ζώδιο του Υδροχόο και την Θεά Ηρά, καθώς  ο Υδροχόος είναι  γνωστός και ως «αστήρ της Ήρας».     

Το γράμμα Ύψιλον συμβολίζει επίσης  το σταυροδρόμι ή το τρίστρατο κατά την Λαική παράδοση. Τα τρίστρατα  στις εσωτερικές παραδόσεις των αρχαίων λαών  έχουν σχέση με τις π - ύλες (πέρασμα στην ύλη) , μεταβάσεις δηλαδή συνείδησης από ένα επίπεδο σε άλλο, με Θεούς που κρατούν κλειδιά για να ανοίξουν αυτές τι πύλες, όπως  η Εκάτη η  Άρτεμις, η Περσεφόνη που άνοιγε με τα κλειδιά τις τέσσερις εποχές, τα Ηλιο- στάσια και τις Ιση- μερίες. Ο Πλάτωνας αναφέρει στον Γοργία πως στα τρίστρατα δικάζουν οι Θεοί τους ανθρώπους  μετά τον θάνατο, κρατώντας τα κλειδιά  των Ουράνων πυλών. Εκεί αναμένουν ο Μίνωας ο Ραδάμανθης και ο Αιακός για να δικάσουν τους νεκρούς και να τους οδηγήσουν ανάλογα με τις πράξεις τους στους δύο  δρόμους , σε αυτόν που οδηγεί στα Ηλύσια πεδία και στον άλλο που οδηγεί στα Τάρταρα.

Τα τρίστρατα και οι διχάλες  έχουν σχέση με τον Θεό Ερμή, τον προστάτη των Φιλοσόφων με το κηρύκειο του,  το οποίο συμβολίζει την ζεύξη των αντιθέτων, και το οποίο κρατά ως Ψυχοπομπός,  επαναφορέας των ψυχών στην πηγή από την οποία προήλθαν.

Το  δισκοπότηρο επίσης έχει το σχήμα του Ύψιλον,  και συμβολίζει τα ύδατα της ζωής, την πηγή της ζωής και την  Αθανασία, το κύπελλο του μυστικού Δείπνου.
Το δισκοπότηρο συμβολίζει το ύδωρ - νερό, το οποίο είναι ένα θηλυκό στοιχείο. Το δισκοπότηρο μοιάζει με την μήτρα της γυναίκας και ως εκ τούτου θεωρείται ότι είναι το σύμβολο της αναπαραγωγικής λειτουργίας των θηλέων και της πηγής της ζωής. Πρόκειται για ένα σφαιρικό σύμβολο γονιμότητας, δώρο μιας γυναίκας για κυοφορία και δημιουργία της ζωής. 

Σε όλες τις θρησκείες το Δισκοπότηρο είναι το σύμβολο που ενώνει το φυσικό μας κόσμο με το  Θείο Πνεύμα, για τον λόγο αυτό σωστά το αποκαλούμε το δοχείο της ανάμειξης,  καθώς μέσα σε αυτό ενώνεται  η ατομική ψυχή με την κοσμική,  το εφήμερο με το αιώνιο. 

Το μυστήριο του Δισκοπότηρου βρίσκεται κρυμμένο μέσα μας. Είναι αυτό που προκαλεί την επιθυμία αναζήτησης του πνευματικού μας λίκνου, και της  πληρότητας.  Η αναζήτηση του δισκοπότηρου συμβολίζει την  ενάρετη ζωή, την αναζήτηση της αρμονίας, την επιστροφή στον Παράδεισο,  το πνευματικό κέντρο του ανθρώπου και του σύμπαντος,  ακολουθόντας  το σύμβολικό  δρόμο της μύησης μέσω δοκιμασιών και αντιμετώπισης θανάτου στην  έρευνα για το κρυμμένο νόημα και το μυστήριο της ζωής.


Στον Χριστιανισμό, το δισκοπότηρο είναι το σύμβολο της Θείας Κοινωνίας όπως ήταν το κρασί που συμβολίζει το αίμα του Χριστού, ενώ στην Αλχημεία το Άγιο Δισκοπότηρο αφορά την αναζήτηση της Φιλοσοφικής Λίθου, συμβολίζοντας την ένωση με το θείο και τη μεταμόρφωση των στοιχείων...


Αναζητώντας  και Φιλοσοφώντας λοιπόν,  ίσως καταφέρουμε να  κατακτήσουμε την  ΕΥ- δαιμονία, την οποία πολλοί αναζήτησαν ελάχιστοι όμως κατέκτησαν.....!!

Πλωτινος xletsos-basilhs.blogspot.gr