ενα γραμμα που ισως να μη γραψουμε ποτε
ενα γραμμα που ισως να μη διαβάσουμε ποτε
ενα γραμμα ομως που μας φανερώνεται
καθε βραδυ που κλεινουμε τα ματια μας
και καθε πρωι που τα ανοιγουμε
γιατι εμεις ειμαστε το γραμμα
εμεις ο αποστολεας εμεις κι ο παραληπτης
http://www.youtube.com/user/meneksedia
σα νάταν όλα ψέμματα, στάχτες κι αποκαίδια
θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας
νάχω το νου μου αδειανό
νάχω και πρίμο τον καιρό.
Δεν θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
δε χάθηκε κι ο κόσμος πια, το τζάμι αν ραγίσει
θέλω να 'ρθείς και να με βρεις
να κάτσεις να τα πούμε
πως νιώθουμε παράφορα
πως ζούμε έτσι αδιάφορα.
Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια
χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια.
Θέλω να φύγεις να σωθείς, να πάψεις να γκρινιάζεις
να ξεχαστείς στη διαδρομή πως ήσουν και πως μοιάζεις
έτσι θα σ' αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
σαν μια γυναίκα μακρινή π' αγάπησα πριν φύγω.
Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια
χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου